Þjóðviljinn - 09.05.1957, Page 4

’4) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 9. maí 1957
ORKA H.F.
Laugavegi 166.

s
1

Hinn litli Lloyd tekur
stöðugum íramförum
Þessi bíll er enskur og er
smíðaður í Lloyd verksmiðj-
unum. Hann er dálítið sér-
kennilegur í útliti, en enginn
efast um að þetta sé hinn
ágætasti bíll, því hvað sem má
gegja um útlit ensku bílanna
þá efast enginn um gæðin.
Hreyfillinn -er sá sami og í
Lloyd 600, og er hámarks-
hraðinn 80 km/klst., og eyðir
að jafnaði 6 lítrum á' 100 km.
Hann er ætlaður fyrir bænd-
ur, iðnaðarmenn og sem sendi-
bill. Burðarmagn: 600 kg.
Bremsuborðar
Fyrirliggjandi í rúllum í
eftirtöldum stærðum:
iy2x3/16“
1%x3/16“
2x3/16“
i3/4xy4“
2xVi“
21/4x14“
2y2xy4“ ■
3x1/4“
3i/2xi/4“
4xi/4“
2x5/16“
21/2x5/16“
3x5/16“
31/2x5/16“
4x5/16“
5x5/16“
21/2X3/«“
3x%“
31/2x3/h“
4x%“
5x%“
7x%“
5x1/2 “
6xi/2“
11/4x5/32“
11/4x3/16“
214x3/16“
Þaiuiig lítur 1957 tegundin út, og virðist sem það slcapi fallegt
samríemi: f.andslagið, stúlkan og bíllinn.
Alllaf á lerö-
I i'ebrúar síðastliðnum f jölg-
aði slysum um 1,75% á veg-
umxm í Englandi miðað við
sama mánuð árið áður! Þó er
talið að umferð hafi verið
13% minni. Slysaaukningin
er nær eingöngu í sambandi
við mótorhjól og farþega á
þeim. tÍll
Íltlll
Fyrir nokkru síðan kom belg-
ískur kaupahéðinn í heimsókn
til Goliath-verksmiðjanna í
Bremen í nokkuð óvanalegum
erindagerðum. Hann var kom-
inn til að sækja heiðursskjal í
Skemmtilegur vogn
Þegar Lloyd verksmiðjurn-
ar sendu árið 1950 lítinn,
smekklegan bíl á markaðinn
voru þeir margir, sein efuðust
um samkeppnishæfni hans á
tilefni af því, að hann var bú-
inn að aka 300.000 km í þær
230 vikur sem hann var búinn
að eiga bílinn.
Hann hafði heldur ekki
mikið stoppað. Hann hafði
heimsmarkaðnum, en það
reyndist svartsýni. Þeim hefur
tekizt að framleiða bíla, sem
uppfylla helztu kröfur manna 1
verðið lágt, öruggur og ódýr I
rekstri.
Það er ekki einungis að
1957 tegundirnar hafi breytzt
i útliti til hins betra, lieldur
hefur hámarkshraðinn aukizt
í 100 km/klst. og benzíneyðsl-
an minnkað niður í 5,5 1. á
100 km. Fjaðraútbunaðurinn
er betri, hreyfillinn hávaða-
minni, hita- og kælikerfin
betri og svo eru þeir með
slöngulausa hjólbarða.
komið í flestar borgir megin-
landsins og farið um erfiða
fjallavegi í Júgóslavíu. I 1600
daga hafði hann ekið að með-
altali 187 km á dag.
Þegar hann hafði tekið við
heiðursskjalinu lagði hann
þegar af stað til Antwerpen
og þaðan áfram til fleiri staða,
því meiningin er að vera búinri
að aka 400.000 km áður en
árið er liðið. >
Bréf frá „rokkóðum unglingi” — Hver vill gefa
upplýsingar? — Baráttan við siðspillinguna —
Meiningarlaust háifkák
Hl'IIt ER FYRST bréf frá ein-
um unnanda rokksins: „Kæri
Bæjarpóstur! Ég er einn af
þessum rokkóðu unglingum,
sem alltaf hlusta á T.F.K. I
gærkvöldi, föstudagskvöld, um
10-leytið, kom svo ægilega
sniðugt band, sem ég hef ekki
heyrt í áður. Heldurðu ekki,
kæri Póstur, að þú gætir frætt
mig eitthvað um það? Maður-
inn sagði, að það héti „The
Key Key sextett" (Mér heyrð-
ist það að minnsta kosti).
Hljómsveitarstjórinn sagðist
heita Kris Kristjansohn (eins
og Mendelsohn). Svo söng
maður, sem var sagður heita
Rachnar Bjarhnason; hann
söng vel. Svo söng kona; hún
hét Örna Jones. Hún var aga-
lega lík henni Sigrúnu' Jóns-
dóttur, en bara útlenzk. Get-
urðu nú ekki gefið mér utaná-
skriftina til hljómsveitarinnar
og sagt mér eitthvað um
hana? — Kær kveðja. —
Gummi Rokkur“.
(Bréfið er skrifað 27/4).
og dæguriagatónlist, og er enn
ekki búinn að tileinka sér
rokkmenninguna, hvorki
fræðilegu hliðina né fótaburð-
inn eða líkamsæfingarnar. En
vonandi getur einhver lesenda
póstsins gefið gagnorðar upp-
lýsingar um fyrirbrigðið, sem
spurt er um í bréfinu, og mun
þá Pósturinn koma þeim upp-
lýsingum á framfæri,
— ★
EN SVO hringdi kona nokkur
til Póstsins og var að spyrj-
ast fyrir um það, livers konar
skrípaleikur það væri að
banna eina grammófónplötu í
útvarpinu, en leyfa hljóm-
plötuverzlunum að auglýsa
hana til sölu — í útvarpinu.
Ef menningarfrömuðir okkar
hafa komizt að þeirri niður-
stöðu, að platan væri sið-
spillandi, þá bar þeim skylda
til að sjá um, að hún væri
„tekin úr umferð11, — sala á
henni bönnuð, ailt annað var
vitanlega gagnslaust og mein-
ingarlaust hálfkák.
bannfæring á margnefndri
plötu sýni aðeins sama hálf-
kákið og vettlingatökin og ein-
kennt hafa aðgerðir „menn-
ingarfrömuðanna11 i barátt-
unni við siðspillingu síðustu
ára. Ef einhver hugur fylgdi
máli, þá þyrfti að banna ekki
aðeins eina plötu, heldur tugi
af plötum; þá þyrfti að taka
upp strangara eftirlit með
kvikmyndum, Sem sýndar eru
hér og strangari ritskoðun
með því lesmáli, sem látið er
á þrykk út ganga í tímarits-
formi, o. fl. o. fl. Meðan Af-
brot, Satt, Venus, Stjörnur og
Ásarnir fá óátalið og eftirlits-
laust að vera „húslestrarrit11
fjölda fólks, þá er því miður
ekki liægt að taka það alvar-
lega né þakka „menningar-
frömuðunum11 fyrir röggsem-
ina, þótt þeir láti banna að
spila eina grammófónplötu í
útvarp.
Frumvarpíð unt atvinnu
vlð siglingar til 3. umr.
Stjórnarfrumvarpið um breyt-
ingu á lögum um atvinnu við
siglingar, sem miðar að því að
ráða bót á yfirmannaskorti á
fiskiskipum, var til 2. xxmr.
í neðrideild í fyrradag, en það
er búið að ganga gegnum
efrideild.
Lagði öll menntamálanefnd
deildarinnar til að frumvarpið
yrði samþykkt óbreytt. Kjartan
J. Jóhannesson hafði framsögu
af hálfu nefndarinnar.
— ★ — ★
ÞVÍ MIÐUR er Pósturinn allra PERSÓNULEGA finnst Póstin-
manna ófróðastur um dans- um, að margnefnd útvarps-
Sánkti Ölafs kórinn
Svo nefpist á íslenzkuðu og
nokkuð styttu máli söngkór
sá frá Vesturheimi, sem hér
var á ferð um páskana (St.
Olaf Lutheran Ghoir fullu
nafni), Kórinn er kenndur við
Ölaf konung helga, þjóðar-
dýrling Norðmanna. En þessu
víkur þannig við, að kórinn
er kominn frá byggðum Norð-
manna í Vesturheimi, sprott-
inn upp úr skóla, er þeir
stofnuðu þar árið 1874 og
einnig ber nafn sánkti Ólafs.
Þetta er nokkurs konar há-
skóli, sem kirkjufélag held-
ur uppi, og mun það vera á-
stæða þess, að kórinn helgar
sig nær eingöngu flutningi
kirkjutónlistar, Kórinn er
stofnaður árið 1903, en um
1920 mun hann hafa farið að
1610851 um til hljómleika-
halds, og hefur síðan unnið
sér viðurkenningu þess, að
hann sé einn fremsti söng-
flokkur vestan hafs.
Hljómlexkar kórsins í Þjóð-
leikhúsinu á annan páskadag
liófust á íslenzka þjóðsöngn-
um, sem sunginn var utan
dagskrár og raunar allmjög
öðruvísi en vér eigum að
venjast, en þó með furðugóð-
um framburði. Sjálf efnis-
skráin hófst á fallegum lög-
um eftir 17. aldar tónskáldin
Heinrich Schiitz og Giuseppe
Comi og mótettu eftir Bach,
en annars voru lögin, sem
sungin voru, flest eftir síðari
tíma menn, þar á meðal eitt
eftir söngstjórann Olaf C.
Christiansen og nokkur eft-
ir föður hans, F. Melius
Christiansen, enn fremur
sálmurinn „Víst ertu, Jesús,
kóngur klár,“ sem Páll ísólfs-
son hefur búið til söngs.
Flutningurinn var liinn vand-
aðisti í alla staði, svo að hér
hefur örsjaldan lieyrzt eins
fullkominn kórsöngur. Kór-
inn hefur á að skipa ve!
menntu söngfólki, enda er
hann nátengdur ágætri tón-
listardeild fyrr nefnds há-
skóla. Hann stendur auk þess
á gömlum merg, — er rúml.
lxálfrar aldar gamall, eins og
áður er að vikið. Auðheyri-
lega er þetta söngflokkur,
sem mikil rækt liefur verið
lögð við, enda er árangurinn
eftir því. Það var því mikill
fengur að komu slíks söng-
flokks hingað til lands, og ber
að þakka Kirkjukórasambandi
íslands fyrir að hafa gengizt
fyrir heimsókn hans.
BJT.
OtbreiSiS \
Piooviliann j