Þjóðviljinn - 22.03.1957, Síða 11

Föstudagur 22. marz 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (11
FYRIRHEITNA
LANDIÐ
38. dagur : i
„Einhvern tíma,“ sagö'i hún fræöandi."
„Eg sezt hérna og bíð þangað til þér komið með teíð.“
„Ekki kalla á frökenina?“
„Nei, verið ekki að ónáða hana.“
Greifafrúin hikaði, undrandi yfir hinni furðulegu
hegöun þessa hvíta ókunnuga manns. Henni fannst
hann þvingaöur og ófrjálslegur. „Þetta herbergi henn-
ar,“ sagði hún alúöleg og benti á franska gluggann sem
vissi út aö hliöar-veröndinni.
„Gott og vel. Eg sit hérna.“
Greifafrúin dró sig undrandi í hlé, óviss um að hún
hefði skýrt máliö nægilega vel fyrir honum. Stanton
settist í stól á veröndinni og kveikti sér í sígarettu. Það
gerði hann annars mjög sjaldan. Bandarisk sígaretta,
framleidd í New Jersey. Chuck var dáinn og hann sæi
hann aldrei framar. Þrátt fyrir það sem móðir hans
hafði skrifaö, var hann feginn því að hami var ekki
staddur í Hazel þessa stundina. Hér í Lunatic hélt lífið
áfram á hinn sama kyrrláta hátt, í heimi sem Chuck
hafði aldrei þekkt, og aldrei hafði þekkt Chuck. í Hazel
hefði sorgin verið alger og miskunnarlaus, en hér leiö
dagurinn eins og ekkert hefði gerzt. Það var í heimi,
þar sem gamall maður gladdi hjarta sitt við að temja
rottu, heimi þar sem svört kona gerði ráð fyrir, að ung-
ur maöur gengi beint inn í herbergi ungrar stúlku ef
hann langaði til aö hitta hana.
Andartaki síðar kom Mollie í ljós í hreinúm sumar-
kjól. Hún hafði legiö vakandi og heyrt það seín 'sagt
var á veröndinni. En hún var vön lífsskoðunum greifa-
frúarinnar og tók sér þær ekki nærri. Hún sagði: „Nei,
Stan, en hvað það er gaman að sjá þig. Ertu kominn
til að fá þér tesopa?“
„Já, það er víst,“ sagði hann. ,,Eg haföi ekkert að gera,
þeir éru að skipta um haus á bornum. Eg kom með fá-
ein blöð með mér.“
Hún tók þakksamlega við þeim. ,,En — þú ert að
reykja!“
„Það kemur fyrir aö ég geri það.“
„Ég hef aldrei séð það fyrr.“
„Nei, það er fátítt. Eg er víst úr jafnvægi í dag.“
Hún leit snöggt á hann. „Hvers vegna — hvað er að?“
„Eg fékk slæmar fréttir að heiman,“ sagði hann. „Vin-
ur minn, sem hét Chuck Sheraton, fórst í flugslysi.“
Hann leit á hana og hún tók eftir tárunum í augum
hans. í -ci i : t '.
Hún sagði: „Ó, Stan, hvaö mér þykir það leitt!
Hvernig gerðist þaö? Þú þarft ekki að segja mér það,
ef þú vilt þaö síöur ... .“
„Jú, það er víst betra aö tala um það við eínhvern,“
| tautaði hann. „Chuck átti það til að fljúga beint á
; móti léstunum í þrýstiloftsvélinni sinni, og svo rakst
hann á eina aö lokum.“
Hún hnyklaði brýnnar. „Fljúga á móti lestunum?“
„Já, hann fékk alltaf hinar furðulegustu hugmyndir.“
Tár rann niður kinnina á Stan.
Henni var ekki alveg ljóst hvað komið hafði fyrir
Chuck. En hún skildi að Stanton.Laird var alveg miður
sín. Á hverri stundu gæti greifafrúin komiö meö teið
eða þá að móðir hennar gæti komið. Hún vildi ekki
að Stan hitti neinn fyrr en ltann vara aftur kominn í
jafnvægi. Langi, opni skúrinn, þar sem vörubílarnir,
jeppinn og stóri Humber Super Snipe bíllinn stóðu, var
skammt frá. Það var svali og forsæla og þar gátu þau
.talað sajnan í næði. Hún sagði: „Við skulum koina yfir í
bílskúrinn, Stan.“
. Þau gengú-saman út í steikjandi sólskinið, og á leiöinni
sagði hánn henni frá því sem gerzt hafði. í skugganum
þar yfirfrá lauk hann við frásögn sína, „Eg veit vel
að hann átti sökina,“ sagði hann. „En samt sem áður
er þetta þungt áfall.“
„Þiö voruö mjög góðir vinir, var ekki svo?“ spurði hún.
Hann kinkaði kolli. „Já, frá því á menntaskólaárun-
um.“ Hann hikaöi andartak. „Viö lentum einu sinni í
slæmum vandræðum saman, eins og kemur fyrir ung-
linga,“ sagði hann loks. „Upp frá því vorum við sérlega
góðir félagar. Við fórum saman í veiöiferöir og skíða-
ferðir, og þegar við losnuðum úr skóla komum viö því
þannig fyrir að við fengjum leyfi á sama tíma.“ Hann
hikaði aftur andartak. Svo sagði hann: „Chuck kvæntist
mjög ungur, en þaö breytti engu. Við vorum jafn nánir
vinir eftir sem áður. Sjáðu til, konan hans hafði líka
verið í skóla með okkur.“
„Hún er lifandi, er það ekki?“
„Jú. Hún átti heima hjá flugvellinum í Harrisburgh."
„Áttu þau börn?“
„Já fjögur.“
,,Ó, Stan, mikið er þetta hræðilegt! Fær hún þá eftir-
lau’/.?“
„Já, ég býst viö því,“ sagði hann. „Eg veit það ekki
með vissu, en ég býst við að hún fái eftirlaun eins og
hermannsekkja .... rétt eins og hann hefði fallið í
Kóreu. En hann var ekki nema lautinant, svo að það
veröur ekki mikið. Faðir hennár hefur timburverzlun
í Hazel .En ég er hræddur um að Ruthie og börnin
veröi illa stödd.“
Hún leyfði honum að tala og í stundarfjórðung hélt
hann áfram. Smám saman róaðist hann og af frásögn
hans gat hún gert sér hugmynd um litla bæinn sem
honum þótti svo vænt um. Loks sagði hann: „Eg verð
víst að skrifa móður hans og Ruth. En annars get ég
lítið gért.“
„Þú getur ekki gert rieitt meira,“ sagði hún. „Svona
atburðir geta alltaf gerzt, og þá þarf að reyna að mæta
mótlætinu á sem béztan hátt.“
,,Já,“ sagði hann. „Maður verður að sætta sig við orö-
inn hlut.“ Hanri leit á. hana. „Það var fallega gert af þér
að leyfa mér að tala svoná óhindrað. Það bætir næstum
úr skák.“
„Eg veit það,“ sagöi hún. „Maður veröur að tala við
einhvern." Hún hafði tékið eftir að búið var að fram-
reiöa teið á veröndinni. Móöirin var komin út með börn-
in. Bandaríkjamaðurinn var aftur búinn að ná valdi
yfir sér.
„Við skulum koma yfirum og fá okkur tebella," sagði
hún.
„Aðeins eitt enn.1' Hanri tók um hönd hennar og dró
hana að sér. Svo kyssti hann hana á kinnina. „Fyrir
það að þú leyfðir mér að tala,“ sagði hann.
Hún hörfaði frá honum og roðnað lítið eitt. „Þetta er
fallega hugsað, Stan. En ég þarf engin laun, þótt þú fá-
ir aö tala óhindraö.“
„Nei — en mig langaöi til aö launa þér það .. “
Aftur gengu þau saman yfir sólbakað hlaðiö að vqr-
öndinni. „Stan á frí í dag vegna þess að þeir eru að
skipta um borhaus,“ sagði stúlkan við móður sína. „Eg
sýndi honum logsuðuvélina." Seinna um kvöldið sagði
hún móður sinni frá Chuck Sheraton og örvilnun Stan-
tons.
„Já,“ sagði skozka konan. „Þeir eru ýmist upp í skýj-
Ibróttlr
Framhald á 9. siðu.
irtækjum og keppendum fyrii?
ánægjulega þátttöku í rpóti
þessu.
Stjórn SKRR vill nota þetta
tækifæri til þess að færa öllum
fyrirtækjunum hugheilar þakk-
ir fyrir þann skilning," sem eig-
endurnir hafa sýnt skíðaíþrótt-
inni með þátttöku sinni, eihnig
öllum keppendum og starfsliði
mótsins.
Æ.F.R. Æ.F.R.
VINNUFERÐ
Farin verður vinnuferð í
skálann n.k. laugardag. '
Lagt af stað kl. 6 e.h.
frá Tj%rnargötu 20.
Fjölmennið.
Takið éftir
Getum útvegað alls konar |
skepimtikrafta, svo sem
einsöngvara, leikara,
gamanvísnasöngvara, ■
Rock'n Roll dansara
■ o. m. fl. . ■
Bara, hringja í sima
82611, 82965 og 81457.
Notaður
svefnsófi
með lausum dýnum til sölu
í Þingholtsstræti 27 (mið-
hæð). Upplýsingar kl. 4—6
í dag.

STEINPÖR°sl
Fjölbreytt úrvai af
TRULOFUNARHRINGIR
STEINHRINGUM
18 og 14 karatá.
— Póstsendum —
i
elmlll
ispáttur
.j
fJm pMstmáiningu
Plastmálning er svo auðveld i á er betra að grunna með 3
meðförum að margir freistast til , hlutum af olíumálingum á móti
að nöta hána of mikið. Á loft
og veggi sem lítið mæðir á er
plastmálning tilvalin, en þar sem ! olíumálningu.
plastmálaðir veggir táka vel við
óhreinindum, er plastmálhing
ekki' heþpiíég "á hrjúfa ‘fleti; Að
'vísu þolir plastmálning vel
1 hluta af Hnölíufernis og mála
fyrstu yfirferð með óþynntri
Þáð
Plastmálning inniheldur váth
og því má hún ekki frjósa.
Þjmna má málninguna meö
vatni, en þegar hún er þornuð
er ekki hægt að leysa hana
upp og erfitt er að ná henni
burt. Málaratækin þarf að
hreinsa með hæfilégu millibili
meðan unnið er, með því að
skola með vatni og úr sápuvatni
strax og verkinu er lokið. Bletti
á gólfi og gluggum þarf að fjar-
lægja strax með voturn kíút.
Méjtrii'rigín þornar flj’ótt og
plastmálning
þvotta, en það er ekki hægt að
gefur slétt- j ekki þarf að óttast flekki éða
ári flöt jafnvel á háum múr, | rendur. Lika má mála b’eint á
því að pííumálning hylur beíur i múr, pússningu eða stevpu an
ójöfriurnar í veggnúm en piast- i þess að meðhöndla það áður.
málning. Eftir þurrkuri má síð- En ekki innheldur öll plastmáin-
an rnála yfir með plástmálningu, j ing sömu hráefni og þ'ví ber áð
Þökkum innilega' samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför
hr. Boga Ólafssonar, > yfirkennara
Eiginkona og synir
þvo hrjúfan vegg þannig að ; og þá ér kóminri slitsterkur flöt- í Varasf að blanda saman plast-
hann verði alveg hreinn. 1 ur sem auðvelt er að halda ! málningu sem ekki er af sömu
. Hrjúfa veggi sem mikið mæðir hreinum. gerð.
ln ■ ■■ i»n ■■m ■■■ ■■! OtgefShBl: Saméfningarílokkur alþýBu - Sóslallstaflokkurtón. — Rltstlórar: Magnús K!artanséa»
<4b,),, SlgurSur GuS.mundsson, .— Fréttarltstjóri: Jón BJarnistœ.,— BlaSamenn: ásmundur Slguí-
P*^**™^ iónsaon, Öuðmundur VÍKÍus'.on, ívar H. Jónssön, Magnús Torfl ólafssqn, Sigurión Jóhannsson. —»
Auglfslngasttúrl: GuBgelr Magnússon. — Rltstjórn. afgreUSsla. auglýslngaa. prentsmlBJa: SkólavörSustig 19. — Simi 7500 (1
linor) — AskriftarverS kr. 25 ft m&n. i Reykjavik oo nagrcn»«- kr. 22 annarsst. - Lausaéöiuv. kr. 1.50. - Prentsm. ÞJóSvlllang,