Þjóðviljinn - 10.11.1957, Page 9

Sunmidagm’ 10. nóvember 1957 — ÞJÓÐVILJINN
(9
A ÍÞRÓTTIR
HnSTJÖRl: FRlMANN HELCASOI* *
Rabb um knattspyrnumál, 2
Hvers má krefjost
cxf áhugamönnum?
f rabbinu hér fyrra sunnu-
dag var vikið að því að þátt-
takan í heimsmeistarakeppn-
inni hefði ekki haft þau á-
hrif t;l eflingar knattspyrn-
unni sem ætlast var, og þar
voru fyrst og frémst til saka
’ sóttir sjálfir knattspyrnumenn-
imir. Menn hafa bent undir-
rituðum á, eftir lestur grein-
arinnar, að orsökjna sé senni-
lega að finna í því að þeir
hafi talið kcppnina svo von-
.lausa eftir að bað vitnaðist
að ísland var í hópi með svo
sterkum löndum sem Frakkland
og Belgía eru. Hæpið er að
fallast á þetta sem fullgilda á-
stæðu t'l þess að knattspyrnu-
menn yfirlei.tt Iögðu ckki meiri
rækt við knat’tspyrnuna á síð-
ásía keppnístímabili, en raun
bar vitni.
Það er líka ásökun um nokk-
• urt hugle’ysi, að gefast upp að
kalia má fyrir fram.
Það mun almenn skoðun að
ísland eigi að vera í íþrótta-
legri samvinnu við aðrar þjóð-
jr og það þrátt fyrir það, að
íbúafjöldi lands okkar sé ekki
m.eiri en lítiilar borgar í mörg-
um hinna stærri landa. Hér er
það líka undirstrikað, enda
hefur það sýnt sig að með
auknum samskiptum hefur í-
þróttuni fleygt fram.
Með tilllli til þess, hve fá-
menn'r við crum, verðum við
að gera okkur fulla grein fyrir
þvi að aðstaða okkar verður
alltaf erfiðari en hinna fjöl-
mennari þjóða, þar sem úr
fleiruiM er að veija, Þessum að-
stöðumun verðum við að mæta
með því að leggja meira á okk-
ur, hver og einn, þannig að
við fáum það bezta og mesta
út úr hverjum manni.
Því er haldið fram hcr að
æska Islands í dag sé kraft-
mikíl og að í’ henni sé óvenju-
góður efniviður, og ætti það
að bætá nokkuð upp hversu
fáir við erum. Ferðir ungu
knattspyrnumanna okkar t 1
annarra landa undanfarin ár
sanna þetta nokkuð og verður
nánar að því vikið síðar.
Frjálsíþróttamenn okkar hafa
og sýnt það um langt skeið
með frammistöðu sinni í keppni
sinní við erlenda menn, en
þe'r hafa ekki látið skeika að
sköpuðu um þjálfun sína og
undirbúning undir átökin við
erlenda iþróttamenn.
Vafalaust býr sami þróttur
í knattspyrnumönnunum, en
þeir hafa ekki tekið æfingar
sínar eins alvarlega og frjáls-
iþróttamennimir.
Hvað er eðlilegt
að áhugamaður
æfi oft
Það er algengt að heyra
þegar erlend iið koma hingað
til keppni í knattspyrnu, hvort
sem þau koma frá . Norður-
löndum eða annars staðar frá,
að þetta séu atvinnumenn og
því ekki éðlilegt að íslenzk
íið geti mikið á móti þeim.
Þetta er notað sem afsökun
þegar i-Ila gengur. Því er hald-
ið fram að þessir menn fái að
æfa þegar þeim sýnist og að
þe:r fáj greidd laun fyrir. í
r.".mv.’ ti’fellum er þetta rétt
cg í öðrurn er það rangt. Þá
vaknár sú spurning ef raun-
hæ.'t ú að lita á málið: Hvað
er eúliicgt að ahugamaður æfi
oít? Það e'i- vitað' að atvinnu-
menn æfa mun meira en á-
hugamenn og beir hafa yfirleitt
betri aðstöðu til æfinga en á- '
hugamennirnír. Þeir sem tek-
ið háfa þátt í íþróttuni og
þekkja nokkuð til þjálfunar
áhugamanna munu telja að
þrjár æfingar í viku, mestan
hluta æfinga- og keppnistíma-
bilsins, séu eðlilegar. í fyrsta
lagi með tilliti til þess hvað
forsvaranlegt er að gera kröf-
ur t:l manna og eins til þess
að eðlileg þjálfun manna
komi og eðlílegur árangur og
þroski. Auk þess koma svo
leikirnir sem ,,aukaæfing“. Ef
knattspyrnumenn gera., saman-
burð á þessari kenningu og
þvi raunverulega, bæði fyrstu
og annararde’Hdar, munu þeir
komast að því að mikið ber á
milli og ef tekin er til tími’um
nútíma, og raunar allra tima,
skoðun um lengd eðlilegs æf-
inga- og keppnistímabils’, þá
má gott kalla að það sé e;n og
hálf .æfing á viku til jafnaðar,
sem menn yfirleitt koma á. Það
þarf ekki mikinn sérfræðing
til að sjá strax að þetta er al-
gjörlega óforsvaranleg þjálfun
fyrst menn á annað borð ætl-
ast til þess að komast í knatt-
i spyrnulið ■ sem standa á í keppni
í fyrstu eða annarri deild.
Híakka í sama
fari
Eins og knattspyrnuþjálfun
er nú upp byggð í knattspyrnu-
félögunum hér verður hún
meira og minna hjakk í sama
fari. Þetta stafar ekki af því
að menn viti ekki betur hvað
er rétt og hvað á að gera, það
sem er að er að knattspyrnu-
mennirirr vilja ekki gera það
sem rétt er eða þeir nenna því
ekki.iOg er hvorugt gott.
Við búum við stutt sumar
og því er nauðsyn að nota vet-
urinn miklu betur en gert er
til að undirbúa þetta stutta
sumar. Er þar rnargt hægt
að gera og kemur þar fyrst til
leikf'mi sem hentar knatt-
spyrnumönnum. Allur fjöldinn
af knattspyrnumönnum forðast
leikfimi, eins og þeir geta;
þeim finnst.hún sennílega leið-
inleg, þeir opna ekk[ hug sinn
fyrir þeim áhrifum sem hún
getur haft og létt þeim síð-
ar strit ,og erfíði leikja sumars-
ins. Þeir vilja heldur sem þeir
kalla hvíla sig, svo að þeir
komi vel hvíldir til voræfing-
anna. Þeir gera sér ekki grein
fyrir að allan veturinn er
þjálfun að fara neðar og neð-
ar og endar þannig að þeir eru
á sama stað og þeir voru vor-
ið óður. Þeir hafa ekki viljað
skilja að það er mikilvægt að
sleppa sem stytztum tíma úr
af árinu til þess að hrapa ekki
niður aftur, heldur halda því
við sem unnizt hefur það ár-
ið og hlaða ofan á næsta æf-
inga- og keppnistímabil. Þetta
er ef til y:ll eitt það alvarleg-
asta sem steðjar að knatt-
spýrnunni hér, og kemur. þó
margt fleira til sem vikið verð-
ur að síðar.
,,Það þarf að gera
meira fyrir þá“
í sumar máttj sjá í blaði ^
urn að leggja harðara að okkur
fyrir mannfæðina, vera fórnfús-
ari, vinnusamari, harðgerðari,
viljasterkari eg raunsærri á
kaldar staðreyndir. Þvr meir
sem áhrifa peninga gætir og
menn láta leiðast af þeim til
að iðka íþróttir, því meir fjar-
lægjumst við þá hugsjón sem
við íþróttirnar og íþróttastarfið
er bundin. Að vísu er þetta
tíðarandjnn . í dag þar sem
peningar koma svo víða við
og hver tími er reiknaður ti)
peninga, með réttu og röngu,
í tírna og ótíma.
Asakanir knatt-
spyrnumanna
; Mestan hluta knattspyrnu-
tímabilsins hafa knattspymu-
menn enga afsökun fyrir æf-
ingaleysi , sínu nema hvað þeir
hafa ekki tíma, að þejrra sögn,
sem í flestum tilfellum er ekki
rétt, aðeins afsökun. Það skal
•viðurkennt að um aðalhluta
kapþleikjatímabilsins hafa þeir
nokkra afsökun, en hún ‘stafar
af rangri Jeikjaskipan og hef-
ur svo verið um rnörg ár; er
sem þe;r ýsem þvL jáða hafi-
ekki, komið auga á þáð ennþá.
Hinir þéttu leikir og það
hvernig þeim er niður raðað
stórskemifta æfjngar, . að
minnsta kosti hér i Reykja-
vik, og verður síðar um það
rabbað hér.
Hér vantar ekki aðstöðu, hér
vantar ekki efnivið, hér vantar
ekki verkefni, en það vantar
vilja til að ná árangri og til
að skipuleegja knaítspyrnuna
þannjg að hún nái þeim þroska
sem Tiægt er, og það vantar
þann aga sem fær menn til að
taka þessi mál. aivarlega.
BISIKIBI II B
BEBICEIII B «
AuglýsiB I
Þ'/óSvilfanum
BEBKSIBIBBÐI
einu að ekki væri vel gert við
knattspyrnumenn okkar og að
þvi vikið að það-þyrfti að gera
■me'írá’. fyri).- þá,' eins ög ,það
'vár orðáð.
Var ,eklíi annað' að •skjlj’a en
i’áðið til þess að fá knatt-
spymumenni n a til að æfa for-
svaranlega væri að láta þá
fá eitthvað fyrir það.
Hér virðist skjóta upp koll-
inum hugmyndinni um at-
vinnumennsku og er auðvitað
vatn á myllu þeirra leikmanna
sem ala svo mjög á því að ekki
sé von á að íslenzkir knatt-
spyrnumenn standj sig í við-
ureigninni við atvinnumennina.
Við þessa ágætu menn verður
að segja að á meðan fslending-
ar eru ekki nema 160 þús. og
þó sú tala ykist um helmjng
er ekki að ræða um atvinnu-
mennsku, ,af ástæðum sem all-
ir, sem pokkuð hugsa um það
mál, skilja fullvel. Það er því
í sannleika raunalegt, ef menn
í alvöru metast við erlenda at-
vlnnumenn og láta það hafa
áhrif á aðgerðir sínar bejnt
eða óbeint. í því fámenni sem
hér er um að ræða er ekki
grundvöllur fyrir þvi að greiða
íþróttamönnum laun fyrir þátt-
töku þeirra í íþróttum, félags-
Hfið þoljr það ekki og íþrótt-
irnar þola það ekki. Það ber
að sama brunni að við verð-
Meppiii i körfcikna&tleife að
Ilsilogalaiidi á itiorgnii
Eins og skýrt var frá í blað-
inu fyrir skömmu, kom hing-
að til landsins í s.l. mánuði
bandaríski körfuknattleiks-
maðurinn Jolin A. Norlander,
sem hefur samfleitt í mánað-
artíma æft íslenzkt lið í
körfuknattleik.
Hann kom hingað til lands-
ins á vegum Í.S.Í. og reyk-
vískra fólaga, sem leggja stund
á þessa íþrótt. Hínn 13. þ.m.
mun Norlander halda héðan
heim til Bandaríkjanna. í
kveðjuskyni við hann, hefur
verið efnt til keppnj í körfu-
knattleik n. k. mánudagskvöld,
sem fer franr í íþrótt.ahúsi í.
B.R. að Hálogalandi og hefst
keppnin kl. 8.15.
Keppni þessi fer þannig
frarn, að úrvalslið S-Vestur-
lands mun leika tvo leikj víð
úrvalslið Bandaríkjamanna frá
Keflavíkurflugvelli. í liði
Bandaríkjamanna er vitað um
a.m.k. tvo leikmenn, sem hlot-
ið hafa titilinn „AIl Amerjcan“
vestan hafs, en sem kunnugt
er eru það einungis hinir hæf-
ustu, sem eru valdir í þann
hóp.
Úrvalslið S-Vesturlands hef-
ur verið valið af þriggja
maiina nefnd, sem hr. Norland-
•er átti sæti í og skipa þeSsir
menn liðin:
Birgir Örn Birgis (Ármann)
v.bakvörður. Frjðrík Bjamar-
son (ÍKE) h.framherji. Geir
Kristjánsson (Gosa) h.frmb.
Guðmundur Georgsson (Gosa)
. li.bakvörður. Gunnsr Jónsson
. (KR) v.bakvörður. Gunnar O.
Sigurðsson <Gosa) v.bakvörð-
ur. Helgi Jóhannssoö <ÍR) mið-
framherji. Helgi Jónsson (ÍR)
. v.framherji. Hjálmar Theó-
dórsson (ÍFK) v.íramherji.
Ingi Gunnarsson (ÍKF) v.bak-
vörður. Ingi Þór . Stefánsson
• (ÍR) v.bakvörður. Ingi Þor-
. steinsson (Gosa) v.farmherji.
Jón Eysteinsson (ÍS) h.fram-
herji. ’ Kristinn Jóhannsson
. (ÍS) h.bakvörður. Lámss Lár-
usson (ÍR) h.bakvörður.' Matt-
hias Matthíasson (Gosa) mið-
framherji. Pétur Rögnvaldsson
(KR) mlðframberji. Rósmimd-
ur Guðmundsson (ÍR) mið-
framherji. Sigurðnr Gíslason
(KR) miðframherji Þörir Ar-
jnbjarnarson (Gosa) v.bak-
vörður. Þórir Ólafseon (ÍS) h,-
framherji.