Þjóðviljinn - 11.01.1956, Page 10

10)
ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 11. janúar 1956
Eftir hverju bíöur íslenzk alþýða?
Framhaid af 7. síðu.
enn vinna að hagnýtum fram-
leiðslustörfum i landinu. Ein-
mitt þeirra skal sökin vera að
atvinnurekendur eru orðnir ó-
magar á ríkissjóði og,að við-
skiptahallinn við útlönd varð
um 300 milljónir króna á ár-
inu!
En hví ekki að láta þessa
skaðsemdarmenn hætta að
vinna við framleiðsluna og
láta þá bara taka við milliiiða-
starfseminni í staðinn? Hvers-
vegna gerir Ólafur Thórs ekki
alla morgunblaðsmennina sina
að verkamönnum og sjómönn-
: um til þess að bjarga þjóð-
inní? Gæti ekki orðið nógu
gaman fyrir þá að verða til
dæmis þær „hetjur hafsins'*
sem fjálglegast er talað um
við hátíðleg tækifæri? Þá ætti
þeim að vera innan handar að
lækka kaupið sitt eftir þörfum
svo- „framleiðslan" geti borið
sig. Vafalaust gætu þeir feng-
ið íbúðir í bröggum höfuð-
staðarins og þá lagt afgang-
inn af kaupinu sinu á spari-
sjóð. Og kannski yrði hægt að
verðlauna hetjurnar með því
að skilja þær eftir einhvers-
staðar vestur á fjörðum rétt
fyrir jólin.
En það er reyndar ekki nema
von að stríðsburgeisarnir fjrr-
irlíti íslenzka alþýðu. Hefur
hún ekki látið þá fara með sig
eins og hvert annað úrþvætti
undanfarin ár ? Hefur hún ekki
iátið þá véla undan sér ætt-
jörðina? Hefur liún ekki lát-
ið þá gera uppbyggingu ný-
sköpunaráranna að svindli?
Hefur hún ekki látið þá gera
atvinnulífið að einskonar nið-
ursetningi? Líta verkamenn á
það sem eitthvert sögulegt for-
ustuhlutverk að reisa stríðs-
borg suður á Keflavíkurflug-
velli? Halda sjómenn að það
sé einliver hetjuskapur að láta
steinrunnið afturhaldsþý sem
aldrei stígur á skipsfjöl
stjórna málum sínum ?
Þannig mætti endalaust
spyrja. Og þannig verður al-
þýða íslands að spyrja sjálfa
sig, miskunnarlaust, upp aftur
og aftur, þangað til í brjósti
hennar kviknar aftur sá eldur
sem þar logaði hvai'vetna á
sjó og landi hinn 17. júní 1944.
J^omið hefur æ betur í ljós
með hverju þessara sjö
ára sem liðin eru síðan þjóð-
in var keyrð inn i hernaðar-
bandalag að yfirgnæfandi
meirihluti hennar er stríðs-
stefnunni andvígur í hjarta
sínu. Það eru nú ekki lengur
„kommarnir" einir sem and-
stöðuna orða, heldur og þjóð-
varnarmenn, alþýðuflokks-
menn, framsólcnarmenn, sjálf-
stæðismenn, utanflokkamenn
— menn úr öllum stéttum og
stöðum í landinu. Jafnvel
k^dfuliðið fræga er tekið að
heykjast, enda þótt það að
vísu heimti „íslenzka öryggis-
þjónustu" í hersins stað.
En kæru hernámsandstæð-
ingar, hvar í sveit sem þið er-
uð settir: það eitt gildir ekkijl
lengur að „rífa kjaft" við
stríðsgróðavaldið, hver úrlj
sínu horni, hver með sínu lagi. f1
Við erum nógu lengi búnir að j>
nudda og nöldra til þess að}
sannreyna að orðin tóm gildaj
ekki sem rök á íslandi. Aftur á
móti eigum við önnur vopn
sem bíta betur: atkvæðisrétt
okkar, vinnuafl og samtaka-
mátt. Og þessum vopnum
verðum við að beita ef sigur
skal nást.
Alþýða íslands verður að
afsegja einróma að vínna leng-
ur að hernaðarframkvæmdum.
Það getur hún hvenær sem
hún vill. Hún veit nú af
reynslunni að þessi atvinnu-
vegur dauðans heldur enda-|
laust áfram þangað til hún rís
upp sjálf og segir nei. Nú ,
stendur henni til boða að j
byggja 120 milljóna króna ]
morðtækjahöfn suður í Njarð- j
víkum. Þessu verður hún ein- I
huga að hafna með hinum sí-
gildu rökum síns eigin lífs: að
vísu þurfum við höfn í Njarð-
víkum, en við getum byggt
okkur hana sjálf aneð frið-
samlegu og heiðarlegu móti —
við látum ekki hafa okkur
lengur að stríðsþrælum og
sölulýð.
Og hvenær sem hún vill get-
ur alþýða íslands skapað sér
ríkisstjórn við sitt hæfi.
Fyrsta hlutverk þeirrar
stjómar yrði að segja upp
hernámssamningnum. Það er
alfa og omega allra endur-
bóta á liinu gerspillta islenzka J
þjóðfélagi sem nú snýst einsH
og hundur í bandi innan þessj<
fáránlega vítahrings sem™
amerískt drottinvald hefurS
dregið umhverfis þjóðina. Þaðl
er frumskilyrði þess að hinný
vinnandi maður á íslandi end ti
urheimti sæmd sina og ham-h
ingju. Það er frumskilyrðih
þess að framleiðslustarf hansj
verði ekki fyrirlitið og út-|
hrópað sem skemmdarverk.j
Það er frumskilyrði þess aðj
hlutdeild hans í þjóðartekjun-j
um öðlist réttlátan og virðu-J
legan grundvöll. Það er frum-j
skilyrði þess að hægt sé aðf
lifa eins og maður á íslandi.
Jgg vil að síðustu undir
strika sem rækilegast eft-
irfarandi gullvæg orð forseta^
íslands í áramótaávarpi hans:
„Á manngildinu byggjum
vér allar framtíðarvonir
og því, hvernig það birt-
ist i bókmenntum, listiun,
landsstjórn og atviimulífi J
á hverjum tínia. ÞEIR
HAFA STUNDUM ORÐ-
IÐ SKAMMLlFARI, SEM
BYGGÐU ALLT SITT
TRAUST A VOPNUM."
Hinn 30. marz 1949 átti al-
þingismaðurinn Ásgeir Ás-
geirsson sinn hlut að því að
íslendingar sneru baki við
aldagamalli friðarliefð, hurfu
frá yfirlýstu ævarandi hlut-
leysi sínu og tóku að byggja
allt sitt traust á vopnunum í
stað manngildisins. Sár sjö
ára reynsla virðist nú liafa
sannfært hinn virðulega núver-
andi þjóðhöfðingja um fánýti
og gjaldþrot þeirrar stefnu.
Slík sinnaskipti eru gleðilegri
en orð fá lýst. Það má verða
alþýðu Islands meira en lítil
hvöt, auk traustsins og lialds-
ins, ef æðsti maður þjóðarinn-
ar er nú reiðubúinn til að
ganga í fararbroddi fyrir
sókn hennar til síns gamla,
friðhelgaða hlutleysis í hern-
aði, sem eitt getur skipað ís-
lenzka lýðveldinu í þann
heimssess sem því hæfir —
jafnt að þjóðernislegum sem
alþjóðlegum rökum.
Jóliannes úr Kötlum.
■■•MUMiMiiiiuimia
Þjóðviljann vantar unglinga
til að bera blaðið til fastra kaupenda við
4 Nökkvavog og í
Blesugróf.
Taliö við afgreiðsluna.
Þjóðviljinn, Skólavörðustíg 19. Sími 7500
~a?reieSíiV--
Vinningar 12533 á ári, samtals kr. 6.720.000.00
VifjiS miSa ySar sem allra fyrsf
Happdrættið greiðir í vinninga 70% af söluverði allra hlutanna
Meira en 3 af hverjum 10 númerum fá vinning
Happdrættið býður beztu kjör af öllum
happdrættum á Norðurlöndum
Það býður langbeztu kjör hér á landi:
7 0 % af söluverði allra númera í vinninga.
3 vinningar að meðaltali á hver 10 númer.
Vinningar greiddir í peningum.
Eina happdrættið, sem til þess hefur heimild
Berið svo saman.
Hœsti vinningur kr. 300000
Dregið verður múnudaginn 16. janúar ki. 1