Þjóðviljinn - 23.10.1964, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 23.10.1964, Blaðsíða 6
g SlÐA ÞJÓÐVIUINN Föstudagur 23. oktöber 1964 'V Hermannagrafreitur í Normandie — Hér Iiggja margir iieirra seai tóku l>átt í þeim stór- tíðindum sem segir frá í kvikmynd Zanycks um „Iengsta dag“- sögunnar. úr kvikmyndinni. Sjón er hinsvegar sögu ríkari. — gan. ★ NÝJA BIÓ: Lengstur dagur Fimmtán hundruð kvik- myndagagnrýnendur austan hafs og vestan dæmdu þessa lcvikmynd þá beztu árið 1962. Ekki nennum við hér að ríf- ast við þessa kollega og tök- um úndir þennan mikla söng; má hafa það eftir okkur. að kvikmyndin sé skrambi góð. Atburðarás myndarinnar gerist á fyrsta degi innrás- arinnar í Normandy 8. júní árið 1944. Undirstraumurinn er þungur og breiður og koma við sögu fjönutíu og tvö stærri hlutverk í túlkun heimsfrægra kvikmynda- stjama. Fullyrt er, að at- burðarásin sé sögulega rétt og hefur verið haft samráð við hershöfðingja beggja megin víglínunnar. „Meira er þó um vert að kvikmyndin birtir biturleik og böl alls hemaðar og ó- friðar hvar og hvenær sem er. Hún er boðskapur til þeirrar kynslóðar, sem tekið hefur við af kynslóð styrj- aldaráranna og ber að skapa frið á jörð og koma í veg fyrir ógnir ófriðar“, segir í prógrammi með myndinni. Myndataka er með miklum ágætum og er bygging mynd- arinnar snilld á köflum. Mörg atriði í myndinni verða ógleymanleg. Þar er til að nefna, þegar þýzkur hershöfðingi hringir til Ber- línar og tilkynnir, að innrás- in sé hafin í Normandie og biður um liðsstyrk. Leiðtog- inn mikli er þá nýsofnaður með miklum harmkvælum með hjálp svefnpilla og má ekki vekja hann. Samkvæmt hemaðarfræði er þetta stór stund. Erwin Rommel, hermar- skálkur, segir nefnilega svoí viðtali við aðstoðarforingja sinn 22. apríl 1944: ,.Þér rrseg- ið trúa mér, Lang, að fyrstu tuttugu og fjórir klukkutím- amir, meðan innrásin varir, verður lengstur dagur og mun ráða úrslitum .... Ör- lög Þýzkalands em undir því komin, hvemig útkoman verður .... þann dag, jafnt fyrir Bandamenn sem fyrir Þjóðverja". Og spádómur Rommels rættist bókstaflega 44 dögum síðar. Þá má nefna annað atriði úr myndinni. Þýzkur varðmaður með hund stendur vörð í fallbyssuvlrki á ströndinni og sér fimm þúsund skip koma allt í einu út úr þokunni klukkan sex um morguninn. Hann hringir til yfirmanns síns. og til- kynnir honum þessa sýn. Honum er ekki trúað og þýzki liðsforinginn gerir grín að honum. Svona mætti halda áfram að telja upp atriðin TÓNABIÓ: Johnny Cool Johnny Cool, eða Jón Kaldi, er ungur maður frá Sikiley, sem uppgjafa glæpa- foringi ítalsk-ameriskur el- ur til Rómar og elur upp i morðkúnst og annarri ill- mennsku. Og á Jón síðan að gerast sérstakur sendimaður dauðans fyrir fóstra sinn, og koma fram hefndum á glæpa- hring þeim, sem sá hafði ver- ið fyrir í Bandaríkjunum. Fer því svo fram um hríð, að Jón kaldi drepur menn af mikilli list, en þó getur því ekki haldið áfram enda- laust, eins og eðlilegt er, enda svíkja þau Jón bæði, fóstri hans og elskan hans. Það er töluvert um ýms- ar merkilegar ógnir og skélf- ingar í þessari mynd. Hún er spennandi eins og sagt er. En það er eins og gangst- ermyndir geti ekki staðið ekki einu sinni sem slfkar, á lágkúru hins illa einu sam- an, eins og þessi hranalegi stálfésaheimur þurfi að kom- ast í einhver tengsli við sæmilega .tilveru til að öðl- ast líf. Þó ekki væri nema agnarlítið líf. Og í þessari mynd er klippt á öll slík tengsli. Henry Silva leikur Jón kalda eftir forskrift, en sam- vizkusamlega. A. B. Warrenskýrslan um morðiö á Kennedy forseta hcfur fcngið misjafnar undirtektir og I Evropu hafa menn vcrið trcgir til aft fallast á að hún segðl allan sannleikann um þann hryggilega atborð. Teiknlngin sýnir viðbrögð Bidstrups. Hann er ekki í vafa nm hverjir höfðu mcsta ástæðuna tH að fagna niðurstöðnm Warrennefndarinnar. I Sansibar á austurströnd Afríku hafa jarðnæð islausir leiguliðir rekið Iandeigendur af höndum sér og tekið að setja upp samyrkjubú. Jafnframt hefur vcrið byrjað að ryðja nýtt Iand til ræktunar; ákafinn skín úr svipnum þótt verkfærin séu harla frumstæð. Samtök friðarsinna eiga erfitt uppdráttar í Þýzkalandi nú sem fyrr, en þó láta þeir stöðugt á sér bera. Myndin cr tekin í Duisburg í Vestur-Þýzkalandi þar scm ungt fólk úr verkalýösfélög- unum mlnntist þess að í haust voru 25 og 50 ár liðin frá upprafi heimstyrjaldanna tveggja. Fyrsta smásagnasafn Guð- mundar Frímanns komið út Ein af þrem fyrstu haustbókum Almenna bókafélagsins, ásamt bók um Spán og Þáttum um íslenzkt mál. □ ' Almenna bóka’félagið hefur sen't ’frá sér þrjár 'fyrstu bækur hauistsins. Þær eru: Þættir um íslenzkt mál, sem Halldór Halldórsson pró- fessor hefur séð um útgáfu á, Spánn eftir Hugh Thomas — ný bók í 'flokknum Lönd og þjóðir — og loks smásagnasafnið Svartárdalssólin, 10 ást- arsögur e'ftir Ijóðskáldið Guðmund Frímann. Þættir um íslenzkt mál er eftir nokkra íslenzka málfræð- inga og hefur dr. Halldór Halldórsson prófessor annazt ritstjóm. Þættir þeir, sem í þessari hók birtast, eru af hendi höfunda hugsaðir sem alþýðleg fræðsla um íslenzka tungu og þróun hennar. Efn- inu er skipt j átta þætti: 1. Upptök íslenzks máls eftir dr. Hrein Benediktsson; 2. íslenzkt mál að fomu og nýju eftir sama; 3. íslenzkar mállýzkur eftir Jón Aðalstein Jónsson cand. mag.; 4. Þættir úr sögu íslenzks orða- forða eftir dr. Jakob Bene- diktsson; 5. Nýgervingar í fommáli eft- ir dr. Halldór HaHdðrsson; 6. Nýgervingar fra síðari öld- um eftir sama; 7. Um geymd íslenzkrá orða eftir Ásgeir Bl. Magnússon cand. mag.; 8. Viðhorf fslendinga til móð- urmálsins eftir Áma Böðv- arsson cand. mag. Bókin er prentuð í Premt- smiðjunni Leiftri, en Félags- bókbandifi annaðist bókband. Spánn eftir enska sagnfræð- inginn Hugh Thomas birtist hér í þýðingu Andrésar Kristj- ánssonar ritstjóra. Þetta er tí- unda bókin í hinum vinsæla bókaflokki Lönd og þjóðir. Hér er fjallað um Spán I máli og myndum. Landinu er lýst, þjóðinni og menningu hennar, lífi hennar og starfi. f senh faHeg og fróðleg bók. Myindaarkir í bókina um Spán eru prentaðar í Verona á Ítalíu en setning og prentun texta annaðist Prentsmiðjan Oddi. Sveinabókbandið ea tmí bókband. Framhald á 9. síðu.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.