Þjóðviljinn - 15.03.1961, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 15. marz 1961 — HÓÐVfiLJIXN — (II
Útvarpið
J dagf er miðvikudag;ur 15. marz.
Tungl í hásuðri kl. 11.33. Árdej;-
■ .i isháflæði kl. ; 4;18. Síðdégisliá-
dlæði klulikan 16.40.
Næturvarzla vikuna 12. til 18.
ma,rz er í Lyfjabúðinni Iðunni.
Slysavarðstofan er opin ailan sól-
arhringinn. — Læknavörður L.R
er á sama stað kl. 18 til 8, sími
1-50-30
ÚTVARPIÐ
I
DAG:
■fi ,
Brúarfoss kom til R-
. , v:íkur 11. marz fjrá,
Íí. Y. Bettifoss fór
frá Rvík 6;‘ 'm'arz til!
N. Y. Fjallfóss fór
frá N.Y. 13. marz til Reykjavíkur.
Goðafoss fór frá Hamborg í gær
til Helsingborg, K.a,upmannahafn-
ar, Helsingfors, Ventspils og
Gdynia. Gullfoss kom til Reykja-
víkur 12. þ.m. frá Kaupmanna-
höfn, Leith og Thorshavn. Lagar-
foss fór frá Akranesi 12. þ.m. til
Hamborgar, Cukhaven, Antwerpen
og Gautahorgar. Reykjafoss fór
frá Vestmannaeyjum í gærkvöld
til Eskifjarðar, Nofðfjarðar, Ak-
ureyrar, Siglufjarðar og Vest-
fjarða. Selfoss fer fiá Hull 14.
þ.m. til Reykjawíkur. Tröllafoss
fór frá Reykjavík 1. þ.m. til N.Y.
Tungufoss fór frá Dýrafirði í gær
til Sauðárkróks og Ólafsfjarðar.
12.50 Við vinnuna: Tónleikar. 18.00
Útvarpssaga barnanna: Skemmti-
legur dagur. 18.30 Þingfréttir. —
Tónleikar. 19.00 Tilkynningar. —
19.30 Préttir. 20.00 Fnamhaldsleik-
rit: Úr sögu Forsyteættarinnar.
Fimmti kafli þriðju bókar: Til;
leigu. Þýðandi Andrés Björnsson.!
Leikstjóri Indriði Waage. Leikend-j
ur: Valur Gislason, Þorsteinn Ö. |
Stephensen, Helgi íSkúlason, Mar-!
grét Gliðmundsdóttir, Guðbjörg
Þorbjarnardóttir, Jón Aðils, Hild-
ur Kalman, Rúrik Haraldsson,
Baldvin Halldórsson og Helga
Löve. 20.35 Einsöngur. Enski
lenórsöngv.a.rinn Charles Craig
eyngur óperuariur. 20.50 Vettvang-
ur raunvfisindanna: örnólfur
Thorlacius fil. kand. kynnir starf-
eemi fiskideildar Atvinnudeiidar
háskólans. 21.10 Tónleikar: Non-
ettó eftir Aarre Merikanto —
'(Finnskir hljóðfæraleikarar flytja.
— Frá Sibeliusarvikunni í Hels-
inki á liðnu ári). 21.30 Sag.a min,
ævimipningar. Paderewkys; V.
(Árni Gunnarsson fil. kand.).
22.20 Hæstaréttarmál (Hákon
Guðmundsson). 22.40 Harmoniku- j
þáttur í umsjá Henrys J. Ey’and ,
pg Högna Jónssonar; í þættinum i
leikur Grettir Björnsson. 23.10
Dagskrárlok.
Hvassafell er væntan-
legt til Odda á morg-
un, fer þaðan áleiðis
til Akureyrar. Arnar-
fell losar á Norður-
iandshöfnum. Jökulfell fer vænt-
anlega 17. þ.m. frá Rotterdam á-
leiðis til Reyðarfjarðar. D'sarfell
er á Hornafirði. Fer þaðan í dag
áleiðis til Hull og Rotterdam.
Litlafell er á leið til Reykjavíkur
frá Þórshöfn. Helgafell er vænt-
anlegt til Reykjavikur í kvö'd frá
Sauðárkróki. Hamrafell fór 13.
þ.m. frá Batumi áleiðis til Rvík-
ur.
p. Hekla er á Austfjörð-
. um á suðurleið. Esja
* er væntanleg til Rvik-
ur úrdegis í dag að
vestan úr hringferð.
Hei-jólfur fer fi1á Reyltjavík kl. 21
í kvöld til Vestmannaeyja og
Hornafjarðar. Þyrill er í Reykja-
vík. Skjaldbreið, er væntanleg til
Reykjavíkur í dag frá Breiða-
fjarðarhöfnum. Herðubreið fór
frá Reykjavík í gær vestur urn
land í hringferö.
Langjökull fór frá N.
' Ý.1 9. ■ marz'1 áleiðis- til
'iáhdsins. VátriajökuU’
er í Amsterdam.
Leifur Eiríksson er
væntan’egur frá N.Y.
í dag klukkian 8.30.
Fer til Stafang-íirs,
Gautaborgar. Kaupmannahafnar
og .Hamborgar klukkan 10.00.
Hallgrímskirk ja:
Föstumessa klukkan 8.30. Hafið
passíusálmana með. Séra Jakob
Jónsson.
Dómkirkjan:
Föstumessa klukkan 8.30. Séra
Óskar J. Þorláksson.
Laugarneskirkja:
Föstumessa í kvöld klukkan 8.30.
Séra Garðar H. Svavarsson.
Borgf irðingaf élagið:
he’dur kvöldvöku í Tjamarkáffi
klukkan 8.30 n.k. fimmtudags-
kvöld. Mörg skenimtiatriði þanoá
meðal bingó með glæsilegum verð-
launum.
Félag frímerkjásafnara. Herbergi
félagsins Amtmannsstig 2 II hæð.
er opið félagsmönnum mánudaga
og miðvikudaga kl. 20.00—22.00,
og laugardaga kl. 16.00—18.00. —
Upplýsingar og tilsögn um frí-
merki og frímerkjasöfnun veittar
almenningi ókeypis miðvikudaga
kl. 20—22.
Samtök hernámsandstæðinga.
Skrifstofan Mjóstræti 3 er opin
alla virka daga frá kl. 9—19.00
Mikil verkefni framundan. Sjálf-
boðaliðar óskast. — Símar 2 36 47
og 2 47 01.
BMfundur í kvöld kl. 9
í Tjarnargötu 20.
Stundvísi.
Fóstbræðre-
kabaretfinn
í Austurbæjarbíói annað
kvöld, fimmtudag, kl. 7.
Fjölbreyít skemhitiatriði.
Aðgöngumiðasala 'í Austur-
bæjarbíói frá kl. 2.
Sími 1-13-84.
Skemmtið ykkur hjá
Fóstbræðrum.
Aðeins þetta eina sinn.
PóhscoJþ.
Sími 2-33 33
Raoða Moskva
Rússnesk ilmvötn
Rússneskt postulín
Rússnésk úr
Rúss'neskar sápur.
Allskonar peysur,
brjóstalialdarar og
slæður.
Rauða Moskva
ÁðaísiVæti 3.
i
;d AjýáljB/t: aofeíioi .
Framhald af 4. síðu.
maður“, segir hagalínskrat-
inn. „Þetta eru æfðir samn-
ingamenn“.
„Sér er nú hver helvítis
æfingin", segir konan með
hvassa nefið. „Þeir eru bún-
ir að semja okkur upp úr
skónum áður en við vitum
af.“
Litla, granna konan situr
við gluggann og horfir upp
í landið.
„Þú leggur litið til mál-
anna, Halldóra mín“, segir
hagalínskratinn. „Hvað segir
þú um ríkisstjórnina”.
Það kemur fát á konuna,
en svo segir hún hægt og
settlega:
..Hvað ætli ég sosum segi
um þessa menn“.
„Þeir geta ekki borið barn
yfir læk án þess að drekkja
því", segir konan með hvassa
nefið.
„Sér er nú hvert orðbragð-
ið‘‘, segir hagalínskratinn
stórhneykslaður.
Og nú taka allir það ráð að
halda sér saman.
Vagninn brunar um Silfur-
túnið og nálgast óðfluga
mörk hins sunnlenzka fiski-
bæjar.
„Alltaf .Hður mér nú betur,
þegar blessaður bærinn okkar
kemur í 1 jós,“ segir nú haga-
línskratinn.
Og með þeirri heitu ætt-
jarðarást brunum við inn 1
þennan fallega fiskibæ.
Trúlofanir
Afmœli
Skugginn og tindurinn

EFTIR
RICHARD
MASON
87. DAGUR
Dcuglas hafði kiprað sig sam-
an þegar vindhviðan kom, en
þégar hann rétti úr sér, gat
hann staðið uppréttur og stað-
izt þrýstinginn. Hann sá að
hiiðið hafði verið ólokað. Það
skelltist til með miklum ofsa.
Hann ætlaði að loka því, á
ieiðinni kom hann auga á Siiv-
íu.
Tíún var á stígnum fyrir neð-
an stóra húsið og leitað skjóls
undir brekkúnni. Hún sá liann
og kom nær. Hún var öll for-
ug og fötin hennar riiin og
tætt. Hún varð á undan hon-
um að hliðinu. beið þar og hélt
■sé.r í hliðstólpann. Hann sá að
hún hló ofsalega og hrópaði í
sífellu, en hann heyrði ekkert
fyrir óveðrinu. Þegar hann kom
nær, varð honum ljóst að hún
æpti aftur og aftur orðið sem
hún hafði skrifað á vegginn í
herbe'rginu hans. Hann nam
staðar fyrir framan hana. Ilún
hélt áfram að hrópa, en nú hló
hún og grét í senn og tárin
sem streymdu úr augum liennar
íeyktust jafnóðum burt í
storminum. Hann ætlaði að
taka í handlegginn á ’henhi. til"
að hjálpa henni upp í stóra hús-
ið, en þegar hann kom við
hana, rak hún upp öskur. Ilann
sló hana utanundir, og hún
varð hvumsa og þagnaði. Hún
starði á hann. Síðan sagði hún:
„Ég skal segja öllum hvað ég
gerði. Það eyðileggur skólann
gersamlega."
„Hvað áttu við?“
„Ég er búin að vera með
Jóa,“ sagði hún. ,,Það er* rétt
á yður“. ,
Sextándi kafli
Bókaherbergið minnti Dou-
glas á loftvarnabyrgi á stríðs-
árunum og sömuleiðis gat
gnýrinn úti fyrir minnt á sam-
felldan sprengjudyn. Slokknað
haíði á rafljósunum og her-
bergið var nú lýst með fjórum
eða fimm olíulömpum sem
stóðu á borðúnum. Börnin lágu
á dýnum sínurh í röðitm ó gólf-
inu, drébgifhír • ármars vegar
og stúlkurnar hin's vegár.
Duffieíd hafði skipulágt flutn-
inginn úr svefnklefunum ö'g
hann hafði gengið.vel og skipú-
lega i'j'rir ‘sig. '
Duffiéld sat’ nú ’á stöl
l xv 'j} ? ■ &*} ; > ,í-v. ' '
skámmt fra svörtú töflunm.
Hann hafði þurrkað burt eitt
hornið á töflu Morgans og
skrifað í staðinn: ENGIN Ó-
LÆTI. Hann hafði notað rauðu
krítina sem Morgan hafði
teiknað með r.auðu ógnarlín-
urnar.
Morgan sat í öðru horni og
þóttist vera að lesa bók við
bjarmann frá olíulampa. Hann
var í illu skapi. Hann hafði lit-
ið á óveðrið sem sitt yfirráða-
svaéði, jafnvel eigin uppfinn-
ingu, og hann hafði gert sér í
hugarlund að þegar það skylli
á, myndu allir snúa sér til
hans sem leiðtoga. En nú hafði
Duffield tekið forustuna og
meira að segja eyðilag't kortið
hans, og það var því ekki um
annað að ræða en láta sem
alls ekki væri neitt fárviðri.
Hann lét sem hann heyrði ekki
storminn geisa útifyrir. Þegar
eitthvað feyktist í gluggahler-
an'a og allir viðstaddir tóku
viðbragð og spruttu skelfdir á
fæ'tur, lyfti hann aðeins brún-
um andartak, eins og hann
skildi ekkert í þessum látum
í fólkinu.
Aðeins fá börn vöru alvar-
lega hraedd. Meðal þeirra var
Rósm.ary, scm várð meira að
segja half ÍÖmuð af skeifiiigu'í
smávegis úbrumpyeðri: Nú var
hún náföl og sat eins og stirðn-
uð á rúmdýnunni sinni. Hinum
börnunum þótti næstum gam-
an. Þau hafði hlakkað til fár-
viðrisins og nú var það komið.
og aðeins návist D’uffields kom
í veg fyrir að galsi þei'rra og
spenningur fengi útrás.
Douglas sat við borðið sitt
út við vegg og reykti sígarett-
ur án afláts, meðan hann beið
þess að Pawley lyki við að
yfirheyra Jóa. Hann var bú-
inn að bíða í hálftíma, —
síðan Jói hafði komið neðan
úr kofa sínurn með fjölskyldu
sína bundna saman í kaðli.
Pawley hafði krafizt þess að
yfirheyra hann einn, — hann
áleit sjálfan sig íærastan um
að fá sannleikann fram. Til
þessa hafði verið ógérningur
að fá neinu mynd af því sem
gerzt hafði. Frú Morgan hefði
varla verið iær um áð binda
um fingur,' hvað þá hejdur
að annasl Silvíu. Hún hafði
hresst sig á hverju glasinu
af öðru állan daginn végna
spádóms eiginmannsins; en
þrátt fyrir það hafði fárviðr-
' ið gert hána hálfstúríaðá. af
hræðslu. Nú var frú Pawl.oy
íarin inn' ' til Silvíu. Henni
’gehgi varla miklu betúr.
Doúglas’ vissi ekki hvort
nokkúð áivarlegt hefði komið
fyrir eða ekki. í fyrstu hafði
harin efazt unl það, hann
háíði húizt við því, áð. þau
kæmust að raun um að þetta
væri tómur uppspuni. þegar
Silvía væri búin að jafna sig
eftir móðursýkiskastið. En nú
var Silvía ekki lengur móður-
sjúk, heldur var hún frá sér
aí ótta. Hún gat ekkert sagt
nema það. að nú myndi hún
eignast barn. Óttinn var ó-
svikinn, hann skein úr
augum hennar. Og svo minnt-
ist Douglas þess að Jói hafði
ekki verið í skúrnum. þegar
hann hafði fyrst farið að leita
að Silvíu. Hann hafði ekki
verið uppi í stóra húsinu né
hejdur við dælustöðina. og
þaðl var ekki líkt Jóa að
hvería þegar hann átti að
vera að vinna. Og reyndar
ekki líkt honum heldur að
hvería inn í frumskóginn með
smátelpum . . .
Jói var. vel giftur. Hann var
ekki nema hálfþrítugur en
hann átti konu og sex eða sjö,
börn og konan var raunveruleg
eiginkona hans, sem var meira
en hægt var að segja um svo-
nefndar konur bændanna á
eynni. Hann hafði gengið að
eiga hana eftir þriðja eða
fjórða barnið og þau voru gef-
in saitian-af alvöru presti í al-
vöru kirkju. Hann þreyttist
aldrei á því að lýsa þeirri at-
höfn. Douglas hafði alltaf
kunnað vel við hann, og hann
hefði hlegið" að hverjum þeim
sém hefði géfið í skyn að Jói
væri einn ’þeirrá 'sém elti