Þjóðviljinn - 11.12.1953, Síða 7

„ÍSLENDINGAJl verða að
gera sitt til að heimsfriður
haldist", varð fyrirsögnki á
útvarpsræðu Bjama Bene-
diktssonar dómsmálaráðherra
’þegar hún birtist í Morgun-
blaðinu 21. nóv. sl. Og undir
lok ræðunnar kemst ráðhe-r-
ann meðal annars svo að orði í
„Sameiginleg trú á frelsi og
inannréttindi tengir okltur við
okkar voldugu nágranna“.
Fyrirsögain hefði átt að
vera: íslendingar verða að
gera sitt til að heimsstyrjöld
brjótist út. Og síðari tilvitn-
unin hefði mátt hljóða svo:
Sameiginleg trú á’arðrán og
yfirtroðslur tengir okkur við
okkar voldugu nágranna. —
Þetta hefur sem sé verið
sannleikurinn í íslenzkri utan-
ríkisstefnu nú um skeið.
Það þarf furðulega þolgóða
ósvífni til að halda þvi fram
mánuð eftir mánuð og ár eftir
ár að vígbúnaðaræði ameríska
einokunarauövaldsins sé frið-
arstefna í þágu frelsis og
mannráttinda — þvert ofan
f allar þær sannanir fyrir hinu
gagnstæða sem úr er að moða.
Allur heimurinn veit þó að
hversu lítið spor sem hið
vinnandi mannkyn knýr fram
til áð draga úr kalda stríðinu
kveður jafnharðan við óp
bandarísku dollarakónganna
um friðarhættu — ,.peace
scare“ og verðhrunið hefst
þegar á kauphöllum þeirra.
Þegar Bandaríkjastjórn neydd-
ist til að taka upp umræður
um vopnahlé í Kóreu á dög-
unum töluðu blöð vestra um
„hið nýja. neyðarástand“.
Sannleikurinn er auðsær —
og hann er kess;: Amerísku
auðjöfrarnir óttast eltkert í
veröldinni meira en frið og
það af þeirri einfölnu ástæðu
að jafnskjótt sem linað verð-
ur á vígbúnaðaræðinu er allt
einokonarkerfi þeirra í bráð-
uni voða.
Og svo eigum VI® ÍSLEND-
INGAK að gera OKKAR til
að þetta brjálaða ástand hald-
ist!
Nei. góð'r háls'ar •— það
sem Islendingar VERÖA AÐ
GERA er að gera upp sakim-
ar við það vald sem nú ógn-
ar þeim sjálfum ög öllum
heimi á -sama, hátt og þýzki
nazismin.n gerði fyrir nokkr-
um árum síðan.
Aidrei hefur nokkur stiófh
Bandaríkjanna verið þvílíkur
samsærishringur a” ðkýfinga
og heraaðarsinna og sú er nú
situr að vö'dum. Það er svo
sem ekkert lev.ndarmál, heldur
stefnúskrá sem lýst er yfir
daglega, beint og óþeint, í
blöeum og" .útvsrpi alls auð-
valdsheimsins að forusiuhlut-
verk þessarar stjórnar sé að
ganga nili bols og höfu'ðs á
ekki aðeiiis öllum alþýöuríkj-
um heims, heldur og hverjum
þeim flokki eða einstak’ingi
sem þykir hafa ..óamerískar
skoðanir“. Þetta er sá heims-
friður sem okkur er boðið
upp á að’ vinna að.
*
STJÓRNMÁLAÁST ANDINIJ í
Bandarikjuaum svipar nú rð
ýmsu leyti mjög til ástands-
ins í Þýzka'andi á árunum
fyrir valdatöku nazismans,
enda falla þétt saman hug-
sjónir repúblikanastjórnarin.n-
ar og hins gamla foringjaliðs
Hitlers úr hópi náðaðra stríðs-
Föstudagur 11. desember 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (7,.
Dollaravaldið er ekki fii viðtals
nema einekmtarsfelna þess sé
lögS fil gmndvallar íramfíðar-
sldpan heimsins
glæpamanna. Hliðstæðurnár
blasa meira að segja við í
einstökum persónum. Hers-
höfðinginn von Hindenburg
forseti Þýzkalands — hers-
höfíinginn Eisenhower for-
seti Bandaríkjanna. Og ævin-
týramennir.nir í framsýn: Hitl-
er og McCharthy.
Hin gífurlega þróun tækni
og iðnáðar hefur getið af sér
sajnskonar auðhringamyndun
í báðum löndunum, nema
livað sú ameríska cr orðin
margfait stórkostlegri en hin
þýzka var. Þvílík auðsöfnun á
örfáar hendur á engan sinn
líka í veraldarsögunni. Meg-
inhluti þessarar auðsöfnupar
er til orðinn fyrir vígbúnað
og styrjaldarrekstur. enda er
hún nú orðin svo háð ófriðar-
ástandi að hún getur ekki
með nokkru móti lengur án
þess verið. Til þe'ss að full-
nægja kröfum auðhringan.na
um síaukinn hámarksgróða
nægja nú hvorki meira né
minaa en heimsyfirráð. Eín
dæmin sanna að þesskonar
heimsvaldastefna getur ekki
neitt annað' af sér leitt en
óslitinn styrjaldarfasisma. ■—
Gegn slíkri stefnu þóttust
Bandaríkin s.iálf vera áö berj-
ast í síðari heimsstyrjöld-
inni. Nú gera.þau öli þau öfl
að nánustu samherjum sínum
sem barizt var á móti þá.
Fasistastjórair SuSwrkóreu,
Fortnósu, Spánar, Grikklands,
Tyrklauds, ýmissa Sufíuram-
eríkttríkja og sífíast en ekki
sízt Vesturþýzkalands eru
yndi og augasteinar amerískr-
a- utahr'kismálastefnu í dag.
Ásamt okkur Islendin’gum
e:ga nú þessir grimmustu for-
rífía"ar auðvaldsspillingarinn-
ar í heáminum að oere, sitt til
að heimsfriður haldist!!
Dýrasta perlan er þó Bonn-
stjórnin þýzka. Um eöli hean-
ar og tilgang ætti dæmið um
Benthack. einii af hershöfð-
ingjum Hitlers, að nægja. Á-
kærður fyrir stríðsglæpi rnælti
hami svo fyrir rétti eftir ára-
móti.n síöustn: ..SAMBANDS-
LÝÐVELDIÐ ER ARFTAKl
„ÞRIDJA RÍKISINS“ og héf-
ur tekið á sig skyldur þess
— þar á meðal fyrirskipanir
foringjans. Það verður því að
sjá þeim aðilum fyrir vernd
sem bera ábyrgð á eindregn-
um fyrirmælum hans“. Auð-
vitað var þessi háttsetti stríðs-
glæpamaður sýknaður!
Adenauer kanzlari var held-
ur ekki fyrr búinn að ná
meirihluta í vesturþýzka rík-
isþinginu en hann hóf ský-
lausar hótanir um áð landa-
mærum Austurþýzkalands
skyldi fyrr en siðar breytt
með vopnavaldi en eigi samn-
ingum. Það er ei.nn fegursti
draumur ameríska dollara-
valdsins að gera hinar fyrri
morðsveitir nazista að uppi-
stöðunni í fyrirhuguðum ,.Ev-
rópuher“ —.• en sá, her-..á að
verðá varðhundásveit þess
gegn hverskonar frelsishrær-
ingum í vesturhluta Norður-
álfu og síðan, ef tækifæri
gefst, oddfylking árásarinnar
í austurveg.
I
★
FRIÐARBOÐSKAPUR amer-
iska nýfasismans er í raun-
inni mjög einfaldur og gagn-
sær. Bandaríkjastjórn er reiðu
búin til að draga úr kalda
striðinu og semja um heims-
vandamálin ef vissum skilyrð-
um verður fullnægt. Þessi
■ skilyrði eru svo sem ekki
neitt ósanngjörn: Ráðstjórn-
arrikin, Kínverska alþýðulýð-
veldið og’ alþýðuríkin í austur-
liluta Evrópu skulu leggja
niður hið sósiíalíska hagkerfi
sitt, sem og allar landvarnir
sínar. A.nnars né meira er
ekki af þeim krafizt. Þeirra
er að ve'ja eða. hafna.
Allir mega sjá hvert slík
heimsmálastefna hlýtur að
leiða. - Þetta er hnefahögg
framan í sjálft þróunarlög-
málið. Þetta er uppgjöf gagn-
vart friísamlegri tilveru
tvennskonar hagkerfa sam-
tímis og jafnframt gjaldþrota-
yfirlýsing kapítalismans. Þetta
er, ekki samni.ngstilboð, held-
ur úrslitakostir. Þetta er alls-
herjar stVíðsyfir’ýsing kapí-
ta’ismans gegn sósíalismea-
um, enda hefur kalda stríðið
aldrei verið nnhao en sálfvæði-
legt. forspil slíkrar styrjaldar.
Þannig standa stríðsæsínga-
men.n dollaravaldsins með at-
ómsprengjuaa reidda yfir
höfði mannkvnsins, en boð-
skap heimsfriðár. á vpr.unum.
Og „íslendingar verða að gera
sitt til“ að boðskapurinn nái
tilgangi sínum!
Árangur þessarar baráttu
fyrir ,,heimsfriði“ ameríska
einokunarauðvaldsins er þiegar
orðinn allglæsilegur. Það eru
fleiri en aumingja íslending-
ar.nir sem hafa flatmagað fyr-
ir dollaranum, enda þótt meiri
r.iauður hafi rekið flesta aðra
til.
Bandaríkin hafa þegar kom-
ið sér upp flughernaðarstöðv-
um í 49 LÖNDUM IlEIMS —
og það mörgum í sunmm
þeirra. Þá hafa beir um það
hil TVÆR MILLJÓNIR HER-
MANNA og þjónustuliðs í 27
þjóðlöiulum utan landamæra
Bandaríkjanua.
Hvað væri nú sagt ef bless-
aðir Rússar.nir okkar hefðu
teki’ð upp á svona „landvörn-
um“ og raðað herstöðvum sín-
um hringinn í kringum Banda-
ríkin? Mennirnir sem e.ndi-
lega þurftu að flýta sér burt
af Borgundarhólmi áður en
Hriflujónas gat haldið ræðuna
sína. Mennirnir sem ekki hafa
hleypt af einu einasta skoti
uta.n sinna landamæra síðan
stríði lauk, Mennirnir sem
lagt hafa ai.lt kappið á endur-
reisn lands síns og stórkost-
lega sósíalíska nýsköpun. Já
— hvað mundi Morgublaðið
þá segja?
En allt á þetta hernáms-
brask doliaravaldsins sínar
miklu orsakir. Upp úr a.nnarri
heimsstyrjöldkmi gerðust, sem
sé þau iskyggi’egu tíðindi að
einn tugur þiéáa í Austur-
evrópu og fjölmennasta þjóð
veraldar í Austurasíu vörpuðu
af sér oki þess fasisma sem
barizt liafði verið gegn í styrj-
öldinni og tóku unp tímabæra
samfélagsliætti að dæmi sov-
étþjóðaana. Árangrinum af
þicssu tiltæki hefur formað-
ur framkvæmdanefndar Mat-
væla- og landbúnaðarstofnun-
ar Sameinuðu þjóðanna
(FAO) lýst á þessa lund:
„Það er ómótmælanleg stað-
reynd að í löndum þessum er
hafið tiltölulegt blómaskeið.
Vinnandi íbúar þeirra, jafnt
í borg sem sveit, hafa nú yf-
ir að ráða nægum forða hinna
þýðingarmestu nauðsynja til
þess að gcta liiað mannsæm-
andi lífi“.
Þetta er hræðilegur vitnis-
burður í augum þeirra sem
stunda þá atvinnu að stela
árlega milljörðum dollara af
bló’ðugu striti vinnandi fólks, ,
Svona skal það þó aldrei fara
í löndunum f jörutíu og níu!
★
SVO 9EM kunnugt er voru
Sameinuðu þjóðirnar stofnað-
ar af þeim ríkjum sem barizt
höfðu sameiginlega gegn ógn-
um og heimsvaldastefnu naz-
ismans til' þess að koma í veg:
fyrir að slíkur veraldarvoði
endurtæki sig. E,n ameríska.
stríðsgróðavaldið var ekki
lengi að koma samstarfsboð-
skap Rossevelts við hinn sósí-
alíska heim fyrir kattarnef aði
honum látnum. Upp var tekins.
þveröfug afstað'a sem þegar
klauf hina mikilvægu heims-
stofnua í tvær meginfylking-
ar. Síðan hefur viðleit.ni
Bandaríkjastjórnar til að geræ
stofnunina áð verkfæri heims-
valdastefnu sinnar orðið æ>
berari. Hún hefur meðal ann-
ars komið í veg fyrir acS
fjórtáa þjóðríki sem sum hafa;
beðið þess í meira en sjö ár
fengju þar inntöku. Auk þess’
' hefur hún afneitað me'ð ölh*
rétti lcínversku alþýðustjórn-
arinnay. til setu þar, enda þótt.;
Kína eigi fast sæti í Örygg-
isráði, en hefur þess í stað
haldið veradarhendi yfir full-
trúa sjóræningjans á For-
mósu. Þá hefur hún einnig:
uppi tilburði um að afnema)
neitunarvaldið í Öryggisráði.
en þáð mundi tvímælalaust
leiða af sér upplausn stofn-
unari.nnar.
Frægust er þó ráðsmennsksr;
Bandaríkjastjórnar yfir Sam-
einuðu þjóðunum í sambandt
við Kóreustyrjöldina — er*
hún lét handbendi sitt þar
eystra, Sy.ngmaa Rhee, hefjaí
þar borgarastyrjöld og knúði.
síðan Öryggisráð, þvert ofam
i lög þess, til íhlutunar urp;
styrjöldina. Síðan var húis
rekin undir yfirstjóm banda-
rísku heimsvaldastefnuanar í
þrjú ár af hinum djöfulleg-
asta bölmóði — eða þar til al-
menningsálitið í heiminum
neyddi hana til að fallast á.
vopnahlé.
Þrátt fyrir óhrekjandi gagn-
rök var lengst af reynt acS
ljúga því að ma.nnkyninu að
Norðurkórear hefðu hafið
borgarastyrjöld þessa, encla
þótt það út af fyrir sig veitti'
auovitað engan rétt til íhlut-
unar iim kóresk innanlands-
mál. Nú hafa árásarseggirnir
gefizt algerlega upp við þessa
lygi.
Að kvöltli hins 19. okí. sl.
kom sendiherra Suðurkóreu,
Lim Bon Gi, fram í sjónvarpr.
Bandaríkjanna, þar sem hanre
var að tala á blaðamanna-
fundi æskulýðs, og upplýstl
þá meðl annars þegar hanni
var að skýra frá gangi mál-
anna austur þar: „Við hóíunn
styrjöldina í Kóreu til þess.
að sameina landið“.
Hann , lýsti því ennfremur'
yfir að stjórn Syngmans
Rhee mundi ekki undir nein-
um kringumstæðum fallast á,
frjá’sar kosningar, heldur
væri markmið hennar að hef ja.
sij TTþiItlina að nýju, enda/
hefði Bandaríkjastjóra skuld-
bundið sig skriflega til að-
ildar að slíkum aðgerðum eC
fyrirhuguð stjórnmíý.aráð-
stef.na hefái ekki lokið störf-*
um eftir 90 daga.
I þrjú ár náði milljar'ða)*,
Framhald á 11. síðu.