Þjóðviljinn - 25.09.1959, Síða 11

Þjóðviljinn - 25.09.1959, Síða 11
Föstudagur 25 september 1959 — ÞJÓÐ.VILJINN -— (11 VICKI BAUM: mtt m mih — Jæja, hvernig líður yður núna, góða mín? spurði fangélsishjúkrunarkonan Martha Nestler. Hún var falleg- ur,. Ötórvaxinn kvenmaður, og Bess var aðeins ein hinna fjölihörgu ungu kvenna, sem létu fallast að styrkum og traustum og vinveittum þarmi hennar. — Þetta er búið eftir fáeinar mínútur. hvíslaði Bess og skammaðist sín fyrir veikleika sinn. Ég fæ þessi köst öðru hverju, þau eru meinlaus. Hún var vön þessum krampaköstum, sem gerðu líkama hennar svo stirðan að hún gat hvorki kyngt né dregið andann og veggirnir nálguðust hana eins og þeir væru í þann veginn að kremja hana. Nestler hafði hitt hana þannig á sig komna þegar hún kom inn með töskuna, sem. afhent hafði verið til ungfrú Poker. Hún hafði lagt Bess út af í fletið, afklætt hana og var nú að þurrka svitann af löngum, mögrum líkama hennar. — -Hvenæn fenguð þér -þessi <ör? spupði- hún og strauk með,r fingrunlim 'idfttelstéruh btetturiam,' sem minntu á heilar heimsálfur sem étist höfðu inn í vinstra lærið á Poker. Með því að taka á öllu sínu viljaþreki tókst Poker að stöðva kastið. Veggirnir fóru aftur að fjarlægjast og andartaki síðar gat hún aftur rónnt niður. — Það stafar hvort tveggja af því sama — örin og köstin. Það eru minningarnar. sem ég á eftir brunann í Cypress Grove. Þér hafið sjálfsagt heyrt um hann. — Hvort ég hef! Lentuð þér í honum? Hvað er eigin- lega langt síðan? Fimm ár? — Bráðum sex, en í hvert skipti sem ég fæ þessi tauga- köst er eins og ég- lifi það allt upp aftur. Bruninn í næturklúbbnum í Palm Beach var hræði- legt slys, þar sem meira en hundrað manns létu lífið. Fangelsishjúkrunarkonan fékk næstum virðingu fyrir þessari ungu konu, sem hafði lifað af brunann en var svo ákærð fyrir morð nokkrum árum seinna. Stirðir limir Pokers fóru nú að titra og slakna og hjúkrunarkonan strauk yfir flekkaða hörundið og vorkenndi henni Henni var gjarnt að flokka mannverurnar eftir þeim dýrum sem þær minnti á og þessi sterka, titrandi kona vakti sams konar meðaumkun hjá henni og hestur sem hrasar á veg- inum og reynir árangurslaust að rísa á fætur. — Þetta eru meiri brunasárin, sagði hún og lagði hönd- ina hlýtt á ljótu flekkina. Bess hristi höfuðið. — Það eru ekki brunasár. Þeir tóku húðina- af mér og græddu hana yfir á Marylynn. — Svona, svona, þér megið ekki verða hræddar aftur, góða mín. Drekkið,. dálítið^ vatn, - Ekki spenna vöðvana, leynið að slaka á. Auðvitað getið þér rennt niður, ef þér ætlið yður það. Verið alveg óhræddar, ég verð hjá yður. Ætli yður létti ekki við að segja mér frá þessu? — Það má vel vera, sagði Bess þakklát. Kastið hafði reynt svo á hana að hún gat ekki viðhaldið hinum venju- lega kulda sínum og aldrei þessu vant varð það henni léttir að tala. — Það er í rauninni merkilegt að maður skuli ekki skilja hversu alvarlegt þettar er um leið og það er að ger- ast. Allir hermenn- sem-."hafa ..vegifl H átríði hafa þessa sömu reynslu, byfjaði hún- og smáfc saman slaknaði á spenntum vöðvunum í líkama hennar við róandi strokur hj úkrunarkonunnar. Og þetta gerðist allt þegar verst gegndi. Við skemmtum okkur svo vel um þetta leyti og Marylynn hafði alltaf þráð að koma til Florida. Þegar Luke Jordan fékk samning við Hollywood þennan vetur cg hún hafði enga möguleika á að kömast þangað líka, varð hún mjög vonsvikin. Þegar hann fór til Kaliforníu, datt mér ekkert betra í hug en fara með hana til Palm Beach. Það var í fyrsta skipti sem þau unnu ekki saman tvö, en ég var sannfærð um að Marylynn yrði að læra að vera sjálfstæð og venjast hljómsveit. En við söknuðum hans, sagði Bess og brosti að orðum sínum þegar hún hugsaði um hve þau næðu skammt til að lýsa þeirrr sáru k.völ sem hefði verið því samfara að skiljast við Luke enn, einu sinni. Seinna sagði Luke, að ekkert hefðj komið OrðsemHng frá Hnsnæðismála- stofnnn ríkisins: Míkil brögð hafa verið að því að mjög ófullkomnar og jafnvel algerlega óhæfar teiknmgar hafa borizt með lánbeiðnum til Húsnæðismálastofnunar ríkisins. I samræmi við kröfur tirnans um bætta húsagerð, hefur húsnæðismálastjórn ákveðið, að eftir n.k ára- mót verði íbúðarlán aðeins veitt þeim, sem byggja eftir teikningum arkitekta, verkfræðinga eða iðnfræð- inga, enda hafi bygging eigi hafizt fyrir þann tíma, Rétt til að igera teikningar að húsum þeim, er stofn- unin lánar út á, hafi einnig þeir menn ófaglærðir, er undanfarið 'hafa gert húsateikningar, enda hljóti þeir viðuúkenningu húsnæðismálastofnunarinnar. Með umsólcn um sl'íka viðurkenningu leggi þeir minnst 2 sýnishorn af teikningum, er hlotið hpfa samþykki viðkomandi bygginganefnda fyrir 1. ágúst 1959. Húsnæðismálastofnun ríkisins. íf. I. B O R N B Ö R N Þjóðdaiisanámskeið Innritun er í dag kl. 2—4 í Skátaheimilinu. Einnig er inriritun er kennsla hefst 7. okt. n.k. Nánari upplýsingar í símg 12507'. Þjóðdansafélag Reykjavíkur. VERKÁMENN ÓSKAST nú þegar ByggingarfélagiS Brú h.f. Sími 16298 . , sparið yður hlaup á mílli marýra verzianul *|p OÖkUOðl i MIUM MttöM! ($Í$) - A-uL:vr,'3tT3=lá Austurgluggar beztir fyrir plöntur Það er algengur misskilning- ur að suðurgluggar séu beztu blómagluggarnir. Það eru ekki allar blómstrandi plöntur sem þola sterka sól og danskur garðyrkjufræðingur gefur eftir- farandi heilræði í sambandi við staðsetningu á blómum innan- húss: Suðurgluggar: Pelargóníur, hawaiirósir, bougainvillea, kakt- usar og sukkulentar. Vesturgluggar: Vel flestar blómstrandi plöntur, en varið ykkur þó á þeim sem hafa stór blöð og eru „lausar í vexti“. Norðurgluggar: Allar plönt- ur sem kallaðar eru „grænar) plöntur“. Austurgluggar: Beztu skil- yrði fyrir því sem næst öil pottablóm. Framhald af 7. síðu. í stíflugarðinnn að morgni. Það mun almennt hafa verið álitið að bændur, er töldu slg hafa orðið fyrir engjaspjöll- um fyrir aðgerðir Torfa, hafi brotið skarðið í stífluna, en ekkert sannaðist. Þótti nú von- laust að nokkru sinni tækist . að breyta farvegi árinnar —• og var ekki reynt að fylla aftur í skarðið. • Maður nýs tíma Hljótt var um Rif í næsLu. áratugi. Þó geymdust enn sagnir um fornt gengi og hver bjargvættur Rifshöfn hafði verið. Og þegar Sandarar flýðu byggð sína vegna hafn- leysis, þegar bátarnir stækk- uðu var ungur maður í Sandi er fór likt og Ólöfu forðum er hún vildi eigi gráta, heldur safna liði. Hann sá að enn gat Rif orðið góð höfn, og í stað þess að harma forna frægð og flýja vildi hann byggja nýja höfn. Þessi ungi maður yar . Hjálmar Elíeserson, íorinað- ur verkalýðsíe’agsins á Sandi. íbúar á Hellissandi sam,- þykkt.u tillögu hans. í málinu — með öllum atkvæðum gegn einu. Og þá hófst sú barátta fyrir Rifshöfn —- og þarmeð framtíð byggðar á utanverðu Snæfellsnesi vestanverðu, sem enn stendur yfir. Það segir betur frá lienni síðar. J.B. Rrezkar kosninsar • o Framhald af 5. síðu. athvgli, að frjálslynda blaðið Guardian hefur skorað -á frjáls- lynda kjósendur að kjósa fram- bjóðendur Vefkamannaflokks- ins, þar sem telja má að það geti orðið til þess að fella 'í- haldsmenn. Blaðið kveðst veita Verka- mannafloliknum þennan stuðn- ing veg"a stefnu hans í utan- ríkismi'og málum nýlendu'- þjóðe -vs n Chætt sé að treysta- því að Verkamannaflokkurinn leggi aldrei út í Súezævintýfi, Fcrð Knístjoffs Frarphald ,af ,Æ. síðu.-- öy- <r til Sau Francisco, hljóp Krúst- joff af sér alla lífverði á við- komustöðunum, tók í hendina. á fólki og spjallaði við það. I San Francisco ræddi ha,nn lengi og vinsamlega við hafnar- verkamenn, fór í sjálfsaf- greiðslubúð, þar sem allt komst í uppnám, og labbaði um göt- urnar í miðborginni. I sjálfs- afgreiðslubúðinni ultu vöru- staflar um koll, þegar hús- mæður, Ijósmyndarar og ]íf« verðir þyrptust í kringum -sov« ézku gestina. Fallegur og látlaus- samkvæm- iskjóll úr svörtu, dökkbláu eða ryðrauðu silkiefni. Frakkinn er saumað.ur úr sama efni og kjóllinn og það Íítur mjög glæsilegá út. En það þarf ekki að vera eins dýrt og það lítur út fyrir aðyvera, ef maður er dálítið handlaginn sjálfur. Gilchrist sendur ’G'ramhald af 1. síðu. Bretlands á íslandi. Hann er Skoti eins og Gilchrist og hefur verið aðalræðismaður í Jerú- salem. Auðséð er að yfirmönnum. Gilchrists í London þýkir hann. hafa staðið sig illa hér, þvi að hann er lækkaður um þrjú þrep í metorðastiga utanrikis* iþjónustunnar. (

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.