Þjóðviljinn - 22.10.1955, Blaðsíða 4
4) — WÓÐVHJINN — Lausftrda^ur 22, október 1W®
Flokkur millíliðanna
Það hefur verið boðskapu
SjáLfsfaeðisflokksins að han:
sé „'flokkur allra stétta“, beril
umhyggju fyrir öllum jafnt, o
ckki sízt hefur flokkurin:
reynt að halda á loft áhugi
sínum á kjörum verkalýðsinsf
og velferðarmálum hans. Það
hefur að vísu reynzt erfitt að
samræma þessi fögru orð
flokksins athöfnum hans, en þó
er ekki að efá að ýmsir hafa
fallið fyrir blíðmælunum og
trúað á þau.
En nú hefur flokkurinn allt
í einu og opinskátt varpað af
sér þessari sauðargæru. Með
Varðarfundinum s.l. miðvikud.sv
lýsti Sjálfstæðisflokkurinn yfir
því að hann væri flokkur milli-
liðanna, • málsvari þeirra og
valdatæki — gegn hagsmunum
og siónarmiðum verklýðshreyf-
ingarinnar. Bjarni Benedikts-
‘soti bar fram í ræðu sinniTIþá
nýstáílegu sögukenningu að
það væri milliliðunum að
þakka og engum öðrum að á-
stand þjóðarinnar hefði ger-
fcreytzt frá því að „alrrienning-
ur'' lifði í algerri fátækt, bjó
í' óhæfum moldarhreysum og
hrundi niður ef yfir gekk land-
farsótt . . . (er) það þótti
naumast í frásögur færandi.
að fátæklingar dæi úr ófeiti á
• útmánuðum“. þ>að skal endur-
tekið: þetta á að vera millilið-
unum að þakka! Bjarni lýsti
; einnig yfir því að það væri
•mikil firra að hafa á móti því
„að einstakir dugnaðar- og
forsjármenn afli fjár til fram-
kvæmda sinna“. Og kröfumar
um afnám milliliðaokursins af-
greiddi hann með þessum orð-
um: „Nú sem fyrr mun þó
sannast, að hænan, sem búið er
að hálshöggva, hættir að
verpa,“ Milliliðirnir eru sem
sagt sú hæna sem verpir eggj-
um handa þjóðinni, þeir eru
undirstaðan.
Þessa afstöðu Bjama Ben§-
diktssonar hefur Sjálfstæðis-
flokkurinn að vísu alltaf stað-
fest í verki, en hann hefur
aldrei játað hana í orði fyrr en
nú og er það þakkarverð hrein-
skilni. Eftir þeirri játningu
hefur verið tekið um land allt;
héðan í frá vita allir að þeg-
ar Sjálfstæðisflokkurinn og
málgög.i hans ræða um efna-
hagsmál, verðbólgu, dýrtíð og
önnur vandamál þjóðarinnar er
það aðeins einhliða málflutn-
ingur í þágu miililiðanna. Og
verkamenn geta nú gert sér
skýrari grein fyrir því en
nokkru sinni fyrr, hvernig vera
myndi að lifa í landinu, ef
Sjálfstæðisflokkurinn hefði
einn öll ráð undir forustu
Bjarna Benediktssonar.
tfúar stjáftnarflokkarma , upp.
og sögðu sem sVo: Jú mikil ó-
sköp, ég held maður viti svo
sem, að það ef svindlað á
innflutningnum og smyglað
gegnum tollinn. Fjármálaráð-
herrann fékk meira að segja
útvarpið lánað nokkrar minút-
ur til þess að skýra frá því að
það væri búið að sklpa nefnd
til að rannsaka málið! Jafn-
framt gat hann þess, að yfir-
völdin vantaði lagabókstaf til
þess að geta klekkt á smyglur-
um. Það virðist þannig þurfa
að setja ný lög, sem heimila
að framfyigja þeim lögurn, sem
þegar eru fyrir hendi. Eða
varðar smyglið e. t. v. ekki við
lög nú þegar? Maður hlýtur
að spyrja: Hefur stórkostlegt
smygl átt sér stað lengi með
vitund (og vilja) innflutnings-
og tollyfirvaldanna? Hvenær er
„NONNI“ SKRIFAR: „I Morg-
unblaðinu í gær, fimmtudag,
segir, að Bjarni Benediktsson
hafi rakið firrur vinstri fylk-
ingaririnar á Varðárfundi. Til
hvers var hann að rekja firf-
urnar? Af hverju tók . hánn
sig ekki heldur til og hrakti
þær? þ>að er til lítils gagns
að rekja firrur, ef ekkí er hægt
að hrekja þær um leið. Annars BÆJARPÓSTURINN vill aðeins
Að rekja íirrur — Tollgæzlan og smygl —
Lög um að framfylgja lögum
tekur blaðið það fram, að
ræða -ráðherrans verði ekki
rakin þar þann daginn, en
hann hóf mál sitt með því að
rekja hverjir væru taldir reka
milliliðastarfsemi í þjóðfélag-
inu. Mér skilst þannig á frá-
sögn blaðsins, að ræða ráðherr-
ans hafi verið rakin firra, og
fínnst mér ónærgætnislegt af
blaðinu að segja frá því“.
bæta því hér við, að honum
finnst Mgbl. hafa verið að
rekja firrur alla sína tíð, og
hin blöðin hafa ekki við að
hrekja þær. — En hinsvegar
er það nú komið á daginn, að
orðrómurinn um smygl og lé-
lega tollgæzlu hefur ekki
reynzt nein firra, Og þegar um-
ræður urðu um málið á Al-
þingi, stóðu hinir ábyrgu full-
gert ráð fyrir, að nefndin, sem
á að rannsaka málið, Ijúki
störfum? Fá smyglarar að
halda áfram iðju sinni óáreitt-
ir þar til „rannsókninni" er
lokið? Mér skilst, að það geti
orðið nokkuð lengi, ef miðað er
við venjuleg afköst blessaðra
nefndanna. Stjórnarblöðin
segja eflaust, að smygl og lé-
leg tollgæzla séu afleiðingar
verkfallsins í vor, en Bæjar-
pósturinn viíl skora á allan al-
menning að fylgjast með mál-
unum, því að hér er enn eitt
dæmi um fjármálaspillinguna,
sem veður uppi í þj'ðfélaginu,
drengilega studd af opinberum
lánsstofnunum og ýmsum at-
kvæðamestu fulltrúum hinna
„ábyrgu“ stjórnarflokka. Ann-
ars hefur Bæjarpósturinn heyrt
því fleygt, að ríkiustjórnin sé
búin að finna ráðið til að
lækka dýrtíðina, og það var
eftir allt saman ekki annað en
það að lækka dálíitið tolla á
grammófónplötum, Hvort sem
þetta er rétt eða ekki, sýnir
það samt að menn Yiafa enn
þá óbifandi trú á, að fjármála-
speki stjórnarinnar séu lítil sem
engin takmörk sett.
ÞEGAR MORGUNBLAÐIH fékk
í kandmagann! Það er alkunna
að óholl áhrif á taugakerfið
orka mjög illa á meltingarfær-
in og þá náttúrlega meltinguna
Jafnvel harðsvíruðustu hraust-
menni fá í magann, ef truflun
kemst á taugakerfi þeirra.
Þetta varð mér átakanlega
Ijóst um daginn þegar „Morg-
unblaðið“ hafði hitt ungan og
„velmenntaðan kandmag, sem
ráfa þarf atvinnulaus úm vel-
byggðar götur höfuðborgarinn-
ar. Þetta var meira en við-
kvæmustu taugar „Mbl.“ þoldu,
og afleiðingin varð sú er að
framan er lýst. „Velvakandinn"
vaknaði um hánótt og spúði
útyfir allan dálk sinn af með-
aumkun með þessum unga og
„velmenntaða" kandmag. J>að
er auðséð á þessu að jafnvel
hraustmennin mega sín einskis
Framhald á 11, síðu.
Hvei vill
ekki eignast
bíl?
Enginn veit
hvern he'ppnin
sœkir heim —
en hitt vitum
við, að hún
kemur ekki
nema pú eigir
miða í priggja
bíla happdrætti
Þjóðviljans.
Hver miði hehir
tvo vinnings-
möguleika. —
Dregið 12. nóv.
og 24. desember
n.k.