Þjóðviljinn - 06.11.1968, Side 8

0 SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvifcudagur 6. nowmber 1968.
MARIA LANG
ÓKUNNUGUR
MAÐUR
13
— 6g útvegaði noklkira náunga
og aígreiddi bílinn þama niðri á
sJcógarveginum og svo ók ég hon-
uan upp að brúnni.
Reyndar var það eikki þefcta
sem honum lá á hjarta, það kom
Sram þeífár ég var búin að út-
hella þakiklæti mínu og við vor-
um búin að raeða til þrtautar um
bíla og bílslys. Hann ðk sér
vandræðalega og þegar hann leit
upp til mín, uppgötvaði ég að
þrátt fyrir litarháttinn otg rauða
hárið var hann í rauninni með
glaer, brún augu eins og faðir-
inm, en hjá Napóleoni minntu þau
á hvikan og eirðarlausan íkoma,
en Lage minnti nú mest á sorg-
mæddan St. Beunhardshund.
— Prú Bune verður að fyrir-
gefa hvað ég hagaði mér dóna-
laga í gær. Ég er ekiki vanur að
missa stjóm á mér, það leyfi ég
mér að segja, og Agnes heldur
því stuindum fram, að ég sé al-
veg skaplaus. Hún segir aö ég
væri duglegri kaupsýslumaður
ef ég héfði meira skap, þótt hún
verði að viðurkenna að litla út-
varps- og sjónvarpsverzlunin
okkar gengur allsæmilega. En i
gær , ... já, ég missti aJveg
stjóm á m£r þegar þessi fjand-
ans Erland Hök stóð hér ... hér
á hlaðinu okkar í Onmagörðum,
rétt eins og ekkert hefði komið
fyrir. Og þó ... frú Bure veit
kannski ekki nein deili á hon-
um eða hvað við höfúm á móti
honum? Það er svo lainigt um
líðið síðan það gerðist.
— Jú, ég veit, að hann hefur
tefkið út fangélsisrefsingu fyrir
mannvíg á mági vðar.
— Mannvíg! Hann hnussaði
fyrírlitlega. — Það var morð —
það er eins satt og ég —
— Einmitt það? Lágvær, kunn-
ugleg röddin kom okkur báðum
til að taka viðbragð. — Þetta er
þá þitt álit og það sem þú breið-
ir út éftir fimmtán ár?
Lage reis klunnallega á fætur
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 - Sími 42240
Hárgreiðsla — Snyrtingar
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16-
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
Pg gaut augunum til Erlands,
sem var snyrtilegur og bök'ka-
lagur, næstum fínn í sams kon-
ar skyrtö og hann sjálfúr.
— Já, svaraði hann reiðtlega.
— Þetta hefur alltaf verið mitit
álit. Hvers vegna hefðirðu ann-
ars átt að dröslast með. hlaðna
byssu, begar bú varst á leið á
stefnumót ... við — við —
— Láttu ekki standa f bér, það
er ástæðulaust. Á stefnumót við
núvarandi eiginkonu, æiflaðirðu
ekki að segja það? En í þá daga
hafðir þú þar engra haasmuna
að gæta, rómantíkin sú hlýtur að
hafa skotið upp kollinum séinna
Sem snöggvast óttaðist ég að
Lage ætlaði aö fljúaa á hann,
en allt í einu var Napófleon kom-
inn á vettvang, iðandi og eirðar-
laus.
— Svona, nú, svona, varla far-
ið þið að sflást, ri'gfullorðnir
mennirnir. Það leiðir ekki. til
annars en eymdar og volæðis,
það ættuð þið svo sannariega
að vita án þess að aðrir þurfi
að hamra því inn í ykkur.
Köflótta derhúfan náði varia
upp að hálsi á syni hans, en
hann hörfaði samt hlýðinn og
tautaði:
— Mér ... mér þykir þetta
íeitt. Ég ætla niður að Sdlvangi.
Kemurðu með, paþbi?
Napoleon virtist tala út í hött
og bað var ekki gott að vita
hv0”jum hann ætlaði áminning-
amar. *
— Ég hefði aldrei átt að leigja
húsin, nei, reyndar ekki, en
bvemig átti maðúr að vita að
allir karlmennimir þrír mynidu
vfirgefa hana í einu. En mér er
ekki um baö. og ég er búinn að
segja að hvonki bú né neinn ann-
nr græðir á því að farið sé að
róta í því sem er grafið og
aleymt. Ég? Nei. fiandakomið
sem ég .ætla að evðileggja Jðns-
messuna fvrir siálfum mér með
bvi að nudda mér utaní Manfred
Olsson, uppkjöftugan og hávæm
an. Það hefurðu leitt yfir sjálfan
biig með syndúm þínum, en það
er víst við bæfi og tilgangsll'aust
að kvarta yfir bví. Og ef tveir
karimenn eða fleiri lenda í sflaigs-
málum og gera upp sakimair á
svo fráleitan og heimsfculegan
hátt sem leiðir til vandræða á
allan handa máta, bá þeir um
það, en kvenfóTk á ekki að vera
aleitt og óvemdað ófaní öMu
saman.
Lage sagði dálítið gramur:
— Um hvað ertu eiginlesga að
tala?
Rödd Erlands varð vingjam-
legri:
— Hvað ertu að gefa í skyn?
Er það Puck Bure sem þanf
vemdar við, eða er það ...?
Rödd sjálfrar mín var næstum
yfirlætisleg.
— Þökk fyrir, ég bjarga mér
án nokkurrar vemdar.
Rétt á eftir kom ég auga á h'á-
vaxinn mann hjá útihúsunum og
bætti við eins og til að ónýta
mín eigin orð:
— Christer! Guði sé lof.
Við hliðina á mér tautaði Er-
land:
— Christer JVijk — loksins.
Það var eins og hrifnimg Laige
Lindvalls væri ékki eins innileg.
Hann gaut augunum tortryggi-
lega frá Christer og á Erfamd
Hök og hann gleypti í sig hvert
ei’nasta orð sem saigt var.
— Feginn er ág, saigði Erfand
og tók í fraimrétta höndina eins
og til að fá þaðan styrk. — Ég
var, að gefa upp alla von, ég
var viss um að fuliltrúinn liti á
beiðni mína sem fráieita og ó-
svífna og þér hefðuð hvorki tíma
né lömgun til að sinna henni.
— Og svo hafið þér ákveðið
að fara hingað og upphefja rann-
sókn á eigin spýtur? — Augun
Christer vonu mjöig bflá og hugsi.
— Ég veit ekki hvarsu viturieigt
það var.
— Ododo, sagði Napoleon og
snerist um fætúma á okkujr. —
Vituriegt er það ekki. En nú
kemur það á þig að kippa í lag
því sem kippa þarf f lag. Og
það getur svo sem verið eitt og
annað, því að stundum fer vatns-
krukkan að leka þegar (minnst
vonum varir og þá umsnýst allt.
Og fyrir suma kemur þetta
kannski óvænt, en ekki fyrir þá
sem gamilir eru, nei, ónei, ekiki
fyrir þá sem gamlir eru og hafa
séð sitt af hverju, heyrt tvg séð
eitt og anmað. Stattu þama eikki
gónandi eins og glópur, strákur,
taiktu þig saman í andlitinu og
fylgdu honum föður bínum til
fi'na fólksins á Sóflvan’gi. Og þeg-
ar Christer' er búinn að hugsa
nsa°'iu sína. þá geturðu reitt þig
á að hann kemur á eftir.
— Sá gamli vejt eitthvað, sagði
Christer þegar Lage og Napoleon
vom á bak og burt. — Var hann
nokkurn tíma kallaöur sem vitni?
Erland hló dátt.
— Nei. Hann sem er með lausa
skrúfu. Eða svo er talið. Ög
auk þess svarar hann ósköp
sjaldan því, sem um er spurt, og
bað fellur ekki júristunum í geð.
En vífít veit hann eittíhvað.
Kannski einmitt það sem við
viljum fá að vita.
o Oo
— Camilla er farin, sagði ég
tveim kluikkustundum síðar, þeg-
ar Christer var kominn til baka
úr göngu með Erland Hök og
hafði átt samtafl við hann.
— Aha, sagði hanm rólega. —
Ég er alveg gloriiumgraður, hvað
er að bórða hjá hér? Nei, hæ,
Nína. Hvemig kianntu við þig
í sveitinni?
Meðan Nína lýsti því hve dá-
samilegt það var, horfði ég á
hann yfir barðið.
— Þú vissir það. Og þú vissir
líka um Nínu. Hvemig —
— Kæra Puck, megnið af mán-
aðariaunum mínum lendir hjá
landsímanum. í samanburði við
New Yoric ag San Francisco er
bókstatflega ódýrt að hringja til
Glyndeboume. Hún bað mig að
skila kveðju til ykkar allra,
einkum og sér í lagi Jónasar.
Hún hafði hitt svo dæmalaust
geðslegan mann sem lofaði að
vera barnfóstra um stundarsakir.
Þegar ég sagði að þessi dæma-
laust. geðslegi maður hefði setið
í fangelsi fyrir mannvíg, sagði
hún að þar hefði ég tekið skafck-
an pól í hæðina, því að hún
þyrði að veðja að hann hefði
hefði aldrei skotið á nokkum
mann, ekki einu sinni í reiði.
Kanmski orðið honum að bana
á annan hátt, en alls ekki skotið
harnn. Það tók átta viðtaflsbil að
gera grein fyrir því að hann
hefði verið dæmdur af sænsfcum
héraðsdómi eftir návkæma rann-
sókn og í miðju níunöa viðtals-
bili lýsti hún því yfir að rann-
sókmariögreglumenn og héraðs-
dómarar upp til hópa væm glóp-
ar og afglapar og vísaði málinu
til sinmar eigin eðlisávísunar.
— Eðlisávísun Nínu beinist í
sömu átt, sagði ég.
— Og þín? Hvað segir þú?
— Hún hvífcar, rétt eins og
nálin á loftvoginni í þessu
skrýtna sumarveðri. En mér
firnnst skipta meira máli hvemig
þín eigin eðlisávísun hagar sér.
— Ef ég á að vera hreinskil-
inn, svaraði hann með hægð, þá
beinist hún naumast í sömu átt
og þeirra. En bað getur stafað af
bví, að ég ber meira traust til
dómistólanna okfcair en bær. Ég
held að dómurinn hafi verið
bæði réttuir og réttlátur, með
hliðsjón af þeim sönnunargögn-
um sem fyrir lágu og hans eigin
játningu.
— Og samt tfékkstu svo mikinn
áhuga á máli hans þegar hann
skrifaði þér, að þú s/kipulagðir
allt þetta eyðiþorpssumarflrf til
að fá tækitfæri til að raransaka
það nánar. Qg' Einsi var auð-
vitað með f leiknum. Bn við
vesalings kvenpersónumair átt-
um að standa fyrir utan allt
saman..
— Það var óttalega heimsku-
legt af okkur. Hann brosti sak-
leysislega. — Og' svo reyndist
það vera þú sem lentir í miðri
atburðarásinni, og það hetfði ég
svo sem átt að geta gert mér
í hugariund. En í rauninni var
það ekki bréfið frá Hök í vetur
sem vakti áhuga minn; ég velti
fyrir mér máli hans meðan það
stóð yfir. Annars var ég þá
stairfandi í Stokklhólmi og vann
aldrei beinlínis að því. Jæja, svo
skrifaði hann mér í janúar. Hann
fór ekki fram á að miálið yrði
tekið upp áfltur heldur spurðist
fyrir um það, hvort ég vegna
kunnugíeika míns á umhverfinu
og ýmsum sem við málið voru
(gnlinéníal
SNJÓHJÓLBARÐAR
MEÐ NÖGLUM
I

'• -i -y- :
't

sem settir eru í, með okkar fuH-
komnu sjálfvirku neglingarvél.
veita fyllsta öryggi í snjó ög
háíku.
Nú er allra veSra von. — Bíðið
ekki eftir óhöppum, en setjið
CONTINENTAL hjólbarðá, með
eða án nágla, undir hílinn nú
þegar.
\
Vinnustofa vor er opin alla daga
frá kl. 7,30 til kl. 22.
Kappkostum að veita góða þjón-
ustu með fullkomnustu vélum
sem völ er á.
GÚMMÍVINNUSTOFAN h.f.
Skipholti 35 — Sími 3-10-55.
(JG-RAUÐKÁL - (JNDRA GOTT
SKOTTA
— Annaðhvort hendirðu þessum bílsjrjóð eða ég hætti að vera
með þér!
Terylenebuxur
á drengi frá kr. 480.00.
Terylene-flauelsbuxur drengja —• Telpuúlpur —
Gallabuxur — Peysur,
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
VÉLALBGA
Símonar Símonarsonar. — Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. —
Einnig skurðgröft. , e
Athugið
Geri gamiar hurðir sem nýjar. Kem á síaðinn og
gef upp kostnaðaráætlun án endurgjalds.
Ber einnig á nýjar hurðir og nýlegar.
Sími 3-68-57.
LEIKFANGALAND
VELTUSUNDI 1 kynnir nýja verzlun —
LEIKFANGAK J ÖRBÚÐ.
Gjörið svo vel að reyna viðskiptin.
LEIKFANGALAND
Veltusundi 1 — Sími 18722.
Ódýrust í FÍFU
Úlpur * Peysur * Terylenebuxur * Molskinns-
buxur * Stretchbuxur.
Regnkápur og regngallar. — Póstsendum hvert
á land sem er,
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inngangur frá Snorrabraut).
Skolphreinsun og viðgerðir
Losum stíflur úr niðurfallsrörum, vöskum og böð-
um með loft- og vatnsskotum. — Niðursetning á
brunnum og fleira.
SÓTTHREINSUM að verki loknu tneð lyktarlausu
hreinsunarefni.
Vanir menn. — SÍMI: 83946.