Þjóðviljinn - 29.11.1958, Side 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 29. nóvember 1958
þlÓÐVILIINN
ÚtKcfandi: Rameinln'garflokkur albýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Rltstjórar:
Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson <áb.). - Prét-ýaritstjór!• Jón
Bjarnason. — Blaöamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Guðmundur Vigfússon,
ívar K. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurjón Jóhannsson, Sigurður V.
Friðb.iófsson. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. Ritstjórn, aí-
greiðsla. auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. - Sími: 17-500 (5
línur). — Áskriftarverð kr. 30 á mán. í Reykjavík og nágrennl; kr. 27 ann-
arsstaðar. — Lausasöluverð kr. 2.00. — Prentsmiðja Þjóð.viljans:
—__________________________✓
Óhvikul og heil samvinna
Þannig á ekki að stjórna verkalýðsfélagi
Formaðuí Þróttar framleugir samnmg til 15. okt. 1959
án þess ai bera |ai undir stjóm félagsins!
Með allsherjaratkvæðagreiðslu í Vörubiíreiðastjórafélaginu
Þrótti sem fram fór s. 1. vor var samþykkt iað fela stjórninni
að segja upp kjarasamningum félagsins við atvimuirekendur.
t'etta hefur stjórnin svikið, en í stað þess hefur formaður fé-
lagsins framlengt ídamningana til eins árs upp á sitt eindæmi.
A lþýðublaðið er enn í gær að
i*- rifja upp viðskipti Alþýðu-
bandalagsmanna og Alþýðu-
ilokksmanna á því þingi Al-
ijýðusambands fslands, sem háð
var fyrir tveimur árum síðan
og telur sínum mönnum ekki
hafa verið sýndan nægan sóma
í tilboðum um skipan sam-
bandsstjórnar. Þessu til sönn-
unar er enn einu sinni á það
minnzt í biaðinu að atkvæða-
rnunur í kosningu stiórnar Al-
þýðusambandsins hafi gefið tii-
efni til raunsnarlegri boða. Ai-
þýðublaðið neitar enn að viður-
kenna þá staðreynd að tilhoð
Alþýðubandalagsmanna gerði
ráð fyrir m.eirihluta Alþýðu-
iiokksmanna í sambandsstjórn,
cg þetta kemur til af því að
blaðið viðurkennir ekki aðra
Alþýðuflokksmenn en þá sem
fylgja stefnu hægri manna í
einu' og öllu.
TJn varðandi atkvæðamuninn
og þann rétt sem hann á
að hafa skapað hægri Alþýðu-
ílokksmönnum til enn stærri
hlutar í stjórn sambandsins en
Alþýðubandaiagsmenn buðu,
má Alþýðublaðið ekki gleyma
því að atkvæðamagn frambjóð-
enda bess var síður en svo allt
frá Alþýðuflokknum komið. Um
eða yfir 40 íhaldsmenn sátu hið
v.mrædda þing og það fór ekki
3eynt þá, og hefur raunar aldrei
farið, að þeir skipuðu sér með
tölu m .þær uppástungur sem
hægri Alþýðuflokksmenn gerðu
um menn . í sambandsstjórn.
Fylgið byggðjst því ekki ein-
göngu á styrk hægri manna Al-
þýðufiokksjns heidur kom í-
haldið þar áberandi við sögu
cg var þó fylkingin í minni-
hluta í öllum kosningum á
þinginu. Þessa staðreynd verð-
ur að hafa huga begar litið er
á hlutföhin á síðasta Alþýðu-
sambandsþingi,
170 það sem gerðist á þirígi
" Aiþýðusambandsins fyrir
tveimur árum skiptir þó vissu-
3ega ekki mestu máli nú, held-
vr hitt hvaða vilji og mögu-
ieikar eru nú fyrir hendi til að
skapa einhug um stefnumálin
og trausta samvinnu manna
beggja verkalýðsflokkanna um
iramkvæmd hennar. Það er
vafamál að verkalýðssamtökin
hafi nokkru sinni haft jafn
ríka þörf fyrir það og nú að
slík samvirma geti tekizt.
'.’erkalýðssamtökin eru orðin
ósigrandi af) í þjóðlífinu ef
þau vísa sundrungardraugnum
á dyr en sameína sig í' órjúf-
andi heiid til álaka óg baráttu
fyrir - stefnumiðum sín-um. Það
er uridif lipúrð, 'vilja og‘ ‘fram-
;ýni verkalýðsflokkanna kom-
ið hvort þetta tekst eða ekki.
En það er áreiðanlega bjarg-
íöst skoðun yfirgnæfandi meiri-
hluta verkalýðsins í landjnu,
cg sá yfirgnæfandi meirihluti
fylgir verkalýðsflokkunum að
málum, að meira en nóg sé
komið af innbyrðis átökum og
hjaðningavígum þegar verka-
lýðshreyfjngunni ríður mest á
öflugri samstöðu um þau mál-
efni sem flestir eru sammála
um. Afl hennar og áhrif eru
beinlínis undir því komin að
þessi skilningur nái til nægjlega
margra. Og þeir sem í forust-
unni standa þurfa ekki sízt að
tileinka sér hana eigi vel að
fara.
TT'ngin verkefni eru nú eins
brýn fyrir verkalýðsstéttina
og þau sem snerta uppbygg-
ingu og eflingu atvinnulífsins
í landinu og að koma efnahags-
kerfinu á traustan grundvöll.
Enginn þjóðfélagsaðili er háð-
ari því en verkalýðsstéttin að
þetta megi vel takast. Þessi
verkefni ásamt því að koma
skynsamiegu skipulagi á þjóðar.
búskapinn og fjárfestingarmál-
in eru stærst og mikilvægust
þeirra sem nú eru á dagskrá.
Og lausn þeirra eftir þeim leið-
um sem verkalýðsstéttina varð-
ar er grundvallarskilyrði fyrir
því að unnt sé að vernda þau
iífskjör sem verkalýðurinn hef-
ur barizt fyrir og býr við í
dag og að hægt sé að halda
sókninni áfram til batnandi
kjara og auðugra menningar-
lífs fyrir alla alþýðu. En ti)
þess að þetta takist þurfa
verkalýðssamtökin að vera
einhuga og sterk og verkalýðs-
flokkarnir að standa saman.
Þess vegna er nú mikil nauð-
syn á því að samstarf takist
milli allra vinstrj afla á Al-
þýðusambandsþingi, óhvikul og
heil samvinna allra þeirra sem
vilja veg verkalýðshreyfingar-
innar sem mestan og trúa því
að úrræði hennar og stefnu-
mál séu ein til þess fallin að
leiða þjóðina til hamingjuríkr-
ar framtíðar.
ví skal ekki trúað að ó-
reyndu, að nokkur einlæg-
ur og heiðarlegur verkalýðs-
sinni á Alþýðusambandsþingi
leggi slíka áherzlu á að leiða
opinbera eða dulbúna sendi-
menn atvinnurekendaflokks-
ins upp í æðstu og mikiivæg-
ustu trúnaðarstöður heildar-
samtaka alþýðunnar, að slíkt
verði látið hindra samstöðu um
lífsnauðsynjamál verkalýðs-
stéttarinnar og samstarf um þá
væru með öllu óaðgengileg og
boða áframhaldandi sundrungu,
átök o'g tortryggni þegar á
samheldni og einlægni þarf að
halda. Þetta þurfa allir verka-
lýðssinnar á Alþýðusambands-
þingi að hafa ríkt í huga og
haga störfum sínum samkvæmt
því. Þeir eiga að taka höndum
saman um að auka mátt og
Á nýafstöðnu þingi Lands-
sambands vörubifreiðastjóra
voru atvinnumál að sjálfsögðu
mikið rædd og þá sérstaklega
margyfirlýst stefna sambands-
ins að samræma sem mest
samninga sambandsfélaganna,
og stefna að því í allra nán-
ustu framtíð að Landssam-
bandið gerði heildarsamninga
fyrir cll sambandsfélögin.
Við þær umræður sem um
þetta mál urðu á þinginu lýstu
fulltrúar Þróttar sem auk
Á kvöldfundinum á Alþýðu-
sambandsþinginu á miðvikud.
voru eftirtaldar nefndir kosn-
ar með samhljóða atkvæðum:
Skipulags- og laganefnd
Snorri Jónsson, Reykjavík,
Einar Ögmundsson, Reykja-
vík, Guðrún Guðvarðardóttir,
Akureyri, Óskar Hallgríms-
son, Reykjavík, Torfi Vil-
hjálmsson, Akureyri, Knútur
Jónsson, Siglufirði, Gunnar A.
Jónsson, Selfossi.
Fræðslunefnd
Árni Ágústsson, Reykjavík,
Tryggvi Emilsson, Reykjavík,
Gunnar Jóhannsson, Siglu-
firði, Ingimundur Erlendsson,
Reykjavík, Jóhann Möller,
Siglufirði, Einar Jónsson
Reykjavík, Snorri Þorsteins-
son, Mýrasýslu.
Fjárhagsnefnd
Hannes Stephensen, Reykja-
vík, Jón Rögnvaldsson, Akur-
eyri, Sigfinnur Karlsson Nes-
kaupstað, Svavar Árnason,
Grindavík, Hilmar Jónsson,
Reykjavík, Pétur Guðfinns-
son, Reykjavík, Sigfús Jóns-
son S-Þingeyjarsýslu.
Trygg.inga- og öryggis-
máianefnd
Hermann Guðmundsson,
Hafnarfirði, Guðmundur J.
Guðmundsson, Reykjavík,
Kristinn Ágúst Eiríksson,
Reykjavík, Jóhanna Egilsdótt-
ir, Reykjavík, Ólafur Björns-
son, Keflavík, Kristján Guð-
mundsson, Reykjavík, Árni
Jóhannsson, Reykjavík.
Allshcrjarnefnd
Björgvin Sigurðsson, Stokks-
eyri, Jón Ingimarsson, Akur-
eyri, Jón Rafnsson, Reykja-
vik, Pétur Pétursson, Isafirði,
Hálfdán Sveinsson, Akranesi,
þrótt alþýðusamtakanna og
hæfni þeirra til baráttunnar qg
forustunnar.; Takizt svo giftu-
samlega til munu þeir hljóta
þakkir þúsundanna sem að
baki þeim sanda op þessa þings
heildarsamtakanna verða lengi
minnzt sem eins hins merkasta
í sögu íslenzkrar verkalýðs-
hreyfingar.
annarra voru tveir úr stjórn
félagsins, yfir því, að þeir
teldu miklu máli skipta að
sem bezt samstaða næðist, og
því aðeins mætti árangurs
vænta, að helzt öll félögin í
Landssambandinu og þá ekki
sízt Þróttur sem stærsta fé-
lagið, skildi þessa nauðsyn og
hagaði störfum í samræmi við
hana.
Þessi málflutningur átti
fylgi að fagna og menn töldu
almennt að þar sem tveir
Jóna Guðjónsdóttir, Reykja-
vík, Bj"rgvin Brynjólfsson,
Skagaströnd, Þorvaldur Ó)afs-
son, Reykjavík, Andrés
Sveinsson, Reykjavík.
Kjörnefnd sambands-
stjórnar
Tryggvi Helgason, Akur-
eyri, Óskar Hallgrímsson,
Reykjavík, Eðvarð Sigurðsson
Rej'kjavík, Ragnar Guðleifs-
son, Keflavík, Sigurður Stef-
ánsson, Vestmannaeyjum,
Sveinbjörn Od'dsson, Akra-
nesi.
af stjórnarmeðlimum Þróttar
væru þessarar skoðunar mætti
stefnubreytingar vænta frá
Þrótti, en það félag eða stjórn
þiess hefur torveldað Lands-
sambandinu eftir mætti hverja
tilraun þess til að ná beildar-
samningum.
Þessar umræður fóru sem
sagt fram á þingi Lands-
sambandsins 2. nóv. s.l.
Á þingfundi 3. nóv. upp-
lýsist það svo að Þróttur var
búinn að framlengja samninga
sína óbreytta til 15. okt ’59, og
það upplýstist meira, formað-
ur félagsins Friðleifur Frið-
riksson hafði gert þessa hluti
upp á sitt eindæmi, án ,þess
að bera það undir stjórn sína,
hundsað allsherjaratkvæða-
greiðslu um uppsögn samn-
inga, hvað þá að haldinn væri
félagsfundur, eða samráð haft
við Landssambard vörubif-
reiða-stjóra eða þing þess sem
á rökstólum sat á sama tíma,
og án þess að til þess bæri
nokkur nauðsyn, þar sem
Vinnuveitendasambandið hafði
ekki gert neinar kröfur í þá
átt að samningar yrðu fram-
lenfrdir til heiis árs.
Slík v;nnubrögð sem þessi
verður að átefja mjög harð-
lega. Það verður að vera lág-
markskrafa sem gera verður
til forustumanna verkalýðsfé-
laga, að þeir viðhafi þau
Framhald á 9. Síðu.
Óskaði íhaldið cftir enn
vern
Útreiðin sem agentar í-
lialdsins hlútu í umræðunum
á Alþýðusambandsþingi á
íniðvikud. um skýrslu fráfar-
andi sambandsstjórnar virð-
ist liafa fiarið heldur betur
í taugarnar á húsbændum
þeirra við Morgunblaðið, ef
dæma má af skrifum þess
í fyrrad. En íhatdið og Morg-
unblaðið þarf ekki að vera
neitt undriandi á því þótt
ræðumennska úr Heimdalli
fái Lftinn hljómgrunn á þingi
alþýðusaintakanna. Enda
varð sú raunin. Allur þorri
þingfulltrúa hlýddi af með-
aumkun á lestur Péturs Sig-
urðssonar, Guð.jóns Sigurðs-
soijar, Guðna Árnasonar og
Þorvalds Ólafssonar í um-
ræðunum og algeran mái-
efualsgan vanmáft þeirra.
Yfirgnæfandi meirihl. þings-
ins gerði sér ljóst að þess-
ir menn voru að gegna leið-
inlegri og livimleiðri skyldu
við atvinnurekendaflokkinn
þegar þeir hófu lestur sinn
úr úrklippusafni íliaidsins
og gerðu sig að broslegum
viðundrum í auguin þingfull-
trúanna.
Afgreiðslan sem þeir hlutu
af liálfu fulltrúa verlcalýðs-
féla^anna víðsvegar að af
landinu var vissulega verð-
ug og fullnægjandi. Allar
agenta sinna?
tilraunir þessara íhaldssendi-
manna til að koma höggi
á forustu Alþýðusjambands-
ins runnu máttlausar út í
sandinn o.g fundarmenn vor-
kenndu þeim. Aldrei hefur
sézt óburðugri stjórnarand-
staða. Og þó segir Morgun-
blaðið að ekki hafi verið
nóg að gert, „helztu forustu-
menn kommúnista hafi ekki
l<aft sig í frammi til að
verja gerðir siðustu sam-
bandsstjórnar og ITannibals
Va!dimarssonar“. Það er
eins og Morgunblaðinu liafi
ekkl fundizt skjólstæðingar
sínir fá nægjanlega hirt-
ingu!
Auðvitað er Morgunblað-
inu frjálst að liaía sínar
skoðanir á þyí að míaklegt
hefði verjð að íhaldsúgcnt-
arnir hefðu verið hirtir af
fleirum en raun varð á, en
ekki mun fulltrúum verka-
lýðsins á Alþýðusambands-
þingi hafa fundizt þar neitt
á vaúta. Og áreiðanlega get-
ur Morgunblaðið alveg spar-
að sér allar vonir eða vanga-
veltur um óeiningu í full-
trflahópi Alþýðuhandalags-
manna, Fyrir slíkum ,get-
sökum vantar allan grund-
völl og það á Morgiinblaðið
og íhaklsliðið áreiðanlega
eftir að reyna svo að ekki
verði um villzt.
—j
sambandsforustu sem færust er
um að leiða málefni hennar og.
baráttu til sigurs. slík skilyrði
------------------------------------<•>
Nsfiáir á Alþýðusambandsþsttgi