Þjóðviljinn - 15.04.1956, Qupperneq 7

Sunnudagur 15. apríl 1956 ~ ÞJÓÐVILJINN — (7
IríWafi Thórs freysfandi i
iandhelgismálinu!
Geta íslendingar treyst þeim1®
yfirlýsingum Ólafs Thórs að (
ekki hafi verið minnzt á land-{|
'helgismálið og friðunarsvæðin í |
makki bróður hans, Kjartans 1
Thórs við Croft-Baker og kump- |
ána? Nú er Kjartan Thórs enn 1
farinn til Parísar til samninga
við brezka togaraeigendur. Þeir '
viðsemjendur Thórsbræðranna
hafa ekki farið dult með að
minnzt hafi verið á fleira en
löndunarbannið af hálfu ís-
lenzkra stjórnarvalda undan-j
farna mánuði. Og svardágar
Ólafs Thórs rétt fyrir kosning-
ar um trúnað hans og íhalds-
ins við íslenzkan málstað hafa
óhugnanlegan hljóm í vitund
íslendinga, sem muna svardag-
ana í herstöðvamálinu og það
sem bak við bjó og fram kom
eftir kosningar.
Þingskjal 271
Því skyldi ekki gleymt, að
á skjali frá þinginu í vetur,
þingskjali 271. liggur fyrir yf-
irlýsing frá ríbisstjóminni nm
undanhald í laKdlielgismálínu,
sú yfirlýsing frá Sjálfstæðis- ^
flokknum og Framsóknar-1
flokknum að ekki sé „heppi- u
3egt“ að stíga nauðsynleg skrefj;
í stækkun friðunarsvæðanna,1!
fyrr en erlendir aðilar hafij
kveðið upp dóm um málið.
Þingmenn allra flokka afj
Austurlandi, Norðurlandi ogfl
Vestfjörðum fluttu enn í vet-«
ur á Alþingi kröfu fólksins um j
stækkun friðunarsvæðanna. En 1
svo var ríkisstjóm Sjálfstæðis- j,
flokksins og Framsóknar and- *
snúin því máli, að meira að \
segja einn flutningsmannanna, :
Eiríkur Þorsteinsson þingmað-
ur Vestur-ísfirðinga, var látinn
skrifa undir þingskjal 271, en
bað er nefndarálit frá allsherj-
amefnd sameinaðs þings, um
tillögu til þingsályktunar um
stækkun friðunarsvæðis fyrir
Vestfjörðum. En þar lætur rík-
isstjórnin meirihluta sinn leggja
til að málinu sé vísað frá með
„rökstuddri dagskrá", og „rök-
in“ eru á þessa leið:
„Þar sem reglur um land-
helgi hafa að frumkvæði ís-
lands verið til meðferðar hjá
Sameinuðu þjóðunum undan-
farið samhliða reglum um út-
höf, telur Alþingi ekki æski-
iegt að taka ákvarðanir varð-
andi útfærslu friðunarlínanna,
fyrr en lokið er allslierjar-
þinginu á þessu ári og tími
hefur unnizt til að atliuga
það, sem þar kann að koina
fram. Alþingi tekur því fyrir
næsta mál á dagskrá“.
Undir þetta rita: Bernharð
Stefánsson, Jón Sigurðsson, Jó-
hann Þ. Jósefsson, Sigurður
Agústsson, Eiríkur Þorsteins-
son.
Ulndanhald Ihalds og
Framsóknar
í nefndaráliti minnihluta mót-
mælti Karl Guðjónsson eindreg-
ið afgreiðslu Sjálfstæðisflokks-
ins og Framsóknar á málinu.
Telur hann þingskjal 271 og til-
löguna þar ef samþykkt yrði,
mjög varhugaverð gögn í land-
helgismálum íslendinga, og seg-
ir:
„Tæplega þarf að efast um,
að afstaða hv. nefndarmeiri-
hlutá er tekin í samráði við
ríkisstjórnina, og má raunar
telja, að nefndarálltið á þing-
skjali 271 sé fyrsta opinbera
vitneskjan, sem þingmöimum
berst í hendur um stefnu
stjórnarvaldanna í landhelgis-
málum íslendinga nú hin síð-
ustu árin. Sannast hér, að
uggur stjórnarandstæðinga
um það, að um stefnubreyt-
ingu og uppgjöf væri að ræða
af hálfu ríkisstjórnarinnar,
átti við fyllstu rök að styðj-
ast“.
En Karl benti einnig á, að
„raunveruleg ástæða fyrir kyrr-
stöðunni" sé önnur en sú sem
tilgreind er á þingskjali 271.
Braskað með landhelg-
ismálið!
„Ekki er mér kunniigt um,
að sérfræðingar- rikisstjórnar-
innar hafi skipt um skoðun,
frá því að sá helzti þeirra
Hans G. Andersen, fékk m.a.
þessa niðurstöðu úr ýtarlegri
hugleiðingu um Iandhelgismál-
ið:
„Ekki er fyrirsjáanlegt að
árangur mundi fást á vett-
vangi Sameinuðu þjóðanna“.
Er því liklegra, að ríkisstjórn-
in sé að nota rétt íslendinga
til fiskimiðanna sem verzlun-
arvarning í kaupmangi við
Breta, þar sem keppikefli ís-
Idnsku StjóBnarvaldainna er
að koma íslenzkum togara-
Ólafur og Eysteínn
gugnuðu
Reiðin sem blossaði upp gegn
áformum Sjálfstæðisflokks-
ins og Framsóknar um
kyrrstöðuyfirlýsingu Alþing-
is í landhelgismálinu nægði
til þess, að stjórnarflokk-
arnir þorðu ekki að samþykkja
tillöguna á þingskjali 271,gættu
KJARTAN THÓRS
ínakkar við þá sem saka ís-
lendinga um morð ef brezkur
togari ferst.
þess að málið yrði ekki
tekið á dagskrá framar á
þinginu, og hafa lítið flikað
þessu plaggi í blöðum sínum
og áróðri. Var þó sýnt að til-
ætlunin var Alþingissamþykkt
um málið, nefndin skilaði áliti
21. janúar 1956, og var meira

8.—14. apríl
1956
fiski aftur á hinn fallvalta
uppboðsmarkað Breta, þótt
það kosti öfugþróun í ís-
lenzkri gjaldeyrisframleiðslu,
atvinnuleysi hjá verkafólki
og kyrrstöðu í landhelgismál-
inu. En yfir þetta eiga hinar
einfeldnislegu röksemdir á
þingskjali 271 að breiða eins
konar rósablæju löghlýðni og
þolinmæði“.
að segja boðaður kvöldfundur
til að afgreiða það, en honum
aflýst á síðustu stundu. En
makkið við brezka togaraeig-
endur, Croft Baker og kump-
ána, hélt áfram og heldur á-
frafn 'enn.
Torlryggni í öllum flokk-
um gegn Thórsara-
braskinu
Það er misskilningur hjá
Morgunblaðinu að engir nema
sósíalistar séu andvígir makki
Ólafs og Kjartans Thórs við
brezka togaraeigendur. Það er
einnig misskilningur Morgun-
blaðsins að sósíalistar einir
séu því andvígir, að blandað
sé saman löndunarbanninu í
Bretlandi og réttindum íslend-
inga til að ákveða sjálfir frið-
unarsvæðin kringum landið.
Vandamenn Morgunblaðsins
munu hafa fengið áþreifanlega
staðfest, að menn úr öllum
stjórnmálaflokkum vilja ekki
láta verzla með landhelgismál-
ið, að menn úr öllum stjórn-
málaflokkum vantreysta Ólafi
Thórs og Kjartani Thórs í
að fá að herida togarafiski ís-
lendinga óunnum á brezkan
markað, til stórtjóns þjóðinni.
Er Morgunblaðinu hér með bent
á varnarleið i þessu erfiða máli
ÓLAFUR THÓRS
Brezkir togaraeigendur óska
honum kosningasigurs.
fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Það
gæti sagt: Hugsi enginn íilt.
Thórsbræður’ vantar einungis
ofboðlítinn gjaldeyri til kaupa
á nokkrum barðastórum hött-
um frá hinni óviðjafnanlegu
hattaverzlun Dunn í London.
Óstjórn ríkisstjórnar Sjólf-
stæðisflokksins og Framsóknar
hefur margoft verið lýst hér
í. blaðinu. Hefur þeirri frásögn
jafnharðan verið mótmælt af
blöðum hennar, Tímanum og
Morgunblaðinu. Nú brá svo við
í vikunni, að Tíminn fékk iðr-
unarkast, en maddama Fram-
sókn á vanda fyrir þeim
kvilla rétt fyrir kosningar. Þá
er því yfir lýst. í ritstjórnar-
grein að nú vérði ekki lengur
mótmælt.
„ad stjórnarskútan l:afi
raunvérulega strandad vegra
getuleysis áhafnarinnar til aft
fást við dýrtíðina. Það er ekki
lengur borið á móti því, að
atvinnuvegirnir séu á heljar-
þröm, verzlunarhöft komin í
algleyming og alger stöðvun
á næsta leiti. Allt þetta er
Morgunblaðið nú farið að við-
urkenna beint og óbeint. Ann-
að er ckki heldur hægt“.
En „áhöfnin" var sem kunn-
ugt er: Eysteinn Jónsson, Óiaf-
ur Tliórs, Steingrímur St-in-
þórsson, Bjarni Benediktsson.
Kristinn Guðmundsson og íng-
ólfur Jónsson.
Vinni Álþýðufeandaiaípð
kosningasigur
tóLíi. 'M ?! * í é {*■\ •IfSSl
Vibu|hettír
makkinu við brezka togaraeig-
endur, að menn úr öllum
stjórnmálaflokkum vilja ekki
eiga það undir neinni erlendri
stofnun hvort íslendingar
stækki friðunarsvæðin kringum
landið.
Og hver veit nema vantraust-
ið eigi sér alldjúpar rætur.
Almenningi er ljóst, að enda
þótt Thórsaraklíkan sé löngu
farin að taka gróða sinn á
þurru, leikur henni hugur á
þeirri útflutningsverzlun að
henda togarafiskinum íslenzka
óunnum á uppboðsmarkaðinn í
Bretlandi. Hvað varðar þá
klíku um atvinnu fólksins í
frystihúsunum á fslandi? Hvað
lætur sú klíka sig skipta rýrn-
andi gjaldeyristekjur þjóðarinn-
ar?
Vanfar gjaldeyri fyrir
Dunnshafti!
Til er einskonar skopmynd
af þeim Thórsbræðrum í sam-
bandi við siglingar Kveldúlfs-
togaranna til Englands. Upp-
víst varð fyrir allmörgum árum
um smygl með einum þeirra.
Hefði það að sjálfsögðu ekki
þótt í frásögur færandi, það vill
við brenna. En hér kom í ljós,
að bræður þessir, sem vilja
endilega telja sig til fyrir-
manna á íslandi, voru að reyna
að ná sér með ódýrum hætti
í hatta af vissri bárðastórri
gerð, sem þeir gengu með, og
átti ekki einungis að greina
þá frá sauðsvörtum almúga á
fslandi, heldur einnig frá hin-
um höfðingjunum. Var að von-
um hlegið um allt ísland að
„höfðingslund" og tilburðum
hins hálfdanska braskaralýðs.
En þetta broslega tilvik rifjast
upp við hinn grunsamlega á-
kafa Ólafs og Kjartans Thórs
Hverjir eru framkjóö-
endur Croff-Bakers!
Tilefni þess að minnzt var
á landhelgismálið nú í viku-
þáttum var rödd frá Bretlandi
um áhrif kosninganna í sumar
á það mál. Þjóðviljinn skýrði
frá því á þriðjudaginn, eitt is-
lenzkra blaða, að málgagn
brezkra togaraeigenda, Fishing
News, hefði látið í ljós áhyggjur
um áhrif þingrofsins á samn-
inga sem nú færu fram um
landhelgismálið, og teldi að það
mundi fara eftir úrslitum kosn-
inganna 24. júní „livort sanm-
ingunum verfti haldift áfrani, og
þeir leiddir til lykta á fullnægj-
andi hátt, eða hvort þeir verði
ef til vill lagðir til liliftar“.
Þarna, í málgagni Croft Bak-
ers og kumpána, fá íslendingar
þannig fyrstu fregnir af þvi
að síðustu vikurnar hafi ríkis-
stjórnir íslands og Bretlands
skipzt á orðsendingum um land-
helgismálið og Iöndunarbannið,
og eru það vægast sagt óvið-
kunnanleg vinnubrögð íslenzkra
stjórnarvalda. Ekki sízt vegna
þess að mikill liluti þjóðarinn-
ar vantreystir núverandi ríkis-
stjórn í landlielgismálinu, og
ekki að tilefnislausu.
Dýrfíðarflóð og getu-
laus áhöfn
Með kveðju frá Sjálfstæðis-
flokknum og Framsókn skellur
dýrtíðaraldan á almenningi, og
verður dag hvern þyngri. Til-
kynnt var í vikunni, að verð-
lagsvísitalan væri komin upp
í 180 stig. Er þá orðinn sjö
stiga munur á henni og kaup-
gjaldsvísitölunni, og verða laun-
þegaf að þola þann mismun
bótalaust, því kaupgjaldsvísi-
talan breytist ekki fyrr eri 1.
júní.
Ber að ' sama brunni hvort
sem rætt er um herstöðvamálin.
iandhelgismál eða efnahagsmál.
Úrslit kosninganna 24. júní
hljóta að hafa djúptæk áhrif
á lausn þeirra. Utan lands og
innan, ekki sizt þar sem stjórn-
málamenn Sjálfstæðisflokksins
og Framsóknar eru kunnastir,
virðast menn þess fullvissir,
að sleppi þeir flokkar við á-
minningu af hóltu íslenzkra
kjósenda í kosningunum í sum-
ar, verði bandarískur her og
herstöðvar til frambúðar ó ís-
iandi, þá verði undanhald og
svik í landhelgismálinu stefna
ríkisstjórnar íslands, þá verði
dengt yfir fólkið gengislækk-
un, kaupbindingu og verkfalls-
banni sem „lausn“ á efnahags- ,
örðugleikunum.
Jafn sannfærðir virðast Dúll-
es og Croft-Baker, alþýðumenn
í Reykjavík og víðsvegar á
landinu, um hitt, að takast
megi að hindra afturhaldsstjórn
og -stjórnarstefnu á íslandi að
loknum kosningum, vinni Al-
þýftubandalagið kosningasigur.
Einu sinni var kóngur og
droffning
Konungskoman setti svip á
Reykjavík þessa viku. Var kon-
ungshjónunum dönsku vel fagn-
að og að verðleikum. Fór vei
á því, að konungur Danmerkur
yrði fyrstur erlendra þjóðhöfð-
ingja að gista lýðveldið ísland.
Einlæg gestrisni íslendinga
við konungshjónin breytir
engu um þá staðreynd, að fáum
þjóðum munu hirðsiðir fjar-
lægari en íslendingum. A Is-
landi hafa konungar og drottn-
ingar ekki þekkzt nema í sögn-
um og ævintýrum, spilum og
tafli. Einnig þess vegna hlaut
lýðveldi að verða hugstæðara ís-
lendingum en konungdæmi. er
þeir réðu málum sínum sjálfir.
Eini skugginn
Hvarvetna við móttöku kon-
ungshjónanna dönsku ríkti vin-
arhugur í garð dönsku þjóðar-
innar. Beiskjan úr sjálfstæðis-
Framhald á 10. síðu.