Þjóðviljinn - 08.10.1960, Blaðsíða 10

2) — ÓSKASTUNDIN

ÓSKASTUNDIN — ;(3
Réttarferð
Framhald af 1. síðu,
gamla í réttirnar. Ég.rgan
ekki hverju ég svaraði
vegna gleðinoar, sem
gagntók mig. Ég' álti þá
að fá að fara. En dag-
arnir i'ram að réttunum
vorj langir, þeir siluð-
ust áfram og mér fannst
þeir aldrei ætla að liða.
Samt liðu þeir.
Fjallreiðasunnudagur
rann upp og bræður mín-
ir tóku að tygja sig til
leitanna Þeir áttu að
fara fram í Hnappadal.
Leitin hófst svo eld-1
snemma á mánudags-1
morgun og- saínið -var
r.éttað.i myrkri á..iwánu-
dagskvöldið. Sérstakur
maður haíði þann starl'a
að gæta íjárins um nótt-
ina.
Við pabbi náðum i
hestana okkar á mánu-
dag, upp úr hádegi. Þeir
áttu að vera á túninu
um nóttina, svo þeir
væru tilækir í býtið
morguninn eftir.
Um kvöidið átti ég erf-
itt með að sofna, til-
hlökkunin var svo stérk.
Ég vaknaði í myrkri og-
spurði pabba. Hann skip-
aði mér að halda áfram
að sofa.. Það 'gat ég því
miður ekki. Svo leið heil
eiiífð í ■ myrkrinu. Loks
reis pabbi upp og' snýtti
sér og tók í nefið. Aldr-'
ei heí ég orðið eins feg-
inn að heyra mann snýta
sér. Nokkru síðar var
lagt af stað. Réttadag-
urinn leið við ys og þys.
Bletta m:n kom og ég
fékk að draga hana. Það
er að segja: reyna að
draga hana. Loks tyliti
bróðir minn mér á bak
henni. en hún tók kipp
og ég féll í forina. Um
það var ekki fengizt.
I rökkrinu um kvöldið
hófst reksturinn heim.
Ég reið Brún gamla
eins og fyrr er sagt.
Hann lötraði hægt á eft-
ir fjárhópnum. Jarmur
fjárins, gelt hundanna
og óvenju hávært tal
samferðafóiksins rann
sarrlan í 'margradda klið
fyrir eyrum mér. Svefn-
inn sótti fast á mig eft-
ir erfitt en skemmtilegt
dagsverk. Þegar niður að
Jaðri kom féil ég af baki
og var svo óheppinn að
lenda í polli á veginum.
Síðar frétti. ég að pabbi
hefði reitt mig á hnakk-
hnúanum. það sem eítir
var leiðarinnar.
| Myndirnar tók Ari
Kárason ljósmyndari
Þjóðviljans, í Skapt-
| holtsrétt.
Leitað í markaskránni
Veturgamall sauður.
ekki gera neinni skepnu
fnundi ; streýma
og görðum, flytja hverj-
um dal og hverjum akri
nýtt líf og nýja ham-
, ingju án þes að taka.með
mér eitt. einasta grasstrá.
Ég mundi renna hægt
og mjúklega með silfur-
gijáa á vatninu beii.t til
sjávar“
| Þeta sagði lækurinn og
trúði sjálfur hverju ein-
asta orði sam hann sagði.
Tæplega vi.ku seinna
kom geysilegt regn i.ppi
á fjallinu þar se:n læk-
urinn átti upptök sín.
Vatnið streymdi eins og
flóðbylgja. Lækurinn
bólgnaði út og varð ofsa-
fengnari en áin. Vatnið
flæddi yfir bakka hons.
Hann ólgaði og hamað-
ist, tók með sér gömul
eikartré og brakið í
greinunum heyrðist langt
að.
LÆK
Fjárhirðir nokkur stóð
við læk og kvartaði yfir
óhamingju sinni. Eftir-
lætislambið hans hafði
drukknað í ánni rétt hjá.
Lækurinn var snort-
inn af sorg hirðisins og'
sagði álasandi við ána:
..Mikla á. hvað þú ert
grimm og eigingjörn. Ef
fólkið gæti séð til botns
í þér eins og mér, þá
mundi það hrylla \*ið
öilum þeim fórnarlömb-
RINN
um sem þú hefur gleypt
í þig með áfergju. Og
þá mundirðu sökkva nið-
ur í jörðina af eintómri
skömm og’ fela þig í
djúpunum.
Ef örlögin hefðu gefið
nér svona mikið vatns-
magn og svona mikinn
kraft, rnundi ég nota þáð
á allt annan hátt. Ég
mundi reyna að prýða
náttúruna og ég mundi
Veslings fjárhirðirinn
sem lækurinn bafði
aumkað svo mjög fórst
í flóðinu ásamt öllum
kindunum sínum.
Það var ekki tangur
eða tetur eftir af kofan-
um hans.
SKRÍTLA
A: Hvernig í ósköpun-
um ferð þú að því að éta
og lesa í einu?
B: Það gengur ágæt-
lega. Ég ét með öðru
iuganu en les með hinu-
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 8. október 1960
Ófreskjur íhaldsstefnunnar
Framhald af 7. síðu.
vinstri manna bæði meðal op-
inberra starfsmanna og einn’g
meðal verkafólks nú í kosn-
ingunum til Alþýðusambands-
þings. En þær kosningar
hljóta að skoðast sem mikil-
vægur formáli að þeirri kjara-
og réttindabaráttu íslenzks
launafólks, sem óumflýjan-
lega er framundan.
Styrkur meirihluti vinstri
manna á næsta Alþýðusam-
bandsþingi er forsenda þess
að sigrar vinnist í kjara- og
menningarbaráttu alþýðunnar
og að reist verði merki ís-
lendinga allra í sókn gegn
hrunstefnunni en fyrir raun-
verulegri viðreisn og almennu
frelsi — ekki stigamanna-
frelsi íhaldsstefnunnar.
Barátta alþýðunnar verður
einnig að miða að þvi að
leysa Islendinga úr hernað-
arlegum viðjum erler.dra stór-
velda, gera Island frjálst í
samstöðu með öðrum frjáls-
um og hlutlausum þjóðum.
íslenzkur verkalýður hefir
mikið getað lært frá því síð-
asta Alþýðusambandsþing var
háð.
Eitt hefir hann ekki kom-
izt hjá að læra öðru fremur:
Að leiðin til bættra lífs-
kjara almennings hefir a’drei
verið og verður aldrei rudd
af íhaldsmönnum. Fyrir
íhaldsflokka hefir þessi leið
því eina hlutverki að gegna
að skreyta áróðurssíður auð-
valdsblaða fyrir kosning-
ar.
Leiðina til bættra lífskjara
verður alþýðan sjálf að
ryðja. Nú ber að hefja starf-
ið. I dag á ísland og þeir
sem því þjóna af heilum hug
leikinn.
Árni Ágústsson
Mótmælagangan
Framhald af 1. síðu.
upp Grófina og hélt um Vest-
urgötu og Garðastræti og sem
leið liggur í Tjarnargötu. Alla
leiðina var fólk að bætast í
gönguna, og iþegar í Tjarnar-
götu kom var þar fyrir mikill
mannsafnaður við ráðherrabú-
staðinn. Þar var numið staðar.
Einar Bragi minnti á fyrir-
litningu valdhafanna á álykt-
unum almennings, sem komið
hefur fram í aðalmálgagni rik-
isstjórnarinnar, og skýrði frá
því að Ólafur Thors væri ekki
mættur. Lýsti ihann síðan á-
kvörðuninni um fastan vörð
við ráðherrabústaðinn næstu
daga.
Jónas Árnason kvað íslenzka
valdamenn sífellt vera að tala
um að sýna stillingu, en í
þeirra munni væri orðið still-
ing aðeins heiti 'hins 'huglausa
á eigin ihugleysi. Þeir heygja
sig fyrir Bretum, setjast að
samningaborði með þeim í stað
þess að slíta við þá stjórn-
málasambandi fyrir ofbeldis-
verkin. En íslenzkur almenn-
ingur kærir sig ekki um að
vera í keng, sagði Jónas. Is-
lendingar vilja standa upprétt-
ir eins og menn.
Loks þakkaði Einar Bragi
mannfjöldanum komuna.
íðjukosningin
FramhaJd af 1. síðu
10 t'.h. og stendur til kl. 10 um
kvöldið.
Listi vinstri manna er A-list-
inn, og er hann skipaður þess-
um mönnum:
AðalfuIItrúar;
Björn Bjarnason, Sápug. Frigg.
Einar Eysteinsson, Blindraiðn.
Arndís Kristjánsdóttir, Gefjun.
Guðbrandur Benediktsson, Víðir.
Guðbjörg Jónsd., Efnal. Glæsir.
Guðlaug Vilhjálmsd., Vinnufatag.
Halldóra Danívalsdóttir, Eygló.
Jóhann Eir.arsson, Ölgerðin.
Karl Magnússon, Máln. Harpa.
Marta Þorleifsdóttir, Föt h.f.
Rannveig Guðmundsd., Últíma.
Sesselja Halldórsdóttir, Nói.
Sigríður Otíesen, Dúkur.
Sveinn Vigfússon, Jón Loftsson.
Vilborg Tómasdóttir, Belgjag.
Þórður Guðmundsson, Skógerðin.
Sigurbjörn Knudsen. Hreinn hf.
Varafulltrúar;
Bogi Sigurðsson, Stálumbúðir.
Guðmur.dur Erlendsson. Fálkinn.
Guðrún Einarsdóttir, Eygló.
Jóhann V. Guðlaugsson, Svanur
Jóhanna A. Árnadóttir, Eygló.
Ingibjörg Tryggvadóttir, Últíma.
Katrin Þórðardóttir, Gefjun.
Jakob B. Björnsson, Steinstólpar.
Karl Eiðsson, Ölgerðin.
Kristján Matthíasson, Freyja.
Leifur Grímsson, Víðir.
Sigfús Brynjólfsson, Skógerðin.
Sigurður Va'.dimarsson, Reyplast.
Stefán Stéinþórsson, Ölgerðin.
Þuríður Vilhelmsdóttir, Skírnir.
Fanney Vilhjálmsdóttir, Vinnuf.g.
Oddný Þorvaldsdóttir, Lady.
Afstýrum voða
Framhald af 12. siðu.
veg fyrir, að samið verði við
Breta um ívilnanir innan 12
mílna landhelginnar.
Jafnframt vörum vér sérstak-
lega við því glapræði að binda
rétt íslendinga til frekari út-
færslu landhelginnar samningum
Til verkamanna...
Framh. af 12. síðu
Verkamenn, er ekki tími til
kominn að við tökum saman
höndum og hef jum félag okkar
upp úr þeirri niðurlægingu sem
það er nú í? Er ekki tími til
khminn að Ragnar Guðleifsson
og hans nótar fái frí frá störf-
um, fái pokann sinn?
Hvernig er um að litast á
starfssvæði félagsins ? Verka-
menn tugum saman ófélags-
bundnir, hinir og aðrir starfs-
hópar vinna cg fá gre:cú laun
eftir munnlegum samningi við
atvinnurekendur. Komi til
deilna milli atvinnurekenda og
verkamanna er aldrei hægt að
fá neitt uppúr Ragnari, sem þ5
er jafnframt því að vera for-
maður félagsins einnig starfs
maður þess. Fundahöld svo að
segja óþekkt og lög og regl-
ur félagsins þverbrotnar i stór-
um stíl.
Verkamenn, þetta þekkið þ'ð
allt, og mikið meira til, og nú
er tældfærið til að gera nú-
verandi stjórn íelags’ns það
ljóst að mál er að linni.
I kosningunum um helgina
1 ölckuin við íhaldi og krötum
fyrir „viðreisnina“ með glæsi-
legum sigri B-listans.
við Breta eða nokkra útlend-
inga aðra.
íslendingar!
Samtök vor brýna á alvöru-
stund hvern íslenzkan mann að
rísa upp og mótmæla svo ein-
arðlega, að afstýrt verði þeim
voða, sem yfir vofir í landlielg-
ismálinu!
Að fáum dögum liðnum kann
það aö vera um seinan!
Glúpnum ekki fyrir ofbeldi!
Hvikum ekki frá 12 mílunum!
Látmn sendimenn Breta fara
erindisleysu til íslands!
Sinfóníusveitin
Framh. af 12. síðu
Ekki í an.nan tíma betur æft
Jón Þórarinsson sagði að
forráðamenn Sinfóníuhljómsveit-
arinnar gerðu sér miklar vonir
um starf hins pólska hljómsveitar-
stjóra hér í vetur, enda væri
hann tvímælalaust í hópi lang-
beztu stjórnenda sem hingað
hefðu komið. Þann tíma sem
Wodiczko hefur starfað hér og
æft Sinfóníuhljómsveitina hefur
árangurinn orðið undraverður,
sagði Jón, og má fullyrða, bætti
hann við, að ekki hafi í annan
tíma verði æft betur fyrir
hljómsveitartónleika hér en þá
íyrstu, sem verða í Þjóðleik-
húsinu n.k. þriðjudag'skvöld, kl.
8,30, enda eru á eínisskránni
erfið verk sem gera ítrustu
kröfur til hljómsveitarinnar:
Tónverkig .Jlljómsveitin kynn-
i.r sig“ eftir Benjamin Britt-
en, Sinfónía í D - dúr nr. 35 eít-
ir Mozart og Sinfónía nr. 4 í f-
moll eftir Tsjækofskí.