Þjóðviljinn - 21.10.1966, Qupperneq 8

3 SÍDA
ÞJÖÐVILJINN
Pöstudagur 21. október 1966.
J
Eftir JULIAN CLOAG
gaumgarfilega. Ef skotnar eru tíu
endur á hreyfingu fær maður
kanínu eðá hvað sem er af þess-
um glæsilegu leikföngum —
héma vinstra megin — frjálst
val. Tíu endur — leikföng eftir
vali. Hann andvarpaði — Eða
eftir tíu blikk má skjóta tíu sinn-
um ókeypis í viðbót. Sjö eða
fleiri blikk í því holli og maður
fyr fynstu verðlaunin. Hann
benti með olnboganum að stórum
kassa með tekatli ofaná- Glæsi-
legt.ekta Wedgewood testell, nýtt*
úr verksmiðjunni.
Endumar voru uppi undir þaki
og Húbert fannst þær vera á
skelfilega hraðri hreyfingu. Fyrir
neðan var röð af stórum músum
sem fóru sér hægar. Húbert opn-
aði munninn til að spyrja-
— Eða, hélt maðurinn allt í
einu áfram, níu blikk og maður
má vélja hvað sem er úr þessum
flokki, átta blikk samsvará
hverju sem er í þessum flokki
héma, og sjö hverju sem í þessu
þama. Og — fyrir fimm blikk
fær maður eina af þessum fal-
legu kökubrúðum-
— En sex? spurði Húbert.
— Hvað fær maður fyrir að
hitta mýsnar?
— Mýs reiknast ekki með,
glefsaði maðurinn.
— Við skulum prófa fyrir shill-
jng sagði Charlie Hook. Gerðu
svo vel, Húbbi- Reyndu nokkur
skot og athugaðu hvemig gengur.
Flestar af þessum byssum skjóta
ekki beint — maður verður að
miða svolítið vinstra megin eða
hægra megin við markið. Þú
finnur það fljótlega.
Húbert bar byssuna að öxlinni
og laut fram. Endumar þutu
framhjá með ofsahraða. Hann
tók í gikkinn- Bangi
— Þú hittirí
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
DÖMUR
Hárgreiðsla við ailra hæf)
T.TARNARSTOFAN
Tjamargötu 10. Vonarstrætts-
megin — Sími 14-6-62
— Hitti ég? Húbert leit upp og
brosti. Þetta var þá ekki svo
erfitt- Hann beygði sig fram og
hleypti af í annað sinn.. End-
umar flugu áfram óskaddaðar.
Með skotunum tíu hitti hann
þrjár endur og nokkrar mýs.
— Ekki svo afleitt í fyrstai
sinn, sagði Charlie Hook. Vill
nokkur annar reyna? Hann var
að snúa frá borðinu.
— Mér þætti gaman að reyna,
ef ég má- Dunstan rétti fnam
höndina.
— Þú þykist vera töfraskytta,
ha? spurði Charlie Hook, og svo
var eins og hann áttaði sig á því
56
að hann hefði verið^ hæðnislegur
í rómnum, þvi að hann tpk um
herðarnar á Dunstan- Ég hélt að
þú værir lestrarhesturinn okkar.
Hann brosti.
Dunstan leit upp til Charlies.
Ég hef skarpa sjón, sagði hann
stillilega. Ég ætla að vinna kan-
ínu.
— Huh!
— Maðurinn í hvrta jakkanum
saug upp í nefið, hlóð byssuna
og rétti Dunstan-
Dökkhærði drengurinn var ná-
kvæmur í öllum hreyfingum sín-
um. Hann beygði sig lengi yfir
byssuna áður en hann hleypti af.
í fyrsta skoti hitti hann önd.
Hann tók ekki augun af markinu.
Hann hitti næstu önd í öðru
skoti.
— Áfram, Dun, þér .tekst það,
hrópaði Húbert, þegar áttunda
skotið hitti enn eina önd. — Átta
endur í átta skotum!
— Stórglæsilegt, sagði Charlie
Hook. Stórglæsilegt! Jafnvel mað-
urinn í hvíta jakkanum hætti
að grandskoða á sér neglumar
og beindi athygli sinni að öndun-
um, rétt eins og augnaráð hans
gæti forðað því að þær yrðu
skotnar niður-
— Níu! hrópaði Húbert.
— Ómark, sagði skotvörðurirm •
— Hvað eigið þér við með þvi
að það sé ómark? sagði Charlie
Hook hárri röddu.
— Þetta telst ekki blikk.
— Hann hitti, var það ekki?
Það glumdi í, var það ekki?
— Það er ekki að marka-
— Víst er það að marka,
fjandinn hafi það. Þótt þér límið
helminginn fastan af þessum hel-
vítis öndum yðar — Heyrið mig-
Charlie Hook láut fram yfir
borðið og sýndi á sér krepptan
hnefann. Ef ég myndi hitta yð-
ur með þessum, mynduð þér þá
telja það markskot eða ekki?
Maðurinn í hvíta jakkanum
haggaðist ekki. Hann starði á
Charlie Hook og andlit hans
var sviplaust. AlTt í einu varð
honum litið á hópinn af fólki
sem safnazt hafði hringum borð-
ið, þegar æstar raddir heyrðust
þaðan.
— Allt í lagi, sagði hann, allt
í einu var hann orðinn viðskipta-
legur f fasi og talaði hárri röddu:
Rétt skal vera rétt. Ég gef hon-
um aukaskot. Þetta er ómark, en
hann fær skot í kaupbæti —
hvað segirðu um það?
— Tja ’.... byrjaði Charlie
Hook-
— Það er allt í lagi, Charlie,
sagði Dunstan. Vertu óhræddur,
ég hitti tvær þær næstu líka.
Nokkrar konur úr hópnum
flíssuðu hátt.
— Allt í lagi, sagði Charlie
Hook. Við göngum að því-
Maðurinn bætti skoti í byss-
una. Þessi drengur, sagði hann
hárri röddp, hann er að reyna
við stóru kanínuna.
Dunstan lyfti byssunni t>g
hleypti næstum samstundis af.
Bang!
— Níu! hrópaði Jiminee.
— Þá er eitt eftir, sagði mað-
urinn.
Bang! Tíunda öndin datt niður.
— Þér tókst það, þér tókst það!
— Tíu endur skotnar niðurl
Charlie Hook hló glaðlega-
— Og ungi herrann hefur unn-
ið eina af þessum fallegu kairín-
um. Maðurinn í hvíta jakkanum
tók risastóru kanínuna, sem
klædd var skozkköflóttum föt-
um. Hann lyfti henni sem
snöggvast hátt upp í loftið og
rétti hana svo að Dunstan og
hneigði sig djúpt. Viljið þið ekki
reyna við eina af þessum fallegu
kanfnum, herrar mínir og frúr?
— Hef ekki efni á að kaupa
handa henni kál,- sagði einhver í
hópnum. Skotvörðurinn setti upp
skyndibros.
Bömin þyrptust að Dunstan.
Þau réttu fram hendumar og
þreifuðu á kanínunni, sem dreng-
urinn hélt fast í fangi sér-
— Flott kanína.
— Hún er eins Pg frú St-stork
á framan, sagði Jiminee og þau
hlógu öU.
— Við verðum að senda þig til
Bisley í skotkeppnina þar, sagði
CharHe Hook og ýfði hárið á
Dunstan. Dunstan töfrasteytta,
ógnvaldur andanna- Ha?
Þau reikuðu burt frá skotskál-
'anum.
— Hvað ætlarðu að gera við
hana, Dun? spurði Willy.
Dunstan hætti að broea. Ég
ætla að gpfa Elsu hana, sagöi
hann alyarlegur-
— Það var góð hugmynd, sagði
Charlie Hook í skyndi, áður en
undrun barnanna náði að breyt-
ast í vanþóknun. Við ættum lfka
að taka eitthvað af sælgæti með
heim handa henni. Piparrhyntu-
stengur til dæmis- Hvar er sölu-
maðurinn? Charlie Hook leit í
kringum sig. Sá hann héma áð-1
an. ]
— Sælgæti! Rödd Díönu var
hörð og reiðileg.
— Ha? sagði Charlie Höok.
— Af hverju ætlarðu að kaupa
sælgæti handa henni? spurði
Díana reiðilega.
— Til að gleðja hana dálítið,
auðvitað. Hún sem hefur setið
alein heima allan tímann.
— Hún hefði getað komið með
okkur, ef hún hefði viljað, er
það ekki?
Húbert lagði höndina á hand-
legg systur sinnar, en hún hristi
hana af sér.
— Jú, auðvitað, sagði Charlie
Hook. En hún var ekki í skapi
til að fara.
— Þvu! sagði Díana fyrirlit-
lega. Skihirðu ekki neitt? Sem
snöggvast brá fyrir meðaumkvun
í rödd hennar- Svo varð hún aft-
ur hörkuleg. Hún kom ekki með,
af því að hún hatar þig.
— Það er ekki satt! hrópaði
Dunstan.'
— Nei, það er ekki satt, sagði
Húbert og sneri sér að Dunstan,
undrandi á því að þeir skyldu
vera sammála-
— Svona, svpna svona. Neðri
vörin á Charlie Hook titraði ögn
þegar hann andaði að sér. Takið
það rólega, öll sömul. Þetta
viljum við ekki sjá- Systkini
sem rífast! Okkur þykir öllum
vænt hverju um annað, er það
ekki? Ekkert bamanna endurgalt
bros hans. Heyrið mig, sagði
hann og reyndi aftur. Kannski
feliur henni ekki eins vel við
mig *>g — ykkur hinum. En við
SKOTTA
Cabinet
4876 — Báðum keppendurri er camað og Þorður óskar þeim
til hamingju með siglingakunnáttu sína. Sama kvöldið er mikil
samkoma í siglingaKlúbbnum. Því miður getur Þórður ekKi ver-
ið þar til loka, því snemma næsta morgun verður hann að vera
kominn til Philadelphia- Þar liggur skip í höfninni sem leggur
af stað til Antwerpen á morgun.— Hann kveður hina bandarísku
vini sína með virktum. Hann verður að kveðja eins og endranær
og halda burt án þese að vita hvert næsti stormur muni bera
hann. — ENDIR

Þetta eru Donni og Kalli, en ég þekki ekki skóna í miðjunnr!
SKIPATRYG6INGAR
UTGERÐARMENN.
TRYGGJUM HVERS KONAR SKIP OG ALLT,
SEM ÞEIM VIDKEMUR
TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMIRS
LINPARGÖTU 9 • REYKJÁVfK SÍMI 22122 — 21260
@ntineníal
Útvegum eftir beiðni
flestar stærðir hjólbarða
á jarðvinnslutæki
Önnumst ísuður og
viðgerðir á flestum stærðum
Gúmmívinnustofan h.f.
Skipholti 35 - Sími 30688
og 31055
Kona óskast
til blaðdreifingar í miðbænunx
Upplýsingar í síma 17-500. k
Þ JÓÐVIL JINN.