Þjóðviljinn - 02.06.1956, Page 11

LaugardagTir 2. júni 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Mildred Pierce
,er lítiö að gera hér í kvöldmatnam, svo aö þaö eru bara
þrjár stúlkur á kvöldin en þær haía vaktaskipti. Þú átt
aö mæta tvisvar í viku frá fimm til níu, sama kaup og á
daginn. Á sunnudögum er lokaö. Þú þarft aö fá þér hvíta
skó. Biddu um hjúkrunarkvennaskó í einhverri skóbúö,
á tvo níutíu og fimm. Jæja, hvaö er aö, Mildred, viltu J)au hafizt nJeð Þátttöku
ekki vinnuna?“
„Ég er bara dálítiö þreytt.“
„Ég er ekki hissa á því, eins og þú pjakkar.”
Akurnesingar
Framhald af 3. síðu.
skipti við Re\-kjavík '
knattspyrnu og má segja
iði
að
20. dagur
og af augnaráöi hennar sá Mildred aö hún haföi útskýrt
íyrir þeim aö hún væri ný stúlka og þaö yröi að sýna
henni umburöarlyndi. Þær fóru samstundis aö skemmta
sér viö aö kalla hana Janúar og Smástíg. Til þess aö
ekki bæri á gremju hennar lagöi hún af stað fram í
eldhúsiö, en þaö virtist ómögulegt.að sleppa undan Idu.
„Taktu eitthvaö meö þér! Faröu aldrei inn eöa út án
þess aö halda á einhverju. Þú pjakkar allan daginn
án þess aö koma neinu í verk. Taktu óhreinu diskana
þarna á nr. 3. Taktu eitthvaö meö þér“.
Dagurinn mjakaöist áfram. Mildred fannst hún vera
heimsk, klunnaleg, seinvirk og þung á sér. Þótt hún
reyndi aö „taka eitthvaö meö sér“, hlóöust óhrejnir
diskar upp á boröum hennar og óafgreiddar pantanir í
eldhúsinu, þar til henni lá viö sturlun. Hún komst aö
raun um aö vandræöi hennar stöfuöu af því að hún
hafði ekki lag á aö bera meira en tvo diska í einu.
Ida skýröi henni frá því aö bakkar væru bannaöir vegna
þess að gangarnir væi*u svo mjóir að þeir mundu orsaka
árekstra, og þess vegna þurfti aö bera allt í höndum.
En henni var um megn aö bera fimm eöa sex diska
eöa föt í einu. Hún reyndi þaö einu sinni, en hönd herrnar
bar keki þungann o gheitur krembúöingxir var næstum
dottinn í gólfiö. Þetta náöi hámarki klukkan þrjú. Salur-
inn var orðinn auöur og gjaldkerinn meö ýsuaugun kom
til hennar til aö skýra henni frá því aö hún heföi sleppt
úr innfærslu. Útreikningar sýndu aö innfærslan hljóöaöi
upp á fimmtíu og fimm sent, þannig aö tímakaup hennar ^
var glataö. Hana langaöi mest til að fleygja öllu sem
inni vai’ í höfuöiö á gjaldkeramun, en gerði þaö ekki.
Hún sagði að sér þætti þaö leitt, tók upp síðustu óhreinu
diskana og fór fram í eldhúsið.
í eldhúsinu voru herra Chris og Ida í sam.ræöum og
virtust vera aö tala um hana. Af svip þeirra þóttist hún
sjá aö úrskuröur þeirra væri henni ekki í vil, og hún beið
niðurdregin eftir uppsögn sinni, svo aö hún gæti losnað
burt frá Idu, uppþvottamanninum, matarlyktinni, há-
vaðanum og ringulreiðinni.En um leiö og þau komufram
hjá Archie leit hann upp og bandaöi meö hendimii eins
og knattspyrnudómari sem úrskuröar mark. Þau urðu
undrandi á s’óp, en þetta virtist ráöa úrslitum. Herra
Chris sagði „Allt í lagi, allt í lagi,“ og fór inn í matsal-
inn. Ida gekk til Mildredar. „Jæja, Mildred, satt að segja
finnst mér þú ekki vel fallin til þessa starfs og herra
Chris var ekki sérlega hrifinn heldur, en kokkurinn telur
þíg hæfa og gegn betri vitund ætlum viö aö ráöa þig til
reynslu."
Mildred mundi eftir brauösneiðinni sem hún hafði
lagfært og höfuöbeygingu kokksins og hún gerði sér
Ijóst, að það skipti miklu máli aö .vera í náöinni hjá
kókknum. En andúö hennar á Idu var nú orðin óviö-
ráöanleg, og hún geröi enga tilraun til aö leyna henni
þegar hún sagði: „Skilaöu JrakkJæti til Archie frá mér
og segðu honum aö ég voni aö hann veröi ekki fyrir
vonbrigöum.“ Hún talaði svo hátt aö Arcliie heyröi til
hennar og hann skeliti ánægj ulega í .góm;
lcla hélt áfram: „Vinnutíminn er frá ellefu fyrir há-
degi, hálfellefu ef þú vilt morgunverö,. til klukkan þrjú
og ef þú vilt hádegisverö geturöu fengiö hann hér. Þaö
Þegar hún kom heim voru telpurnar nýkomnar úr
skólanum. Hún gaf þeim mjólk og kökur og sendi þær
út að leika sér. Þá skipti hún um kjól og stakk örþreytt-
um fótunum í inniskó. Hún ætlaói aö fara að leggjast
útaf, þegar hún heyröi kallaö, og frú Gessler kom til
hennar 1 heldur þungu skapi. Ike haföi ekki komiö heim
kvöldið áður. Hann haföi hringt um níuleytiö og sagt
henni frá óvæntri ökuferö sem tefði hann svo aö hann
kæmist ekki heim fyrr en næsta morgun. Þetta gat allt
staðizt, hann haföi komið heim klukkan tíu eins og
hann hafÖi sagt, en þó... . Frú Gessler virtist bera
býsna lítiö traust til Ike eða hvers sem var.
Brátt spuröi Mildred: „Lucy, geturöu lánáö mér þrjá
dali?“
„Meira ef þú vilt.“
„Nei, þakk. Ég er búin aö fá vinnu og mig vantar ýmis-
legt smávegis.“
„Undir eins?“
„í fyrramálið."
Frú Gessler fór út og Mildred fór aftur inn í eldhúsið ■ Reykjavikurfelogm bæði við er-
þeirra í fslandsmótinu. Nokkru
seinna var tekin upp hin ár-
lega bæjakeppni i knattspyrnu
milli ÍA og fBR.
Árið 1954 fengu Akurnesing-
ar leyfi til að taka á móti
flokki knattspyrnumanna frá
Hamborg. tír þeirri heimsókn
gat orðið vegna þess að leyfi
fékkst til að heyja þrjá af
fjórum leikjunum liérá íþrótta-
vellinum í Reykjavík. í sam-
bandi við 10 ára afmæli ÍA í
vor var ætlunin að fá hingað
erlent knattspyrnulið. Af þeirri
heimsókn gat þó ekki orðið,
vegna þess að tvö önnur félög
höfðu forgangsrétt að íþrótta-
vellinum í Reykjavík, og urðu
Akurnesingar því m.a. að neita
boði um komu rússnesks liðs.
26 þús. kr. lilutur af 516 þús.
Akurnesingar hafa sem kurin-
ugt er háð marga leika fyrir
til aö búa til te handa henni. Þegar frú Gessler kom
aftur settist hún þakklát aö rjúkandi bollanum og rétti
Mildred seöil. „Ég átti ekki þriá, en hér er fimm dala
seöill.“
„Þakka þér fyrir. Ég skal borga þér þetta aftur.“
„Hvers ltonar starf er þetta?“
„Þaö er bara vinna.“
„Fyrirgeföu .... En ef það er þess konar starf, þá
vona ég aö þú hafir valiö þér fimm dala hús. Þú ert of
ung í tveggja dala bransann og sjálf myndi ég ekki kæra
mig um sjómenn.“
Peysur hversdags og spari
lend lið og afmælisleiki, og a
þann hátt hafa báðir aðilar
lagt sitt fram til að styðja
hvorn annan. Um fjárhagslegu
þýðingu þessara samskipta má
geta þess að á sl. ári þreyttu
Akurnesingar 14 kappleiki í
Reykjavík og námu brúttótekj-
ur af þeim um 516 þús króna.
Þar af komu í hlut Akurnes-
inga 26 þús. kr.
3ja herbergja
íhúð
Á AKRANESI
er til sölu. — Uppl. gefur Jó-
íann Steinason, lögfræðing-
ur, sími 5545, eða undirritað-
ur eigandi
Þorvaidur Steinason
Bárugötu 1S, Akr-anesi,
sími 111.
peysan er með skemmtilegu
sportsniði og hún lítur út eins
og hversdagspeysa, en efnið er
þunn og ,Hpur kasmírull í Ijós- \
um, viðkvæmum lit. Þetta er
hugsað sem sjaldhanarpeysaj
og sýnir þá tiihne'gingu tízk-
unnar að nota látlaust, einfalt
snið á dýr og fín efui til sam-
kvæmisnota.

imm

Móðir okkar
HALLDÖRA JÓNSDÓTMR
verður jai'ðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 5.
juní kl. 13.30.
Atihöfninni ' kirkjunni verður útvarpað.
Þeim, sem vildu minnast liinnar látnu, er bent á
sjúkrahús iBoí’garness.
Guðbjörg Guðmmidsdóttir,
Bjöm Finnsson.
Peysur eru mjög í tízku og
hér eru sýndar tvær Ijómandi
skemmtilegar peysur frá Vín
Flegna peysan með ferhyrnda
hálsmálinu er samkvæmispeysa
I Amerískir
jsUNDBO L I R
i nvkorrinir
B E L
T
Vesturveri.
JHÍÍl -> fijlÉÉI

« ajliWHfe
góð,.. og. bað er mesti misskiln-
iagur að hpn sé .slitvara. Marg-
ir hafa sóað of f jár í kasmírull
í þeirri von að fá sérlega
sterka og góða ull en hafa orð-
ið fyrir sárum vonbrigðum.
Fyrst við minnumst á kas-1 Kasmírull er munaður; hún er

og hún fer jafn vel við þröngt!
pils eins og sýnt er á rnynd-; míruli er rétt að geta þess að! yndisleg viðkomu, mjúk og hlý,
inni og svart plíserað pils ef þessi dýra og yndislega ull er , en ^ag er erfitt að þvo hana og
einhver kýs það lieldur. Hin langt frá því að vera endingar- í hún er mjög viðkvæm.
&tgefanclt: SameinlngarfiokRur alþyðu — Sósíallstaflokkurlnn. — Ritstjórar: Magnús Kjartansson
(úb.), Sigurður GuOmundsson. -- Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason. — Blaoamenn: Ásmundur Sigur-
jónsson, Bjarni Benediktsson Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson. ~
Auglýsingastjori: Jónstelnn Haraldsson. — Ritstjóm, afgreiðsla, auelýsingar. prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími 7500 O
línur). — Áskriítarverð kr. 25 á mánuði 1 Reykjavík og nágrenni: kr. 22 annarsstaöar. — Lausasöluverð kr. 1. — »rentsmlð>a
ÞJóðvilJans h.í.