Þjóðviljinn - 20.11.1966, Qupperneq 7

Sunnudagur 20. nóve.-tiber 1966 — ÞJÓÐVILTNN — SÍÐA ^
/. GREIN
wmmBmmammmiBmBsmmsmgBSBBim
□ Hve margir vissu að það átti að myrða Lee
Harvey Oswald? Vissi vinur Jacks Rubys,
George Senator nokkuð? Þrír af þeim, sem
hefðu getað vitnað um það atriði eru látnir.
Einn þeirra var skotinn af lögreglunni. í þess-
ari grein bendir Thomas Buchanan á ótal
gloppur í yfirheyrslunum yfir Senator.
□ Alls eru nú 14 af vitnunum í málinu gegn Jack
Ruby látin. Öll áttu þau það sameiginlegt að
geta veitt mikilvægar upplýsingar, sem bentu
til þess að Oswald hefði ekki verið einn að
verki. Warrennefndin lét sér þessar upplýs-
ingar í léttu rúmi liggja. í næstu greinum
heldur Buchanan áfram athugun sinni á at-
hyglisverðum vitnaleiðslum.
Myndin vax tckin í þann mund sem íorsetamordiö var framið. V egfarendur kasta sér í götuna. þegar skothríðin hcyrist-
Fjórtdn
Nú eru næstum þrjú ár liðin
síðan John F. Kennedy Banda-
ríkjaforseti var myrtur ásamt
Lee Harvey Oswald og J. D.
Tippet lögregluþjóni. í Dallas.
Og að áliti núverandi Banda-,
ríkjastjórnar eru þessi glæpa-
verk ekki liður í neinskonar
samsæri í þá átt að hafa áhrif
á utanríkisstefnu Bandaríkj-
anna.
Aðeins einn maður viður-
kennir að hafa átt þátt í morð-
unum — Jack Ruby, sem játar
að hafa drepið. Oswald, enda
á hann ekki um annað að
velja, þvi að aldrei í allri sög-
unni hafa verið jafn mörg
vitni að einu morði. 10 miljón-
ir sjónvarpsáhorfenda horfðu
á Ruby þrýsta á gikkinn, á
méðan lögreglumennirnir
héldu fórnarlambinu föstu.
verjendur Rubys nú krefjast
í máli hans.
Fjórtán vitnum hefur
verið rutt úr vegi
14 vitnanna eru nú látin.
Hið síðasta þeirra dó 6. ág.
í ár. Eitt þeirra var skotiö
í höfuðstöðvum lögreglunn-
ar, rétt einsog Oswald. En
í þetta sinn var það ekki
aðvífandi maður eins og
þegar Oswald var skotinn,
heldur kom skotið úr byssu
lögregluþjóns. Ilinn opin-
beri úrskurður hljóðaði á
voöaskot. Annað dó í fang-
elsinu í Dallas undir vak-
andi auga þess hins sama
lögrcgluliðs er gætir Jack
Ruby. Opinbér úrskurður
liljóðaði á sjálfsmorð. Og
Eftir Thomas G. Buchanan
átti við að 'stríða fyrir nokkr-
um árum, þegar reynt var að
fá fangelsaðan glæpamann
dæmdan. Verjendunum tókst
*ið draga réttarhöldin á lang-
inn meðan vitnunum var
komið fyrir kattarnef hverju
á fætur öðru. Vitnisburðir
þeirra hefðu nægt til að koma
sakborningnum í gálgann.
Nú reyna verjendur Rubys
að fá dauðadómnum breytt á
þeim forsendum að við fyrri
réttarhöldih hafi verið framin
á honum gróf réttarbrot.
Sqnnilega verður tekið meira
tillit til þessa bragðs en fyrri
mmm
Það er búið að rita margt og mikið í blöð og' bækur um Keunedy-morðið og rannsókn þess —
og margt er óritað enn ef að líkum lætur.
Ruby var dæmdur til dauða,
en síðan eru liðin þrjú ár og
hann lifir. ennþá góðu lífi.
þiinsvegar hafa vitnin safnazt
til feðra sinna. Einmitt þau,
sem hefðu getað valdið efa-.
semdum um að lxve miklu
leyti Oswald var sekur um
morðin á Kennedy og Tippet,
hefði verið hægt að leiða þau
fyrir hih nýju réttarhöld, sem
eitt vitnið í viðbóf var myrt
í eigin íbúð í Dallas. Lög-
m ;lan þar í bo g, sem
rannsakaði málið, komst að
þeirri niðurstöðu, að það
hefði verið framið af „ó-
þekktri persónu.“
Örlög þeirra, scm hefðu get-
að vitnað á móti Jack Ruby
minna óneitanlega á þá erfið-
leika, serq bandarísk réttvísi
fullyrðinga um að Ruby sé
ekki heill á geðsmunum, þegar
tekin verður afstaða til end-
urupptöku réttarhaldanna.
Meðal þeirra, sem ekki
verða færir um að vitna í nýj-
um réttarhöldum gegn Ruby,
eru þau þrjú vitni sem fyrst
heimsóttu íbúð hans í fylgd
með vini hans og lögfræðingi
eftir morðið á Oswald. Þau
sáu íbúðina í því ástandi sem
Ruby skildi við hana og áttu
einkasamtal við George Sena-
tor, vin Rubys. Þessi vitni eru
öll dauð.
Tvö þeirra eru blaðamenn,
og þeir dóu fyrst.
Sá fyrri hét Bill Hunter, en
hann hafði fengið það verk-
efni að skrifa um Kennedy-
morðið fyrir Press Telegram í
Long Beach. Hunter hafði átt
heima í Dallas og gat þar af
leiðandi notað sér sambönd sín
þar. Hann og blaðamaður frá
einu af dagblöðunum í Dallas
höfðu átt einkaviðtal við vin
Rubys í íbúð þess siðarnefnda
stundarkorni eftfa- að Ruby var
handtekinn.
Lögreglan skýtur
blaðamann
Fimm mánuðum síðar, sama
dag og Warrennefndin ætlaði
að yfirheyra Senator, sat
Hunter í bláðamannaherbergi
aðalstöðva lögreglunnar í Long
Beach og las í bók. Glæpa-
rannsóknardeildir hinna ýmsu
dagblaða bæjarins hafa þar
skrifstofur. Herbergið er í
stórri byggingu sem ber hið
kaldhæðnislega nafn: „Örygg-
isstöðvar íbúanna".
Tveir lögregluþjónar gengú
inn og annar þeirra dró upp
byssu sína og skaut Hunter i
hjartastað. Eitt skot dugði.
Við yfirheyrslurnar hélt lög-
regluþjónninn því fram, að
hann hefði misst byssuna í
gólfið og við það hafi skotið
hlaupið úr henni með þeim
afleiðingum að kúlan hitti
Hunter í Rjartað.
Á nákvæmlega sama hátt
og þcgar Kennedy var myrt-
ur var öröugt að finna sam-
liengi milli skotsársins og
stefnunnar, sem kúlan lilaut
að hafa komið úr. Lög-
regluþjónninn i'ar bcðinn
um skýringn á því, hvernig
skotsárið gæti vísað niður á
við, þegar kúlan hefði kom-
ið neðan frá gólfinu.
T. G. Buchanan
Líkt og rannsóknarmenn-
irnir i fyrra tilfellinu,
breytti lögregluþjónninn
framburði sinum, þegar
honum var bennt á veilurn-
ar í honum. Það sem í
rauninni hafði átt sér stað,
sagði hann, var að hann og
félagi hans hefðu vcrið að
„leika“ sér með byssurnar,
til að vita hvor þeirra væri
sneggri að ðraga þær úr
hulstrunum, („quicker on
the draw“, eins og það heit-
ir í kúrekamyndunum. Inn-
skot þýðanda). Ilann hafði
gleymt að byssan var hlað-
in og þrýst á gikkinn í
hugsunarleysi.
Skotið hafði samt sem áður
ekki lcnt i félaga hans (sem
hann hlaut þó að hafa miðað
á), en í þess stað lent í hjarta
Hunters. Félaginn gat hvorki
styrkt þennan framburð, né
afsannað hann. Hann sagðíst
hafa snúið baki við atburðin-
um.
Skýringin var fullnægjandi
að dómi réttarins og hanyi úr-
skurðaði að Hunter hafði lát-
izt af voðaskoti.
Annað blaðamanns-
morð aldrei upplýst
'Og enn liðu fimm mánuðir.
21. september 1964 var hinn
blaðamaðurinn myrtur. Hann
hét Jfan Koethe og starfaði við
lítið blað í Dallas, Times Her-
ald. Hann var myrtur í íbúð
sinni í Dallas. Hann vár að
koma úr drykkjugildi, þegar
ráðizt var á hann af óþekkt-
um Karatesérfræðingi (Kar-
ate s= japönsk sjálfsvarnar- og
drápsaðferð. Innsk. þýðanda).
Samkvæmt upplýsingum lög-
reglunnar var hann drepinn
með höggi á hálsinn. Opinber-
lega er ekkert vitað um á-
stæðuna fyrir morðinu, og
jafnvel þótt grunsamlegur
maður væri handtekinn, var
hann aldrei leiddur fyrir rétt.
Og það var einnig lögfræð-
ingur viðstaddur í íbúð Rubys,
þegar blaðamennirnir áttu við-
talið við Senator. Hann hét
Tom Howard og lézt úrhjarta-
slagi í maímánuði 1965. Hinn
3. júní, eða rétt skömmu siðar,
skýrði lítið vikublað í Dallas
héraði svo frá þeim atburði:
„Howard hafði hagað sér und-
arlega gagnvart kunningjum
sinum tveim dögum áður en
hann lézt. „Vinur“ hans ók
honum til sjúkrahússins. Lík-
skoðun var aldrei fram-
kvæmd.“ ,
Nú eru ekki eftir á lífi nema
tveir af þeim fimm, sem vitað
er að staddir hafi verið í íbúð
Rubys strax eftir að hann
framdi morðið. Annar þeirra
hefur látið svo um mælt í við-
tali, að hann hafi aldrei komið
þar inn, ekki fylgzt með hin-
um og ekkert heyrt af þvi,
sem vinur Rubys hafi sagt.
Þar af leiðandi er aðeins einn
mað.ur lífs, sem tók þátt í
samræðunum við Senator: Jim
Martin — og Warren-nefndin
kallaði aldrei eftir vitnisburði
hans.
Bularfullt símtal
Hér er um mjög athyglis-
verða undantekningu að
ræða, því nafn Martins kom
mjög við sögu í yfirheyrsl-
unum. Hann var sá fyrsti,
sem Senator hringdi til, til
þess að ráðfæra sig um
réttarreksturinn. Og það
sem gerir þetta símtal sér-
staklega áthyglisvert er sú
staðreynd, AÐ ÞAÐ ÁTTI
SÉR STAÐ ÁÐUR EN VIT-
AD VAR AD RUBY HEFÐI
MYRT OSWALD.
Við vitnaleiðslur fyrir rann-
sóknarnefndinni gaf Senator
svolátandi skýringu á símtal-
inu: Tann hafði farið til Eat-
well veitingahússins skömmu
áður en Ruby skaut Oswald,
en þangað sagðist hann vera
vanur að fara á sunnudage-
morgnum. Hann sat yfir kaffí-
Framhald á 9. siðu.