Þjóðviljinn - 02.03.1958, Blaðsíða 10

löy' — ÞJÓÖVÍLjfréT1 — Suiííítiáaéiii': 2. Wái# lð§8
Barðstrendingafélagið Reykjavík
Afmælisfagnaður
Barðstréndingafélagsiris verður haldinn í Hlégarði
í Mosfellss-veit laugardaginn 8. marz. Fagnaðurinn
hefst með borðhaldi kl. 8 síðd.
Góð skemmtiatriði. — Dans.
Sala aðgöngumiða liefst þriðjudaginn 4. marz í
Rakarastofu Eyjólfs Jóhannssonar, Bankastræti 12
og í Skartgripaverzlun Sigurðar Jónassonar, Lauga-
veg 76.
Lagt verður af stað frá B.S.R. kl. 7, ennfremur get-
ur fólk tekið bílana á Hlemmtorgi, Sunnutorgi og
á mótum Langholtsvegar og Suðurlandsbrautar.
Stjórnin.
Málarafélag
Reykjavíkur
minnist 30 ára afmælis síns í Silfurtunglinu — föstu-
daginn 7. marz og hefst með borðhaldi kl. 6.30.
: Aðgöngumiðar seldir í Penslinum, Laugavegi 2.
Aðgöngumiðar skulu sækjast eða pantast fyrir
[' miðvikudagskvöld.
Skemmtinefndin.
Viðtal við Kiljan
Framhald af 7. síðu
fjnna betlara af nokkru tagi,
þeir hafa verið algerlega upp-
rættir á einum tíu árum; það
er ekki einu sinni hægt að
fá fólk til að taka við þjórfé.
Fólk sem þekktj Kína áður
trúir þessu varla; það segir:
ekkert var betlið í Indlandi
hjá Kína. Og Kína er eina rík-
ið í gjörvöllum austurlöndum
sem ekki hefur rétt út hönd
eftir ölmusu frá Bandaríkjun-
um.
— Eru ekki einhverj'r á-
rekstrar milli hinnar fornu
þjóðmenningar Kína og þess-
arar tækniþróunar sem nú er
í uppsiglingu?
— Nei, það held ég ekki.
Kínverjar leggja mikla rækt
við menningarlega arfleifð sína
og búa enn til hina fegurstu
gripi af óbrigðulli smekkvis},
eins og jafnan fyrr; það sem
áður var gert handa keisara-
hirðinni er nú falt almenningi.
Og í menningu þurfa Kínverj-
ar ekki að læra af vestur-
landabúum. Bæði keisaraleg
og trúræn byggingarlist þeirva
var einstök í sinni röð í heim-
jnum. Það er t.d. ekki hægt
að bera saman musteri himins-
ins í Peking og Péturskirkj-
una í Róm, eða keisarahallirn-
ar kínversku og bústaði evr-
ópskra konúnga; það er eins og
að líkja saman nútímahúsi og
sveitakofa. Og það er sama
hvert litið er, alstaðar rekst
maður á fyrirmyndir þess sem
við teljum okkur helzt til gild-
is á vesturlöndum. Ég sá t.d.
bækur, skrifaðar og prentað-
ar á framúrskarandi ágætan
pappír, eins og við getum gert
hann beztan, en þessar fögru
bækur voru sumar frá dögum
Ingólfs Amarsonar, mörgum
öldum áður en vesturlanda-
menn þekktu pappír.
— Þessi menningararfur
hlýtur að auðvelda Kínverjum
mjög alla endurreisn þjóðlífs-
ins.
— Tökum til dæmis þjóð eins
og RúSsa sem á 40 árum hafa

Árshátíð
Glímufélagsms Ármauns
verður í Skátaheimilinu 2. marz kl. 8.30.
Matur, skemmtiatriði, dans.
Aðgöngumiðar seldir í skrifstofunni kl. 2—4 í dag.
Fjölmennið. Stjórnin.
Þórður
sjóari
„Atlantie“ var komið á ákvörðunarstað daginn eftir.
Sjórinn var spegilsléttur, en hvergi var skip að sjá.
Hvar voru hinir ókunnugu menn? 1 tvo daga sigldi
Rúdólf fram og til baka, og að lokum kom lítið skip
í ljós, úti við sjóndeildarhringin, og gaf ljósmerki,
sem voru ætluð „Atlantic". „Þér eruð beðinn að fara
um borð, skipstjóri“, sagði einn manna hans. „Búizt
þér við nokkrum erfiðleikum, skipstjóri,“ sagði Karl,
„Eg hef ekki minnstu hugmynd um hvað er á seiði,
en mig langar að komast að því,“ sagði hann um leið
og hann yfirgaf skipið.
i
i
HOLTSÞVOTTAHtS
er tekið til starfa í EFSTASUNDI10
Fljét afgreiðsla — Vönduð vinna
Sækjum — Sími: 3 3 7 7 Q — Ssndum
lyft sér úr mesta menningar-
legu umkomuleysi sem sögur
fara af, að undanskildum
þessum stutta vakningartíma
19. aldar; áttu enga foma tón-
list, enga forna byggingarlist,
engan fornan bókmenntaarf,
enga verklega menningu, en
hafa þó á þessum skamma
tíma dregið sig upp úr van-
menntunardíkinu, bókstaflega
á hárinu, og orðið e.tt voldug-
asta ríki heims, tæknilega og
menningarlega, hversu margt
sem hægt kann að vera að
gagnrýna í fari. þeirra. Þegar
þessa er minnzt þarí enginn
að ver.a í efa um framtíð Kina,
sem hefur að baki sér ein-
hverja stórbrotnustu menning-
argeymd jarðarinnar um þús-
undir ára.
— Hvernig féll þér við Kín-
verja sjálfa?
— Þeir eru ákaflega þægi-
legir og ljúfir í umgengni. En
sá galli er á samneyti við þá,
að þeir eru einstaklega litlir
tungumálamenn. Það er mjög
erfitt að finna fólk sem skilur
vesturlandamál, og vestur-
landamenn hafa gert sér lítið
far um að læra kinversku,
nema trúboðar,"en því miður
eru trúboðar ekki be'blínis
heppilegir til þess að vera
milligöngumenn milli vestur-
landa og Kína. En eflaust auk-
ast nú samskiptin á þessu
sv'ði, ég rakst t. d. á íslending
í Peking, sem er að iæra kín-
versku við háskóla þar, Skúla
Magnússon, ungan stúdent.
— Telur þú ekki að þunga-
miðja mannkynsins, ef svo má
að orði komast, sé að færast
nær Kína og Indlandi?
— Hún er þar; það er þarna
austurfrá sem mannkynið á í
rauninni heima. Við Vesturlanda-
menn erum í útjaðrinum. Við
erum þessir skrýtnu en gáfuðu
sjóræn}ngjar, sem búum á yztu
annesjum veraldarheimsins og
höfum fundið upp pemngana.
í skólum á vesturlöndum er
okkur ken.nt um Ale-xander
m.'kla, sem iagði undir^ sig'
Indland. I Indlandi bjó á þeim.
tíma hámenntuð þjóð og mikið
bókafólk, en þó talið sé að
hann hafði komizt alla leið til
Punjab, er hvergi í jndverskri
heimild nokkur stafur finnan-
legur um Alexander — þeir
tóku ekki eftir honum! Svona
er frægð okkar þarna austur-
frá. Eg álít að þar séu höfuð-
stöðvar mannkynsins. Kína og
Indland eru mestu riki jarðar-
innar, þar búa me:'ra en 1000
milljónir manna. Eg held okk-
ur skjátiist stórlega hér á vest-
urlöndum ef við gleymurn
þessari staðreynd. Þessar þjóð-
ir eru nú að vakna á alveg
nýjan hátt og kveða sér hljóðs
á vettvangi sögunnar, og þær
munu hafa úrslitaáhrif á örlög
helmsins, einnig vesturlanda.
M.K.
■ *?>isad
Hlutavelta Stokkseyringafétagsins
fer fram í Listamannaskálanum í dag og hefst kl. 2 e.h.
Vinmngur á hvern msða
Engin niíll. — Ekkert happdrætti. — Mikið af góðum munum. — Látið ekki
happ úr hendi sleppa. — Kom happ úr henri sleppa. — kom