Þjóðviljinn - 29.07.1969, Qupperneq 4

4 SIÖA — ÞJÓÐVXUINN — Þriðjudagur 29. júlí 1969.
Otgefandi: Otgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson (áb.). Magnús Kjartansson,
Slgurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Slgurður V. Friðþjófsson.
AuglýslngastJ.: Ölafur iónsson.
Framkv.stjórl: Eiður Bergmann. .
Ritstjóm, afgrelð6la, auglýsingar. prentsmiðja: Skólavörðust 19. Siml 17S00
(5 llnur). -» Askriftarverð kr. 150,00 á mánuðl. — Lausasöluverð kr. 10,00.
Dauða höndin
' V '
•sjannmæli um afleiðingar stjórnars'tefnunnar og
máttleysi íslenzka „einkaframtaksins" svo-
nefnda komast stundum inn í Morgunblaðið, enda
þótt þá fylgi að jafnaði útskýringar og afsakanir
sem ekki eru eins mikils virði. í Morgunblaðinu á
sunnudaginn ritar Einar Sigurðsson þáttinn „Úr
verinu“, og segir þar m.a.: „Það gengur oft illa að
fá viðurkennt hve mikilvægur þáttur sjávarútveg-
urinn er í þjóðarbúskap landsmanna. Það er ágætt
að minnast þess við hátíðleg tækifæri. En það þarf
meira til. íslenzku þjóðinni verður ekki framfleytt
sómasamlega með einum fimim togurum, eins og
fróðir menn telja að hér verði eftir nokkur ár þeg-
ar hinir 25 ára gömlu togarar hafa allir sungið sitt
síðasta vers. íslendingar munu ekki búa við sömu
lífskjör og nágrannaþjóðir þeirra, og (ef?) fiski-
skipastóllinn heldur áfram að ganga úr sér ár frá
ári. Það verður ekki lifað mannsæmandi lífi í
stærstu verstÖð landsins, Vestmannaéyjum, ef bát-
unum heldur áfram að fækka með hverju ári. Einu
sinni voru þar 100 bátar en nú eru þeir 60. Þá voru
íbúarnir 3500, nú eru þeir 5000. Sama er að segja
um Reykjavík. Fyrir nokkrujm árum var hún tal-
in stærsta verstöð landsins. En hvar er hún nú í
röðinni, eftir að bátum og togurum hefur fækkað
jafnt og þétt seinustu árin?“ Eins og við má bú-
ast í Morgunblaðinu reynir Einar Sigurðsson að
afsaka vanræksluna á endurnýjun flotans m.a.
með „verðfalli og veiðibresti“, en verður þó að við-1
urkenna að „allt hjálpast að til að draga úr ný-
smíði fiskiskipa þrátt fyrir þörfina. Ef vel ætti að
vera, þyrfti hver einasta skipasmíðastöð að vinna
með fullum afköstum næstu árin“.
pæstum mun þó reynast örðugt að draga þær á-
lyktanir af ástandinu sem lýst er, hróplegri
vanrækslu á endurnýjun togaraflotans og skipa-
stól einstakra staða, að stjórnarstefna og stjórnar-
framkvæmd, bæði ríkisstjómar Sjálfstæðisflokks-
ins og Alþýðuflokksins og meirihlu'ta Sjálfstæðis-
flokksinsVí borgarstjóm og stofnunum Rvíkur,
beri langmesta sök. Þing eftir þing hafa þingmenn
Alþýðubandalagsins lagt fram tillögur og frum-
vörp um endurnýjun fiskiskipaflotans og fiski-
skipasmíði innanlands í stórum stíl, en stjórnar-
flokkamir hafa haft þær tillögur að engu. Sömu
sögu er. að segia um Reykjavík. í útgerðarráði
borgarinnar, borgarráðí og borgarstjórn hafa full-
trúar Alþýðubandalagsins hamrað á nauðsyn þess
að endumýja togaraflotann, auka fiskiskipaflota
höfuðborgarinnar og útgerð í Reykjavík. Á þessar
tillögur hefur meirihluti Sjálfstæðisflokksins lagzt
og aftrað því að þær væru samþykktar og kæmust
í framkvæmd. Hér þarf að breyta 'til. Ríkisstjóm
sem ekki metur að ver-ðleikum gildi sjávarútvegs
og fiskiðnaðar fyrir íslenzkt þjóðfélag er ekki fær
um að stjórna landinu sæmilega, eins og fram er
komið. Dauð hönd ráðherra Alþýðuflokksins og
Sj álfstæðisflokksins á sjávarútvegsmálum verður
að víkja ef þjóðin á ekki að bíða af enn meira
tjón en orðið er. — s.

Útbreiddasta blað Danmerkur mun
ekki segja Irá EM í Aþenu í sumar
□ Mikil blaðaskrif hafa átt sér stað í nágrannalönd-
um okkar vegna Evrópumeistaramótsins í frjálsum í-
þróttum, sem að þessu sinni á að fara fram í Aþenu
í sumar. Nokkur Norðurlandablöð hafa ákveðið að sýna
andúð sína á þessu mótsihaldi í landi herforingjaklík-
unnar með því að segja ekki frá mótinu. Hefur út-
breiddasta blað Danmerkur „Ekstrablaöið" nú ákveðið
að segja ekki frá þessu íþróttamóti.
Smith og Carlos mótmæla á verðlaunapalliniun í Mexíkó.
Ákvörðun Ekstoaibllaðsiins er
til!komin vegna þess að blaðið
,,fordæmir grísika hemaðarein-
ræðdð“ og „naitar að vera aiug-
lýsdngaaniðlari fyriir áróðurs-
sjónleik".
Eksitrablaðið er þekikt fyrir
mjög góðar og ítairiegair fþrótta-
fréttir, og eikiki sízt af þeim á-
stæðum vekiur ákvörðuin. blaðs-
ins aithygii.
Eins og greint hef.ur verið frá
hér í Þjóðviljanum hafa ýmis
sœnsk og nonsk blöð fyrir
nokkru ákveðið að meðböndla í-
þróttirnar í Aþenu á svipaðan
hátt og Ekstrablaðið. Meðal
þessara blaða er sænska stór-
blaðið Expressen — útbreidd-
asta blaðið þar í landi — og
norsfcu bdöðin: „Arbeiderblad-
et“, „Dagbladet", „Natdonen“og
„Verdens Gang“. Þá teiur In-
formation, að vaxandi aíkiur séu
á því að útvarp hinna Norð-
uitilandanna gangi sömu braut.
Skiptar skoðanir
Bn það eru sikiptar skoðanir
um þetta mál. Ýmsum finnst
mdklu skynsamlegra að íþrótta-
mienn farí á mótið i Aþenu og
mótmæili þar á staðnum — eða
að blöðin sendi fréttamenn sóna
á staðinn, sem noiti tækiÆærið
til að greina firá ástandinu í
landinu. Það er ennfremur bent
á, að það sé erfiitt að draga
mörkin. A£ hverju sendi Elkstra-
blaðið fréttamenn til Pcrtúgals
til þess að greima firá íþrótta-
keppni?
Og íþróttafólk hafíur þegar
sýnt að það getur ekki síður
mótmiælt á verðlaunapaiffiinum
en með því að sitja heima. seg-
ir leiðarahöfundur „Infonmati-
on“: „Fyrir Olyimpíuleikana í
Mexíkó ræddu svartir íþrótta-
menn mjög hvort þeir ættu að
taka þátt í ledkunum. Mjög fá-
ir þeirra óskuðu eftir því. að
huigsanlegir vinndngar þedrra
yrðu taldir þvi ríki til tekna,
þar sem menn af sama litar-
hætti og þeir búa stöðugt við
ófrelsi og kúgun. Að lokum á-
kváðu þó þeir einbedttustu í
þessum hópi að taka þátt í
keppninfli þar sem þeir sann-
færðusit um að sviðsljósin i
Mexíkó gæfú meiri auglýsinga-
möguledka gegn hinum hvítu
vafidhöifum í þedrra heimalandi.
Og það sýndi sig að þeir höfðu
rétt fyrir sér. Þegar Tommie
Smith og Jobn Carlos stóðu á
pöliunum, númer edtt og þrjú í
200 metra hlaupdnu, lyftu þeir
höndum sínum í mióltmeelaskyni.
Myndin af þedm fiór um alla
veröldina og vakti líklega langt-
um meiri atbygli en það heifði
gert, e£ Smith og Carlos hefðu
setið heima“.
Alþýðubandalagið
Skrifsíofa Alþýðu-
bandalagsins að Lauga-
vegi 11 verður lokuð
vegna sumarleyfa frá og
með anánudeginum 28.
júlí 'til 15. ágúst.
Alþýðubandalagið.
Á þessum miðsumiarsdögum
í ár er sanmarlega skammt
sitórra viðburða milli, þótt ekki
séu þeir allir í sviðsijósd al-
heims, sem för fyrstu manna
til tunglsins.
En sá atbu-rður, sem ég aetla
að minnast á, er stór inmam
síns ramma, þótt honum sé
ekki endurvarpað milli gervi-
hnatta. f dag er neínilega hann
Guðjón Eiríkssom húsvöirðuir í
Pósitsfofunni í Beykjavík 80
óra. Ja, það er von að maður
sé undramdi. Eða hver hefði
trúað því fyrir tuftugu árum,
þegar hann varð sextugur, að
í dag, 29. júlí, væri hann jafn
keiíkur og þá. Á höfði hans
sézt varla hvítt hár og.enn síð-
ur sfcalli. Og svo þegar það er
athugað, að maður þessi hef-
Ur í yfir 30 ár haft lengsta og
erilsamasta starfsdag allra
þeirra, sem á Póststofunni hafa
unnið. Og þráitt fyrir það gef-
að sfcroppið og ránnt fyrir lax,
og líka getað tekið skál í góðra
vina hópi. Slíkar stundir geta
oft á tíðum verið fersfcar og
ljúfar, eins og hinar. Og þeir
er aðnjótandd bafa orðið, bafia
vissulegia skynjað þá andiegu
búsfcapairhæfti, sem Guðjóni
hefúr hlotmzt í vöggugjöf, og
elnkennast af otrku, rökvísi og
búmor, sem hann óneitanlega
á til að miðla meðbræðrum
sínum af. Það má ekki skilja
orð mán svo, að andlegra hæfi-
leika Guðjóns Eirjk.sson.ar
gæti einungis við skál í góðra
vina hóp. Þeirra gæfir daig-
fiarsiega, hvar sem maður kann
að mæta honum. Ég varð þeirra
var á einu andartaki þegar ég
mætti honum fyrsf hér á Póst-
sfofunni. Mér famnst auigna-
ráðið faera mér býsna mikið.
Þegar menn standia á merk-
um tímamótum, er það vísit
venja að ættfæra þann, sem á
þeim stendur. Sumir, sem um
siíkf fjalla. freistast kanmski
Eiríksson
stundum til að finna eitthvert
nafn, sem fræ'gt er í ætt þess,
sem um er skrifað, svona til
að auka á sóma og firægð. í
þessu tilfelli dettur mér ekki
slíkt í hug, því ég er svo viss
um það, að Guðjón Eiríkssom
er eins mikill sómi sdnnar ætt-
ar, eins. og stéttar. En hitt er
það. að sjálfsagt er að minn-
a«t á það helzta sem á daga
bans hefur dirifið, og ég hef
fengið staðfestingu á.
Guðjón Eiriksson er fædd-
Ur á Gýgjarhóii í Biskupstung-
um 29. júlí árið 1889. Paðir
bans Eiríkur var bóndi í Hala-
koti í sömu sveit. en fiaðir Ei-
riks var Jón Guðmumdssom er
bjó á Setbergi vdð Hafinarfjörð.
Móðir Guðjóns var Krisfín
Guðmundsdóttir, bónda í:
Kjarmabólum í Biskupstumgum,
Diðrikssomar. Foreldrar Guð-
jóms bafia ábyggilega veirið vel
buigsiandi fólk. Það sést bezt
á þvi, að þau hafia ekki lemgi
bumdið sfrákimn við rumsfokk-
jmn, eins og aitítt var á þeim
tíma. Guðjón fer í Alþýðuskói-
amn á Hvitárbakka árin 1909
til 1911. Hann braufsfcráðist
búfræðingur £rá Hvamneyri
1912.
í Lýðháskól anum í Askov
var banm árin 1914 ’15. Á
kennaranámskeiði í Askov
1916. Guðj'ón dvaidi síðar í
Danmörku til ársims 1919. Þá
gerðist hamm kemnari við Hvít-
árbakfcaskólamn 1920—’21 og
1926—''27.
En svo skeður það, að 4.
maí 1928 gmgur Guðjón í heil-
agt hjónabamd. Sú útvalda
varð Málfríður Eimarsdóttir
frá Mumaðabnesd í Stafiholts-
tumigum. Amnars er bún þekikt-
ari umdir nafininu Fríða Ein-
ars. Og þetta sama ár eign-
uðust þau erfingja Guðjón og
Fríða eða 4. október. Það var :
drengur er hlaiut n'afmið Þor-1
80 ára
steimm og er búsettur hér í.
Reykjavík, er það einkasomur
þeirra.
Það er vitamlega hægt að
skrifia mikið meira um Guðjón
Eiríksson em hér er gert. Em
grumur minn er sá, að það
muní fleiri taka sér penna í
hönd en uediirritaður. Er því
trúlega bezt að hafia afimælis-
kveðju þessa ekki öllu lengri.
Ég vil aðeins óska skyldfólki
og tengdafólki hins áttræða
afmælisbams til hamingju með
þenman sómamamn og póst-
mamniastéttinni einmd.g. Hamn
mun ekki verða i bænium í diaig
og ég hief það fyrir sa'tt, að
hann sé nú uppi í dölum Borg-
arfjarðar, en ilmur jurtamna
er ekki siaigður síður ferskur
Guðjón Eiríksson
þar em bezt gerist aranars stað-
ar á laincli hér ofi sólskinið
stundum meira.
Gísli T. Guðmundsson.
Klapparstíg: 26
Sími 19800
Condor