Þjóðviljinn - 17.12.1961, Qupperneq 15

i
arlund að hann gæti enn verið
í vaía þegar komið var svo nærri
vígslu hans. Fyrir svo sem miss-
iri var allt svo augljóst; fram-
tíðin eins örugg og sólargang-
urinn. En allt í einu og óvænt
haíði hami fundið til einhverrar
kyniegrar óvissu. Hún hvarf
ekki þrátt fyrir tilraunir til að
uppræta hana. Og hún er þarna
enn, — einhver efasemd um
sjálfan hann sem ekkert lát er á.
Hann reynir að gleyma þessu
um stundarsakir. Hann vonar
bara að þetta leysist allt af
sjálfu sér þegar hann kemur
aftur í skólann. Að minnsta
kosti hafa þessar tvær vikur í
heimaborg hans hjá föður Stellu
ekki fært hann nær neinni lausn.
Mistrið leggst eins og grisja
yfir sólina. Himinninn skín eins
og Játún. í austri teygia sig
dökkir klösig'ar uppúr ðkýja-
þykkninu. Það er óveður í nánd,
5. dagur
sem teygir sig inn í landið frá
Mexíkóflóanum. Eftir nokkra
klukkutíma mun skrælnaður
jarðvegurinn drekka fylli sína í
bili. En fyrst um sinn þjáist
hann þögull undir brennandi,
steikjandi sólinni og kílómetrum
saman er eina lífsmarkið svarti
hrægammurinn sem hnitar
hringa hátt í lofti.
„Flugleiðavél númer tveir-núll-
fjórir. Flugvél númer tveir-núll-
fjórir. Farþegar í þessa vél, sem
fer til Tucso.n, E1 Paso, Austin,
Hauston og New Orleans, eru
beðnir að koma — “
Hvell, málmkennd rödd þuls-
ins fyllti anddyri og göng flug-
skýlisins.
Úti á olíuflekkuðum vellinum
stendur D. C. 3 flugvél og bíð-
ur. Eldsneytisvagninn er farinn
burt; það var búið að koma fyr-
ir farþegaflutningi og frakt.
Tveir menn klæddir bláum ein-
„• <•/. *■-
Bókaforlag Odds Björnssonar
*i 1 ifc ® Ss *■ A? fí.f« s S ■•* í Im
kennisbúningum með byssu-
hylki á lendum standa ■ skammt
frá flugstjóranum sem er að yf-
irfara einhver skjöl. Farþegarn-
ir ganga inn í vélina í óreglu-
legri röð. Dálítill andvari berst
inn af hafi og bærir pils kvenn-
anna. Flugvélarskrokkurinn
glitrar í sólinni eins og blautur
fiskur.
Boog og Franklinn eru þegar
setztir. Þeir komu fvrir tíu mín-
útum og sitja aftast, rétt fyrir
innan dyrnar. Laura Chandler
bíður fýrir ofan landganginn
meðan siðustu farþegarnir koma
inn. Richard Hayden er fjórði
maður í röðinni og hann sezt í
sætið til hliðar við Franklinn.
Hann brosir til ljóshærða drengs-
ins við hlið sér. ,,Halló“, segir
hann. ,,Ert þú einn á ferð?“
Fleira fólk kemur inn um
dyrnar. Laura Chandler setur
upp atvinnubrosið og heilsar því
um leið og það birtist.
Klukkan er nákvæmlega 'tvö
þrjátíu og átta.
Jafnvel í fimm búsund feta
hæð er loftið mollulegt. Farþeg-
arnir móka, dreypa á plastglös-
um sínum, fletta linkulegum
blððum timarita, þerra hálsa og
andlit, horfa út um litlu glugg-
ana. Vísarnir á úrum þeirra
mjakast hægt á fjögur fjörutíu óg
fimm. Fyrir þrjátíu mínútum fóru
þeir yfir Coloradogljúfrið fyrir
norðan Yuma. Þeir eiga að koma
til Tucson eftir minna en klukku-
stund.
Vélin er rétt fyrir neðan ský-
ið. Öðru hverju flýgur hún gegn-
um lægri hnoðra. Stundum finna
þeir vélina hossast þegar hún
mætir uppstreyminu. Sumir far-
þegarnir hafa fest öryggisbelt-
in sín. Þeir sjá niður á skræln-
aða eyðimörkina. Hæðjr og öldur
sýnast dekkri eins og fellingar
á dimmrauðu klæöf. Á milli eru
f*S:
'• n
ISÉÉ
Skemsrstlleossfa og
bez! skrifaia
iækúókin
® i
tu!
. i- Mh
....»«3
r r
WmZ
*P' 1|Í—a
tiií
*> v
•isl
||SS
Hinzta sjúkdómsgreining U
eftir Artliur Hailey í þýðingu Hersteins Pálssonar
Þessi saga gerist aðallega innan veggja sjúkra-
húss í Bandaríkjunum en er jafn framt spennandi
ástarsaga innan sjúkrahússins og utan. Sagan hef-
ur nýlega verið kvikmynduð.
Kr. 190.00
Maðurinn minn
AAGE KRISTINN PEDERSEN
andaðist að heimili sínu Mávahlíð 9 hinn 1G. þ. m.
Jarðarförin auglýst síðar.
Rósa Jónsdóttir og börn.
breiður af grágrænum runna-
gróðri og dekkri ræmur með
kaktusum á víð og dreif. Á
stöku stað má sjá þornaða ár-
farvegi. Stundum sjást mislitir
blettir, svartir og rauðgulir, þar
sem skuggar liggja í hnipri hjá
sandöldum. En síðan þeir flugu
yfir Gila og fóru framhjá Wel-
ton, hafa þeir varla séð nokkur
7 1 r rrM t-.’-WT.j
A Islendingaslóðum
eftir Björn Th. Björnsson
ER JÓLABÓK ÁRSiNS
ÍJ? ótdémnm um bákina:
Jón Helgason ritstjóri skrifar í Tímann:
EIN ÞEIRRA bóka, sem prýða jólamarkaðinn í ár nefnist Á íslendingaslóðum
í Kaupmannahöfn. Hún er eftir Björn Th. Björnsson li.stfræðing, rnjög
fallega útgefin bók með fjölda mynda frá Kaupmannahöfn. . . En í liana
er ekki aðeins að sækja mikinn fróðleik, heldur er þetta hin skemmti-
legasta bók og prýðisvel skrifuð, enda er Björn Th. Björnsson meðal
ritfærustu manna, er nú skrifa á íslenzka tungu.
Haraldur Sigurðsson bókavörður skrifar í Þjóðviljann:
BJÖRN IÆIDIR okkur um borgina þvera og endilanga .. Hvar sem leiðin
liggur, rekumst við á spor íslendinga, og lesandanum býður í grun við
hvert fótmál, að hér hafi íslenzkar örlagadísir einhverntíma spunnið sinn
vef... Frásögn Björns er lifandi og bráðskemmtileg. I frásögninni rifj-
ast upp fjölmargar skyndimyr.dir, sem bera fyrir augun stundarkorn, en
víkja svo fyrir nýjum. Þannig er frásögnin bókina á enda.
Mágriús Bjarnfreðsson ritstjóri skrifar í Frjálsa þjóð:
BÓK BJÖRNS er bæði .skipu'íeg og skemmtileg, hann er hvergi langorður, en
kann mætavel þá list, að segja mikið í fáum orðum %.. Enginn skyldi
ætla að bókin sé eingöngu við hæfi þeirra, sem ;gist hafa Kaupmanna-
höfn eða ætla að gista. Hún er bráðskrmmtilegt lestrarefni fyrir unga
sem gamla ... Frágangur bókarinnar er allur með ágæturn og uppsetn-
ing bókarinnar sérkennileg og mjög vel gerð.
Bencdikt Gröndal rifstjóri skrifar í Alþýðublaðið:
ÞAÐ ER fengur að því að Björn Th. Björnsson skuli hafa tekið sér fyrir hend-
ur að leiða lesendur krákustigu um Kaupmannahöfn og tína fróðleiks-
korn upp úr gamalli götu... Hann gerir þetta afburða vel, blandar sam-
an umhverfi og sögu þess og fléttar þætti atburðanna inn í með snild
og frásagnargleði. Bók Björns er stórfróðleg og skemmtileg aflestrar.
k ISLENDINC-ASL6ÐUM í KAUPMANNAHÖFN
er merk bék, skemmllleg bók, vönduð bók
ÞAÐ ER JÓLABÖK OKKAR I AR
í Kaupmannahöfn
Sunnuiagur 17,- desenaloer 19fil— ÞJÓÐVILJINN — {{}£