Þjóðviljinn - 03.01.1959, Blaðsíða 7

Laug'ai’dagiir 3. janúar 1959 — ÞJÓÐVILJINN — (f
s
5
Eg get ekki verið áhyggju-
laus fyrr en land okkar hefur
að minnsta kosti losað sig við
árásarstöðina á Reykjanes-
skaga, og sagt skilið við NATO,
' þar eð slíkt er stefna nazism-
ans. Eg héít að Vesturveldin
hefðu fengið nóg af nazisman-
um þegar Hitler sýndi framan
í hann grímulausan á allar
hliðar En það er ekki svo. í
dag beita NATO-ríkin sömu að-
ferðum. Það gera t.d. Bretar
og Frakkar á Kýpur. Alsír,
Kenýa og víðar, enda þótt ekki
sé haft eins hátt um aðra
pyntingastaði þeirra.
Við skulum athuga málið
nánar: ,,Milljón konur og börn
eru í þrælabúðum Breta á
Kenýa. Vísvitandi stefna ný-
lendustjórnarinnar að svelta
Afríkumeon þar í hel. Lífs-
skilyrði fólks þess sem brezka
nýlendustjórnin í Kenýa hef-
ur flutt úr átthögum þess og
komið fyrir í nýjum þorpum,
sem eru umkringd gaddavírs-
girðingum, eru verri en þeirra
sem sitja í fangelsum. Fó’kið
sem býr í hinum nýju þoi-pum,
aðallega konur og börn, vann
5 daga vikunnar þvingunar-
vinnu“. Þetta er niðurstaða
skýrslu sem lögð var fyrir þing
skozku kirkjunnar, háð snemma
árs 1956, en skýrslan var tek-
in saman af nefnd sem fjallar
um trúboð í öðrum löndum.
Við skulum svo sjá hvað
gerðist í Alsír á nálega sama
tíma og ofangreind skýrsla er
gerð: „Fréttaritari Reuters í
Alsír sagði, að 3000 manna
franskt fallhlífarlið hefði ver-
ið sent til héraðsins Palestro
til refsiaðgerða eftir að skæru-
liðar þar felldu 17 franska her-
menn Fréttaritarinn sagði að
Serkjaþorpið Ouled Djerrah
hafi verið jafnað við jörðu í
þessari herferð, vegna þess að
grunur hafi leikið á að þorps-
búarnir hefðu veitt skærulið-
unum liðsinni”. Eru ofan-
greindar aðgerðir mjög ólíkar
aðferðum þýzku nazistanna?
Og enn í dag er sömu voða
aðferðunum beitt í nýlendun-
um. Ertu virkilega ekki hrædd-
ur og áhyggjufullur að vera í
hernaðarbandalagi við Breta
og Frakka, og vera þar af
leiðandi samábyrgur morðum
þeirra og pyntingum á fólki á
öllum aldri?
Eg gæti sennilega upptalið
20 hryllilegar pyntingaaðferðir
sem framkvæmdar eru á fólk-
inu í nýléndum þessara NATO-
dkja. Og nú hefur einn af
fréttamönnum Ríkisútvarpsins
brugðið sér til Kýpur og kynnt
sér ástandið, og fært okkur
fréttir um kúgunina. Og við
getum ekki efazt. Við vitum að
þetta er satt. Þarna er nú naz-
isminn að verki, aðeins undir
öðru nafni, Og hugsa sér að
hérlendir menn, sem af ísienzku
bergi eru brotnir, skuli geta
lokað augunum fyrir þessu, og
jafnvel mælt þessum gjörðum
bót!
Eg samhryggist prestastétt-
inni yfir andvaraleysi hennar
gagnvart þessum hryllilegu og
heiðnu gjörðum vestrænnar
herstefnu. Og hugsaðu þér, að
meðfram ströndum íslands eru
helstefnuvígdrekar, frá • Ssama
landinu og betta t.d. Kýpurbúa
pyntingaraðferðum sem leiðir
þá, marga að lokum til dauða,
að ræna matarbúrið íslenzka.
Fannst þér utanríkisráðherr-
ann okkar ekki túlka bærilega
sjónarmið þjóðarinnar í land-
helgismálinu á vettvangi SÞ?
Það var nefnilega ætlun þjóð-
arinnar óskiptrar að send yrði
strax skýrsla til SÞ og brezka
árásin kærð opinberlega, og
þá hefði heimurinn verið
vafalaus um ofbeldið og
fleiri þar af leiðandi stutt okk-
ur. Ef ég héfði unnið í
verkamannavinnu núna og
trassað verksvið mitt jafn á-
berandi og utanríkisráðherr-
veizlum og velta sér í auði og
svalli; og svo hina sem strita
baki brotnu í ógeðfelldri vinnu
nótt sem nýtan dag í fáfræði
sinni, til þess að hafa ofan í
sig og sína, oe hafa vezlast upp
áður en þeir hafa komið særni-
iegu húsi yíir fjölskylduna.
Fyrirlestrar auðvaldsleppanna
ganga ekki út á annað en þetta
fræga „framtak einstaklings-
ins“, röklaust þvaður til áróð-
urs og viðhalds þessu spillta
og lamaða skipulagi. Kapítal-
ismhm býr svo ömurlega um
sína listamenn, að þeir geta
vart sinnt list sinni svo nokkru
ar borgarastyrjaldarinnar;
þrátt fyrir að þurfa að standa
i blóðugum styrjöldum í hart
nær átta ár við tryllta innrás-
.avheri í landi þeirra sem muldu
þúsundir borga mélinu smærra,
brenndu frjósömustu akra og
lanl'íæmi þeirra til ösku, eyði-
lögðu námur og kurluðu niður
65 þúsund kílómetra langar
járnbrautalínur; þrátt fyrir
að 31 þúsund verksmiðjur
þeirra væru sprengdar í loft
upp, og 7 milljónir sovétborg-
ara brytjaðar niður og milljón-
ir manna gerðir örkumla; og
þrátt fyrir að flest lönd á vest-
BREF TIL VINAR
frá Rafni SigurSssyni
ann sitt, þá hefði ég verið rek-
inn strax úr vinnunni.
6
Finnst þér þjóðskipulag
kapitalismans og stefna hans
ekki burðug? Á sama tíma og
stór hópur af jarðarbúunum
hnígur niður örendur vegna
klæðaleysis og hungurs, skipt-
ir herstöðvalýður kapítalista-
ríkjanna (sbr. herstöðin hér á
landi) um búning, hvað Ht og
annað snertir, eftir árstíðum
og fleygir þeim í eldinn ef um
aðeins áberandi saumsprettur
er að ræða á þeim, og fleygir
í ruslahauga heilu kössunum
dag eftir dag af ávöxtúm og
öðrum matvælum, ef aðeins
t.d. einn fimmti af kassanum
er skemmdur en afgangurinn
algerlega óskemmdur.
Við heyrum ýms ríki biðja
um hjáip vegna matarskorts,
og einnig viðvíkjandi upp-
byggingu atvinnuvega sinna.
Auðvaldsríkin bregða að vísu
skjótt við að veita þeim „að-
stoð.“ Samt sem áður heyrum
við enn í dag öreigaóp, fall
ríkisstjóma og „byltingu“ í
þessum sömu aðstoðarþiggjandi
ríkjum, vegna óviðunandi á-
stands, spillingar og hrömunar.
Hvernig stendur á þessu? Það
ér vegna þess, að hin svokall-
aða „vestræna aðstoð“ er blekk-
ing. Aðstoðinni fylgja skilyrði
um að svo og svo mikið af
henni verði hergögn, og þeir
fara jafnvel fram á að troða
upp á rikið árásarherstöð.
Það er árangurslítil aðferð
að metta þá hungruðu með
bysssutingjum! Þetta eru svo
auðsjáanleg brögð auðvalds-
ríkjanna til þess eins að við-
halda eymdinni og öngþveitinu
. í sem flestum löndum. En það
er ekki hægt að hjálpa hinum
vanþróuðu ríkjum betur en að
greiða götu þeirra að sósíalísku
uppbyggingarskipulagi.
Afturhaldið (kapitalisminn)
leitast svo áberandi yið að
skipa mannkyninu niðúr í get-
ólíka hópa: húsbændur og
þræla, kærulausa þjóna, sem
kýla vömbina í stanzlausum
nemi; og það hvarflar ekki
að honum að láta rannsaka
„hvað í barninu búi“, til þess
að greiða götu þess að hug-
stæðri vinnu í framtíðinni, því
og þjóðinni til heilla. Kapítal-
isminn spornar við félagsheild-
inni til þess að halda okkur
niðurknýttum; og leiðtogar
hans rísa eins og úlfar gegn
hverri þeirri tillögu og breyt-
ingu sem er hinum stritandi
stéttum til bóta.
Ástandi þeirra ianda, sem
búa við auðvalds- og sósíal-
iskt þjóðskipulag, má gjarnan
likja við eftirfarandi: Barn-
margt heimili sem elst upp
foreldralaust í hreysi; og öðru
barnmörgu heimili sem elst
upp með góðum og samhuga
foreldrum í góðhýsi. Það er
augljós mismunurinn á þessum
heimilum, og hver afleiðingin
verður af uppeldinu, en auð-
valdsþjóðskipulagið á fyrrlýsta
heimilið, en hið sósíaliska síð-
arlýsta.
Þú skalt kjrnna þér rækilega
rit sósíalismans, og ef þú gerir
það, þá getur þú ekki orðið
annað en sósíalisti. Þeir sem
ekki greiða sósíalismanum at-
kvæði sitt, gera slíkt aðeins
vegna fáfræði um kenningar
hans, og þá órar ekki fyrir
kostum skipulagsins þar af
leiðandi. Þjóðveldi okkar
þarfnast einmjtt skipulags
sósíalismans, og það endar ör-
ugglega með því að okkar land,
eins og öll önnur, óska eftir
því skipulagsformi. Þau snið-
ganga ekki lögmál samfélags-
þróunarinnar..
Sósialisminn er fullkomnasta
þjóðskipulagsform fyrir and-
legu frelsi og lýðræði sem við
þekkjum. Hjn mestu og næst-
um yfirnáttúrlegu' vísindaaf-
rek, framleiðslugeta og hraði
uppbyggingarinnar í Sovétríkj-
unum sanna yfíVburði þessa
þjóðskipulags. Það hlýtur að
vera' skiptilaginu að þakka. Já,
þetta geta þeir, þrátt fyrir
að sósíalisminn tæki við iandi
þfeirrá fyrir aðeins 41 ári í
kalda koli, svörtustu eymd
og örbirgð ka'pítalismans; þ'rátt
íyrir glundroða og eyðilegging-
urhveli jarðar gerðu svo samn-
inga um að banna sölu til Sov-
étríkjanna á varningí sem stutt
gæti þá í uppbyggingunni, eftir
styrjaldarbölið og eyðilegging-
arnar voðalegu.
En hið sósíaliska þjóðskipu-
lag hefur samstillt svo vel
alla krafta þjóðfélagsins, bæði
líkama og sálar. Og í dag er
þjóðveldi þeirra glæsilegt á að
líta, Eg hefi séð það með mín-
um eigin augum. Eg, sem tals-
vert hafði kynnt mér sögu og
ástand Sovétríkjanna áður en
ég reisti þangað í fyrra, bjóst
við að allálitlegt væri þar á að
líta, en þegar 'ég svo kom þang-
að fannst mér mikið til um það
sem ég kynntist, því að það var
helmingi glæsilegra en ég hafði
álitið áður.
Og þar sá ég fyrst og skynj-
aði, er ég hafði umgengizt sov-
étþjóðina, hve jarðarbúinn á
til fágaða og innilega fram-
komu á allan máta, ánægju,
hreniskilni, hispurslausan og
yfirlætislausan geðblæ, hug-
hlýju og hjálpfýsi. Og þú getur
vrnrla imyndað þér hve sovét-
búinn er bjartsýnn á þróunina
og framtíðina.
Eg eignaðist nokkra mér
jafnaldra rússneska vini. og var
oft með þeim, og mér fannst
þeir mik'u hraustlegri og
frjálslyndari en við erurn (í ö'lu
frelsinu!). Og þeir eru svo
ánægðir með skipulag sitt. á-
hyggju’ausir og bjartsýnir til
framtíðarinnar, t.d. hvað snert-
ir menntunar- og iiugnæm at-
vinnuskilyrði. Þar er lögð mik-
11 rækt við uppeldi barnanna,
þeim er ekki rétt tyggigúmmí
og hasarblöð! Hver sá, sem
kynnist sovézku þjóðinni, hlýt-
ur að e’ska hana, (nema hjarta-
laus sé!).
7
Þú spyrð um áhugamál ungs
fólks hér heima. —- Æskulýðs-
starfsemi í byggð minni er
steindauð, eins og- sennilega í
•-þitíni byggð likár Þáð •'SéS't (ékkiu
að þetta þorp eigi; til 'hraus’tá
- ■ æsku. En þáð ' þarf áðéins áð
hnippa í hana og vekja. Hér
er engin æskulýðshöll til, sem
þó ætti að bera af öllum hýs-
Um hvað stærð og fríðleik
snerti. Hitt má telja táknrænt
að . stærsta hús bæjarins er
Síðari hluti
aðsetur afvegaleiddra alþýðu-
samaka, íslenzkra samvinnufé-
laga, sem sundum koma þann-
ig f ram að hugurinn hvarflar til
einokunarverzlananna forðum.
En þú hefðir ef til vill viljað
spyrja; hvort ekki væri hér
„ungmennafélagsstarfsemi"?
Svo á nú víst að heita, En
ég get ekki lýst henni betur
fyrir þér en eftirfarandi: Húsa-
skjólið sem félagið á er eins
og eldgömul og léleg líkkista,
og starfsemin er dauð eins og
lík! Legg ég nú til að líkið
verði sett i kistuna og hún
grafin svo hún síðúr verði
okkur til hryggðar.
En ég hefi kynnt mér starf-
semi Æskulýðsfylkingarinnar
(Æ.F.R.) í Reykjavík, og mér
finnst hún álitleg. Vjð eigum
að stofna með þátttöku aJlra
frjálslyndra ungmenna Æsku-
lýðsfylkingar úti um land í
nánum tengslum við fyrr-
greindan fé’agsskap. og
reisa okkur höll í þorpunum.
Það eru engir óyfirstíganlegir
örðugleikar á framkvæmdinnj,
aðeins að hafa viljann. Og við
eigurn _og getum unnið við hana
a’gerlega í sjálfboðavinnu svo
að ódýrara verði.
Eg hef séð glæsilegar hallir
erlendis, sem algerlega voru
reistar í sjálfborðaliðsvinnu í
tómstundum af meðlimum
æskulýðssamtaka. Við skulum
hugsa okkur, að hallir okkar,
í hverri byggð, væru nú risn-
ar. Væri amalegt að stunda
(á kvöldin) með þátttöku fólks
jafnvel á öllum a!dri t.d. eftir-
farandi: tafl, bridge, líkamsæf-
ingar, þjóðdansa, skilmingar,
h’jóðfæraleik, þjóðfélagsfræði,
leiklist og kappræður o.fi., o.fi.,
svo eitthvað sé nefnt? Síðan
gætu flokkar okkar skipzt á
heimsóknum um land allt, og
keppt í áðurnefndum greinum.
8
Að lokum vildi ég minna þig
á, hvað auðkýfingarnir meina,
þegar þeim verður að orði:
„Það eina sem ég á, eru skuld-
ir“! Þá meina þeir, að þeir
eigi svo mikla peninga, að þeir
vita ekki aura sinna tal.
Eg var að vinna í frysti-
húsi fyrir nokkru. Kom þar að
okkur einn af eigendum
frystihússins er við unnum fyr-
ir. Hann reyndi að telja nokkr-
um mönnum trú um, að það
eina sem hann ætti, væru
skuldir á skuldir ofan! Eg ber
góð kennsl á þennan náunga,
Hann á „pínulítið“ meira en
,.skuldir“. Hann á rnjög glæsi-
legt þriggja hæða íbúðarhús,
lúxusbifreið að verðmæti tæp-
lega tvö hundruð þúsund krón-
ur, hann á peninga til að reisa
um víða veröld í „sumarfríi'*
sínu á hverju ári, og í viðbót
nýlega „sjoppu“! Öllum auð-
kýfingum samhryggist ég inni-
lega. 1 spekiriti rakst ég nefni-
lega á þessi orð: Allir auðug-
ir menn eru ræningjar, og mikl-
ir peningar gru hættulegasta
vopnið í höndum mannanna.
Nú skulum við krefjast þess.
að allir þeir úti um land, sem
þurfa að sækja frystihúsvinnu
t.d. á vetrarvertíðinni, fái ó-
keypis ferðir, fæði o" húsnæði;
eða niðurgreitt svo um munar.
Það verður nefni’ega svo lítií
minnkun í peningakössum eig-
endanna, að eigi verður sjónar-
munur ó.
Eg kveð þig svo góði vinur.
Rafn Sigarðsson.