Þjóðviljinn - 05.07.1961, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 5. júlí 1961 — ÞJÓÐVILJINN — (11
FluqferSir
• 'az v }(■; bÍBfl rriG’i'7'
f dag er núðvikud^gur .5. júlí.
Artselnius. Tungi í liásuðri ltl.
6.37. Jörð Jjærst súlu. Árdegis-
háflæði lcl. 11.05. Síödegishás
flæði kl. 23.38.
Næt’jrvarz'a vikuna 2.—S: júlí er
í Vesturbæjarapóteki. Sími 22290.
Slysavarðstofan er opln allan sðl-
ferhrlnginn. — Læknavörður L.R
f»r á eanxa itað kl, 18 til 8, aimi
1-60-3C
Bðkasafn Dagsbrúnar Freyjugötu
27 er opið föstudaga kl. 8—10 e.h.
og Iaugardaga og aunnudaga kl.
á—7 e.h.
CTVARPEO
1
DAG:
12.55 Við vinnuna: Tónleikar
18.30 Óperettulög. 20.00 íslenzk
fónlist: Verk eftir Jón Þórarins-
son. a) Prelúdía, sálmur og' fúga
um gamalt sálmalag (Dr. Páli Is-
ólfss-on leikur á orgel). b) Um
líf og dauða / Of Love and
Death, tónverlt fyrir barýtónrödd
og hljómsveit (Aurelio Estanislao
og Peninsulahátíðarhljómsv. fl.
Thor Johnson stjórnar). 20.20
,,FjöIskylda Orra“, framhalds-
þættir eftir Jónas Jónasson. Sjö-
undi þáttur: „Tröppukoss". 20.45
Krör.sk tónlist: a) Pastorale
d’Été eftir Honegger. b) „Síðdegi
skóga.rpúkans” eftir Debussy.
c) „Daphnis et Chloé" eftir Rav-
el. 21.20 Útvarp frá íþróttáleik-
vanginum í Laugardal: Sigurður
Sigurðsson lýsir síðari hálfleik
knattspyrnukappleiks milli
skozka liðsins St. Mirren og úr-
valsliðs af Suðvesturlandi. 22.25
Djassþáttur (Jón Múli Árnason).
23.00 Dagskrárlok.
’miiiláAdáfliig:
MiIIi 1 andai' 1 agvóiiIv R i<
Hri,mfaxi, t <e r,, yænt,an-
leg , til Reykjaviíkur
kl. 23.55 í kvöld frá Kaupnranna-
höfn og Oslo. Flugvélin fer til
Glasgow ,og Kaupmannahafnar kl.
08.00 í fyrramálið. Millilandaflug-
véiin Skýfaxi fer til Glasgow og
Kaupmannaháfanr kl. 08.00 í dag.
Væntanleg laftur til Reykjavíkur
kl. 23.30 í kvöld.
Innanlandsfiug:
I dag er áætlað að fljúga til Ak-
ureyrar (2 ferðir), Egilsstaða,
Hellu, Hornafjarðar, Húsavíkur,
ísafjarðar og Vestmannaeyja (2
ferðir). Á morgun er áætlað að
fljúga til Akureyrar (3 ferðir),
Egilsstaða, Isafjarðar, Kópaskers,
og Vestmannaeyja (2 ferðir).
Brúarfoss er í Rvík.
Dettifoss kom til N.
Y. 1. þ.m. frá Dublin.
Fjallfoss er í Rvik.
Goðafoss er í Reykjavik. Gullfoss
fór frá Leith í fyrradag til Rvík-
ur Lagarfoss kom til Reykjavík-
ur á hádegi í gær frá Isafirði.
Reykjafoss fór frá Eskifirði í gær
til Aberdeen, Rotterdam og Ham-
borgar. Selfoss kom til Hamborg-
ar 2. þ.m. Fer íþaðan til Rotter-
dam og Reykjavikur. Tröllafoss
er í Reykjavik. Tungufoss er í
Reykjavík.
—Hekla er væntanleg
f til Bergen í dag. Esja
V. fl' / er á Austfjörðum á
norðurleið. Herjólfur
fer frá Hornafirði í dag til Vest-
mannaeyja og Rv kur. Þyrill er
í Reykjavík. iSkjaldbreið er á
Vestfjörðum á suðurleið. Herðú-
breið fór frá Rekjavík í’ gær ,vest-
ur um land i hringferð.
SíðaStliði'nn'1 n ndánu-
dág opinboruðn trú-
J,Qf,un ,ejna; upgfrú
Sólveig Ásgeirsdótt-
ír, verzlúnarmæi'j
Stigahlíð 14, og Sigurður Guð-
mundsson, húsasmiður, Heiðar-
gerði 6.
Hvassafell fór 30.
júní frá Grimsby til
Onega. Arnarfell fór
30. júní frá Grimsby
til Onega,. Jöku'.fell fór í gær frá
| Revkjavík áleiðis til N.Y. Dísar
j fell fór í gær frá Akranesi til
! Akureyrar, Dalv kur, Húsavíkur,
Kópaskers, Raufarhafnar, Vopna-
fjarðar, Borgarfjarðar, Norðfjarð-
■ar og Reyðarfjarðar. Litlafell fer
í dag frá Norðurlandshöfnum til
Reykjavikm-. Helgafell fór 30. júni
frá Siglufirði áleiðis til Helsing-
fors, Hangö og Aabo. Hamrafell
fór 2. júli frá Batumi áleiðis til
Reykjavíkur..
Trúlofanir
Gengisskráning Sölugengl
1 sterlingspund 106.42
I Bandaríkjadollar 38.10
1 Kanadadollar 36,95
100 danskar krónur 546.80
100 norskar krónur 531.50
100 sænskar lcrónur 738,10
100 Finnsk mörk 11.86
100 N. fr. franki 776.60
100 svissneskir frankar 882.90
100 Gyllini 1.060.35
100 tékkneskar kr. 528.45
100 Vestur-þýzkt mark 957.35
1000 Lírur 61.39
100 austurriskir sch. 146.60
100 pesetar 63.50
100 Belg. franki 76.37
AUGLÝSIÐ I ÞJÓÐVILJANUM
/ : : Z 1
7
/o

rj
/?
2o
v
I/?
>b
Lárétt:
1 steikja 6 æska 8 forsetn. 9 ryk
10 stafur 11 eink.st. 13 málmur
14 kaupst. 17 spildan.
Lóðrétt:
1 rein 2 eins 3 mótmæli 4 eins
5 ferðast 6 forbjóða 7 útilegum
12 gerast 13 forað 15 samhlj. 16
frumefni.
Klemenz Þorleifsson, kennari,
Hjallaveg 1, Reykjavik. er 65 ára
í dag.
Minningarspjöld styrktárfélags
lamaðra og fatlaðra fást í verzl-
Roðj Laugav. 74, Bókaverzlun
Braga Brynjólfssonar, Hafliðabúð
Njálsgötu 1, Verzl. Réttarholts-
vegi 1, Sjafnargötu 14.
Félag frmerkjasafnara: — Her-
bergi félagsins að Amtmannsstíg
2 verður i sumar opið félags-
mönnum og almenningi miðviku-
daga klukkan 20—22. Ókeypis
upp’ýsingar um frímerki og frí-
merkjasöfnun.
Kveimadeihl Slysavarnafélagsins
í Reykjavík.
Farin verður eins dags för n. k.
I:.iiiT4s,'; .?:• iú)í .j,l 9
degi um Suðurlandsundirlendið
og til Þjingvelli, Með í, förinnl
verða konur úr kvennadeildum
Slysavarnaféíagsiná á Akureyri
og á Patreksfirði sem eru i heim-
sókn hér í Reykjavík. Upplýsing-
ar um förina eru gefnar í verzlun
Gunnþórunnar sími 13491 og á
skrifstofu S. V. F. 1. sími 14897.
Konur fjölmennið.
Þinghóll, félagsheimili Æsku-
lýðsfylkingarinnar í Kópavogi,
er opið á sunnudögum kl.
15—17.30 og kl. 20.30—23.30,
og á þriðjudögum, fösludög-
um og laugandögum kl.
— Sagðirðu Sólveigu, að þú hefð-
ir gifzt mér af því að ég eldaði
svo góðan mat?
— Já, einhverja ástæðu varð ég
að hafa.
Nýlega kviknaði í tóbaksbúð í
Aberdeen. Lögreglan átti í vand-
ræðum með að halda fólkinu í
hæfilegri fjarlægð, því allir vildu
anda að sér reyknum.
Maður nokkur var í verzlunarferð
og hafði áhyggjur végna iþess, að
hann átti von á fjölgun heima.
Loksins kom skeyti:
— Tvíburar fæddir, meira á
morgun.
Giftingar
Afmœli
Marae*v Allinaham: —
Vofa fellur frá
i
67. DAGUR. ■” '
heppnast eða ekki. Ég hef dá-
lítið aðra afstöðu. Ég vil helzt
ekki að hann geri neina tij-
Taun“.
„Þá verðum við að setja allt
okkar traust á myndirnar,“
sagði Stanislaus Oates. ,,Og
vera kynni að Dacre mundi
duga. Og nú man ég, ég mundi
það áðan en gleymdi því þeg-
ar þér fóruð að segja söguna.
Það var þessi ítalska stúlka.
þessi Rosini, sem hann giftist.
Stuttu eftir að þetta kom fyr-
ir bað ég lögregluna í Staff-
ron Hill umdæmi að hafa gæt-
ur á henni, og láta jnig vita
undir eins ef eitthvað óvenju-
legt kæmi fyrir. Ég hafði
enga sérstaka ástæðu til að
gera þetta, það var aðeins
þáttur í starfi okkar. Við gæt-
um að öllum sem eitthvað
koma við glæpamál, hve lítil
ástæða sem til þess kann að
virðast. Ég var raunar búinn »
að gleyma þessu öllu, en í
morgun frétti ég að frú Dacre,
sem. sýnist umgangast heldur
skrítið fólk, sé vön að fara
upp í sveit um helgar og heill
hópur af fólki með henni. Svo
var mér sagt, að þau færu til
staðar þar sem frúin ætti fast-
eig'n sem hún hefði erft eftir
*nann sinn“.
„Þetta er raunar ekki neitt:
tortryggilegt.“ hélt hann á-
fram. ,,og mér var akki einu
sinni sagt frá því fyrr, en
um síðustu helgi var vist eitt-
hvert óstand á fólkinu, því
þegar það sneri heim eld-
snemma á sunnudagsmorgun-
inn, var það svo skrámað og'
krambúlerað eins og áflog
hefðu átt sér stað. Meira vit-
um við ekki sem stendur. Það
getur vel verið að þetta hafi
ekkert að þýða, en svolítið
j)ótti mér það skrítið, svo ég
hjó eftir því. Átti Dacre ann-
ars nokkrar fasteignir?“
„Ekki svo ég viti,“ sagði
Campion.
Hann tók hattinn sinn.
,.Ég held ég fari að finna
Rósu-Rósu,“ sagði hann. ,,Haf-
Áð þér nokkuð á móti því?“
„Ég er nú hræddur um ekki.
fárið variega, það þarf ég
reyndar ekki að áminna um.
Og látið ekki hugfallast, dreng-
ur minn. Þessi maður skal
ekki geta stigið eitt spor
án þess eftir því verði tekið.
En um fram allt vona ég að
hann geri gömlu frúnni ekki
neitt til miska, en geri hann
það sleppur hann ekki“.
Campion staðnæmdist hik-
andi í dyrunum.
„Stanislaus,“ sagði hann,
„haldið þér að ef við hefðum
vitað eins mikið þegar frú
Potter var myrt og við vitum
nú, að unnt hefði verið að
bjarga henni?“
Oates fulltrúi var heiðar-
legur maður. Hann yppti öxl-
um.
„Ef til vill ekki. Hann fór
klókindalega að.“
„Klókindi sýnast vera Max
Fustian í btóð bo.rin,“ sagði
Campion, og hann fór út án
þess honum hefði neitt létt í
skapi.
Klukkan sex þetta kvöld fór
hann að leita að Rósu-Rósu.
Hann hafði fullgilda ástæðu
til að vilja ekki heimsækja
hana í sælgætisbúð fÖður
hennar í Staffron Hill,. en han11
hafði nokkuð langsótta en hót-
fyndna hugmynd um það hvar
liennar væri heizt að leita.
Hann fór fyrst niður Char-
lotte Street og bjóst fastlega
við að finna hana í „Robes-
pierre", en jafnskjótt og hann
sneri inn á hliðargötu til að
fara inn í þetta hús, sem ein-
kennilegast var af öllum al-
menningsveitinga£<töðum í
London, og þrengdi sér gegn-
um rauðu dyratjöldin, sem að-
skildu fremri veitingasalinn
frá hinu allarahelgasta, kom
hann auga á hana, þar sem
hún sat í slitnum leðursófa í
horninu^hjá arninum.
Ekki var margt þarna inni.
Tæplega hálf tylft af karl-
mönnum sat á háu stólunum
umhverfis barinn, Qg veggirn-
ir, skreyttir teiknuðum mynd-
um, og iitskrúðugt loftið, var
ekki enn orðið hulið í mistur
og móðu af þéttum tóbaksreyk.
Stærsti hópurinn var sá sem
sat í kringum Rósu-Rósu. Það-
voru fjórir ungir menn, og
meðal þeirra þekkti Campion
hinn skarpleita Derek Fayre,
skrlpamyndateiknarann, en
myndir hans, beizkar og ekki
alveg lausar við að vera ó-
tilhlýðilega léttúðugar, birtust
við og við í þeim vikuritum,
sem menntuðum mönnum voru
ætluð. Hina mennina þekkti
hann ekki, þó að hann rámaði
í að hafa séð þennan lingerða
mann með kjálkaskeggið á
leiksviði á einni sunnnudags-
sýningu.
Feiti maðurinn , með höku-
toppinn o" hornspang'^gler-
augun var ókunnúr maður, og
eins Italinn með svörtu aug-
un sem sat vinstra megin við
frú Dacre og hélt í hönd
henni.
Rósa-Rósa hafði ekki breytzt.
Hún var jafn öfgafull og ný-
t zkuleg, jafn furðuleg að sjá
og hún hafði alltaf verið.
Hún var hattlaus, og þessi
sérkennilegi ótilkvæmilegi svip-
ur bærðist ekki, og gula hár-
ið reis hátt upp af hvirflin-
um eins og lokkar á hefð-
bundinni lágmynd.
Campion hafði fyrst ekki
vitað hvernig hann ætti að
fara að þvi að gefa sig til
kynna fyrir þessu fólki, en úr
þessu rættist jafnskjótt og
hann kom. Meðan hann stóð
þarna á báðum áttum með glas
í hendinni, varð konunni litið
á hann.
„Góðan dag,“ sagði hún.
,,Ég hitti yður þegar maður-
inn minn var myrtur. Fáið yð-
ur sæti hérna.“
Þessi orð, töluð í hrjúfum,
háum tón, ollu talsverðri eft-
irtekt í salnum. Mennirnir sem
sátu við barinn hættu að
drekka og litu á hana forvitn-
islega, en á gildvöxnu. dug-
legu konunni sem g'ekk um
beina, bærðist ekki augnhár.
Það var auðséð að þetta var
ekki í fyrsta sinn sem hún
heyrði minnzt á þennan harm-
Jeik í lífi Rósu-Rósu.
Gildvaxni maðurinn ungi
rýmdi fyrir Campion við borð-
ið. Rósa-Rósa sýndist líta á
hann eins og' gamlan vin, og
hann settist með bjórglasið
fyrir framan sig og það lá
nærri að fóturinn á stólnum
hans næmi við eldinn á arn-
inum þegar hann ýtti hoiium
til hægri.
Eftir þessa kveðju fannst
henni sem ekki þyrfti framar
að kynna manninn, og samí-
talsþráðurinn var t’eklnn upp
þar sem honum hafði verið
sleppt.
„Frændi minn ællar að fara
með mér til lögfræ'ðings“,
sagði Rósa-Rósa í framhaldi af
því sem hún hafði verið að
segja. „Þegar við komum fram
fyrir lögreglurét.tinn skalverða
líf í tuskunum. Ég skal fram-
selja þetta þefdýr“.
..Hvað ætlarðu að gera,
Rósa-Rósa?“ snurði Fayre,
brosandi. Það var æsandi ertni
i röddinni, eins og hann væri