Þjóðviljinn - 21.04.1955, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 21. apríL 1955 — ÞJÓÐVILJINN — <18
Erich Maria KEMABQUE:
Að elsha ...
• • •og deyja
lleimilis
þátiur
107. dagur
framhjá skrautlýstum búðargluggum og það verður svo
bjart á götunum að viö getum þekkt andlit hvors annai's
á kvöldin."
„Hleypa þeir okkur inn?“
„í skemmtiferö? Því ekki það? í Sviss til dæmis.“
„Við verðum að eiga svissneska franka. Hvernig er
hægt að ná í þá?“
„Við förum meö myndavélar með okkur og seljum þær
þar. Við getum lifað á því í nokkrar vikur.“
Elsabet hló. „Eða skartgripi og pelsa sem við eigum
ekki.“
Frú Witte kom með salatið og ostinn. „Líður ykkur
vel hér?“
Of -fr ‘f ■■•Ki C Ar f
„Já, dásamlega. Megum við ve'ra héh'ríengur?t*
„Eins lengi og þið viljið. Ég skal færa ykkur kaffi líka.
Að vísu gervikaffi.“
„Kaffi líka. í dag lifum við eins og kóngar,“ sagði
Gráber.
Elísabet hló aftur. „Það var í fyrstunni sem við lifðum
eins og kóngar. Á gæsalifrarkæfu og kavíar og rínarvíni.
Nú lifum viö eins og manneskjur. Eins og við lifum að
stríðinu loknu. Er ekki dásamlegt aö lifa?“
„Jú, Elísabet.“
Gráber horfði á hana. Hún hafði sýnzt þreytt þegar
hún kom úr verksmiöjunni. Nú var hún eins og endur-
nærð. Hún þurfti ekki mikið til þess og var fljót að því.
„Það veröur dásamlegt að lifa,“ sagði hún. „Við erum
svo óvön því. Óvön svo mörgu. Þess vegna eigum við
svo mikiö framundan. Ýmislegt sem öðru fólki þykir eðli-
legt og sjálfsagt verður okkur ævintýri. Þótt ekki sé nema
loft sem ekki er blandað reylcjarþef. Eða kvöldverður
án skömmtunarseðla. Búðir þar sem hægt er að kaupa
það sem manni sýnist. Borgir sem ekki hafa verið
sprengdar sundur. Eða að geta talað án þess að líta allt
í kringum sig fyrst. Aö þurfa ekki lengur að vera hrædd-
ur! Það tekur langan tíma en óttinn verður minni og
minni, og þótt hann geri vart við sig endram og eins
vekur hann aðeins gleði, því að maður veit um leið að
hann er óþarfur. Trúir þú á þetta?“
„Já,“ sagði Gráber og var þungt um mál. „Já, Elísabet
Ef þannig er litið á þetta, eigum við enn mikla hamingju
framundan.“
Þau vora um kyrrt eins lengi og þau gátu. Gráber
borgaði fyrir matinn og frú Witte fór að hátta. Og þau
gátu setið ein stundarkorn í viðbót.
Tunglið steig hæn'a á loft. Næturilmurinn úr grasi
og ungu laufi varð sterkari og vegna þess áð logn var
yfirgnæfði hann sem snöggvast þefinn af ryki og reyk
sem sífellt hvíldi yfir borginni. Inni á milli rannanna
heyrðist skrjáf í ketti á rottuveiðum. Það vora miklu
fleiri rottur í borginni en áður; þær fundu nóg að éta
undir rástunum. Klukkan ellefu fóru þau. Það var eins
og að fara burt af eyju.
„Þið erað of sein,“ sagði kirkjuvörðurinn þegar þau
komu. „Allir staðir era uppteknir." Þetta var ekki sami
vörðurinn og um morguninn. Þessi var yngri, nauðrak-
aöur, stirðbusalegur og yfirlætislegur. Sennilega sá sem
kærði Jósef, hugsaði Gráber.
„Getum við ekki sofið í garðinum?"
„Það sefur fólk á öllum stöðum í garöinum sem erá
undir þaki. Hvers vegna farið þið ekki í bráðabirgða-
skýlin?“
Þetta var furöuleg spurning klukkan tólf á miðnætti.
„Viö treystum meira á guð,“ svaraði Gi’áber.
Vörðurinn leit hvasst á hann andartak. „Ef þiö viljið
vera hér, verðið þið aö sofa undir beru lofti.“
„Það skiptir engu máli.“
„Era þið gift?“
„Já. Hvers vegna spyrjið þér?“
„Þetta er guðshús. Fólk sem ekki er gift getur ekki
sofið saman hér. í súlnagöngunum era karlarnir sér og
konumar sér.“
„Þótt um hjón sé að ræða?“
„Elnnig þá, Súlnagöngin tilheyra kirkjunni. Þetta er
BreiSur s/a/-
kragi á
fweedkáp-
unni
Tweedkápa getur litið mjög
glæsilega út, ekki sízt þegar hún
er saumuð úr nýtízku, mjúku
tweedi, sem fellur á allt annan
hátt en harða tweedið sem mest
bar á í byrjun. Það er randa-
mynstur á vefnaðinum í þessari
kápu, og rendurnar snúa lóð-
rétt í allri kápunni nema lárétt
í ermunum og það setur skemmti
legan svip á hana. Kraginn er
mjög breiður, liggur út yfir axl-
irnar og það hentar vel þeim
sem eru rýrar um axlirnar og
þola illa flöskusnið nýju tízk-
unnar. Takið eftir ermunum.
Þær eru ekki af fullri lengd, en
það er hægt að draga þær niður
svo að þær verði það.
Að geyma föt
Barnshafandi kona, sem þarf
í nokkra mánuði að ganga í sér
stökum flíkum, ætti að gæta
þess að þau föt sem hún á -fyrir
og þarf að nota aftur að fæð-
ingu lokinni, séu geymd á hent-
ugan hátt.
Gætið þess fyrst og fremst að
fötin séu blettalaus og saumið
síðan fellingarnar á pilsunum
niður, hengið þau upp á herða-
tré og saumið síðan pilsin saman
að ofan svo að þau sígi ekki í
miðjunni og líti kauðalega út
þegar nota á þau á ný.
Kjóla og blússur skal hengja
upp með rönguna út, eftjr að bú-
ið er að líta eftir smellum,
hnöppum ofl. Sjáið um að fötin
séu yfirleitt tilbúin til notkunar
þegar heim er komið með litla
krílið, því að þá er vissulega
nóg að gera og dýrmætt að fötin
séu i góðu lagi.
Líka er gott að sýna skónum
umhyggju þennan tíma. Veljið
tvö pör sem ykkur finnst þægi-
leg og notið þau meðan á með-
göngutímanum stendur. Aðra skó
ber að senda til skósmiðs ef
þörf krefur og leggja til hliðar
með leist í
Fatnaðurinn er hengdur aftast
í fataskápinn, svo að ekki þurfi
að gramsa í honum í hvert
skipti sem finna þarf föt handa
öðrum í fjölskyldunni
GleSilegf sumar
Fiskhöllin
GleSilegf sumar
FOT H.F.
Gleðilegf sumar
.Verzlun Axels Sigurgeirssonar
Barmahlíð 8 og Háteigsveg 20
GleZUegf sumar
Gúmmíbarðinn h.f.
Brautarholti 8.
GleBilegt sumar
Blikksmiðja J. B. Péturssonar
Ægisgötu 4
GleSilegf sumar
Verzlun Halla Þórarins
GleZilegt sumar
Chemia h.f.
Sterling h.f.
<• :
| :
GleSilegt sumar
A. Einarsson & Funk
Nora Magasín
-f-:
f i
t :
{.:
i
. :
> ■
1: í
GleSilegt sumar
Ó. V. Jóhannsson & Co.,
umboðs- og heildverzlun
GleSilegt sumar
.Verzlunin Rín Njálsgötu 23
GleSilegt sumar
Magnús Haraldsson, umboðs-
og heildverzlun Austurstræti
4
GleSilegf sumar
Verzlunin Skúlaskeið
Skúlagötu 54

iiitiuai