Þjóðviljinn - 14.11.1959, Side 10

2). — ÓSKASTUNDIN
ÖSKASTUNDIN — '(3
Saumaðu hann sjálf
Athugaðu vel mynd-
ina. það er auðvelt að
búa til svona veski til
að geyma í hanzka,
trefla, sokka o. fl. smá-
dót. Efnisbútur 40 til 50
sm. langur dugar. Efnið
þarf að vera sterkt, nyl-
onefni er prýðilegt, það
er saumað í vél eins og
sýnt er á myndinni til
vinstri. — Það er lagt
inn af efri brúninni og
JÓLAMYNDIN
trépinni dreginn inn í
faldinn; síðan er krók-
urinn settur í.
Pósthólfið
Hver vill skrifa bréf?
Okkur langar að kom-
ast í bréfasambanji.
Kamilla Axelsdóttir við
pilt eða stúlku 16—19
ára.
Olga Axelsdóttir við
pilt eða stúlku 14—16
ára.
Framhaid af 1. síðu.
bók í iólapóstinum.
Myndir í litum fara illa
í prentun, bezt er að
íteikna þær með þlýanti
eða klippa í hvítt og líma
á svartan grunn.
Fresturinn er stuttur,
byrjið strax í dag.
Gunnar Þórarinsson við
pilt eða stúlku 12—17
ára.
Guðborg Karlsdóttir við
pilt eða stúlku 12—15
ára.
Guðrún Karlsdóttir við
pilt eða stúlku 10—13
ára.
Jakob Jens Thoraren-
sen við pilt eða stúlku
10—12 ára.
.röll að Gjögri í
Strandasýslu.
Lömbin þrjú
Einu sinni voru þrjú
lítil lömb. Þau voru gæf.
Þetta voru þrilembingar.
Það voru tveir hrútar g
ein gimbur. Og þegar
mjólkað var á kvöldin
komu þau öil heim, en
gimbrin var frekust, af
því að hún hafði ekke~t
úr mömmu sinni.
Þegar þau voru búin
að fá sér að drekka úr
pelanum hlupu þau burt.
Gestur Þórarinson,
(12 ára)
Árbæ, Blönduósi.
Heillaráð
Sandkorni úr auga, eða
öðru sem upp í það hef-
ur farið, er ekki alltaf
auðvelt að ná. Oft hjálp-
ar að skola augað vel
úr volgu vatni, helzt með
augnasprautu. Einnig
hjálpar oft að draga
augnalokið yfir neðri
hvarminn eða öfugt eftir
því hvar kornið er, og
láta það renna hægt til
baka. Þá draga augna-
hárin kornið út með sér.
Ráðning á gátu eftir
Erlu er FANTUR.
Framhaldssagan:
Indíánarnir í Ameríku
kunnu öllum betur að
segja sögur. Iiver ætt-
flokkur átti sér goðsagn-
ir og helgisögur sem erfð-
ust frá kynslóð til kyn-
slóðar. Þessar sögur,
eins og allar sögur slíkr-
ar tegundar, voru sam-
bland af skáldskap og
vernleika. Þær voru
hetjusagnir, furðusögur,
og dularsagnir, sem í var
ofið sannleika um um-
hverfi og háttu ættflokks-
ins. Þær höfðu að geyma
mikilvægar heimildir um
í fyrndinni þekktist
ekki stríð. Állir ættflokk-
arnir lifðu í friði. Þá
var uppii maður, sem átti
undur fríða dóttur.
Fjöldi ungra manna þráði
að kvænast henni, en í
hvert sinn er einhver bað
hennar; hristi hún aðeins
höfuðið og sagðist ekki
vilja giftast.
„Hvernig stendur á
þessu?“ spurði faðir
hennar. „Margir ungu
mannanna eru hraustir og
glæsilegir“.
„Hví skyldi ég giftast?“
sagði stúlkan. „Faðir
minn og móðir mín eru
auðug og kofinn er góð-
1.
sögu hans, lífsviðhorf og
trúarbrögð.
Mikill hluti þessara
sagna hefur varðveitzt og
hefur á seinni tímum
verið færður í letur. Sag-
an sem hér byrjar er
skráð af George Bird
Grinnell og er úr bók-
hans Sagnir úr kofa
Svartfótar. Það er safn
af sögum um Svartfætur,
indíánaættflokk sem enn
er til og á heimkynni
í Montanafylki og Kanad-
íska hluta Alberta. Hvor
tveggja getið þið fundið
á landakortinu.
ur. Við eigum nægar
birgðir af þurrkuðu kjöti
og nóg af sútuðum
skinnum og hlýjum loð-
felaum til vetrarins. Ég
þarf ekki að hafa áhyggj-
ur“.
Hröfnungarnir komu
saman til að dansa. Þeir
voru mjög skrautlega
klæddir og báru skart-
gripi sína. Og allir
rej-ndu að dansa sem
bezt. Að loknum dansin-
um báru nokkrir þeirra
upp bónorð sitt við
stúlkuna, en hún neitaði
öllum. Bolarnir, Veiði-
refirnir og aðrir af þjóð
I-kun-uh-kah-tsi héldu
hátíð sína, og allir auð-
Ugustu mennirnir og
nokkrir sem höfðu getið
sér orðstír fyrir hreysti
í bardögum, báðu föður
stúlkunnar að gefa sér
hana fyrir konu, en hún
neitaði hverjum einasta
manni. Þá reiddist faðir
hennar og sagði: „Hvers
vegna hagar þú þér
svona? Allir beztu menn-
irnir hafa beðið þín, og
enn segir þú nei!“
„Faðir! Móðir!“ svaraði
stúlkan. (,Hafið samúð
með mér. Heyrið sann-
leikann. Hinn æðsti, Sól-
guðinn, sagði við mig:
Gifstu engum þessara
manna, því þú ert mín.
Þá munt þú verða ham-
ingjusöm og lifa lengi.
Og enn sagði hann. Vertu
varkár. Þú mátt ekki gift-
ast. Þú ert mín“.
Framhald.
Sagan af Stóra-Örinu
eftir George Bird Grinnell.
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 14. nóvember 1959
íþróttir
Framhald af 9. síðu
ari félagsins jafnframt
því sem hann lék í liði þess
Auk þeirra sem nú hafa verið
nefndir hafa ýmsir aðrir unnið
mikið goft starf í sambandi við
þjálfun yngri flokkanna, á hin-
um liðna áratug.
Ekki verður þó ekilizt svo
við þetta mál, að eins manns
sé ekkj enn getið, en það er
Haraldur Snorrason, en hann
hefur verið félagi Þróttar frá
iþví 1950 og tengt nafn sitt
sögu þess órjúfandi böndum.
Haraldur hefur átt sæti í stjórn
Þróttar allt frá því hann gekk
í félagið og til þessa dags.
Síðan 1952 hefur hann gegnt
gjaldkerastörfum. Haraldur er
óvenjulega farsæll elju- og
dugnaðarmaður að því er til
félagsmála tekur
Framan af var æfingasvæði
Þróttar í stofnhverfi félagsins,
Grímstaðaholtinu, en er stund-
ir liðu fram þrengdist æ meira
*um allt athafnasvæði félagsins
til æfinga og fór svo að svæðið
hvarf undir hús og götur.
Þetta gerði félaginu skiljanlega
erfitt fyrir um meginstarfsemi
sína, knattspyrnuna, þar sem
nú varð aðeins um það að ræða
að æfa á Melavellinum og Há-
skólavellinum, en þar var tími
af skomum skammti vegna
móta og kappleikja. Hinsveg-
ar munu vonir standa til að úr
þessum vanda rætist fyrir at-
foeina bæjaryfirvaldanna og
Þróttur fá.i innan tíðar sitt út-
mælda íbrótta- og athafnasvæði
svo sem önnur íþróttafélög bæj-
arins.
Þegar Þróttur var stofnaður
árið 1949, voru liðin nær 40
ár frá stofnun nýs knattspyrnu
félags í Reykjavík. Yngsta fé-
lagið í bænum, áður en Þróttur
kom til sögunnar, var Valur
sem stofnað var árið 1911, en
þá voru íbúar Reykjavíkur
rúmlega 12 þúsund að tölu, en
á þeim tæpu 40 árum sem eru
á milli stofnunar Vals og
Þróttar fjölgar ibúum bæjar-
ins í nær 55 þúsundir, og nú
á 10 ára afmæli Þróttar eru
þeir orðnir hátt í 70 þúsundir.
Stöðnunin i útbreiðslu knatt-
spyrnuíþróttarinnar, að því er
tekur til stofnunar fleiri félaga
hefur vafalaust átt sinn þátt
í að tefja eðlilega þróun á því
sviði, bæði er snertir leik og
félagslíf, sem samfara á að
vera heilbrigðu íþróttastarfi.
Jafnfjölmennur bær og Rvik
þolir fleiri en 5 knattspymufé-
lög. Þróttur rauf áratuga stöðn
(un i þessu sambandi og hef-
ur sannað með þróttmikilli til-
veru um 10 ára skeið, að hér
er auðveldur eftirleikurinn.
Þróttur hefur látið fleiri í-
þróttagreinar til sín taka en
j knattspyrnu. 1 langan tíma
hefur félagið verið þátttakandi
í handknattleik og hafa kven-
flokkar félagsins verið sigur-
'sælir. Hafa kvenflokkar fé-
lagsins unnið mót 7 sinnum og
7 sinnum hafa kvennaf'okkar
þess orðið í öðra sæti. 1957
sigraðu stúlkur Þróttar í öllum
flokkum.
'Karlaflokkamir hafa ekki
enn sem komið er náð eins
góðum árangri og er ekki ó-
sennilegt að orsökin sé sú að
■oft hafa það verið sömu menn
í handknatt'eiknum og knatt-
spyrnunni. í fyrra varð þriðji
flokkur félagsins Reykjavíkur-
meistari og lofar það góðu um
framtíðina.
Þá má geta þess að Þróttur
t var um skeið mesta skautafé-
lag bæjarins og átti flesta
keppendur, og náðu sumir því
að verða Islandsmeistarar.
Vafalaust hafa stjórnendur
Þróttar orðið að glíma við
ýmsa erfiðleika á þessum
fyrsta áratug félagsins, eins og
gengur þegar unglingar eiga i
hlut. Þegar hefur mikið áunn-
izt, og margt verið aðhafzt.
Þeir era líka reynslunni rik-
ari, 'og ferðin að næsta ,,mílu-
steini" því léttari. Unglingur-
inn á þessum aldri tekur líka
oftast bráðum þroska, og þess
er óskað hér að Þróttur megi
dafna og vaxa að þroska í fé-
lagsstörfum og íþróttum, og ná
sem lengst.
Stjórn Þróttar skipa nú:
I Óskar Pétursson formaður,
I Bjarni Bjarnason, Haraldur
Snorrason, Guðjón Oddsson,
■ Helgi Emils, Halldór Sigurðs-
son og Magnús Pétursson, en
hann er formaður handknatt-
leiksdeildarinnar. .
Þróttur minnist afmæMs síns
|í dag kl. 3.30 e.h. með hófi í
Framsóknarhúsinu.
Afmælisrit mun svo koma út
síðar í mánuðinum, en því mið-
ur vrr ekki unnt að fá það.
prentað í tæka t:ð fyrir sjálf-
an afrr.ælisfagnaðinn, vegna
mikilla anna í prentsmiðju
þeirri sem annast mun um
! nre-’tun þess..'....
I Áður hefur Þróttur irinnzt
afmæhs síns með: AfmælisLeik
við Akranes,- innanhúss knatt-
sru’n-'umóti og handknattleiksT
móti inni G.S.
Erlend tíðindi
verði opnuð upp á gátt fyrir
hreinræktuðu fasistaríki.
Innan A-bandalagsins á
Franco að minnsta kosti
einn afdráttarlausan stuðn-
ingsmann. Hann er Konrad
Adenauer, forsætisráðherra
Vestur-Þýzkalands. Spánska
einræðisherrann og forsætis-
ráðherrann í Bonn tengja
sterkir þræðir kaþólsks aft-
urhalds og kommúnistahat-
urs. Castiella utanríkisráð-
herra hefur verið í opinberri
heimsókn í Bonn undanfarna
idaga, rætt þar við Adenauer
og helztu ráðherra hans.
Fyrir komu Castiella sagði
talsmaður vesturþýzku stjórn-
arinnar, að hún etyddi e:n-
dregið ósk Franeos um inn-
göngu í A-bandalagið, en
teldi að frumkvæði í því máli
ætti að koma frá Bandaríkja-
stjórn. Cast'ella mun ekki að-
eins hafa rætt við Adenauer
um inngöngu Spánar í A-
bandalagið, heldur einnig
borið fram csk um þýzk lán.
Erhard, efnahagsmálaráð-
herra Vestur-Þýzkalands,
þáði boð um að koma til
Madr'd á næstunni til að
ræða það mál nánar.
Á róðursmenn Adenauers í
upplýsingadeild ríkis-
stjórnarinnar hafa verið í
essinu sínu, þsgar þelr voru
að skrifa um heimsókn Cast-
0
iello. Þau skrif eru engu lík-
ari en vinmælum Francos og
Hitlers í gamla daga. Far'ð
var fjálglegum orðum um
langa og nána vináttu Spán-
ar og Þýzkalands, og getur
engum dulizt að þar er ekki
sízt átt við vopnabræðralagið
í borgarastyrjöldinni á Spáni
og á austurvígstöðvunum í
heimsetyrjöldinni síðari.. Tal-
að er um að Vestur-Þýzka-
land og Spánn standi hlið við
hlið í fylkingarbrjósti „krist-
innar, vestrænnar siðmenn-
ingar“ í baráttunni gegn
kommúnismanum. — Göbbels
hefði varla getað orðað það
betur. Ekki eru samt allir
Vestur-Þjóðverjar jafn hrifn-
ir af Franco og forsætisráð-
herra þeirra. Þegar Castiella
kom út úr þinghúsinu í Bonn.
beið hans hópur .stúdenta,
spánskra flóttamanna og
þingmanna sósíaldemókrata.
Þeir hrópuðu á spönsku
„Niður með Franco!“ og
héldu á loft borðum með á-
letruðum sömu orðum. Hein-
rich von Brentano utanríkis-
ráðherra bað Castiella qísök-
unar fyrir hönd vesturþýzku
stjórnarinnar á „þessum
hörmulega atburði“.
M.T.Ó.