Þjóðviljinn - 29.06.1954, Side 5

Þriðjndagur 29. júní 1954 — ÞJÖÐVTLJINN — (5
Stórhættulegt að horfa á sólmyrkvann
án sérstakra varúÖarráðstafana
Varanlegar augnskemmdir liggja Wð —
Eina örugga hHfin er margföld, dökk
filma eða margsótaS gler
Senn líður að sðlmyrkvanum og ef loft verðnr ekki
skýjað þegar hann ber að höndum má ætla að margir
íreistist til að líta á sólina.
Því er pó samfa^l alvarleg hœtta fyrir sjónina ef ekki
er gœtt sérstakra varúðarráðstafana.
því glerið er sótað þangað til
á að nota það.
Samtök augnlaekna í Dan-
mörku, þar sem myrkvinn verð-
ur hvergi alger, í hæsta lagi
99% á nyrsta odda Jótlands-
skaga, hafa gefið út aðvörun
og leiðbeiningar til fólks um
hvemig því ber að haga sér til
þess að forðast að skemma í
sér augun ef það vill horfa á
myrkvánn.
Margir illa leiknir.
Læknarnir segja að fjöldi
fólks hafi misst sjónina að
meira eða minna leyti árið 1945
af því að horfa á myrkvann
sem þá varð, án þess að gæta
þess að vernda augun nægi-
lega.
Að horfa í sólina berum aug-
um er stórhættulegt. Búast má
við að af því hljótist varanleg
sjóndepra.
Sólgleraugu gagnslaus
Hverskonar sólgleraugu
og önnur lituð gler, hve
margföld sem þau eru höfð,
flöskur og annað þess hátar,
nóga vemd til þess að horfa
megi í sólina í gegnum þessa
hluti.
Að horfa á mynd sólarinnar
í spegli eða á vatnsyfirborði er
jafn hættulegt og að horfa á
hana sjálfa.
Þeir sem endilega finnst
þeir þurfa að glápa á sólina
30. júni eiga áður að útVega
sér dökka, fulllýsta ljós-
myndafilmu eða sótugt gler.
Filmuna þarf að hafa að
minnsta kosti tvöfalda og
sótlagið á glerinu þarf að
vera þykkt og jafnt.
Prófist á rafmagnsperu.
Ganga má úr skugga um
það, hvort þessar tilfæringar
eru nógu dökkar til að megna
að vernda jafn viðkvæm líffæri
og augun eru fyrir hinum
sterku sólargeislum.
Það er hægt með því að horfa
í gegnum þær á sterka raf-
magnsperu. Filman eða glerið
er nógu skyggt ef ekki er hægt
að greina annað en sjálfan Ijós-
veitir augunum hvergi nærri. þráðinn. Ef bjarmi sést í kring
______________—------------- um hann þarf að hafa fleiri
filmulög eða sóta glerið betur.
Athuga þarf að sótið hafi ekki
núizt af ef löng stund líður frá
Félag bænda í Verkeerdevlei
í Suður-Afríku hefur gefið há-
skóla Orange-fríríkisins 1000
krónur, sem gefendur óska að
verði varið til að „hrekja þró-
unarkenninguna".
Við tvöfalt brúðkaup í
sveitaþorpi nálægt Benares í
Indlandi komst allt í uppnám
þegar brúðgumarnir urðu
þess varir að vígsluathöfn-
inni lokinni að skipzt hafði
um brúðir. Enginn hafði tek-
ið eftir þessu, því að brúð-
irnar voru með slæður fyrir
andlitunum eins og siður er
hjá strangtrúuðu fólki þar
í landi.
Önnur brúðurin var móð-
ursystir hinnar og vinir
þess brúðgumans sem hafði
fengið móðursysturina í mis-
gripum í stað systurdóttur-
innar gerðu sig líklega til
að lumbra á foreldrum brúð-
urinnar, töldu þá hafa fram-
ið svik að yfirlögðu ráði.
öldungar þorpsins gátu þó
sefað skap manna og sætt
brúðgumana við örlög sín,
öfugu brúðirnar.
Leita oð
,,ófreskju"
Nokkrir dýrafræðingar eru
lagðir af stað í leiðangur frá
Jóhannesarborg í Suður-Afríku
og er ferðinni heitið til eyði-
merkurhéraðsins Karoo. Þar
þykjast ferðamenn hafa séð
„ófreskju", sem eftir lýsing-
unni að dæma likist risaeðlum
fyrri jarðalda. Sjónarvottarnir
þykja áreiðanlegir, og því lögðu
vísindamennirnir af stað. Ðýrið
er sagt um fjögurra metra
langt og skrokkurinn furðU lít-
ill í hlutfalli við halann. Eftir
lýsingunni getur þetta verið
risastór legúaneðla eða maur-
æta en hugsanlegt er líka að á
þessum slóðum hafist við áður
ókunn dýrategund.
Dulmálað
gull
Liðsforingi úr hemámsliði
Sovétríkjanna sat nýlega að
snæðingi í borðsal Grand
Hotel í Vínarborg og varð
starsýnt á stórt málverk á
einum veggnum. Yfirþjónn-
inn gat frætt hann á því að
málverkið væri málað á blý
og hótelið hefði átt það í 70
ár en það myndi vera frá
17. öld.
Liðsforinginn. fékk að
skoða málverkið nánar og
tók að kroppa í blýið með
vasahníf sínum. Kom þá í
Ijós að platan er í raun og
veru úr gulli en utan um
hana er þunn blýhúð. Á tím-
um 30 ára stríðsins hafði
auðmaður fengið málara til
að dulbúa eignir sínar á
þennan hátt til þess að
forða þeim undan ránshönd-
um hermanna. Liðsforinginn,
sem gerði uppgötvunina er
prófessor í listsögu við há-
skólann í Tasjkent.
ICFem sem gag& væn að mynéi kosía
hnndnið króna, segii daiskn; tanz&Iæknii
í öllum iönþróuðum löndum kaupir fólk tannkrem fyrir
milljónir króna ét ári hverju. Nú kemur danskur tann-
æknir fram á ritvöllinn og staðhæfir að það sé til ills
en ekki góðs að sulla þessu kremi í munninn á sér.
I Tandlægebladet, málgagni fái því aðeins þýðingu fyrir
danska ta.nnlæknafélagsins, rit- munnþrifin að livert tangur og
ar H. Eggers Lura grein um tetur sé numið brott þegar í
tannkrem í ljósi líffræðinnar. stað með rækilegri munnskolun.
[ En af því Iciðir að öll þan efni,
Útilokar súrefnið sem eru í tannkrcminu, og eiga
Tanulæknir þessi heldur því samkvæmt auglj'singunum að
fram að tannkrcmið hindri eðli-
leg hreinsunaráhrif munn-
vatnsins í að- ná til tannanna,
vera slíltt afbragð fyrir tenn-
urnar og tannhoidið, eru í raun
og veru nákvæmlega einskis
vegna þess að það klínist á þær virði. Tannkremsnotknnin er
og einkum í aliar ójöfnur. Súr- sem sagt margfalt dýrari en
efnið í raunnvatninu kemur svarar því gagni, sem hún get-
| því ekki að gagni við að þrífa
tenuurnar, heldur verður það
næring fyrir gerla í hinum
þéttu, óuppleysanlegu tann-
kremsklessum. Tannkremið ýtir
því undir hinn skaðlega gerla-
gróður, sem veldur tann-
skemmdum.
Auglýsingaskrum
Niðurstaða Lura er að notk-
un tannkrems við tannburstun
sem
ekki fiiiri£kkast
Kjólar úr perlonefni, sem ekki
hrukkast, eru komnir á markað-
inn í Þýzkalandi.' Skrifstofu-
stúlkur geta haft þá með sér í
töskum sínum að morgni og
ur gert ef rétt er að.farið.
Hliðstæð þróun.
Þessi danski tannlæknir
bendir á að tannsjúkdómurinn
karies, „holur í tönnunum",
færist sífellt í vöxt með vest-
rænum þjóðum. Tannkrems-
notkun eykst einnig jafnt og
þétt. Lura finnst tími til kom-
inn að rækileg rannsókn sé gerð
á því, hvort þarna sé ekki sam-
band á milli.
Hann hallast að því að svo
sé, flestir sem tannkrem nota
láti undir höfuð leggjagt að
skola nógu rækilega úr munn-
inum.
|
Blávatn betm e-' Itrem.
I Menn halda að það sé hið
æðsta merki um tannþrif, segir
farið beint úr vinnu að skemmta Lura, þegar tannkremslyktina
sér í nýstroknum kjólum.
JKomst í hlær sfórmnlugju
Fuli fi§ótur
að shjóta
Þrítugur lögregluþjónn í
bandarískri borg vaknaði fyrir
skömmu um miðja nótt við
hroðalegt þrumuveður. Hann
sá einhverja veru við gluggann
og sýndist hún vera úti og i
þann veginn að renna rúðunni
upp til að komast inn I húsið.
Lögregluþjónninn greip til
byssu sinnar og skaut — konu
sína, sem hafði farið út að
glugganum til að horfa á
eldingamar.
leggur fram úr þeim. En er
þetta rétt? Alls ekki. Munnur-
inn er oftast óhreinni en hann
var fyrir burstunina. með krem-
inu og alveg áreiðanlega ó-
hreinni og óhollustusamlegri
en ef burstað hefði verið upp
úr eintómu blávatni.
Ef frarríleiða ætti tannkrem,
sem eitthvert gagn væri að,
Iþyrftu ekki aðeins að vera í því
' óleysanleg efni heldur einnig
|\Tnsar sýrur og nokkur mjög
torgæt og dýr efni. Það tann-
. krem yrði að selja fyrir mörg-
! hundruð krónur hverja skálp
;og það myndi því aldrei hafa
ineina hagnýta þýðingu fyrir
• tannheilbrigði mannfólksins.
I
Tvcggja ára rannsóknir
Ritgerð Lura er árangur af
itveggja ára rannsóknum, sem
ihann hefur stundað með styrk
'frá sjóði tannlæknafélagsins
danska. Tekjum í þann sjóð er
1 hinsvegar aflað með sölu tann-
j kremsins Idocalcin, sem er sett
saman að fyrirsögn tannlækn-
Sjóræningjar hafa Iongum hafzt við á austurhöfum og rænt anna sjálfra.
friðsama farmenn. Siðan Sjang Kaisék var rekinn frá völd-
hm í Kina hefur hann setið í eynni Taivan í skjóli banda-
rískra vopna og stut dað þaðan sjórán með hjáip vina siima
og verndara. Nú síðast rændi bandarískt herskip mannað sjó-
ræningjum Sjangs soeézku olínskipi, sem var á leið til Kina.
Áður hafði tveim pólskum skipum verið rænt á sama hátt, Indíánar í Norður-Mexíkó
farmimun og skipunum sjálfum stolið en áliafnirnar linepptar ræktuðu tóbak og reyktu vind-
i fangelsi. Myndin er af þv| er annað þessara pólsku skipa, með reyksíum fyrir þús-
„Prezydcnt Gottwald", lagði af stað í jómfrúferð sína, sem
einnig varð þess síðasta. Bandarískar flotaflugvélar hafa fylgzt
með ferðum skjpanna, og vísað ræningjunum á þau. Sovétstjóm-
in liefur lýst yfir að hún áskilji sér rétt til að gera nauðsyn-
legar ráðstafanir til að hefta atferli sjóræningjanna en að al-
Ævafornir síu-
undum ára. Mannfræðingur frá
háskólanum í Ottawa í Kanada
skýrir frá þessu. Hann hefur
unnið að uppgreftri á þessum
slóðum og segist hafa náð i
. . yfirgripsmesta safn um sögu
þjoðalögum er hverju riki heimilt að gera út leiðangra til að jarðræktarinuar í Norður-Am-
berja niður sjóræningja hvar sem þeirra verður vart. eríku sem til er.
I