Þjóðviljinn - 13.08.1958, Blaðsíða 8

8) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 13. ágúst 1958
NÝJA BÍO
eiml 1-15-44
Uporeisnin á Haiti
(„Lydia Bailey“)
H'n geysispenrandi litmynd,
byggð á sannsögulegum við- |
burðum af uppreisn og valda- I
töku svertingja á eynni Haiti. )
Aðalhlutverk. j
Dale Robertson. i
i
Anne Francls.
Endursýnd í kvöld kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
/ r * t
TRÍPÖLfBIO
Sím) 11182
Fjörugir fimmburar
(Le mouton a cinq pattes)
Stórkostleg og bráðfyndin,
ný, frönsk gaman-
mynd með snillingn-
um Fernandel, þar
sem hann sýnir sniili
sína í sex aðaihiut-
verkum.
Fernandel
Francoise Arnou!.
Sýad klukkan 5, 7 og 9.
Danskur texti.
«lml n-1-49
Sjónarvottur
(Eyewitness)
Einstök brezk sakámálamynd,
sem allsstaðar hefur hlotið
gífurlega aðsókn, enda talin
í röð þeirra mjmda er skara
fram úr.
Taugaveikluðu fólki er ráð-
lagt að sjá ekki þessa mynd.
Aðalhlutverk:
Donald Sinden
Belinda I.ee
Muriel Paviow.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. ö, 7 og 9.
•tmJ 1-54-44
Háleit köllun
(Battle Hymn)
Efnismikil ný amerísk
stórmynd í iitum og
CinemaScope
Rock Hudson
Martha Hyer
Dan Duryea
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 4 e.h.
Þrír á báti
(og hundurinn sá fjórði)
„Three Men in a Boat“
Viðfræg ensk gamanmynd
í litum og
CINEMASCOPE
gerð eftir hinni kunnu skemmti-
sögu, sem komið hefur út í ís-
lenzkri þýðingu.
Laurence Harvey
Jinuny Edwards
David Tomllnson
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNASffROt
r y
Síml 5-01-84
Sonur dómarans
Frönsk stórmynd eftir sögu
J. Wassermanns
„Þetta er meira en venjuleg
kvikmynd"
Aðalhlutverk:
Eleonora-Rossi-Drago
Daniel Gelin
Myndin hefur ekkí verið sýnd
áður hér á landi
Sýnd kl. 9.
La Strada
Sérstætt listaverk
Sýnd kl. 7.
Aðeins þessi eina sýning áð-
ur en myndin verður send
úr landi.
Stjörnii^o
Simi 18-936
Einvígi á Missisippi
Spennandí og viðburðarík
ný amerísk kvíkinvnd.
Lex- Barker
Palmia Medini
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
rlafnaríjarðarbío
Sirni 5U249
Mamma
Ógleymanleg ítölsk söngva-
mynd með
Benjainino Gigli
Bezta mynd Giglis fyrr og.
síðar
Sýnd kl. 7 og 9
Austurbæjarbíó
Simi 11384.
Blóðský á bimni
Hörkuspennandi og sér-
staklega viðburðarík, amerísk
kvikmynd.
James Cagney,
SylviaSidney.
Bönnuð börnum innan 16 ára
Endursýnd kl. 9.
Seljum í dag nokkra
SVEFNSÖFA
með miklum afslætti. Frá
kr. 1700.00. Fyrsta flokks
efni og vinna. Notjð tæki-
færið.
Grettisgötu 69 — opið
kl. 2—9.
Kveðjur heim úr siiinui
Framhald af 7. siðu.
væru þeir búnir — aumingj-
arnir.
Það er ekki orðinn svipur hjá
sjón að sjá Vestfirðinga núna á
síld. Þetta voru hörðustu
mennirnir í flotanum hér áður
fyrr. Aflaskortur undanfar-
inna ára fyrir vestan hefur
flæmt marga duglegustu sjó-
mennina suður á land — það
held ég nú. Þeir eru margir á
Ákranesi og í Keflavík núna“.
„Hérna fáðu þér i nefið —
drengur minn“, sagði Valdi og
rétti að mér baukinn. „Ég
ætla ekki að segja þér, hvað
við stóðum uppi ráðalausir í
vor. Þetta vill í Aðalvíkina.
Við gripum þarna nokkra ferm
ingardrengi glóðvolga frá alt-
arinu.
Ja — hann væri ijótur á
svipinn gamli maðurinn —
aflaformaðurinn — sem skipið
heitir í höfuðið á — ef hann
sæi okkur núna — blessuð
kariuglan — snúss — en hann
passar strákana — snúss —
það er engin hætta á því —
snúss — hann gerir þá að góð-
um sjómönnum — Vestfirðing-
ar rétta hlut sinn aftur — en
þá verður kaninn líka að
fara“.
Nú kom springlínan vað-
andi upp á bryggjuna og við
festum hana.
Kraninn sígur niður í skip-
ið.
Tveir gamiir menn og f jórir
fermingardrengir moka í gríð
og erg.
Andi hins vestfirzka afla-
formanns virðist ráða þarna
ríkjum.
Baldur Gunnarsson, háseti
nv.s- Arnfirðingur RE 212
Þarna sleikir hann morgun-
sólskinið og gætir að vatns-
slögunni — 16 ára gamall —
háseti upp á fuilan hlut.
Þetta er fyrsta sumarið á
'síld. Hann var í Gaggó —
Vonarstræti í vetur.
„Er ekki voða puð að vera
á síld“ — spyr ég þessa ungu
sjóhetju.
„O — o — o —ekki er allt
sem sýnist".
„Hvemig hefur geneið?“
„Okkúr hefur gengið ágæt-
lega fram að þessu. Kailinn
var ltka Jriðji hæst.i á vetrar-
vertið. (Kallinn er skipstjór-
inn og er faðir hans). Þe+ta
er svaka ge;m — Tnaður. Ég
lenti í smáhasar á Siglufirði
eitt kvöldið“.
„Hvemig líst þér á Rauf-
ina 7“
„Það eru bara ansi sætar
pæúir hér.“
Hann vnrður glettinn á svip-
inn. Dökkevg smámev á
síldarplani hefur heillað kapp-
ann.
,.Á að skila kveðju til
mömmu ?“
Hann verður móðggður á
svipinn. En hann er fljótur
að jnfna ria og það kemur
hýra í unolitið.
,.Já. skilaðu kveðtu heim á
Hi'iataðaveg 107. Okkur líður
öllum vel Um borð“.
Siíriirður Magnú^on,
skinvt ióri m.s. Yíðir SU
Eskifirði
„Ég er nú búinn að leggja
upp hjá Síldarverksmiðjunum
í 15 sumur og er ekki enn
farinn að hafa flibbamann i
landi til þess að ordna hlut-
unum“, þmmaði Siggi á Víði
einn daginn á bryggjuhorai
y-fir rexandi fulltrúa úr
hafnamefnd.
Þegar reiðibylgjuna tók að
lægja áræddi ein fréttamanns-
nefna að stilla fram spurn-
ingu:
„Hvað er óhætt að hafa
eftir þér um síldveiðar, Sig-
urður minn“.
„Hvað segir maðurinn?"
„Ég var að spyrja um síld-
veiðar“, segi ég aftur skjálf-
andi á beinunum.
„Er hann að spyrja uni
síldveiðar. -Ég hef nú haft
bassastöðu síðan 1936 og hef
aldrei séð fvrir morgundaginn,
kall minn. Maður er að lóna
þetta einn daginn vestur á
Sporðagrunni — næsta dag
fyllum við bátinn austur á
Reyðarfirði. Eg gef ekki mikið
í miðin héma fyrir vestan
Langanes, ef norðaustan bræl-
an heldur svona áfram. Nei
— það þarf stærri báta á Aust-
f jörðunum. Ég hef nú verið að
tala utan í hvem ráðherrann
fram af öðmm um þessa
kenningu mína. Það ém ekki
togararnir sem hlíva þar. 240
tonna bátur á homfirzku mið-
in. Það er lagið. Þeir skila af
sér betri fiski í vinnslustöðv-
amar“.
Nú er Sigurður kominn upp
í bríiarvænginn. Stuttar og
laggóðar skipanir. Hr "ð sam-
ræmd handtök. Landfestar
losaðar.
Þetta fallega og þrifalega
skip sígur út á höfnina.
Stjómsami skipstjórinn á
hvítu peysunni er með hrjúft
yfirbragð. En það er eins og
austfirzkur sjómaður sagði við
mig: „Þama siglir góður
drengur í raun“.
Sigtryggur Jónasson.
vélstjóri m.s. Snvári TH
ílúrsavík '
Maður skyldi halda, að það
ienti í ósköpum að eiga orða-
stað við Suðurþingeving á síld.
En maður lendir ekki í ógöng-
um þegar Sigtryggur Jónasson
er annarsvegar, þessi hæg-
gerði vélstjóri vaktaði olíu-
slönguna einn morguninn, það
var rólegt andmmsloft.
„Þið þurfið ríst aldeilis
sonann í þessar löngu keyrsl-
ur?“
„Já, þetta er feiknarleg
oliueyðsla. Það eru ekki marg-
ir mælar á iandinu, er
stássa með á fjórðu milljón
iítra eins og þessi þarna vippi
á brvggjunni", segir Sigtrygg-
ur íbvgginn.
„Hvernig gengur bátum frá
Norðurlandi núna á síld?“
„Ja — það er hú kannski
misiafnt. Annars hafa Eyja-
f jarðarbátar skorið sig úr und-
anfarin sumur með jafnari og
bet.ri veiði. Við Húsvíkingar
höfum haldið sæmilega á okk-
a.r hlut — held ég — og þann-
ig mætti halda áfram að telja“.
„Hver er ástæðan held-
urðu ?“
„Ætli það sé ekki kunnug-
leikinn hér á miðunum fyrir
Norðurlandi“.
„Ertu búinn að stunda
síidveiðar lengi?“
„Ég er búinn að vera 18
sumur á síid“.
„Hvað hafið þið vélstjórar
mikið í hlut?“
„Við höfum einn og hálfan
eins og stýrimenn“.
„Þú átt hlut í bátnum?“
„Já, ég á víst einn fjórða“.
m'S.txmrt'MMsmóezt
Hann er stuttorður og gagn-
orður, það fer sér enginn að
voða í návist hans. Skramb-
inn sjálfur, hann er líklega
ekki ættaður úr Suður-Þing-
evjarsýslu; ég hef orð á því,
að það örli lítið á suðurþing-
eysku grobbi.
Þá segir Sigtryggur:
„Þingeyjarsýsla — fríðasta
sýsla á landinu — væni minn“.
Ármann Friðrilcsson,
skipstjóri ni.s. Heigu
Reykjavík
Þetta er Ármann á Helgu,
— Mörg undanfarin sumur
hefur hann verið með þeim
aflahæstu — aílakóngur. I
fyrra og hitteðfyrra og fleiri
sumur.
Það verður ekki sagt, að
hann sé hávaðamikill maður
í útliti — þar sem hann stend-
ur í brúnni, rólegur og athug-
ull. Þetta er hinn prúði og
kurteisi diplómat flotans er
virðist flestum þekkja betur
hinn duttlungafulla fisk.
„Góðan daginn, hvernig
gengur hjá ykkur?“
„O, jæja, verra getur það
verið. Þó er þetta með verri
sumrum hjá mér enn sem
komið er. Ég var óheppinn í
byrjun vertíðar. Það er dýr-
mætasti tíminn í þessum
sk\-ndiuppgripum sem fylgja
sildveiðum.. Það er svo mikil-
vægt að skapa stemningu hjá
• skipsh "fninni. Og kannski ekki
sízt hjá sjálfum sér“, segir
Ármann hógvær og hæglátur í
senn.
„Það her orðið mikið á
hringnótabátum í flotanum“."
„Já, það gera undanfarin
síldarleysissumur. Hringnóta-
bátar virðast meðfærilegri en
snurpinótabátar í sildarleysi.
Það tekur alltaf sinn tíma að
fíra nótabátunum þó maður
verði var við einhvem peðr-
ing. Hringnótabáturinn er með
þennan eina nótabát alltaf í
eftirdragi og virðist fljótari
til og eiga fleiri tækifæri.
Nú það virðist líka hafa á-
hrif að hringnótabáturinn
hefur aðeins 11 manna skips-
höfn en snurpinótabáturinn 19
manna skinshöfn. Það hefur
revnzt erfitt fvrir suma at
ráða menn á bátana, bar að
auki fær hpsetinn á hringnót-
inni «ex krónur fyrir hverja
saltaða tunnu en háseti á
snuroinót aðeins 4 krónur.
Það ber allt sð sama brunni“.
„Hvort heldurðu meira upp
á austursvæðið eða. vestur-
svæðið“, verður mér á að
spvria sem Raufarhafnar-
patríót.
„Undanfarin sumur hef ég
veitt betur á austursvæðinu,
en það skiptir okkur siómenn-
3na ekki miklu máli, við verð-
um þar sem siidin er. Þó er
ég nokkuð kvíðin með mót-
tökuskilyrði hér á austursvæð-
inu. Það hefur ekki þróazt
samhliða þessi mikla vél-
væðing á síldarflotanum og
móttökuskilyrðin hér á aust-
ursvæðinu. Það mætti til dæm-
is stækka síida rþrærnar héma
hjá verksmiðjunni um heim-
ing. Þið eruð víst að reyna
nýtt rotvarnarefni upp á
geymslu síldarinnar, ef það
revnist vel, bá finnst. mér það
sjálfsagt mál að liefjast strax
handa.
Það munar mikið um 12
tíma siglingu fvrir okkur sjó-
mennina, ef einhver teljandi
veiði er hérna á austursvféð-
inu“, segir Aimann að lokum.
Eramhplii f> m píflu