Þjóðviljinn - 01.05.1969, Síða 11

Fimambudagur 1. maí 1969 — ÞJÓÐVMÓJINN — SÍÐA J J
Viðtal við Ragnar Arnalds
Framhald atf 1. saðu-
Það er því aðeins raumhaeft
að standa alfferlega utam við
„kei*fið“, að ár.auðin sé svo ó-
bærilegt helvíti, að allur fiöld-
inn geti sannfærzt um, að bylt-
ingarbarátta utan frá sé eina
leiðin til þess að leysa hann úr
ánauðinni. Hin leiðin endar
hins vegar venjulega með því,
að flokkurinn verður algert
hamdbemdd ráðandi þjóðfélags-
afla.
Þessar andstæður runnu sitt
Litlahraun
Framhald af 3. síðu.
yfir að orðum forstöðumanns
sé í engu að treysta. Fulltrúi
dómsmálaráðuneytisins svarar:
„f þessu sambandi er rétt að
benda á, að starf forstöðu-
manns á vinnuihælinu að Litla-
Hrauni er ekki þess eðlis að
það skapi vinsældir meðail fanig-
anna.“ Og hananú!
Um áilaigningu á klippingu
fanga kemst ráðuneytið að
þeírri niðurstöðu, að þar hafi
verið um misskilning að ræða
og br.sta. I þessu atriði sem öðr-
um er stjórnamefndin hunzuð.
Og er það ekki hæpið, að
málastapp og rannsóknir séu í
gangi uim ráðvendmi forstjóra?
Að lokum
Hvað er líkt með frystihúsi
og fanigellfei? Er fan.gelsið á
Litla-Hrauni betrunarhús — eða
hvemi'g er hægt að ætil'ast til
þess að memn komii betri þaðam
út eftir þau vinnuibrögð og þá
framkomu siem þeim er siýnd
þar inni á hælinu
Um þetta vitnar einn fangi á
Litla-Hrauni f greim sem blaðið
hefur fengið, em hann segir eft-
irfarandi og verður sú tilvitn-
un látin nægja að síðustu:
„Og þjóðfélaigið sem á að
hegna þeim til þess að þeir sjái
að sér bætir gráu oifan á svart
með að flliækja þá svo í neti
spillingaírimmar að þoir geta ekki
losað siig af eigim rammleik, og
enginn réttir þeim hjálparhönd.
Þar af leiðapdi dragast þeir
með unz þeir eru siálfir orðnir
gamalreyndir og leiðbeina öðr-
um á eigin braut. Það væri
sannarlega tími til kominm að
fólk sem vill láta sig þessi mál
skipta bindist samtökum og
reyni að koma einhverju til
leiðar. nú þegar starfsmenn og
fangar á Litla-Hrauni haifa ver-
ið kveðnir í kútinn moð eimmi
órökstuddri fréttatilkynmingu
frá viðkomandi ráðunevti.“
— Verður ritgerð ráðuneytis-
fulitrúams iátin nægja?
— Svavar Gestsson.
skedð á emda hér í Vestur-Evr-
ópu í kaida striðinu. Komm-
úndstaflokkarmir edmamigruð-
ust en kratarmir rummu imn í
kerfið.
Sem betur fer eru sósíal-
ist>ar á Vesturlöndum almenmt
að reyna nýjar leiðir. Persómu-
lega álit ég. að verklýðsflokk-
ur verði að nokkru leyti að
velja báðar leiðimar í semm.
Hamm verður að vera í stöð-
ugiri uppreisn gogn kerfinu, em
um leið kemst hamm ekki und-
am því að vera hiuti af keirf-
inu. til að knýja á um breid-
imgar inman frá. En kraftínn
til þess að knýja fram breyt-
ingar verður fiokkurimm ekki
sízt að sækja til þess fjöldia.
sem hefur ákveðnastar hus-
myndir um að rísa gegn kerf-
inu vegna liess að hann skilur
immri mótsagmir þess.
— Hvað um alþjóðaíhyggju
verkalýðsins?
— Um leið og verklýðshreyf-
inigin hlýtur að gera allt sem
hún má til að varðveita hið
þjóðlega, þ.e. menmimigu okk-
ar og sjálfstæði á öllum svið-
um gaigmvart erlendri ásælni,
hlýtur hún að leggja mikla á-
herzlu á samma alþjóðahyggju.
Arðrán og blóðug kúgum
imperíalismans, frelsisstóð
blökkumamna í Afríku gegn
„vinum“ okkar í NATO. hinn
svívirðilegi styrjaldairrekstur
Bamdiaríkjamamma í Víefcnam
— þetta eru mál sem verka-
lýður attdra landa verður að
láta sig sikipta.
Og ekki má heldur gleyma
Tékkóslóvakíu. Um leið qy
Dubcek og hans mönmum er
vikið til hliðar er veríð að kæfa
himm ferska amda nýsósíalism-
ams í Vairsjárbandalagslöndum-
um. Þessir atburðir allir eru
ákall til sósíalista allra lamdia
um að varast veldi skriffinmsk-
Flokksþingið
Framhald af 9. síðu
þjóðum. Ef gierður er samam-
burður á árlegum þjóðartekj-
um á mamm á íslamdi og í Júigó-
slaviu þá verður hluitfallið ná-
loga 3,5:1 íslendmgum í hag.
Slíkur samianburður segir raun-
ar ekki alla söguna. Miklu máli
skiptir auðvitað hvemiig skipt-
ingu þjóðartekm'ammia er háttað,
að elkki sé minnzt á verðlaig vöru
og þjómuetu, skatfcakerfi og al-
memma félagsmálialöggjöf. En
það dylsit engum, scmvirðir fyr-
ir sér vöruúrval í verzlumum i
Belgrad að bæði hvað fjöl-
breytni og gæði smertir, sitendur
það ekki langt að baki því sem
gerist á sjálfu „Strikiinu“ í
Höfn kaupmiammanina.
Sendum öllum ’félögum okkar og öðru
launafólki baráttukveðjur í tilefini af
hátíðisdegi verkalýðsins 1. maí.
Póstmannafélag fslands
Sendum öllu starfsfólki og vmnandi fólki
til lands og sjávar okkar beztu kveðjur í
tilefni dagsins.
H.f. MIÐNES
Sandgerði.
unmar og gleymia ekki kjarma
sóeíalismans: mammúð og lýð-
ræði.
Gamaldags
tilfinningasemi
— Þú ert semeagt einskom-
ar „revisionisti" — mypdi
kannski einhver segja.
— Já, það er nú síður en
svo, að ég taki nærri mér að
vera kallaður „emdurskoðunar-
sinmi“; þetta er eirus og kunm-
uigt er mikið og vomt skammar-
yrði bæði í Pekimg og Moskvu.
Sósíalistar á Vesturlöndum
þurfa sérstaiklega á þvf að
halda að endurskoða stöðugt
stefmu sína og baráttuiaðferðir
og eru sem betur fer löngu
byrjaðir á því, eimmitt á síð
ustu árum.
— Dæmd?
— Þeir eru til dæmds att-
memnt að verða sammála um.
að það dugar engin gamaldaigs
tilfimndnigasemd gagmvart fyrsta
sósfalíska lamdinu, Sovétríki-
umum. Það verður að gaign-
rýna ráðamenm þar í lardi
vægðarlausf. þegar ástæða er
til. Fullkomin hreinskilni vdð
sjálfa sig og • aðra er frum-
skilyrði þess, að sósialistar á
VestUrlömdum geti sjálfirfumd-
ið sína eðlilegu leið tíl sósial-
ismams.
Um leið er það siðferðileg
og pólitisk skylda þeirra gagn-
vart sósíalismanum í Austur-
Evrópu aö gagnrýma þá ihalds-
semi og hugmyndaflræðilegu
stöðnun, sem þar er víða ríki-
amdi.
Hims vegar verður auðvitað
ailtaf að varast, að hedlbrigð
og jálkvæð gaigmrýni sveiflist
yfir í amdlkommúmisifcíslkan hat-
ursáróður, eimis og víða hefur
tíðkazt og ekki sízt hjá hægri-
krötum.
Hinir sem
misstu fótanna
— Þú ert ekki hrifimm af
þeim.
— Nei. Ég held, að fádr séu
jafm staðmaðir og forsfcokkaðir
og þleir kratar, sem missfcu fót-
amma í kattda stríðimu og utttu
út af vegi sósíalismams. Þeir
eru númia margir hrverjir hrein-
ræktaðir kapítalistar í hugsum
og athöfmum. edns og t.d. for-
usfcumemn vesfcur-þýzfcra sósí-
aldemókrata. Hims vegar má
ekki gleyma sósíattdemókröt-
um í Svíþjóð, sem ýmdstteet
má gott um segja, enda hafa
þeir verið á ledð til vinstri upp
á síðkastið.
— Heldiur þú að íslenzkdr
sósíaldstar séu almemmt sam-
máttia þér um bað, sem þú se?-
ir um sósíattismamm og Sovét-
ríttrin?
— Vafattiauist mjög margir.
en þó eru áreiðanttega ýmsdr
ósammála mér. Og það er ettriri
l'attcama. Það er eitfchvað
meira en lítíð ttxigið við bamm
fttokk. þar sem alttir liykjast
vera sammála um, hvermág
framkvtæma skutti sósi'aiMsm-
amm.
Það er kammslri edmm helzti
munurimm á yngrí kymslóð
sósíattista og þeirri eldrd, sem
mótaðist á kreppuárumum fvr-
ir sfcríð, að við teljum okkur
efcki emdtilega hafa kórrétt svör
við öttltim spttrniimigum — oc
emm síður teljum vdð. að huig-
sjóndm um futtlkomið þióðfélaf>
sé enm nálægt því að ræfcast
í nofckru þjóðfélagi núfcímams.
— Hvað scglrða að lokum
um Alþýðubandalagið?
— Endurskipulagming þess-
arar hreyfingar hefur ekki
verið sársaukalaus, enda kost-
að mikitt átök. En þó að smá-
vegis flísist út úr yztu könt-
um báðum megin, er þegar
sýnt, að allur meginþorri ís-
lenzkra sósíalista og róttækra
vinstrimanna mun skittja þá
knýjandi nanðsyn, sem kallar
á einhug og samstöðu.
Þegar horft er fram á við,
er víst tvímælalaust óhætt að
segja, að Alþýðuhandalagið
stendnr sterkt að vígi, enda
er miergurinn málsins sá, að
samfylking á sér margfalt
meiri hljómgrunn en sundr-
ungarviðleitni.
Alþýðubandalagið
sendir íslenzkri alþýðu hátíðarkveðjur í til-
efni af baráttudegi verkalýðsins 1. maí.
Gleðilega hátíð!
Sósíalistafélag
Reykjavíkur
sendir öllu vinnandi fólki kveðju
á baráttudegi verkalýðsins
Vinnumálasamband
samvinnufélaganna
sencíir starfsfólki sínu og ollum launþegum
árnaðaróskir á hátíðisdegi verkalýðsins 1. maí.
Gleðilega hátíð!
Sendum ollu star'fsfólkinu og vinnandi fólki
til lands og sjávar okkar beztu kveðjur í til-
efni dagsins.
Síldar- og
Fiskimiölsverksmið|an h.f.
Búnaðarfélcg íslands
óskar vinnandi fólki til lands og sjávar til
hamingju með daginn. — Gleðilega hátíð!
< *