Þjóðviljinn - 03.01.1959, Qupperneq 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 3. ianúar 1959
VR OG
KLUKKUR
ViOcerði.r (i anjí-o ojf xiuferk-
UJB Valdix fagrnenn og íull-
kornið verkstæð) írysjs.ií
frugga þjónustu Af«re3A,
•lœ gegnn póstkrSfu
uim Slpumisscffl
StSíí'JAMjfetut?" rtnr.
MÍNNINGAH1 -
SPJÖLD D\S
Mlnnlngarspjoldin íást UJis
Happdrætti DAS. Vestur-
veri, sími 1-77-5V — Veiðar
færav. Verðandf. síml l-378i
Bergmann, Háteigsvegi 52,
— Sjómannaíél Reykja-
víkur, simi 1-1915 — Jónasi
eími 1-4784 — Ólaíí Jó-
bannssyni, Rauðagerði 15,
íímt 33-0-96 — Verz! Leifs
götu 4, sími 12-0-37 — Guð-
mundi Andréssyni guilsm.
Laugavegl 50, nim 1-37-69
1— Nesbúðinnl Nesveg 39 —
Hafnarfirði-. Á costhúsinu.
*íml 5-02-67
SAMOÐAR-
KORT
SlysavamaféJags fsland*
kaupa flest’r. Fóst hjó siyse-
vamaiieildum UBa land
ailt Í -Reykiavík I hann-
rrðaverz.Junlnnl Bank*-
itræti 6, Verzlun Gunnþór-
unnar Halldórsdottur, Bóko
verzluninní Sögu. Lang-
fcoltsveg] og i skrlfstofu
félagsins, Gróíin 1
Aígreidd f síma i-48-87
Heitið ó Slysavaraafélagið
OG VIOIÆSUASV.A
Laufásvegi 41a. Sími 1-36-73
UTVARPS'
VíÐGERÐíR
og viðtækjasal*
Veltusundi 1, Bimi 19-80»
Höfurn flestar tegundir
bifreiða tii söJu
Tökum bíla í umboðssölu
Viðskiptin ganga vel hjó
okkur.
Bífreiðasala*
Aðstoð
v, Kalkofnsveg, siml 15812.
r
Gf&forú/l
augltysingar
augí^inga-
íynrhut)r
bókakápur
myndir i bækur
siml 14098
LOGFRÆÐI
STÖRF
cndurskoðun
fasteignasala
Ragnar ölaísson
hæstarét.tarlögmaður og
löggiltur endurskoðandl
Sími 2-22-93.
Annast
hverskonar
LÖGFRÆÐI-
STÖRF
íngi R. Helgason
KAUPUM
allskonar hreinar tuskur
á
BaJdursgötu 30
Nú er tími til aö
mynda bamið.
Ui
fesi*
Laugaveg 2. Sími "LíSO
Heimasími 34980.
Leiðir alira sem ætla að
kaupa eða selja
BÍL
liggja til okkar
BlLASALAN
Klapparstíg 37.
Sími 1-90-32.
Þcryaídur Ari Árason, hdl.
LÖGMANNSSKRÍFSTOPA
SkóJavö/ðuBtíx 38
c/o Páll fóh ÞorleiftiOn h.f. - Pótth 621
Simat t Í416 og 15417 — Simnetni: /iu
Afgreiðslustúlka
óskast í Vogaþvottahúsið,
Gnoðavog 72.
Sími 33-460 og 12-769.
anutn
BARNAROM
Húsgagnat-
búðín h.f,
Þórsgötu 1.
MUNIÐ
Kaffisöluna
BÓKHALÐSVÉLAB
Vesturgölu 12 a — Reykjavik
I\il- otj reiknivélaviðtjerdir
Sœkjum
Sendum
Hafnarstræti 18
ÖLL
RAFVERK
Vigfús Einarsscn
BifreiðasaEan
og Eeigan
Sími 19092 og 189G6
Kynnið yður hið stóra úr-
val sem við höfum af alls
konar bifreiðum.
Stórt og rúmgott
sýningarsvæði.
Bifreiðasalan
og leigan
Ingólfssíræti 9
Sími 19092 og 18966
VÉLRITUN
Sími 3-47-57
Til
Hggiir leiðin
Trúlofunarhringir,
Steinhringir, Hálsmen,
14 og 18 kt. gull.

Hugleiðingar um barnabók.
EIN ÞEIRRA bóka, sem krökk-
unum heima áskotnaðist um
jólin, var Kappar, „nokkrir
kaflar úr lslendingasögunum“
eins og segir í undirfyrirsögn.
Bók þessa hefur kunnur
kennari tekið saman, stytt
sögurnar og endursagt og
fært þær í nútímahorf livað
málfar og stafsetningu snert-
ir. Tilgangurinn með útgáfu
bókarinnar er áreiðanlega sá
að giæða áhuga barnanna á
ís^endingasogunum, og er vit-
anlega ekki nema gott eitt
um það að segja. Sá «em bók-
ina tók saman, ritar formála,
og . kemst. þar m.a. svo að
orði: „Það er staðreyrd, að
'elcki þýðir að ætlast til þess,
að börn og unglingar almennt
lesi íslendingasögurnar, eins
og þær koma fyrir. Til þess
er mál og frásagnarhá.ttur
ekki nógu aðgengilegt". Þetta
er sjálfsagt rétt. En hvað ætli
það verði langt þangað til
„ekki þýðir að ætlast til þess“
að íslenzk börn læri yfirleitt
að lesa móðurmál sitt?“ Ég
og mínir jafnaldrar lásum ís-
lendingasögur í æsku, þótt
því færi fjarri að við kvnnum
skil á máli þeirra og frásagn-
arhætti til hlítar. Það var
einu sinni byrjað á því að
færa íslendingasögur til nú-
tíðarmáls, en ef ég man rétt,
þótti slíkt vítaverð meðferð
á þeim, og var þó þar ekki
um að ræða neinar endursagn-
ir á efni þeirra, eins og er í
nefndri barnabók. Ég lield, að
það sé ærinn vandi að endur-
segja íslendingasögurnar
þannig að þær missi einkis í.
I ÁÐURNEFNDUM formála
segir: „En þegar þær (ís’end-
ingasögur) eru teknar e'ns
og maður segir börnunum sögu
þ.e. velur eftirtektarverðustu
kaflana ....“. Nú gæti menn
greint á um það, hvað væru
„eftirtektarverðustu" kaflar
ýmissa sagnanna. Börnunum
þykja áreiðanlega bardaga-
kaflarnir eftirt.ektarverðastir,
en bað er ekki þar með sagt,
að þeir kaflar gefi sögunum
fyrst og fremst gildi. Og ef
maður endursegir íslendinga-
sö'gu þannig, að tengja sam-
an bardagakaflana. með laus-
legri frá.sögn, ja, hver er þá
orðinn munurinn á þeim og
veniulegum indíánasögum eða
kábojhasarsögum ?
ÉG TELDI t.d. frále'tt að end-
ursegja Njálu þannig, að til-
ganslausir bardagar Gunnars
á Hlíðarenda við sveitunga
sína hingað og þangað um
Rangárvellina yrðu aðalatriði
sögunnar, en kaflinn um eftir-
málin eftir Njálsbrennu, mála-
tilbúnaðinn í héraði og á al»
þingi, aðeins lauslega rakinn,
Það er varla æskilegt að inn-
prenta börnum að mestu víga-
mennirnir í sögu.nura séu endi-
lega mestu, umtalsverðustu
hetiurnar. Ber ekki drengskap
Kolskeggs hærra en vígfimi
bróður hans, þegar a.llt kem-
ur til alls? Þegar hörnum er
r,sgt e'tth""ð úr T.uyrlælu. ber
Kjartan Ólafsson venjulega
á góma oe er bnnn yfirieitt
frægður miög. Ég veit ekki
hvort ég á. að fara að lýsa
því '^'f'T’. að mér finnst Kjart-
an leiðindsfikar'fur, hrokafull-
ur stórbokki; glysgjárn og
kvensamur: ha.nn var að visu
vel íþróttum búinn og gjörvu-
legur. en það voni fleiri, þótt
þeir létu minna yfír sér. Marg-
a.r persónur Laxdælu þykja
mér ef ti r t ek t a rve rðari en
har.n. Og a'drei hef ég kunnað
að meta það, þegar Kjartan
eggjar Bolla fvrst lögeggjan
að vega að sér, en fleygir
svo sverðinu með þeim orðum,
að hann vildi heldur þiggja
banaorð af Bolla en veita hon-
um það, þennr Bolli stóð upp
og brá Fótbít. Ilefði Kjartan
ekki haldið áfrom að verjast,
ef bann hefði ekki þekkt
vopnfimi frænda síns of vel
til að hafa von um að komast
heill úr bardaganum eftir að
Bolli gekk til liðs við Ósvíf-
urssonu? Var þetta ekki bara
gcrt til þess að komast hjá
því að verða yfirunninn í
vonnaviðskiptum ? Þá þykir
mér frásögnin af hinu níð-
angurslega vígi Bolla óhugn-
anlegri en svo, að ástæða sé
til að rekia hana, nákvæmlega
í endursöeðum úrdrætti úr
Laxdælu, ætluðum börnum.
ÉG HEF ORÐBD hér allfjöl-
orður um oina þeirra harna-
hóka, sem kom ut fyrir jólin.
Ég vil að lokum t.aka það
fram, að ég efast ekki um að
tilgangvir útgefanda og þess
er tók bókina saman er góð-
ur. Mér er aðeins ekki fylli-
lega l.ióst. hver ávinningur er
að því að kynna bömunum
Islendingasöerumar í þessn
formi, ef .jafnframt er geng-
ið út frá því að þau séu óiæS
á þær í sinni uopronalegtt
mvnd. Ég get ekki gért að
því, að mcr finnst eftirfarandi
setningar úr Gí«1r. sögu Súr-
sonar, teknar af handahófi, ó-
líkt svipme'ri í sögúnnni
siálfri en í en<hirsögninni. —
A.uður, konp Gísip,. hefur rek-
ið sióðinn á nasir Eyjóífi gráa
með þessuna orðum:
Framhald á 11. síðu.
Sendisveinn óskasí
ÞJÓÐVILJINN