Þjóðviljinn - 19.03.1961, Side 7

Þjóðviljinn - 19.03.1961, Side 7
- Sunnudagur 19. maí¥' 1961 — (/ Vilhjólmur Stefónsson hefur á nirœðisaldri ritað bók um matarœði og krabbamein iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiintitii yÉfe ife 5?l gáj m M e* e. Vesturíslenzki landkönn- uöuxinn Vilhjálmui- Stef- ánsson er kominn á níræð- isaldur, en er þó enn í fullu andlegu. fjöri. í vetur kom út eftir hann ný ellefu arka bók, sem vak- ið hefur töluveröa athygli í Bandaríkjunum. Vil- hjálmur hefur í þessu riti yfirgefiö sérsviö sitt og haldiö óhikað út á lítt kortlagt svæöi læknavis- indanna, kenningarnar um eöli cg orsakir krabba- meins. ingarríkustu bitana úr inn- yflunaim volga úr hnefa, voru þeir lausir við plágu siðmenn- ingarsjúkdómsins, en eftir að þe:r tcku að leggja sér til munns eldaðan og oft að- fluttan mat sótti krabbamein- ið þá heim. 'Rpk Vilhjálms Stefánsson- ar fyrir að þessu sé svona varið, krabbamein hafi verið óþekkt hjá frumstæðum þjóð- um sem lifðu á hráæti en fylgt matreiðslusiðum svo- kallaðra siðmenntaðra þjóða, eru ; fyrst og fremst kjTuni Vilhjálmur Stefánsson Vilhjálmur er þeirrar skoð- unar að krabbamein sé sið- menningarsjúkdómur, erda heitir bók hams Cancer: Dise- ase of Cívilization? (Krabba- mein — Siðmennmgarsjúk- dómur?). Og fremsti núlif- andi fræðimaður um mannlíf heimskautalandanna telur reynslu sína og annarra sem kynnzt hafa frumstæðum þjóðum áður en þær komust í snertingu við siðmenningu hvíta mannsins skera úr um það hvaða siðmenningarþátt- ur valdi kabbamein’. Hann skellir skuldinni á mataræð- ið. Frumstæðar þjóðir sem lifa á hráæti eru lausar við krabbamein, segir Vilhjálmur. En þegar þær kynnast hátt- um hvíta mannsins og taka að sjóða í sig matinn og steikja, kemur krabbamein- ið. Meðan veiðimenn eskimóa drukku blóð veiðidýranna og stýfðu gómsætustu og nær- hans sjálfs af eskimóurum á eyjunum norður af Kan- ada. Auk þess vitnar hann í frásagair annarra sem kunnugir voru eskimóum á fyrsta skeiðinu sem þeir höfðu samskipti við hvíta menn. Vilhjálmur hefur rætt við fyrstu læknana sem stund- uðu eskimóa og kannað rit þeirra, hann le:ðir sjómenn og landkönnuð1 til vitnis um að krabbamein hafi ekki þekkzt meðal eskimóa meðan frumstæðum lifaaðarháttum þeirra var óraskað. Læknisfræðimenntaðir menn sem ritað hafa um þessa nýju bók Vilhjálms Stefánssonar viðurkenna að hann færi fram sterk rök máli sínu til stuðr.i- ings. Sýklafræðingurnn Rene E>ubos skrifar formála fyrir bók Vilhjálms og telur að 'krrbbameinsfræðmgum beri skylda til að taka kenningu landkönnuðarins alvarlega og vera niegi að unnt sé a'ð framkvæma einhverjar rann- = sókrdr af því tagi sem Vil- E hjálmur stingur uppá. Hins- E vegar segja læknamir, að 5 engin tök séu á að sanna eða E afsanna kenningu Vilhjálms = eins og þekkingu manna er = nú varið. Grundvöll fyrir = strangvísirdalegu mati, stað- = tölulegar upplýsingar um = tiðni krabbameins fyrr og nú = meðal frumstæðra þjóða, = skortir algerlega. = 1 ritdómi um bck V’ihjálms 5 í vikuritinu The Naiion segir E George A. Silver, yfirmaður 5 deildar félagslegrar læknis- E fræði við Montefioresjúkra- E húsið í New York: ,,Það er E torvelt að færa fram rök E gegn sennilegri kenn:ngu um E krabbamein, vegna þess að = okkur skortir staðgóða vitn- = eskju um hvað veldur því. = í rauninrá kann svo að vera = að ,,krabbamein“ sé margir = sjúkdómar — sumir stafi af = ertingu, sumir af geislun, = sumir af smitun, máske sum;r = af mataræði. En um eina = orsök er ekki að ræða.“ E Að hinni umdeilanlegu E krabbameinskenningu slepptri E er dr. Silver fullur aðdáunar E á liinum aldurhnigna Vestur- E íslendingi og þessari nýjustu E bók hcns. Læknirinn segir 'i E ritdómuum: = „Stefánsson er frægur, virt- = ur og dáður fyrir rit sín og ~ framlag til þekkingar á eski- = móum og heimskautslöndun- = um. . . . Eskimöar eru orðn- = ir ástriða bjá honum, og = honum hefur að öllum líkind- E um auðnazt að ve’ta milljón- : um manm um heim allan i hlutdeild í þessum nánu : tengslum. Orðstír hans er i með fádæmum, bæði meðal : vísindamanna og rithöfunda. i Á níræðisaldri virðist hann ■ jafn þróttmikill, mikilvirkur, \ skarpskyggn og ótrauður í j deilum og noltkru sinni fyrr ■ . . . Þessa bók ættu menn að j lesa, ekki aðeins vegm þess j sem þcr er sagt um krabba- j mein, heldur þess sem hún hefur að fljdja um upphaf vísindalegrar innsýnar 'i líf eskimóa. Einnig á hún skilið að vera lesin vegna þess að snjöll lýsing Stefánssonar á lífinu í heims'kautslöndunum á yngri ánim haris leiðir okk- ur eskimóana og heim- kynni þeirra lifandi fyrir hugskotssjónir. Þemnan heim, sem nú er að mestu horf- inn og hætta er á að igleymist brátt, ber áð muna . . . Bók Vilhjálms Stefáns- sonar Heimskautslöndin un- aðslegu hreif heila kynslóð. Þessi nýja bók er verðmætt framlag, vegra þess hversu þcr er leitt fram Ijóslifandi m’kið af þessu erfiða, óblíða og ótrúlega mannlífi. Eg hef ekki hugmynd um hvort Stefánsson hefur fund- ið þýðingarmikla lausn á gátu krabbameinsins. En mér JAjKOBÍNA SIGURÐARDÓTTIR: | Hvort er fylltur sá mælir? Varst þaö þú, sem eitt sinn áttir undir grænu þaki heima, þraukaöiy allan þorra og góu þó aö aldrei glóröi í sól, leyndir í brjósti lífsvoninni, ljúfri vissu um nýgræöinginn, trú á miö og moldu land þíns, megin ljóss ef túniö kól? Varst þáö þú, sem vildir hefja veg þíns lands og byggja stærra, hækka dyr, sem hálsinn beygöu, hrekja á flótta kotungsbrag, stækka fleyin, stefna utar, stuðla kvæöi nýrrar aldai*, endurheimta frelsið forna, fletta bláði um þjóðarhag? Dagar létu draurn þinn rætast. Döggvað glóði í lófa þínum hnossið þráða, hreint sem blómið. Hversu lengi var þess geymt? Bú þitt hefur blómgazt, risið bærinn þinn og fleytan stækkað, dyrnaö hækkaö. Hví er þá í hugarfylgsnum þínum reimt? Hyggur þú að hollum vættum hreint það inni muni virðast meðan ekki út er rekinn eiginhyggjudraugurinn? Og þú dumbum eyrum hlýðir orðurn þinna vökumanna, en lætur ginning lygaranna leggja aö veöi heiður þinn. Veittirðu ekki valdasætin vændisherrum gæfusnauöum? Þeim sem fyrst við fylli selja frumbnrðarins rétt og von, þeim sem allt til mútu meta: manndóm, frelsi, þor og heiður, þeim sem engin íslenzk móöir óneydd vildi kalla son. \ Vita máttu aö framtíð fellir, frjáls og réttlát, dóminn yfir mér og þér, sem mæltum aöeins mót, en geröum ekki neitt. Þar mun sýnt, hvort sökin reynist sinnuleysi vanaþrælsins eða af guöi aldrei var þér eðli frjálsrar þjóðar veitt. Eru þér 1 blóðið bornar bænarskrárnar fyrri tíöa svo þú enga orku hefir uppgjörs til viö slika menn? Hversu heitt skal hneisan svíða, hversu sárt skal smánin brenna að þér finnist fylltur mælir? Fellirðu ekki dóm þinn senn? Garði 6. marz 1961. 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111,11111,111111111111,11,11» finnst að allt sem hann rifj- ar upp, bæ'ði Iítt kunnar rann- sókmarferðir Frakka á 19. öld, athuganir skipstjóranna á hvalveiðiskipunum og stór- brotið líf hans sjálfs meðal nyrztu þjóða hnattarins, sé þess virði að lesa það vegna frásagnarinnar einnar sam- an.“ Útgefandi krabbameinsr'.ts Vilhjálms Stefánssonar er Hill and AVar.g; og bókin kost- ar 3.95 dollara. 349 lesfir í 44 sjóferðum Hellissandi, 17/3 — Afli eii stakra báta var um miðja mánuð sem hér segir: Skarð: vik 349 lestir í 44 róðrum. An kell 280 lestir í 44 róðrur: Tjaldur 238 lestir í 37 róðrui: Sæborg 180 lestir í 37 róðrur Þráinn 27 lestir í 3 róðrum.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.