Þjóðviljinn - 26.05.1957, Blaðsíða 9

Sunnudagur 26. maí 1957
ÞJÓÐVILJINN — (S>
RÖTTIR
RrrSTJÓRJ FRtMANN HEUGASO»
Rœtí við tvo sigiíirzka skíðamenn
rrétíabréf frá Siglufirði, sent íþróttasíðu Þjóðviljans
ASkíðainóti íslands komu
þrir af siglfirzku kepp-
endunum okkur lieinia-
monmun skenmitilega á ó-
vart meó franimistöðu
simii og eru nú konmir í
fremstu röð skiðamanna
Iandsins. Eru það Sveinn
Sveinsson, sem varð fs'-
lamlsmeistari i norrænni
tvíkeppni, Jóhann Vilbergs-
s«, sem. varð nr. tvö í
svigi og Krisíín Þorgeirs-
dóttir, sem varð nr. 4 í
britni, nr. 5 í svigi og nr.
6 í stórsvigi kvenna.
Fylgja hér með frásagnir
al og viðtöl við liá Svein
og Jóhann, og kemur þar
fram l>að helzta sem í frétt-
ir er færandi af íluótta-
ferli þeirra. Um Kristínu
er fátt að segja enn. Hún
er aðeins fimmtán ára göm-
ul, liefur enga keppnis-
reynslu og var „uppgötv-
uð", af tilviljun má næst-
um segja, stuttu áður en
mótið hófst. Munu næstu
ár skera úr um framtíð
he-íinar á s\iði skíðaíþrótt-
arinnar, en eftir frammi-
stöðu liennar á mótinu gera
siglífirzkir íþróttamenn sér
vonír um að nafn hennar
eigi oft eftir, að skarta á
iþióítasíðum biaðanna þeg-
ar Mn liefur fengið meiri
reynslu og skipulega þjálf-
itE. en þjálfun hefur hún
ekki hlotið aðra en þá, sem
fæst með því að nota snjó-
inn. sér til skemmtunar í
frístunduni.
Sveinn Sveinsson, íslands-
meistari í norrænni tvíkeppni,
er tvííugur togarasjómaður.
Hann er, eins og margir aðrir
Siglfirðingar, vanur skíðaferð-
skíðum varð heldur naumur,
en þó voru dagarnir í landi
notaðir til skíðaferða ef unnt
var.
Um mánaðamótin marz—apr-
íl kom Sveinn í land til að æfa
sig undir skjðamót íslands.
Tæpar þrjár vjkur. er ekki
langur þjálfunartími, en engu

Sveinit. Sveinsson
um írá blautu barnsbeini og
byrjaði ungur að taka þátt í
Skíðamótum heima og Norð-
urlandsmótum. Fimmtán ára
gamal'J var hann orðinn stökkv-
ari með 16.5 og 17 í stíl og
sigraði jafnaldra sína í þeirri
grein á Siglufjarðannóti, varð
sigurvegari í c-flokki í svigi
1953 og unglingameistari í
stökki á Norðurlandsmóti 1954.
Áríð 1954 fór Sveinn á tog-
ura og tíminn til að sinna
Kristin Þorgeirsdóttir
að síður sýndi Sveinn það, að
hann er einn af beztu skíða-
mönnum landsins. Hann varð
íslandsmeistari í norrænni tví-
keppni, á undan Haraldi Páls-
syni og Gunnari Péturssyni;
annar í meistarastökkkeppni, á
undan Skarphéðni Guðmunds-
syni, Geir Sigurjónssyni og
Guðmundi Árnasyni; tíundi í
15 km. göngu, á hælum Odds
Péturssonar og með aðeins
tveggja mínútna lakari tíma
en Gunnar Pétursson. Og
í Alpagreinum er hann einn af
20 beztu skíðamönnum lands-
ins.
Það er gaman að rifja það
upp, að 1953 lék Jón, elzti
bróðir Sveins, svipaðan leik, en
hann er líka sjómaður. Hann
brá sér þá líka í land skömmu
fyrir landsmótið og sigraði 1
norrænni tvíkeppni eftir harða
baráttu við Ara Guðmundsson.
Velunnari íþróttasíðunnar fór
á fund Sveins eftir að mótinu
Iauk, bauð hann velkominn
heim og lagði fyrir hann
nokkrar spurningar:
•m
— Fannst þér ekki tíminn til
að búa þig undir þetta mót
heldur naumur?
— Jú, frekar var það nú, sér-
staklega fyrir göngu og svig,
og þar á ég við tækniþjálfun-
ina. Þolþjálfun fæst nóg á
sjónum. Stökkið situr fastara
í manni en hinar greinarnar,
hafi maður einu sinni komizt
upp á lagið.
— Ákvaðst þú þátttöku í
þessu móti með' ejtthvað sér-
stakt fyrir augum?
—■ Ekki nema það að nota
fríið sem allra bezt, og það
fannst mér ég gera mdð þvi að
fara á þetta mót og taka þátt
í sem flestu. Eg gerði mér ekki
von um nein verðlaun.
— Ferðu á sjóinn aftur bráð-
lega?
— Já, Hafliði kemur inn
núna um helgina. Þá fer ég um
borð.
— Hvað er þitt sérstaka
starf um borð?
— Eg er háseti, en þú munt
eiga við, hvaða verk ég vinn
aðaliega, og þá er svarið:
pokamaður.
— Hvaða áform hefur þú fyr-
ir næsta vetur?
— Það er nú sjórinn áfram,
og ef aðstæður leyfa, þá verð-
ur skíðunum sinnt — þau eiga
það skilið.
— Hvað vilt þú segja um
mótið?
— Það var að ýmsu leyti
gott. Samt þótti mér stórsvigs-
og brunbrautirnar skrýtnar —
of flatar, einnig stökkbrautin.
Að mínu áliti á ekki að gera
tilraunir með slíka braut á
landsmóti, öllum að óvörum.
Fréttaþjónusta útvarpsins við
mótið gat líka verið betri, og
hefði eflaust verið það, ef
Reykvíkingar hefðu átt fjóra
fyrstu menn í fleiri greinum,
segir Sveinn og kímir.
Svo kveðjum við hann. Hand-
tak pokamannsins er þétt, Það
eru engir aukvisar í því starfi.
Siglfirðingurinn Jóhann Vil-
bergsson vakti á sér almenna
athygli með frammistöðu sinni
á Skíðamóti íslands 1957, er
hann barðist um svigmeistara-
titilinn við Eystein Þórðarson
Jóhann Vilbergsson
og nóði betri tíma í fyrri ferð
en sjálfur hinn heimsfrægi
Toni Spiess.
Jóhann er bifreiðarstjóri að
atvinnu. Hann byrjaði að
keppa heima 11 ára gamail,
keppti þá á Siglufjarðarmóti í
göngu, stökki og svigi, varð
aftastur í stökki, næstaftastur
i svigi og í gönguna stalst hann
upp úr rúmi með hita og varð
sá fimmtándi. Það byrja ekki
allir á toppinum.
Jóhann stundaði nú lítið
skíðaíþróttina fram til 15 ára
aldurs, og byrjaði þá vegna
sérstaks atviks. í hlíðinni fyrir
ofan hús föður hans var æf-
ingabraut beztu svigmanna
Siglufjarðar, þar sem Harald-
ur Pálsson, Ásg'rímur Stefáns-
son og fleiri æfðu. Jóhann
langaði t.il að reyna iíka, og
gerði það með þeim árangri,
■að hann sópaði niður öllum
stöngunum, tvívegis. Hann var
rekinn þrefaldur heim.
Þá gaf faðir hans honum ný
skíði með stálköntum og Jó-
hann strengdi þess heit að sigra
alla þá, sem ráku hann heim.
áður en veturinn væri liðinn.
Hann stóð við það. Á Siglu-
fjarðarmóti um vorið kepptu
allir flokkar í sömu braut, og
náði Jóhann beztum tíma. 16
ára gamall tók hann svo í
fyrsta sinn þátt í Skíðamóti
íslands í sveitakeppninni í
svigi og náði þriðja bezta tíma
í fyrrj ferð. Þá var keppt í A
og B-flokki, svo Jóhann tók
ekki þátt í fleiru.
Á Norðurlandsmóti 1953 varð
hann annar í stökki 17;—19 ára.
Á Skíðamóti íslands 1954 varð
hann þriðji í göngu og ung-
lingameistari Siglufjarðar í
þeirri grein sama ár. Keppti
ekkert 1955. Varð þrefaldur
Siglufjarðarméistari í Alpa-
greinunum 1956. Siglfirðingar
tóku þá ekki þátt í skíðamóti
íslands, eins og kunnugt er,
til þess að mótmæla sinnuleysi
í stökkbrautarmálum.
X janúar í vetur fór Jóhann
ásamt fleiri efnilegum svig-
mönnum á vegum S.K.f. í æf-
ingaferð til Áre i Sviþjóð og
dvaldi þar við æfingar í þrjár
vikur. Á heimleiðinni tók hann
þátt í brunkeppniimi í Norre-
fjell og varð sá 26. í röðinni
af 70 keppendum. Haukur Síg-
urðsson varð 21., Svanberg
Þórðarson 25. og Kristinn
Benediktsson 29.
Jóhann varð Siglufjarðar-
Framhald á 10. síðu.
Þeir sem guðirnir elska •
Tíu stuttar sögur eftir Indriða G. Þorsteinsson |
„Indriði G. Þorsteinsson
hefur valda sjón. Ársynslu-
laust di-egur hann upp
myndir, sem standa okkur
ljósar fyrir augum, eins
og hann sér þær sjálfur;
og er þetta einhver mesti
kostur hans og eitt ríkasta
einkenni ..... Indriði G.
Þorsteinsson kann margt
fyrir sér i skáldlegum
vinnubrögðum. ..
Bjarni Benediktsson
frá Hofteigi.
• Enginn iinnandi ís- i
• lenzkra hókmeiuita
• g'etur látið nelna bóls
• eftir Indiiða G.
• Þorsteinsson fram
• lijá sér fava ólesna.
Örlög á Litla-Hrauni |
Efti,r Sigurð Heiðdal
Sannsögulegar frásagnir af
ævi og örlögum nokkurra
íslenzkra afbrotamanna,
sem afplánuðu refsingar á
Litla-Hrauni, þega.r Sig-
urður Heiðdal veitti vinnu-
hælinu forstöðu. — Sérstæð
bók og óvenjuleg, skemmti-
leg aflestrar og vekur til
urahugsunar um margt.
..... persónur bókarinnar
hafa allar verið til og höf-
undur bókarinnar þekkt
þær .... Sigurður Heiðdal
hefur unnið gott verk með
ritun bókarinnar .... ýms-
ir kaflarnir ágæta vel
skrifiaðir .... ber bókin
öll vitni ríkri: mannúð og
næm.um mannskiningi....“
Bjarni Benediktsson
frá Hofteigi.
1
■■■■■■•■■■ 1 1 « f'
Skáldið á Þröm *
Ævisaga Ljósvíkingsins, ^
skráð af Gunnari M. Magnúss }
„Eina rit íslenzkra bókmennta, þar sem alþýðan hefur skrifað |
sjálf lífsharmleLk sinn í þúsund ár“, segir Sverrir Kristjánsson.
um dagbækur Magnúsar, sein Gunnar byggir verk sitt á. —
Skálilið á þröin er komið út í 2. útgáfu. — Eiguizt þessa ‘
merku bók, áður en l>að verður uin seinaiu
— I Ð U N N —
Skeggjagötu 1 — Sími 2923