Þjóðviljinn - 04.08.1968, Side 8

g SlÐA — ÞJÓÐVTLJININ — Sumnudagur 4. ágúst 1968.
AGATHA CHRISTIE:
EILÍF
NÓTT
22
nei, t>etta er rétrt hjá hér. Þau
eru fyrst og fremst að hugsa um
sjálf siig.
— Þau reyna öl'l að Sta sínum
tota, er "það ekiki. Fá hjá hér
peninga og eimhvers konar hlunn-
indi. Þú átt að bjarga heim úr
aMs konar vandræðum og stússi.
Þau eru á eftir hér, á effltir hér.
— Það er víst nfureðöilegt,
sagði Ellie, — en nú er ég . laus
við hau öll. Ég aetla að setjast að
í Englandi og hef ekki mikið
saman við hau að sælda.
Henni skjátlaðist auðvitað í
hessu, en hún var ekki búin að
átta sig á hví enn. Stanford
Lloyd kom síðar i heimsókn.
Hann kom með mörg skjöl og
pappíra og annað slfkt sem Ellie
átti að undirrita og vildi fá sam-
þykki hennar til eins og annars.
Hann tailaði við hana um fjár-
festingar og hlutabréf og eiign-ir
sem hún átti og annað slikt. Mér
var þetta hreinasta hebreska. Ég
hefði ekkert getað hjálpað henni
eða ráðlagt henni. Ég hefflðd ekki
heldur getað komið í veg fyrir
að Stanlford Lloyd féfletti hana
heldur. Ég vonaði að hann gerði
það ekki, en hvemig átti ég að
vera viss í minni sök, svo fá-
fróður sem ég var?
Eittihvað í framkomu Stanfords
Lloyd var næstum of gott til að
vera satt. Hann var bankastjóri
og leit út eins og bankastjóri.
Hann var fremur fríður maður,
þótt hann væri kominn nökkuð
til ára sinna. Hann var mjög
kurteds við mig og leit niður á
mig, þótt hann reyndi að láta
ekfci á því bera.
— Jæja, sagðd ég þegar hann
kvaddi loks. — Þetta er sá síð»-
asti úr kippunnd.
— Þú hefur ekki mikið álit á
þedm, er það?
— Ég heíld að Cora. stjúpa þín,
sé útsmogin taefa af ftfllkomn-
ustu gerð. Fyrirgefðu, Ellie, ég
ætti kannski ekki að segja þetta.
— Því ekki það, effl það er
álit þitt? Þú hefur sjálfsagt mik-
ið til þíns máls.
— Þú hlýtur að hafa verið ein-
mana, Ellie, sagði ág.
— Já, ég var einmana. Ég
þékfcti stúlkur á sama aldri og
ég. Ég gekk í fínan skóla, en ég
var í rauninni aldrei fr.jáls. Ef
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofs
Steinu og Dódó
Laugav 18. III- hæð (lyfta)
Sími 24-6-10.
PERMA
Hárgreiðslu- ug snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
ég eignaðist vinkonu, þá tókst
þeim alltaf einhvem veginn að
eyðileggja það, ota að mér ann-
arri stúlku. Þú s'kilur? Allt var
undir eftirliti. Ef mér hefðd þótt
nógu vænt um eimhveirja til að
að gera uppistand — en það
komst aldrei nógu langt til þess.
Mér þótti aldrei reglulega vænt
um neinn. Bkki fyrr en Greta
kom og þá breyttist allt. I fyreta
skipti þótti einlhverjum vænt um
mig. Það var dásamlegt. Svipur
hennar mildaðist.
— Ég vildi óska, — sagðd ég
ög sneri mér út að glugganum.
— Hvers vildirðu óska?
— Ég veit það varla ...
Kannski viidi ég óska að þú
værir ekki — værir ekki alveg
svona háð Gretu. Það er ekki
gott að treysta um offl á edna
manneskju.
— Þér geðjast ekki að henni,
Mike, sagði Bllie.
— Jú, visisulega, andmælti ég
i skyndi. — Víst geðjast mér að
henni. En þú verður að gera þér
ljóst, Ellie, að hún er ■— já,
hún er alveg ókunnug mér. Ég
verð vist að segja það eins oig
það er, að ég er afbrýðisamur
gagnvart henni. Afbrýðisamur
vegna þess að hún og þú — tja,
ég áttaði mig ekki á því fyrr —
en þið eruð svo nátengdar.
— Vertu ekki afbrýðisamur.
Hún er eina manneskja sem var
mér góð, lét sér annt um mig —
þangað til ég hitti þig.
— En nú ertu búin að hitta
miig, sagði ég,og bú ert;gift
mér. Og svo sagði ég bað sem ég
hafði áður sagt. — Og við mun-
um lifa saman ssel og glöð allt
til enda.
13
Ég er að reyna mitt bezta,
þótt það sé ekki mikið sagt, að
draga upp mynd af fólkinu sem
kom inn í líf okkar, eða réttara
sagt: sem kom inn í lff mitt,
vegna þess að auðvitað var það
fyrir í lffi Elliar. Það var mis-
skilningur okkar að það hyrfi
burt úr lífi hennar. Svo varð
ekki. Það stóð alls ekki til. En
það vksum við ekki bá.
Enska hliðin á lífi okkar var
hið næsta sem gerðist. Húsið
okkar var tilbúið, við fengum
skeyti frá Santomx. Hann hafðd
beðið okkur að halda okkrjr fjarri
í vikutíma, síðan kom símskeyt-
ið. I því stóð: — Komið á morg-
un.
Við ókum suðureftir og kom-
um um sólsetur. Santonix heyrði
til þjlsins Dg kom til móts við
okkur, stóð fyrir framan húsið.
Þegar ég sá húsið okkar, til,-
búið, var eins og eitthvað tæki
kipp hið innra með mér, tæki
viðlbragð og vildi ryðiast út úr
hylkinu sem umlukti það. Þetta
var húsið rnitt — og loks hafflði
ég eignazt það. Ég hélt fflast um
handlegeinn á Ellie.
— Lfkar þér það? sagði San-
tonix.
— Það er fínt, sagðd ég. Það
var heimsknlega sagt, en hann
vissi hvað ég áttí við.
— Já, sagði hann. — Þetta er
það bezta sem‘ ég hef gert ...
Það hefur kostað ykfcur drjúgan
skilding, en það er þass virði.
Ég hef farið fram úr öllum
áættunum. Svona, Mike, sagði
hann, — taktu hana nú upp ot?
V
berðu haina ytfir þrasfculdmn. Það
er plagsiður þegar menn stíga
inn í nýja heimilið sitt ásamt
brúðd sinni.
Ég roðnaðd og síðan tók ég
Eöiie í fanjg mér — hún var
ósköp létt — t>g bar hana yfir
þröskuldinn eins og Santonix
hafði stungið upp á. Ég hras-
aðd ögn við og ég sá að San-
tonix varð svipþunigur.
— Jæja þá, sagði Santonix.
— Vertu henni góður, Mike.
Sjáðu vél um hana. Láttu ekk-
ert illt henda hana. Hún getur
ékki séð um sig sjálf. Hún held-
ur að hún getí það.
— Alf hverju ætti eitthvað
ttlt að henda mig? eagði Ellie.
— Af þvi að þetta er illur
#ieimur og í honurn er vont fólk,
sagði Santonix, — og það eru
nokkrar vondar manneskjur . í
kringum þig, telpa mín. Ég veit
það. Ég hef séð bær á sveimi
hérna niður frá. Þær kwna og
snuðra eins og rottur. Fyrirgefðu
orðbragðið, en einhver verður
að segja þetta.
— Þau ónáða okkur ekki, sagði
Ellie. Þaú eru öll farin aftur
ttl Bandarfkjanna.
— Það má vera, sagði Santo-
nix, — en það tékur aðeins
nokkra klukkutíma að fljúga á
milli.
Hann studdi höndunum á axl-
ir henni. Þær voru ósköp magnar
og hvítar. Hann var mjöé veifclu-
legur.
— Ég myndi líta eftir hér
s.iálfur, télpa mín, ef ég gæti,
savði hann. — En ég get það
ekki. Ég á ekki langt efftir. Þú
verður að berjast sjálf.
— Verfcu ékki með þea-ar Si-
gaunaspár, Santonix, sagði ég,
— fylgdu okkur héldur um hús-
ið. Sýndu okkur hvem krók og
kima.
Og við fórum uim húsið. Sum
herbergin vöru ennþá tóm, en
flest af því sem við höfðum
keypt, málverk, húsgögn og
glugratjöld voru barna.
— Við höfum ekkert nafn á
það, sagði Ellie allt í einu. —
Við getum ékki kallað það
„Tuma“, það var hlægilegt nafn.
Hvað var hitt nalfnið sem þú
sagðir mér einu sinni? sagði
hún við mig. — Var það ekki
Sígaunahagi ?
— Við notum ökki það nafn,
sagði ég hvössum rómd. — Mér
líkar það efcfci.
— Það verður alltaJf kallað því
hér um slóðir, sagði Santonix.
— Þetta er óttalegt hjátrúar-
pakk, sa.gði ég.
Siðan settumst við á svalimar
og horfðum á sólarlagið og út-
sýnið og við stungum upp á
nöfnum á húsið. Það var eins
konar ledfcur. Við byinjuðum í
alvöru, og svo fórum við að
stinga upp á alliLs konar fbr-
kostulegum nöfnium. „Ferðalok"
og „Hjartans yndi“ og nöfnum
eins og á gistihúsum. „Sjólyst“,
„Höfðabrekka“, „Furuhlíð“, En
allt í einu varð dimmt og kalt
og við fórum inn. Við drógum
tjöldin ékki fyrir, lokuðum að-
eins gluggunlum. Við hötfðum
komið með nesti með okkur.
Daginn eftír” var vön á dým
þjónustuliði til starfa.
— Þeim Ifkar sjálfsagt illa
hér, finnst einmanalegt og fara
öll aftu-r, sagði B511ie.
— Og þá borgarðu þeim tvö,-
falt kaup fyrir að vera áfram,
sagði Santonix.
— Þú heldur að hæet sé að
kaupa allt, sagði Ellie. En hún
sagði l>etta hlæjandi.
Við höfðum hafflt með olkkur
paté en croute og franskt braiuð
og stórar, rauðar rækjur. Við
sátum kringum borðið hlæjandi
og snæðandi og talandi. Jalfnvel
Santonix sýndist sterklegur og
fullur af lífi pg augu hans glóðu.
Og svo gerðist það allt í einu.
Stein var kastað gegnum gllugg-
ann og hann jenti á borðinu.
Braut vínglas um leið og gler-
brot lenti í vanga Elliar. Sem
snöggvast sátum við eins og löm-
uð, síðan spratt ég á fætur,
þaut út að glugaanum. opnaði
svalahurðina og fór út fvnir. Þar
sást enginn. É.g kom aftur inn
í stofuna.
NITTO
JAPÖNSKU NinO
HJÓLBARDARNIR
í (lestum stærðum fyrirliggjendi
(Tollvörugeymslu.
FUÓT AFGREIÐSLA.
DRANGAFELLH.F.
Skipholfi 35-Slmi 30 360
KOMMÓÐUR
— teak og eJk
Húsgagnaverzlun Axels Eyfólfssonar
Nýttog notað
Rjá okkur fáið þið ódýran kven- og herrafatnað
Já — það borgar sig að verzla hjá okkur. Leiðin
Iiggur til okkar.
Verzlun Guðnýjar
Grettisgötu 45.
GOLDILOCKS pan-cleaner
pottasvampur sem getur ekki ryðgað
S KOTT A
— Ég var ekkert hrifin af siðustu plötunni þeirra. Ég fékk aft
hlusta á hana tólf sinnum og gekk svo út úr búftinni án þess
aft kaupa plötuna.
Bílasalinn
VIÐ VITATORG
Símar: 12500 og 12600.
Bílasala — Bílakaup — Bílaskipti
Bílar fyrir skuldabréf:
Taunus 12 M ’63
Tatmus 17 M ’63
Zephyr 4 ’63
Mercedes Benz ’58, ’59, ’61 og ’63
DAF ’63
Skoda Oktavía ’63
Rambler ’61 og ’65.
Eihnig nokkrir sendiferðabílar
með leyfum.
Opið alla virka daga frá kl. 9,00 — 22,00.
Laugardaga frá kl. 9.00—18.00.
* ...
Ódýrt! - Ódýrt!
Dömubuxur, telpnabuxur, skyrtupeysur heilar og
hálferma á drengi, terylenebimir, gallabuxur,
úlpur.
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
VÖRUÚRVAL
DQMUBUXUR — TELPN ABUXUR —
Vinnubuxur karlmanna, verð frá kr. 145 — 525.
Amerískar sportbuxur, sísléttar (Koratron), sem
nýjar eftir hvern bvott.
Ó. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
VÉLALEIGA
Símonar Símonarsonar. Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. —
Einnig skurðgröft
Myntmöppur
fyrir kórónumyntina
Vandaðar mðppur af nýrri gerð komnar. — Einnig mðpp-
ur með ísil. myntinini og spjöld með skiptípeningum fyrir
safnara.
KAUPUM KÓRÓNUMYNT HÆSTA VERÐI.
Frímerkjaú-rvalið stækkar stöðugt
BÆKUR OG FRÍMERKI, Baldursgötu 11.