Þjóðviljinn - 07.07.1964, Síða 7

Þrfðjudagur 7. 3<SH 1964
HOÐVIUINN
MAÐURINN MEÐ ORIÐ
hinni leynilegu utan- og inn-
anríkisþjóustu nazistanna.
Þessi vamarþjónusta vann ekki
aðeins i nánu sambandi við
skemmdarverka- og njósna-
deildimar heldur háðu þeir
einnig harða samkeppni sín á
milli um hylli Hitlers.
Ævintýralegur ferillem afhelztu
SS-foringjum nazista, Otto Skorzeny
Otto Skorzeny
Gaddavírsgirðingin umhverf-
is fangabúðimar sýndi engin
merki um að brotizt hefði ver-
ið út. Engin viðvörunarbjalla
hafði hringt. Og samt var hinn
hræðilegi hlutur veruleiki: Otto
Skorzeny, sérlegur aðstoðar-
maður Hitlers var flúinn, sá
sem hafði verið útnefndur SS-
foringi af Emst Kaltenbrunner
til yfirmannsvirðingar í leyni-
þjónustu nazistanna. I tvo
daga tók enginn eftir flóttan-
um eða öHu heldur: það var
þagað um hann.
28. júlí 1948 fluttu fyrrver-
andi samstarfsmenn Skorzenys
margskonar vitneskju um hann
inn í bækistöðvar eftirlits-
mannanna. Meðal þess var bréf
með rithendi Skorzenys þar
sem hann segir, að hann þoli
alls ekki að vera lengur beygð-
ur undir vilja og boð fanga-
búðadómstólsins.
Yfirmaður fangabúðanna.
Kosmetsche, velti vöngum
langa lengi. Hann komst ekki
að neinni niðurstöðu. Samt
höfðu þrír menn úr bandarísku
herlögreglimni komið með
Skorzeny til hans 26. júlf 1948.
Fréttimar um hinn vel-
heppnaða flótta hins hitlerska
jötuns námu ekki staðar við
girðinguna umhverfis fanga-
búðirnar . t. . Blaðið „Darm-
stádter Echo” segir þennan
dag: Þar til nú hefur ekkert
verið unnt að segja um, hvort
aðrir hafa aðstoðað við flótt-
ann.
Ti-1 að leiða hugi innlendra
og erlendra fréttaritara frá
hneykslinu lýsti opinber tals-
maður ráðuneytisins eftirfar-
andi:
,,Skorzeny er flúinn frá her-
búðunum í Darmstadt. Samkv.
ákæruskjalinu er hann einn
hinna sekustu meðal nazist-
anna. Málshöfðun mun fara
fram að Skorzeny fjarstöddum.
Strokumannslýsing hefur verið
send út>!
Flóttamaðurinn hafði tveggja
sólarhringa forskot. Tíminn
var honum á vissan hátt hlið-
hollur, en samt hljóta mögu-
leikamir á því að sleppa að
hafa verið afar litlir. Ennfrem-
ur á rúmlega tveggja metra
hár maður fullt í fangi mað
að fela sig. Og enn — hann
hafði stórt ör á vinstri kinn-
inni frá námsámnum er hann
tók þátt í einvígi. Hann hafði
heldur enga peninga meðferð-
is því aðeins mánuður var lið-
inn síðan skipt var um mynt
í Vestur-Þýzkalandi. Hinar
litlu upphæðir, sem unnt var
að skipta, gerðu það ókleift
að-fá peninga án þess að tek-
ið væri eftir því.
Auk þess voru allar ferðir
þýzkra ríkisborgara á þessum
tíma undir ströngu eftirliti.
Hér við bættist götueftirlit
vestur- bandamanna og lest-
argæzlan við mörk hemumda
svæðisins og fyrri tálmanir
ýmsar.
Þeir möguleikar, sem einn
maður gat notað til þess að
komast út úr Vestur-Þýzka-
landi voru því afar litlir með
vestræna herflokka, þýzka lög-
reglu og njósnahópa á hælun-
um á sér.
Og þó fannst hann ekki
þessi hitlerski jötunn. En hver
var hann nú eiginlega þessi
hái SS-foringi með þetta
skringilega nafn?
„Viljið þið algjört stríð?“ Um
leið og hann hrópaði þetta
fálmaði hinn kiðfætti Jósep
Göbbels listilega út í loftið
með hægri hendinni. Og hin
æðisgengna mannþyrping hróp-
aði sem vanvita væri: ,.Já, já”
Þetta átti sér stað í Berlín
í febrúar 1943.
Algjört stríð? Hvaða Þjóð-
verji gat yfirleitt gert sér grein
fyrir hvað það þýddi? Var
unnt að auka frekar hinn ofsa-
lega æðibunugang innan eða
utan landsins?
Stríðsaðstæðumar breyttust
nú verulega. 1 Stalíngrad var
teningunum kastað. Vamar-
máttur Hitlers minnkaði enn
um- tvær herfylkingar, 330,000
fanga og dauða menn. Rétt
áður en Göbbels gaf frá sér
hrópið um hið algöra strið
drápust 91,000 manns við Stal-
ingrad. Kauði herinn steig
fram til stórkostlegrar sóknar
yfir víglínuna, sem var 150
kílómetra breið. 1 marz höfðu
112 herdeildir verið þurrkaðar
út á austurvígstöðvunum.
Ensk- amerísku flokkamir
notuðu frumkvæði Sovétmanna
og lentu í Norður-Afríku. Þeir
hröktu her Rommels á undan
sér. Tímabil þýzkra skyndi-
sigra var liðið. Tímabil ósigra
var hafið fyrir öxulríkin.
Hið algjöra stríð orsakaði
nýja bylgju útboða nýrra
skyldna, nýrra þýðingarlausra
ósigra. I hergagnaframleiðsl-
unni var vinnudagurinn lengd-
ur i 12 tíma og þaðan af meira.
Meðan á þessu stóð treysti
Hitler í auknum mæli á SS-
flokka sína, sem hann sem
„æðsti foringi vamarliðsins“
stýrði Heinrich Himler SS
— nr. 168; sem stóð í broddi
fylkingar í lifverði Hitlers,
fékk nú yfirstjórn innanríkis-
málaráðuneytisins í viðbót við
fyrri vegtyllur. Hann hét því
að gjöreyða hinu minnsta
merki um andfasiska mót-
spyrnu þegar í upphafi. Þegar
í stríðsbyrjun voru til 28 and-
spymuflokkar en fjöldi þeirra
var 1944 orðinn 85.
SS-menn sóttu nú í enn rík-
ara mæli en áður eftir hemad-
arlega mikilvægum stöðum.
Þegar Hitler réðst á Pólland
réðu SS-menn einungis yfir
einni herdeild. En eftir að
Himmler varð voldugasti mað-
urinn í félagahópi Hitlers
fengu SS-menn yfirráð yfir
einni miljón manna.
Himler hefur áreiðanlega
verið viss um, að þessi gangur
mála hefði lítil sem engin á-
hrif á framþróun stríðsins. öllu
heldur reiknaði hann með
kraftaverkakeimdum áhrifum
nýuppbyggðs og andstöðufærs
herliðs.
Af þessari ástæðu setti hann
til starfa nýjan yfirmann f ör-
yggislögregluna og öryggis-
þjónustuna. Sá var valinn
vegna hrottamennsku sinnar,
SS-foringi, sem kunnur var frá
flokki þeim, sem hafðist við
upp með efri Dóná. Þetta var
Vínar-búinn Emst Kalten-
brunner. Þessi maður lenti
fljótlega í „Reichsicherheits-
hauptamt” í Berlin. Hann var
einn af hinum öfgafyllstu villi-
mönnum þess tíma.
Auk Gestapó hafði Kalten-
brunner einnig yfirráð yfir
Njósnasveit undir forystu
Wilhelms Canaris aðmíráls
hafði beðið ósigur í árás sinni
á Sovétríkin fyrsta sósíalistíska
ríkið í heiminum. Canaris gat
aðeins framkvæmt lítið eitt af
þeirri áætlun, sem kennd var
við Barbarossa. (um árásina á
Scvétríkin o.fl.) því að sendi-
boðanet hans hafði verið eyði-
lagt í Sovétríkjunum og njósn-
imar báru engan árangur. Can-
aris heppnaðist ekki á neinn
hátt að hressa við 5. fylking-
una í Sovétríkjunum, sem
hefði getað framkvæmt and-
byltingarlega starfsemi um leið
og ráðizt hefði verið á landið
með reglulegu herliði. Og
vegna árvekni rússneskra her-
manna tókst „Division Brand-
enburg“, flokki Canaris ekki að
gera neinn skaða, þvert á móti
urðu þeir að þola hvem ósig-
urinn eftir annan.
Nú tekur Canaris að fara
hægt og sígandi ofan af stjömu-
himni Hitlers. Þetta gerði
Himmler auðveldara fyrir um
að krefjast þess að SS-menn
tækju nú völdin í allri leyni-
þjónustunni. Hann reyndi
einnig að ná meiri áhrifum yf-
ir eyðileggingartækjum örygg.
isþjónustunnar og hið sama
var að segja um afstöðu hans
í utanríkismálum.
Ekki var þrítugasta blaðið
horfið af dagatalinu, þegar 34
ára gamall Hauptsturmfúhrer
(stormsveitarforingi) tók við
□ Á miðju sumri 1948 flúði Otto
Skorzeny úr fangabúðunum í Darm-
stadt. í dag Kefst Kér í blaðinu greina-
flokkur um feril þessa manns og einn-
ig um þátttöku hans í ýmsum helztu
glæpaverkum Hitlers á stríðsárunum.
Ennfremur segir í greinunum frá leit-
inni að honum eftir hrun nazismans í
Þýzkalandi. Höfundur greinanna er
Julius Mader, sem jafnframt segir frá
gangi stríðsins og andspyrnunni gegn
fasismanum í hinum hernumdu lönd-
um* — Fylgizt með í þessari frásögn
um MANNINN MEÐ ÖRIÐ (Jagd
nach dem Narbengesicht).
---------------------siða 7
nýju opinberu embætti. 1 her-
foringjalistunum var haxm
nefndur Ottó Skorzeny.
Fullur hrifningar vegna
hinna geysilegu möguleika,
sem buðust honum komst Skor-
zeny brátt í „Reichsicherheits-
amt“ Herbergi hans var í
álmu, sem sérstaklega var var-
in. Hann vann allt á laun! Hin
„leynilegu ríkismál” sem hon-
um bárust í hendur voru merkt:
„Til VI S”. Aðeins lítill hópur
útvalinna í hinu al-æðsta guð-
veldi SS vissi, hvað „BI S“
átti að þýða, þ.e. forysta ör-
yggisþjónustunnar deild VI. —
skemmdarverkadeildin, sem
starfaði erlendis. '
Kaltenbrunner uppfræddi
Skorzeny í eigin persónu svo
klukkustundum skipti. Verk-
efni hans var í stuttu máli, að
útbúa við fyrsta tækifæri mjög
virka leyniþjónustu, sem hefði
gjörvalla veröldina í sjónvídd
sinni. „Gjörvöll veröldin í sjón-
vídd sinni” þýddi sprengjutil-
ræði, eyðileggingu, skemmdar-
verk, morð. eitranir. Ennfrem-
ur má út úr þessum orðum
lesa, að fjallabúar í íran og
Indlandi skyldu búnir vopnum
og æstir gegn Englendingum.
Froskmenn skyldu leggja
sprengjur í Súesskurðinn svo
að hann yrði ófær og um leið
loka öllum leiðum til vista-
flutninga fyrir bandamönnum.
Njósnurum skyldi lauma inn í
sameiginlegan her Júgóslava og
Frakka. 1 Bandaríkjunum
skyldi sprengja í loft upp
vopnaframleiðslufyrirtæki. 1
Bretlandi þurfti á æfðum rad-
íó-sérfræðingum að halda til
að senda út árangur og fréttir
af njósnum. Fimmtu fylking-
una í Río de Janeiro átti að
búa til árásar. 1 eitt skjala-
safn skyldu fara öll nöfn á á-
berandi stjómmálamönnum
í heiminum, og þeirra breyzk-
leiki skráður þar, svo auðveld-
ara væri að finna hvar garður-
inn væri lægstur. Þessi skjöl
skyldu notuð til ýmissa ill-
verka.
Höfuðmark eyðileggingar-
hópanna var Sovétríkin. Nú
átti’ áð gefa merki svo að all-
ir. andkommúnistar gætu kom-
ið saman. öryggisþjónusta rík-
isins setti saman í gríð og erg
áætlanir um á hvem hátt
skyldi myrða sovézka embætt-
ismenn og aðra forystumenn
þar eystra. Vopnaframleiðslu-
fyrirtæki voru þessum hreið-
ursbúum sérlega kært umhugs-
unarefni, og þá einkum þau,
sem voru handan Úralfjalla.
Það, sem loftvopn fasistanna
gátu ekki eyðilagt, áttu nú
nýjar skemmdarverkasveitir að
eyðileggja. I stuttu máli, ó-
sigra Hitlers-hersins átti að
bæta upp með takmarkalaus-
um, vel virkum og skelfilegum
Framhald á 9. síðu.
Þá gekk fólkið allt úr borginni og bað sér miskunnar, þeir
inir sömu, er áður höfðu margan dag drembilega látið og
mælt háðulega til Grikkjahers og höfðingja þeirra. Gaf Har-
aldur öllum mönnum grið, þeim er þess beiddu. Fékk síðan
vald yfir þeirri borg.
önnur borg var sú, er Haraldur lagði til liði sínu. Sú var
bæði fjölmenn og sterk, svo að engi var von, að þeir fengi
brotið, vellir haOir og sléttir umhverfis borgina.
Þá lét Haraldur taka til að grafa gröf, frá þar sem íéll
bekkur einn, og var þar djúpt gil, svo að ekki mátti þannig
sjá úr borginni. Þeir fluttu moldina út á vatnið og létu
straum á broti bera. Voru þeir að þessu verki bæði dag og
rnðtt. Var skipt til sveitum.
i
I