Þjóðviljinn - 19.03.1961, Side 4

y. V. TT. J 3~7 GFÖT 4
o v
?}) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 19. marz 1961
l^gurðarvérðlauhdskiiSk
Stsfenía María Sigurðardóttir
Nokkur kveó'juorð
Á skáþinginu í Stokkhólmi,
sem getið var um hér í þætt-
irum um daginn, voru veitt
tvenn fegurðarverðlaun. Það
voru Rússinn AJexander Kot-
off og Norðmaðurinn Svein
.Johannessen, sem þau hlutu.
Kotoff hlaut fegurðarverð-
laun fyrir skák sína gegn
Svíanum Z. Nilson þar sem sú
skák var dæmd hezta skákin
unnir með svörtu mönnun-
um, en Svein Johatmessen
hrenþti verðlaunin fyrir bezt
telfdu skákina teflda á hvítt.
Það var gegn Stáhlberg.
Með því að skák sú er eink-
ar snotur og vel tefld og
toáðir keppendur eru gcðkunn-
ingiar íslenzkra skákmanna,
þá þykir mér hlýða að birta
hana hér.
Hvítt: Sve:n Johanoessen
Svart: Gideou Stáhiberg.
Sikileyjarvörn.
3. e4, c5. 2. KfS, Ne3 Rc5,
dG.
Samkvæmt nýjustu skák-
fræðum er 3---------rö bezti
Veðráttan hefur verið ókaf
lega impressjónisk þessa daga
og lofar nú margur meistari
í máiarakúnst skaparann og
hans hirð.
Áhrif daganna víxJast milli
sólskins, rigningar eða hríð-
arkafla og þessi tíðu veðra-
brigði skapa skyndiáhrif í
hugum fólks, sem geta brot-
izt út í trylltri atburðarás
hversdagsins. Það mætti
kannski rifja upp atburð hér
á dögunum í þessari allsherj-
arsýningu veðrabrigða og'
skyndiáhrifa.
Gjöfull himinninn snjóaði
einn mcrguninn og þétt logn-
drífa færðist yfir bæinn.
Ég sat í herbergi hjá kunn-
ingja mínum upp á Leifsgötu
oj við drukkum te saman og
á.'.um rc'I?ga morgunstund.
A’It i einu kemur snjókúla
f’ júgandi inn um gluggann og
ír.ikil sigurhljóð heyrðust á
götunni fyrir neðan.
Við Jokuðum glugganum í
offcoði og k.'ktum út á leik-
svið götunnar. .
Þarna stóðu nokkrir ung-
lingar úr gagnfræðaskólanum
ofan úr holtinu og þreyttu
skotfimi sína á opna glugga
húshliðarinnar. Leikgleðin og
hrifningin yfir hvíta litnum
leyndi sér ekki í viðbrögð
um unga fólksins. Það reynd-
ist margur'ungur maður hitt.
inn vel. En í miðri hrifningu
stundarinnar kemur allt í
einu hlaupandi inn á sviðið
sköllóttur maður í fráhnepptu
vesti á inniskónum og stéýtir
hnefann upp í loftið: „Hel-
vítis roltuhaIar“, æpir hann.
leikurinn. Sá leikur hefur
þann kost að staða svarts
verður sveigjanleg, og hann
getur lagað peðastöðu sína
eftir taflmennsku hvíts. Kerfi
það, sem svartur velur hér
líkist lokaða afbrigðir.iu í
spánska leiknum, með þeim
mismun, að svartur hefur ekki
unnið landrými á drottningar-
armi með peðaframrájsum:
a7—a6 og b6—b5.)
4. 0—0, Bd7, 5. Hel, e5
Betra hefði verið að leika
e6 með d5 fyrir augum sTð-
ar.)
6. c3, Rf6, 7. h3, Be7, 8.
d4, 0 0. 9. d5! Rb8 1-0. Bfl!
(Einnig kom til greina að
skipta upp á d7, þvi þarna
er um að ræða ,,slæma“ bisk-
up hvíts og ,,góða“ biskup
svarts, en staða svarts er svo
þröng, að það er ennþá hag-
stæðara fj'rir hvítan að forð-
ast skiptin.)
10.---------- Ra6, 11. a4,
Rc7. 12. b4!, exb4.
(Betra var 12 —--------b6
„Er ykkur ekki kennt að
virða eignarréttinn. Til hvers
eru skóiar í landinu.“
Og þessi reiði maður ork-
ar eins og segull í umhverf-
inu. Það drífur að ungt og
hlæjandi fólk úr öllum átt-
um. Húseigandinn stendur
þarna á götunni og svartur
hringur stækkar óðfluga út
frá þessum miðdepli kjölfest-
unnar í reykv'sku bæjarlífi.
Reykvískur húseigandi er
nefnilega stór maður á Suð-
urlandi. Það er miklu þýð-
ingarmeíri persóna en til
dæmis fyrir vestan. norðan
eða austan. Og hann æpir að
reykvískri æsku:
„Þið eruð búnir að brjóta
fyrir mér tvær rúður í hús-
inu.“
„Er það efst uppi eða
neðst“, segir einhver í hópn-
um.
,.Hver ætlar að borga brús-
ann?“ segir húseigandinn.
..Ríkisstjórnin borgar brús-
ann“. segir einhver í hópn-
um.
En nú er húseigandinn allt
í einu orðinn spakur og dul-
arfullur á svipinn.
Unga íólkið uggir ekki að
sér.
Það er nefnilega allt i einu
komin svört lögreglubiíreíð i
útjaðar hópsins.
Frá strategísku sjónarmiði
hafði hún læðzt í döpru út-
sýni logndrífunnar. Og þarna
stóð hún allt í einu svört
og ógnandi.
Tveir svartir beljdkar stigu
út úr bifreiðinni og það korn
los á unga fólkið.
til áð forðast í lé'ngstu lög
línuopnun á drottningararmi.)
13. exb4, RcG. 14. Ba3, Hc8,
15. Rb-d2, De8. 16. b5, Rc5,
17. Hel, bG, 18. Bxc5!, Hxc5,
19. Hxc5, bxc5, 20. Rc4.
(Uppskiptin hafa leitt til
þess, að hvítur á öflugan
r’ddaraframvörð á c4 og
væntanlegt frípeð á drottn-
ingararmi.)
20-------------- Db8 21. Rf-d2,
Bd8, 22. Df3, Re8, 23. Hbl,
f5, 24. exf5, Bxf5, 25. Bd3.
Bxd3, 26. Dxd3, Rf6, 27. t3,
Rh-5, 28. Re4, Rf4, 29. DJ2,
Be7. 30. a5, Hd8, 31. g3!
(Hre'kur burt eina velstæð’a
man;i svarts.)
31.-----------Rlið, 32. :i6j
Hf8, 33. Kg2, Rf6, 34. b(i,
axb6, 35. IIxb6, Da7. 36, Da2,
Ha8, 37. RexdGý Bxd6, 3St
Hxd8, c4.
(Svartur er allavega g-lat-
aður, en treystir helzt á
kraftaverk í srmbandi við
opna kóngsstöðu hvíts).
39. fxe4, Rxe4, 40. HeG,
Rg5, 41. He5, Rf7-.
Sumir töldu sig eiga fjör
fótum að launa. Aðrir for-
hertust í glæp stundarinnar
og stóðu kyrrir. Húseigand-
inn reisir sig og segir nú hátt
og snjállt.
„Hver er sökudólgurinn"
og það er sigurhrós í rödd-
inni.
,,Já — hver er sökudólgur- =
inn“, rymur í öðrum bel- =
jakanum. =
Innan um ungu mennina =
standa ógurlega spenntar =
ungar meyjar með blá dreym- E
andi augu og upphafið brig- E
itte bardot stél eins og á :
andrés önd. E
Þær líta á ungu mennina. E
Hvar er nú hetja dagsins, — E
hínn prúði riddari Leifsgöt- E
unnar? Auðvitað springur E
einn á Iimminu. E
Myndarlegur strákur, sem E
býður af sér góðan þokka =
brýnir nú raustina: „Hvaða E
læti eru þetta góðu menn?“ E
Þetta var nóg. Ilann er E
gripinn sem fórnardýr hóps- E
ins. Honum er snarað inn í E
lögreglubifreiðina og hún ek- E
ur upp á Barónsstíginn og E
beygir stóran sveig og kem- E
ur aítur akandi og stoppar E
tíu metra frá hópnum.
Sökudólgurinn situr í fram- =
gætinu milli beljakanna.
Ilann er eins og mjótt =
strik og orðinn ákaflega um- =
komulaus. ~
Lögreglubiíreiðin færist nú =
nær og stoppar fimm metra =
frá hópnum. =
Hetja dagsins verður mjórri =
og sígur neðar í sætinu.
Allt í einu ekur bifreiðin =
aftur á bak og setur allar 5
sirenur í gang og ekur hljóð- s
andi inn á Barónsst'ginn og 5
hverfur út í móðu logndríf- 5
unnar.
Áhrifaríkur og sterkur Jeik- =
ur frá sjónarmiði sálarfræði §
og réttargæzlu.
; Á morgun kveðjunr , við,
• . Xlii'f* q ± t r><j| iTJ>jn 111 i'J j Jj m «{j J .j
'fjölskyldufólk, vin'ir og kúrin-
ingjar. Maríu. Ilún lézt 13. þ!
m. eftir afar þungbær veikindi.
aðeins tæpra 54 ára að aldri.
Það er hörmulegt að sjá á eft-
ir konu, sem manni fannst
alltaf í blóma lífsins. þó áð
hún ætti ekki minna dagsverk
að baki en uppeldi 7' barna.
Það var svo e’ðlilegt að sjá
hana þannig; húsmóður- og
móðurstaríið gekk snurðulaust
og hávaðalaust — cg orðalaust
og setti engin venjuleg mörk
á útlitið. Þó voru lífskjörin á.
m. k. framan af erfið. Ung og
hraust hjón, sem stoínuðu
heimili sitt 1929 og eignuðust
6. þörn á næsta áratug, komust
rárelðanlega að því fullkeyptu
hvað lífið í Reykjavík heimt-
aði íaf þeim, enda þótt. ungi
‘ maðurinn- hefði sitt ifjhá'ðar-
próf og væri að því leyti bet-
ur settur en margir aðrir -—
ef hann hafði vinnu. Við slík-
ar aðstæður reynir ekki minna
á konuna en manninn, og þá
kom sér vel íyrir Maríu og
heimili hennar dugnaður henn-
ar, æðruleysi og jafnvægi
skapsmunanna, sem voru henn-
ar höíuðprýði. Þó að barna-
hópurinn væri stór fannst það
aldrei á henni, og þegar yngsti
drengurinn fæddist fyrir að-
eins 10 árum — en hin syst-
kinin öll uppkomin — varð
hann mikil gleði mömmu sinni
og pabba. Enginn missir nú
meira en hann.
María var gædd ljúfu við-
móti ög græskulaus kát’na var
henni eiginleg. Sýndarmennska
samferðarmanna gat orðið
henni tiiefni kankvísrar vork-
unnsemi án þess að hún hefði
orð á. Ilátlvísin kom írá hjart
anu.
María vár fædd 2. apríl
1907 að Ilólabaki í Sveins-
■ staðahreppi í Austur-Húna-
vatnssýslu. Foreldrar hennar
voru Sigurlaug Jónsdóttir og
Sigurður Magnússon. Faðir
'fíontiáÝ1 driÖíkrÁW* 1908?og’-vai«tl
hún þá tekin í fóstur áf hjón-
unum Guðrúnu og Stefáni
Þorsteinssyni síðar á Efra
Vatnshorni í Húnavatnssýslu.
Þegar hún var á 12. ári, missti
hún fóstru sína og kom þá á
heimili foreidra minna, Ólafs
Gunnarssonar læknis og Rögnu
Gunnarsdóttur sem áttu þá
heima. á Hvammstanga. Hafði.
fóstra hennar beðið þau fyrir
hana. Fluttist María með íjöl-
skyldunni tij Reykjavíkur
1923 og var alltaf talin eitt
systkinið í hópnum. Við syst-
kinin eigum henni margt upp
að inna og þökkum henni öll
gæði við okkur.
Ég flyt manni hennar. Karii
málarameistara Ásgeirssyni
’frá Fróðá, og börnum þeirra;
innilegar samúðarkveðjur,
Enginn finnur betur en þau
hver genginn er.
Nanna Olafsdóttir
Trúlofunarhringir, stein-
hringir, hálsinen, 14 og 18
kt. gull.
LÁRÉTT: 24 tæplega 6 elsk.andi
1 fuglabú 25 kindin 7 bjána
8 ruggaði 28 krakka 8 kier.kur
9 ósamkomulag 29 deyja 9 innar
10 ílát 30 f.ljót á Norðurl. 13 hrópa
11 sól 14 farartálmi
12 verkfæri 17 skordýramatur
15 kannar LÓÐRÉTT 19 trúr
16 skriffæri 2 þölvað.i 21 drengur
18 afar djúpur 3 skemmd 22 í]át
20 jurtirnar 4 guð 26 mjukt
23 vit 5 slæma 27 húsgagn.
Framhald á 10. síðu.
jiiiiiiiiiiiiimmimimiimimsimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim imiiiiimmmmmimimimiiiiimimmimmiiimmmi"
Impressjónisk veðráíta — uppþot á Leiísgötunni
— miðdepill kjölfestunnar — ríkisstjórnin borg-
ar brúsann — birgitte bardot stél — svartir belj-
; akar — sírenur væla í logndrífunni.