Þjóðviljinn - 09.11.1955, Side 11

eimilisþátÉiir
Miðvikudagimt 9. rióvemtoer 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hans
og Synxr
36. dagur
Tökum til dæmis ritstjórana Sclmick og Schnack.
Þeir eru afbragös vel ritfærir, já, þeir kunna sannar-
lega aö beita pennanum. Og þeir éru forvígismenn frels-
ishreyfingarinnar — þeir vilja koma á laggirnar þvers-
umstefnu, svo aö heiðariegt fólk úr öllum flókkuih geti
sameinazt um hagsmuni sína. Og útgeröarmenn. og
stóreignamenn veita þeim fúslega fjárstyrki, því áö þaö
borgar sig. Þeir peningár koma aftur meö vöxtum, og
það er ekki svo afleitt aö hafa dálitla hönd í bagga
meö frelsishreyfingunni.
í landinu eru þrjú hundruö blöö. Reyndar er eitt blaö
í viöbót, en það er mjög slæmt biaö, sem siöað fóik
minnist helzt ekki á og auglýsendur hafa engan áhu^á 'i
aö styöja. Aö mestu leyti eru þaö stóreignamenn. sem
eiga þessi þrjú hundruö blöö, eöa þá að leiðtogar haégi'i-
krata ráöa stefnu þeirra, og þaö er skammarlegt að
þetta eina blað skuli ekki iáta aö stjórn.
En þaö var vinstri flokkurinn sem vann kosningarnar
og er nú búinn aö mynda stjórn. Þaö voru öll vegalausu
nasistaatkvæöin sem drógust aö þessum góða og skyn-
samléga flokki, sem er svo einstaklega þjóöhollur aö
hann vill fyrirgefá nasístum og hermöngurum og endur-
heimta Suður-Slésvík. Þessi Knútur sem talar ósvikna^
jósku og stýrir plógnum heima hjá sér þegar hann er r
ekki á þingi, er auk þess duglegur kaupsýslumaöur sem
lætur sér verða mikið úr dönskum jarðvegi, þegar hon-
um er úthlutaö til byggingarlóöa. Hann er stjómmála-
maöur sem allar stéttir meö ábyi'göartilfinningu hljóta
aö meta mikils.
Sölleröd dómsmálaráöherra var kominn í ráöuneyti
sitt í síöasta sinn til þess að bjóöá eftirmann sinn vel-
kominn. Hann sat viö ski'ifboröiö og beið og vissi varla
sjálfur hvort hann var feginn eöa vonsvikirin. Hann fann
til þreytu, því að þetta haföi veriö erfiöur tími og harin
haföi oröið aö taka tillit til pólitískra máttaístólpá,
tillit til valdamikilla fjáraflamanna, til eigin hagsmuna.
Og í hjarta sínu fann hann til nokkurrar blygöunar
yfir því að hafa látið veiða sig í hrossakaupanet, yfir
þeim loforöum sem hann hafði gefiö og ekki haldiö.
Hreinsunin sem hann haföi skuldbundiö sig til að gera,
skuldaskilin miklu? Þau fórust einfaldiega fyrir! Stjórn-
málamennirnir höföu grafið fortíö sína í þingræöíslegúm
umboöum og í fyllingu timans yröu þeir sýkriaðír. Og
stærstu hermangararnir yröu einnig sýknaöh: af öllum
ákærum. Enginn vissi þaö betur en harin, sem fram aö
þessu hafðl haft dómsmálin í hendi sér.
— Ætti ég að draga mig algerlega í hlé frá stjórn-
málum, hugsaði hann. Ég gæti aftur oröiö lieiöaríegur
maöur og réynt aö gleyma þessu ráöherratímabili meö
öllum þess hrossakaupum og óheilindum. Gagnvart þeim
sem áöur voru vinir míriir gæti ég viöurkennt hrein-
skilnislega. að ég hafi ekki veröskuldaö traust þeirra,
aö ég sé ekki annaö en veikgeöja maður. Og hinum
þarf ég ekki aö gefa aðra skýringu en þá aö ég sé orðinn
þreyttur á öllu saman.
Hanri andvarpaði, því aö hann vissi, aö þaö mundi
hann aldrei gera. Hann hafði setið tii borðs með ráða-
•mönnum landsins, og á vissan hátt hafði hann heillazt
af leiknum, af refjunum, af spillingunni. Hann haföi
fengið þingsæti sitt fyrir sósíaldemókrata og því fýlgdu
ýmsar kvaöir — og hann vgrð aö greiða gjaldiö fyrir úr brúni' og drappíitu garni.
Við hana er nötuð drapplit peysa
Völd eru eins og áfengur drykkur, þau stíga hraðar
til höfuösins en hituð vín, og þarna voru þau búin aö
eyðileggja mann sem ekki var nógu sterkur. Mann sem
eitt sinn hafði verið heiöarlegur maöur en gekk nú götu
svíviröingar og óheiðarleika — og vissi þaö sjálfur.
Það var barið aö dyrum, ráðuneytisþjónninn gekk
inn.
— Nýi dómsmálaraöherrann er koriiinn. ; . ;
Og fyrrverandi dómsmálaráölierra reis á fætur og
gekk til móts við eftirmann sinn.
Lögfræðin er blóðrík og blómleg eins og slátrari, og
meöan réttíætið liggur í kör og lætur sig- dreyma um
allt í lyndi. Yfirvofandi réttarrannsókn varö hvorki fugl!
né fiskur hvaö srierti rétt og rannsókn, en hún varö
gífurleg tekjulind fyrir lögfræöinga. Jafnvel allra smæstu
smámennirnir rijóta góðs af, þeir hafa sína hermangara-
skjólstæöinga, og peningarnh* streyma til þeirra,
En þaö eru ekki smæstu spámennirnir sem riiest ber
á, heldur hæstaréttaríögmennirnir. Þessir menn sem líta
út sem alvöruþrungnir lögspekingar, meö skarpa, festu-
Jega andlitsdrætti, vandlega sniöna. eftir brezkum lög-
fræðirigafyriimyndum, eru i rauninni stórkostlegir kaup-
sýslumenn. Þeir hafa haft vit á að kom sér í stjórn
hvers einasta stórfyrirtækis. Þeir eru samtímis afbragös
ieikarar meö dásamlega framsögn, og þegar þeir koma
fram í hæstarétti og verja auðugu hermangarana sem
eru skjólstæöingar þeirra, iá þeir ágæta blaöadóma. Og
á meðan situr réttlætiö á elliheimilinu og dundar sér
við að prjóna illeppa.
Þaö verður að segja Jóhannesi Klitgaard til verðugs
hróss áö hann er framtaksamur kaupsýslumaður, sem
grætt hefur á tá og fingri, en þó hefur hann ekki veriö
nógu stórvirkur. Hann hefur verið aöalhluthafi í félag-
inu Pro Patriá og það er hann sem staöiö hefur í sam-
bandi viö Þjóöverjana. Þetta er deginum ljósará, ög ef
hann veröur dæmdur er hægt að hlífa öörum og auk
þess er fyrirtæki hans svo lítiö, að það skiptir engu til
né frá, Og Jóhannes Klitgaard og meðstjórnendur haris
hafá veríö yfirheyrðir af lögregiufulitrúum og fengið
hótanir á hótáriir ofan og einn góðan veöurdag kemur
málið fyrir rétt.
Jóhannes Klitgaard mætti í rétthium í fylgd með
Seidelin héraðsdómslögmanni. Það var mildur, þungbú-
inn desemberdagur og sporíuglar kvökuöu fyrir utan rétt-
arsalinn og umferðagnýrinn var lágur og fjarlægur
eins og brimliljóð í fjarska.
tmifil6€US
si&uumourauðöit
Minningar-
kortin
eru ttl sölu í skriístofu Só- i
síalistaflokksins, T.jarnar-i
götu 20; afgreiðslu I»jóðvilj-j
ans; Bókabúð Kron; Bóka-i
búð Máls og menningar,i
Skólavörðustíg 21, og í;
Bókav. Þorvaidar Bjarna-;
sönar í Hafnarfirði.
IþróÉÉir
Framh. áf 9 síðu
Liverpool 15 7 3 5 29-22 17 -y*
Blackbum 14 7 2 5 28-21 16
Lincoln 15 7 2 6 25-18 16
Middlesbro 14 5 5 4 24-22 15
Leicester 16 6 3 7 32 37 15
N. Conty 16 4 6 6 23-31 14
Barnsley 16 4 6 6 18-30 14
West Ham 15 5 3 7 35-26,13
Doncaster 15 4 5 6 29-38 13
Nott. Forest 14 6 0 8 22-27 12
Rotherham 16 4 4 8 19-31 12-
Bury 16 4 4 8 28-42 12
PlýTnouth 16 3 2 11 Í3-33' 8
Huil City 15 1 21215-42' 4
VetrartÍ2kan sýnir mikið af
peysurh og golftréýjum og í dag
birtúm við þrjár rnyndir úr
Jardin dés modes. Siða golf-
treyjan rninnir einna mest á
tvídjakka, en hún er prjónuð
gamla dýrð’ardaga meöan enn var til fólk sem trúöi á
þaö, er lögfræðin still going strong, já, fyrir henni leikur
há í hálsinn og þetta ér hlý
og falleg samstaeða. Á næstu
mynd er þeysusétt úr ljósbláu
garni, íátláust og Sígilt. Hnappá-
lístinn á golftreyjunni nær
alveg upp í háls, en efsti hnapp
urinn er aðeiris til skrauts og
ekki hægt að hneppa honum.
Síðast en ekki sizt er peysá úr
hárauðú silkijerséy sém fer vél
Nýjimgar handa þeii
sem sauma sjáifar
við vítt perlugrái: þils; hún ér
há; i hálslnn og ertnarnar ná •
fram fyrir olnboga.
Vliselin heitir nýtt' efni ;|em
nota á sem inniegg i föt áem
maður saurnar sjálfur. Það er
gott i jaðra sém ekki liiega
togna, stinna og uppstæða
kraga og allt sem innlegg er
yfirleitt notað í. Efnið mipnir
á flóka, það á að vera þýott-
ekta, teygjánlegt og kryppiiast
ékki. Loft kemst gegnum það
ög það er mjög létt. Í>&S er
h'ægt að klippa það á jalla
vegu og það raknar ekkij en
, v
þó eru kostum eínisins tak-
'iriork's'étt, það ér t.d. ekki þægt
að nota það í hvít efni.;' því
að ljósasta gerðin af þvj er
krehilituo óg sést í g egriura
hvíta efnið. «
{HðCVIUINN
Útgefandi: SameininEarílokkur alþtSu — 'Sósiallstaíiokkurinn. — Rltstjórar: krip:
. ..Káartflns§Qn..CáþJi,-:§iEUítiur . Gu:§mundsson. — Fréttáritstióri: Jón Bjarpastjn,,,^ AacSa-
" mé.ni: ' AStniíMur 'Rí::urjónston, Bjarni Benediktsson, Guömundur Vigfú'ssori. IVár H.
Jónsson, Makiis Torfi Ólafsson. — Auglýsingastióri: Jónsteinn Haraldsson. - Ritstjórn,
afgreiðsia. auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustig 19. - Sími: 7500 (3 linur). — Áskríft-
arverð kr. 20 á mánuði i Reykiávík og nágrenni: kr. 17 annarsstaðar. — LausasöluverO
kr. 1. — Prentsmiðia ÞJóðviUnns b.t.