Þjóðviljinn - 25.01.1969, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÖÐVH-TmN — Laugardagur 25. jamúsaæ 1969.
— málgagn sósíalisma, verkalýðshreyfingar og þjóðfrelsis —
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson (áb.), Magnós Kjartansson,
Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson.
Auglýsingastj.: Ólafur Jónsson.
Framkv.stjóri: Eiður Bergmann.
Ritstjórn, afgreiðsla, augiýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust 19. Sími 17500
(5 línur). — Áskriftarverð kr. 150,00 á mánuði. — Lausasöiuverð kr. 10,00.
Uppgefnir menn
r
J umræðum um neyðarástandið í efnahagsmál-
um segja stjómarherramir sér til afbötunar að
erfiðleikarnir stafi af því að of lítill afli hafi bor-
izt á land og gjaldeyristekjumar séu þvi of lágar.
Augljós viðbrögð við slíkum vanda væru þau að
hefja útgerð af kappi, leggja áherzlu á að auka
aflamagnið og þar með gjaldeyristekjurnar. En rík-
isstjóm íslatnds hefur annan hátt á. Hún hefur ger-
samlega vanrækt að gera þær ráðstafanir sem
nauðsynlegar voru til þess að unnt væri að he'f ja
útgerð. Eftir gengislækkunina hækkaði allur
rekstrarkostnaður fiskibáta, veiðarfæri og aðrar
nauðsynjar, og því var óhjákvæmilegt að auka
rekstrarlán sem því svaraði til þess að útgerð gæti
hafizt. En sú aukning hefur ekki fengizt, ríkis-
stjómin og sérfræðingar hennar ríghalda í lána-
stefnu sem stöðvar framleiðsluna. Þeir segja að
samhengi verði að vera milli lánastefnu bankanna
og gjaldeyristekna þjóðarinnar, og halda svo fas'
við þá kemningu að þeir koma í veg fyrir gjald-
eyrisöflun! "
gn þetta hrekkur ekki til. Forsenda þess að al-
menn útgerð gæti hafizt var auðvitað sú að fisk-
verð væri ákveðið, en lögum samkvæmt átti það
að liggja fyrir um síðustu áramót. Auðvitað var
þá búið að reikna út fiskverðið; því var lýst yfir
í nóvember að gengislækkunin hefði verið ákveð-
in með tilliti til þess að fiskverð yrði nægilega hátt
til þess að tryggja rekstur sjávarútvegsms. Samt
hefur fiskverðinu verið haldið leyndu allt til þessa
dags með þeim afleiðingum að útgerðin gat ekki
hafið veiðar og gjaldeyrisöflun.
r
J þokkabót hafa stjórnarvöldin látið koma til verk
falls á bátaflotanum, enda þótt kröfugerð sjó-
manna sé slík að enginn hefur dirfzt að andmæla
henni með rökum. Róðrar í nokkra daga munu
færa á land mun meiri verðmæti en þau sem um
er deilt; styrjöldin við sjómenn er ofan á allt ann
að þjóðhagsleg endileysa.
J>au dæmi sem hér hafa verið rakin eru ekki að-
eins til marks um ranga stefnu ríkisstjómar-
innar, heldur ‘framtaksleysi hennar og getuleysi
andspænis augljósustu verkefínum. Ráðherramir
eru orðnir þreyttir menn og hættir að sinna brýn-
ustu viðfangsefnum sínum.
Hvar er mismunurinn?
gíðasta gengislækkun hækkaði erlendan gjald-
eyri um 55% og 'þar með verðið á útflutnings-
afurðum okkar. Samt er staðhæft að fiskverð það
sem búið er að halda leyndu vikum saman feli að-
eins 1 sér 8% hækkun — en það er sjöundi hluti
þeirrar hækkunar sem átti að leiða af gengislækk-
uninni. Hvar er mismunurinn? — m.
f þrjátíti ár hefur LÍÚ stairf-
að með miklum glæaibrag —
enda er staða útvegsins í diag
sanniaist dæmi þar um. í>að er
ekki annam en. snjöHustu töl-
fræðinga að telja fram þainin
aragrúa frumkvaeða, úrræða,
mýjiumigia og hiwerskomar óvið-
j'afniamlegra framtaksviðbrigða
sem gtneistað hafa frá þessari
stofniun til blessiuinar landi og
lýð. Hefði ekki svo viljað til
að kompásinn var kominrn til
sögu áður en fæðimigu félagsins
bar að, hefði það áreiðainlega
látið búa hann tiL þvi að hver
gaf okkur hringnótina, dýptar-
Vinarkveðja
mælinn, kraftblökkina, astikk-
ið, og enn má minma á nælom-
netin, handfærarúlluima, sjáif-
dragarann og humarinn sem er
bein uppfirming stjórniarinnax
— ja, hvað hefði gerzt án LÍÚ
í landi hór?
Allur þessi lýsandi árangur
er þó sízt undiruniarefnd þeim
sem til þekkja, því að sbrax á
bemskuárumum datt stofnun-
in (ef nota má svo klúrt orða-
lag) ofan á forystukraft svo
frábæram að í aldarfjórðung
hefur engimn fundizt hans jafn-
ingi í hópi hinma ráðsnjöllu út-
gerðarmanna og mætti sannar-
Skattsvik og at-
vinnustéttimar
Ég giait eikiki staðizt það, að
skiifia nokikrar liniur, er ég las
Vellvaikanda í Morgiunibiaðinu 18.
jam. síðasitíliðinn.
Þar ræddi greinarhöfundur,
sem nefnir sig Mercur, um
sjómivarpsiþáttínmi Á öndverðum
meiða.
Þar sikrifaði Mercur í sam-
bandi við þau orð Hjailta Krist-
geirssonar er hann nefndi skatt-
svik hjá heildsölum. Mercur
sikrifar að jafnt væri á komið
hjá ölílum sitéttum landsins hvað
þau snerta. Það er dkki rétt.
Stéttír landsins hafa mismun-
andi aðstöðu tiil að fela hluta
af tekjum sn'num. Og þeir sem
fá laun sín greidd frá þeirri
stofnun sem þeir vinna hjá,
eins og til dæmis verkamenn,
iðnaðarmenn og skrifstofufólk,
hafa enga aðstöðu til að fela
neitt af sínum tekjum. En þeir
sem eru með sjálfstæðan at-
vinnureksitur hafa flestir ein-
hverja leið tíll að fela hluta af
sínum tekjum, eins og til dæm-
is heildsalar. Hver veit um það
hvort uimiboðslaun, som þeir fá
frá erfendum fyrirtækjum, komi
öll inn í.lamdið?
Og eins og margir vita er
bófehaddið etoki það öruggt að
etoki sé hægt að finna í því
smugu til að' sýnia tetojur og
stouldir öðruvísi en þær eru.
Ég er etoki að saika alla at-
vinnurekendur uim sfkattsyik, ég
. er aðeins að benda á að þeir
hafi meiri möguleika á því, og
ég held að enginn sé í vafa um
að einhverjir þeirra freistist tíl
þcss. Orðrómurinn um stórar
inneignir þeirra í erlenduim
bönitoum gefur þeirri hugmynd
byr undir báða vængi að ailflt
sé ekiki með felllldu, sérstaMega
í sambandi við heildsala.
Þetta væri hægt að rainnsaika,
en það er eklld gert vegna þess
að heildsaflarnir eru brjóstaböm
ihaldsins.
-----:-----------------------------3,
Norræn
bókasýning
AÐEINS 2 DAGAR
EFTIR.
i
Kaffistofan opin daglega
kl. 10-22. — Um 30 nor.
ræn dagblöð Iiggja
frammi
NORRÆNA
HÚSIÐ
Mercur sikaifar um verðtmæta-
skapandi og verðmætasóandi at-
vinnustéttir; hann teflur alla
kaupmiannasitéttina veira verð-
mætastoapandi aitvinnustétt,
vegna þess að þeir koma vörum
í verð fyrir landsmenn. En hann
nefrmr ekiki þó kaupmenn sem
sóa mikflum hluta af gjaildeyri
olklkar í vörur sem við getuim
vel verið án eða framleitt sjálf. ý
En ef þetta er nefnt á nafn,
er byrjað að hrópa um ,höft
„vegna þess að það stendur í
Mogganum" en óg held áð það
séu ekiki til verri höft en þau.
þegar maður er búinn að sóa og
eyða meiru en maður atÐlar, að
eiga þá efekieirt tíl að lifa á.
Ein stétt getur ekild án ann-
airrar verið, segir Mercur. Þar
er ég á sama móli og fæíri bet-
ur ef fleiri væru það og sér-
statolega þeir sem með völdin
fara. Þá. væri verkamaðurinn
með mannsæmandi laun, en
etoki þessi sufltarlaun sem hann
getur ekiki lifað á ef hann ætl-
ar að lifa eins og sjálfsaigt þyk-
ir f dag. Hann heifur getað lif-
að mannsæmandi lffí hingað til
með því að vinna svo og swo
mitola eftirvinnu, en það geitur
hann etolki gert núna vegna at-
vinnufleysis.
Svo eru aðrar stéttír sem hafa
surnar hverjar margföfld laun
ver'kamannsins. og þá sem næst
honum standa hvað Iiaun.snert-
ir. Það verður að korna þeirri
hugsun inn hjó þessum mönn-
um, að enigin sitétt gebur án
annairrar verið og emgin stétt
er yfir aðra hafin.
Ég ætla að slá botninn f þetta
með því að víkja svolítíð að
Staflcsiteinum f sama blaði. Ég
gait etoki gert að því að brosa
þegar ég las greinina. Fyrst
ræðir greinadhötfundur um
nöldur minnihiiutans í borgar-
sitjóm, en síðast f greininni um
Sósíaflistafélaig Reytojávfikur og
Afllþýðubandaliaiglið. Ég þarf elklki
að endurtalka það hér, það vita
aflflir, vegna þess að þessi sama
tuigga hefur veirið tuggin þar
síðastliðinn hálfan mánuð nærri
því á hverjutm einasta degj og
svo var greinarhöfundur að tafla
um nöldur í öðrum. En það er
ailflt með ráðum gert að endur-
talka þetta svona oft, veigna þess
að hann veit að fiöfldinn alillur af
fóflfld heflur etolki stjómmóla-
sfeoðun, heldur stjómmáflatrú og
er Mogiginn niofetourefeemar bihflfa
beirra. En betta fóflfe mun valtona
upþ eflnn góðan veðurdag og sjá
bá hversfeonar blað Mopisinn er
í sfcrifum sínum uim stjómmiál.
Jónas.
lega fealla hann Sverri konung
hinn ókrýnda. Auðvitað slapp
efeki þvílíkur yfírburðamaður
undan þvi að lenda inni á Al-
þinigi, enda þótt sagt sé að það
uppátæki Flokksins bafi verið
hionum þvert um geð. Hitt er
þó sönnu nær að þjóðin megi
vera þafeklát Fioktonum í þessu
sem öðm, því að hvenær sem
rödd þessa hugsuðar hljómar í
þinigsölum hætta landsmenn að
undrast gengi útvegsins.
Notokrum baga bafa valdið
þau afglöp fyrirrenniara LÍÚ að
tatoa í byrjun gömlu krepp- ^
unnair upp Wutaskiptí á báta-
flotanum, í stað þess að borga
baup og premíu eins og tíðtoað-
ist. Þau átök jöðruðu við mainn-
dráp svo að lokum böfðu út-
gerðarmenn sitt fram: 1/3 af
óstoertum afla skyldi koma í
Wut sjómanna. Þetta var í
kreppunni. En þega-r batnaði í
ári (blessað stríðið) þá sáu
menn að þetta var alltof flott
og allan aldur sinn hefur stofn-
unim barizt af. drengskap fyrir
afnámi þessara.r dellu, en málið
hefur strandað á skammsýnni
• þvermóðsku sjóaranna, enda
stíga þeir ekki allir í vitið, bless-
aðir. Nú hefur ríkisstjómin af
sinni alkunnu lýðsást breytt
þessum gömlu úreltu samning-
um með sínum blífandi laga-
bókstaf og er það verðskulduð
afmælisgjöf til LÍÚ og setti nú
loks að komast inn í saltstírðn-
aða heila sjómanna hvað þeim
er fyrir beztu.
Ekki þótti mér fagur sá hátt-
ur sæmálaráðherra að dylgja
með það á sjálfum aðalfundi
LÍÚ að útvegsmenn væru
bruðllarar sem drægju óspiáar
fúlgur út úr rekstrinum sér og
sínum til banda, því að ekki
þekki ég frómari né neyzlu-
grenmri menm fyrir sjálfa sig,
emd.a hefur hin grandvara hirð
Sverris konungs gen.gið á und-
an með faguirt fordæmi. Við.
sem höfum vanizt þeirri egg-
erzku hófsemi skiljum etoki
svona framkomu, gízt af öllu ef
rétt er að ráðherann eisi pöft-
an hlut í góðri útgerð. LfÚ-
menn hlógu að vísu að þessari
firru, en eigi að siður er þetta
hættulegt tál, því að bað er
einmitt þessi óhófslausi lifi-
stamdaird og einstæði siálfs-
fómairvilji útvegs- og frysti-
húsamamna sem fyliir hjörtu
sjóaranna samúð og kærleika
oet gerir þeim bæð; létt og l.iúft
að leggja fram sínar smágervu
fómir á altarið þegar toallar
þjóðarheill
f vinnufriði
Lási Lásason.
Sængurfatnaður
LÖK
KODDAVER
SÆNGURVER
DRALONSÆNGUR
ÆÐARDÚNSSÆNGUR
GÆSADÚNSSÆNGUR
HVlTUR OG MISLITUR
biíðin
Skóflavarðustig 21.
MAf
MENNINGARTENGSL
ALBANÍU og ÍSLANDS
halda fund í Tjarnar-
götu 20 sunnudaginn
26. janúar kl. 14.30.
mmmmmk', *****
DAGSKRÁ:
1. Ásmundur Signrjónsson blaðamaður
flytur erindi um Menningarbyltinguna
I Kína.
2. Upplestur: Úlfur Hjörvar.
3. Upplestur: Sólveig Hauksdóttir.
Kaffiveitingar verða á fundinum. — Félag-
ar eru hvattir til að sækja vel fundinn og
mæta stundvíslega. — Stjórnin.
Athugið
Geri gamlar hurðir sem nýjar Kem á staðinn og
gef upp kostnaðaráætlun án endurgjalds.
Ber einnig á nýjar hurðir og nýlegar.
Sími 3-68-57.
BUDDRIIFINC
Vantar íólk til blaðdreifingar í austur og
vesturbæ, Kópavogi.
ÞJÓÐVILJINN - Sími: 40753