Þjóðviljinn - 23.02.1964, Síða 4

4 ðfÐA
ÞJðÐVILJINN
Sunnudagur 23. febrúar ínp'1
Útgcfandi: Sameiningarflokkur alþýöu — Sósíalistaflokk-
urinn. —
Eitstjórar; Ivar H. Jónsson, Magnús Kjartansson (áb.),
Siguröur Guömundsson,
Ritstjóri Sunnudags: Jón Bjamason.
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson.
Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19.
Simi 17-500 (5 línur). Askriftarverð kr. 80 á mánuði.
Ofstækir fá ráðningu
^lþýðuflokknum virðist hafa verið kennt það á
einum sólarhring, að hin ofstækisfulla afstaða
Emils Jónssonar o'g Benedikts Gröndals gegn af-
urðasölu til Austur-Þýzkalands og annarra sósí-
alistalanda er ekki vænleg flokknum til fylgis
og álifsauka. Forystugrein Alþýðublaðsins, þar
sem alþingismenn vöru titlaðir þingmenn Austur-
Þýzkalands ef þeir vildu selja þangað afurðir nið-
urlagningarverksmiðjunnar á Siglufirði hefur vak-
ið reiðiöldu, ekki sízt á Siglufirði, svo hinir of-
stækisfullu ráðamenn Alþýðuflokksins hafa ekki
þorað annað en reyna að bjarga því sem bjargað
yrði af áliti flokksins, þó ekki væri nema í orði.
Ritstjóra Alþýðublaðsins var skipað að skrifa ann-
an leiðara tafarlaust og reyna að draga þar úr
fíflsku hins fyrra. Og Alþýðublaðið birtir einróma
samþykkt Alþýðuflokksfélagsins á Siglufirði,
þar sem heimfuð er breytt afstaða flokksins og
ríkisstjómar til viðskipta við Austur-Þýzkaland,
og nú gleymir Alþýðublaðið að titla hina siglfirzku
Alþýðuflokksmenn sem agenta austurþýzkra
stjórnarvalda!
j árafugi hefur það verið ein sfærsfa fram'tíðar-
hugsun um íslenzka atvinnuþróun, að fullvinna
þýrfti úr hinum óhemju mikla fiskafla íslend-
inga dýrmætar matvörur, í stað þess að glata
gífurlegum verðmætum með því að selja hann
sem óunna eða hálfunna vöru. Ótrúleg mistök
og sleifarlag hefur einkennt margar tilraunir ís-
lendinga á þessum leiðum. Tilraunin með niður-
lagningarverksmiðju á Siglufirði virðist ein þeirra
sem ætla að heppnast, hvað framleiðsluna snert-
ir. En þá er svo vesæl stjórn í landi að hún seg-
ist ekki geta selt eða vilja selja vegna pólitísks
ofstækis þessa úrvals matvöru, því skuli tilraun-
inni hætt og verksmiðjunni ’lokað, í stað þess að
byggja á reynslu hennar stóraukna framleiðslu!
Svo vesæl ríkisstjóm er ekki fær um að stjórna
landi eða hafa nokkra forystu í a'tvinnuþróun ís-
Jendinga.
Niðurrifsmenn heimta völd
fáum árum er Trésmiðafélag Reykjavíkur kom-
ið í fremstu röð íslenzkra verkalýðsfélaga og
eru það mikil umskipti frá þeirri niðurlægingu
sem félagið var í undir stjórn svokallaðra „lýð-
ræðissinna“. Á fáum árum hefur kaup og kjör
'trésmiða breytzt stórum til batnaðar vegna þess
að hin dugmikla og samhenta stjórn félagsins hef-
ur haft forystu og djar'ft frumkvæði í kjaramál-
um og tekizt að sameina allt félagið til baráttu
fyrir leiðréttingu þeirra mála. Innan félagsins
hefur starfið einnig gerbreytzt og er þar nú blóm-
legt félagslíf og sívaxandi máttur félagsins til að
styrkja félagsmenn sína einnig á öðrum sviðum
en hinni beinu kjarabaráttu. Nú sæk'ja niðurrifs-
menn að þessu félagi og vilja láta fela sér á ný
stjórn Trésmiðafélagsins í samráði við Vinnuveit-
endasambandíð. Trésmiðir svara þeirri aðsókn í
Tillaga danskra sósíalista og
finnskra kommúnista feiid
r
STOKKHÓLMI 21/2 — Tillaga finnska kommúnistaflokks-
ins og flokks Aksels Larsens í Danmörku um að Norður-
landaráð léti frá sér fara ályktun um kynþáttaofsóknimar
í Suður-Afríku og belti án kjarnavopna á Norðurlöndum,
var felld í Norðurlandaráðinu í dag.
Engin kjarnavopn á Norður-
Iöndum
Norðmaðurinn Finn Moe, for-
maður utanríkismálanefndar
norska þingsins, hafði framsögu
um bæði málin. Um kynþátta-
misréttið i Suður-Afríku sagði
hann, að þótt Norðurlöndin ein
legðu eitthvað til málanna í
þessu sambandi, mundi það
enga þýðingu hafa. Sameinuðu
þjóðirnar þyrftu að ganga í
málið og fá stuðning margra
þjóða.
Sagði Moe, að á stefnuskrá
ráðsins væri að ræða ekki um-
deild alþjóðamál, en hins veg-
ar gæti ráðið ekki komizt hjá
því að taka fyrir utanríkismál
og væri það æ algengara. Þess
vegna tæki ráðið afstöðu til
þess i hvert skipti fyrir sig,
Akscl Larsen
hvort ræða beri málið, og hefði
það komizt að þeirri niðurstöðu
nú. að ekki sé rétt að vísa til-
lögunni um að Norðurlöndin
yrðu gerð að belti án kjama-
vopna á bug án þess að ræða
hana.
Hvað sjálfu málinu viðviki
væru Norðurlönd þegar kjama-
vopnalaust svæði og hefði það
lítinn tilgang að festa það með
samningi.
„Aldrel verið kjama-
vopn á Islandi"
Aksel Larsen, formaður
danskra alþýðusósíalista, tók
því næst til máls. Flokkur hans
hafði borið fram tillögu þess
efnis, að Norðurlandaráð færi
þess á leit við ríkisstjómir
landanna. að Norðurlönd yrðu
gerð að belti án kjarna-
vopna.
Kvaðst Larsen vera þakklát-
ur Moe fyrir að vísa tillögunni
ekki frá án þess að hún yrði
rædd. Enda væri það einkenni-
legt, ef ráðið neitaði að ræða
málefni, sem allir væru sam-
mála um.
Síðari hluti kaflans um bókhaldsbrot fer hér á eftir.
Lagagreinarnar sem oftast er vitnað til eru þessar:
158. GREIN HEGNINGARLAGANNA: „Ef maður til-
greinir eitthvað ranglega í opinberu skjali eða í bók
eða annarskonar skjölum eða bókum, sem honum er
skylt áð gefa út eða rita, eða maður tilgreini eitthvað
ranglega í skjali eða bók, sem hann gefur út eða
heldur í starfi, sem opinbera löggildingu þarf til að
rækj-, og það er gert til þess að blékkja með því í
lögskiptum, þá varðar það varðhaldi eða fangelsi allt
að 3 árum eða sektum, ef málsbætur eru. — Sömu refs-
ingu varðar það að nota þess háttar röng gögn í lög-
skiptum sem væru þau rétt að efni til“.
262.GREIN HEGNINGARLAGANNA: „Ef bókhalds-
skyldur maður lætur hjá líða að halda lögskildar bæk-
ur eða gerist sekur um stórfellda óreglusemi í bók-
haldinu, þá varðar það sektum eða varðhaldi".
7. GREIN BÓKHALDSLAGA 62/1938 fjallar um við-
skiptamannabækur og færslur í þær, en í 19. grein
eru ákvæði um refsingar.
í gjaldeyrisvanskilaþætti
• máls þessa greinir frá
því, að ákærður Haukur hafi
skotið undan gjaldeyrisskilum
hluta af þeim $ 224.000.00, sem
Olíufélagið h.f. fékk greidda
í geymaleigu árið 1956. Nam
fjárhæð þessi, sem undan var
skotið, $ 37.461.54. 1 sam-
ræmi við þetta var fært í
bókhaldi Olíufélagsins h.f. á
viðskiptareikningi Esso Exp-
ort Corporation, að greitt
hefði verið $ 186.538.47 í stað
$ 224.000.00.
Varðar þessi vísvitandi
rangfærsla ákærðan Hauk
refsingu samkvæmt 158. gr.
hegningarlaga og 7. gr. sbr.
19. gr. 1. nr. 62/1938.
7Áður hefur verið gerð
• grein fyrir viðskipta-
reikningi Hins íslenzka stein-
olíuhlutafélags hjá fyrirtæk-
inu British Mexican Petrole-
um Company, Ltd.. Englandi.
Eftir árið 1954 voru aðeins
umboðslaunin færð til tekna
á reikningi þessum og námu
óverulegum fjárhæðum ár
hvert. Samtals námu færslur
þessar árin 1955 t'l 1958
£ 870-12-3. Viðskiptareikningi
British Mexican Petroleum
Company hjá Hinu ísl. stein-
olíuhlutafélagi var lokið í árs-
lok 1954, þrátt fyrir að hald-
ið var áfram að færa um-
boðslaun inn á reikning Hins
íslenzka steinolíuhlutafélags
hjá British Mexican Petrol-
eum Company. Ákærður
Haukur ber ábyrgð, sem
framkvæmdastjóri Hins is-
lenzka steinolíuhlutafélags á
þessari bókhaldsóreiðu og
varðar þessi vanræksla við
262. gr. hegningarlaga og 7.
gr. 19. gr. 1. nr. 62/1938.
a °g b) Áður greinir
• frá reikningi Hins ís-
lenzka steinolíuhlutafélags hjá
fyrirtækinu Esso Export
Company, Ltd. 1 bókum Hins
íslenzka steinolíuhlutafélags
er viðskiptareikningur á nafni
Esso Export Company, Ltd.
Þessi reikningur er ekki í
fullu samræmi við yfirlits-
reikning Hins íslenzka stein-
olíuhlutafélags hjá hinu er-
lenda fyrirtæki. Segir endur-
skoðandinn í skýrslu sinni, að
vanrækt hafi yfirleitt verið að
færa umboðslaun Hins ís-
lenzka steinolíuhlutafélags af
söhim til íslenzkra skipa er-
lendis á árunum 1954 til 1958.
Af skýrslu endurskoðand-
ans verður ráðið, að vanrækt
hafi verið á sama tima að
færa 23 kredit-færslur, sem
námu samtals £ 25.520.-13-6.
Ákærður Haukur sem fram-
kvæmdastjóri Hins íslenzka
steinolíuhlutafélags ber á-
byrgð é, að vanrækt hefur
verið að færa þessar einstöku
greiðslur undir a og b hér
að framan og varðar þessi
vanræksla við 262 gr. hegn-
ing.arlaga og 7. gr. sbr. 19.
gr. 1. nr. 62/1938.
C) Af skýrslu endurskoð-
andans verður ráðið, að fjór-
ar færsíur hafí verið færðar
til tekna á reikningi Esso
Export. Ltd. hjá Hinu ís-
lenzka ste'nolíuhlutafélagi á
árunum 1955 til 1957, en ekki
verið færðar á reikning Hins
íslenzka steinolíuhlutafélags
hjá Esso Export, Ltd. Kredit
færslur þessar eru þær, sem
hér segir-
1955, 1/1. £ 2.987-17-02
(„commiasion”)
1955 31/12. £ 2.055-03-11
(”commission”)
1956 31/12 £ 3.778-13-03
(„mutualization-fee”)
1957 31/12 £ 3.979-14-06
(„mutualization cost“).
Samtals gerir þetta £ 12.801-
08-10.
Færslur þessar eru færðar
eftir bókhaldsgögnum, svo
kölluðum kredítnótum yfir
umboðslaun, útbúnar hér
heima, samkvæmt fyrirlagi á-
kærðs Hauks Hvannbergs, en
ekki lágu fyrir neinar kvitt-
anir eða viðurkenningar frá
Esso Export Ltd. Guðni Hann-
esson, starfsmaður félaganna,
upplýsti að umbóðslaun hafi
verið greidd af útvegun við-
skipta, fyrst til þess erlends
aðila, er viðskiptin útvegaði
og hafði þá Esso Export
Corporation í New York
milligöngu um greiðslu um-
boðslaunanna, og síðar til
Esso Export Corporation beint,
er þá fékk umboðslaunin
(„commission” og „mutualiz-
ation fee”), óskipt, en bar þá
jafnframt allan kostnað við
útvegun viðskiptanna. Ákærð-
ur Haukur sagð'st ekkert
muna um þessar færslur. Með
vísan til alls þess, sem að
framan er rakið, sérstaklega
til þess, að færslur þessar
sjást ekki á reikningi Hins
íslenzka steinolíuhlutafélags
hjá Esso Export Ltd. og að
skærður Haukur hafði dreg-
'ð sér fé af reikningi Hins
kosninguaum í dag. — s.
Lr
Finn Moc.
I tillögu sinni um belti ár;
kjamavopna voru aðeins fjögui
Norðurlandanna talin upp, eð;
Svíþjóð. Noregur, Danmörk of
Finnland. Sagðist hann ekk
hafa tekið Island með, þai
sem hann vissi ekki hvort
kjamavopn væru á Islandi.
Stóð þá forsætisráðherra vor
upp og sagði, að ef Larser,
hefði haft fyrir því að spyrjn
sig, hefði hann fengið að vitp
að á Jslandi væru ekkí n
hefðu aldrei verið nein kjarn
vopn.
íslenzka steinolíuhlutafélagf
hjá Esso Export, Ltd. sbiv
liður 31—35 í kafla VI urr
fjárdráttinn, og hefur því, að
öllum líkindum, verið að
jafna reikninginn með þessum
færslum, þykir nægilega sann
að, að hér hafi ákærðui
Haukur látið rangfæra fram-
angreindar færslur í þv;
skyni að blekkja með því i
lögskiptum.
Með þessu atferli hefui
hann brotið gegn 7. gr., s.br
19. gr. 1. nr. 62/1938 og 158
gr. almennra hegningarlaga
9 1 skýrslu endurskoðand
• ans er þess getið, að ,
bókum Hins íslenzka stein-
olíuhlutafélags sé reikningur
á nafni fyrirtækisins Esso
Petroleum Company. Ltd
Endurskoðandinn lætur þes?
getið, að fjárhæðin £ 1.664-
9-10 sé færð Esso Petroleurr
Company til tekna 31. des.
1955. Þessi færsla er ekki
færð á reikning Hins íslenzka
steinolíuhlutafélags hjá Esso
Petroleum Company. Sam-
kvætnt færsluskjali, er
greiðsla þessi talin umboðs-
laun vegna sölu á eldsneyti
til farþegaflugvéla árið 1955
Um umboðslaunin er það
sama að segja og að ofan
getur undir lið 8 c). Ákærð-
ur Haukur mundi ekkert um
þetta að segja. Með skírskot-
un til þess, sem að framan
segir undir lið 8 c) verður
talið nægilega sannað, að
hér hafi ákærður Haukur
látið rangfæra þessa kredit-
færslu í því skyni að blekkja
með f lögskiptum. Þykir hann
hafa brotið gegn 7. gr. 1, sbr.
19. gr. I. nr. 62/1938 og 158.
gr. hegningarlaga.
WÁður hefur verið gerð
• grein fyrir staðgreiðslu
fyrir eldsneyti, selt á Kefla-
víkurflugvelli. Samkvæmt
skýrslu endurskoðandans voru
staðgreiðslur á árunum 1956
til 1958. að fjárhæð samtals
$ 5.056.00, hvorki færðar í
bókhald Olíufélagsins h.f. né
Hins íslenzka steinolfuhluta-
félags. Áður hefur verið
gerð grein fyrir hvemig á-
kærður Haukur misfór með
staðgreiðsluraar. Hann ber
því ábyrgð á, að vanrækt
hefur verið að láta bók?
staðgreiðslumar í bókhald;
félaganna. Varðar vanræksla
bessi við 262. gr. hegningar-
laga og 6. gr.. sbr. 19. gr. 1.
nr. 62/1938.
!