Þjóðviljinn - 04.09.1969, Blaðsíða 10

10 SfÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 4. septemíber 1909.
MARY DUTTON
THORPE
FORSPJALL
Garðurinn er þakinn illgresi
og fflesitoll ávaxtatrén baka til
eru dauð. Pallurinn heíur losnad
frá húsinu framanveröu. Hann
hallast og allar gluggarúðumaf
eru brotnar.
Við stöndum í illgresisbreið-
unni, bróðir minn og ég, þar sem
pabbi gróf holu fyrir jasmínu-
runnann hennar mömimu. Jaimes
tekur af sér gleraugun og þurrk-
ar sér í framan með vasaklútn-
um sínuirn. 1 Hann stígur upp á
hrörlegan pallinn og gægist inn
í anddyrið á gamila húsinu.
— Ætlarðu að koma inn?
Sólarhitinn úti er vinaiegri en
könguiióarveíirnir og kaldir
skuggar gamlla hússins og Jaim-
es sér að ég hika. Hann snýr frá
dyrunum og kemur aítur út í sól-
skinið með mér.
— Við sikulum fara og sjá
hvort húsið hcmnar Donie stendur
enn. Heit kyrrðin er þjakandi og
hann þurrkar sór aftur um enn-
iö.. — Og eif þú villt, getum við
gengið niður að gaimla Whitehús-
inu til að athuga hvort þar eru
ennþá drauigar.
— Draugar! Ég endurtek síð-
asta 'orðið. — >ú veizt maetavel
að það eru ekki til neinir draug-
ar. Við hlæjum bæði uim leið og
hliðið sveifflast til að baki ckkar.
>að er eikki hægt að krækja því.
Við göngum meðfram girðing-
unni og inn á milli stóm trjánna
til að ganga eftir stígnum sem er
ekki lengur til. 1 fjarllægð heyr-
um við í Vúíudælunum á búgarði
Éimiers frænda og hitinn er ekld
eins mikill inni á milli rakra
trjánna. Trén verða stærri og
þéttari og iággróðurinn saimflækt-
ari og árin flykkjast að okkur í
.skuggunum sem dansa anilli 3auf-
anna. Draugarnir hafa ekki beð-
ið í Whitehúsinu- >eir koma til
móts við okkur og hljóðið í olíu-
tíælunum nær eklki inn í þessa
EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Simi 42249.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur 6
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
veröld sem við göngum nú til
mlóts við.
Vid stöndi^m fyrir fraiman hús-
ið hennar Donie.
Vínviður hefur þafcið litla hús-
ið með viðbygigða eldhúsinu og
svefnhúsinu. Hleramir eru farn-
ir og meðan við stöndum fyrir
framan það, fflýgur ugla útum
gluggann Dg sezt syfjulega á eina
eikina. Fiðrildi fflögra yfir vín-
viönum og þungur iiimurinn af
ofþroskuðum ávöxtunuim sem
fallið hafa til jarðar, minnir á
lyktina af bleiku vínmixtúrunni
sem Systir Mearl var vön að
taka inn. Býfflugur era lfka á
sveimi og innanúr húsinu heyrist
dauft en stöðugt suð eins og úr
býkúpu. Og úr Mðna tímanum
heyri ég óminn af rödd Thees,
daufa en milda og skæra:
Hunangskaka, hunangsikaka,
ift/er verður fyrstur að hlaupa
til baka . . .
— Við ' iátum húsið hennar
Donie standa ólhreyft, sagði
manna einu sinni við Neevv
frænku. — Kannski kemst Donie
að raun um að Chicago er ekki
fyrirheitna landið. Ðf til vill á-
kvéður hún að snúa heim. Og
ef hún gerir það, þá bíður húsið
hér eftir henni.
>að bíður enn. Donie, Donie,
hvar er^u? *
Við göngum ekki framihjá hús-
inu hennar Donie og inn í skóg-
inn til að leita að gamla White-
húsinu. Við höfum séð nóg af
draugum.
Við göngum til baika milli
trjánna að gljáandi, loftkældum
bílnum hans James. Yfir járn-
brautarlínuna og mjóa stíginn að
þjóðveginum.
' — Viltu beygja ’ niður að
Strawne? spyr James þegar hann
stanzar hjá þjóðveginum.
Ég smeygi fingrunufn undir
hlírann á þægilega, gula bómull-
arkjólnum mínum. finn fyrir ör-
inu sem þar er enn og strýk það
viðutan. Og ég heyri aftur væl
uglunnar og iilkvittnislegan hiát-
urinn og sé draugahrossin safn-
ast' kringuim blaktandi blysin.
Nei, svara ég með hægð.
Nei, við skulum koma heim.
Við ökum þegjandi. Hvorugt
okkar getur vakið upp bláturinn
sem þyrfti til að reka burt aftur-
göngurnar sem hafa trcðið sér inn
í bítinn. >ær eru þarna hjá okk-
ur og ég er aftur orðin sex ára
gömiul og James elieifu ára og ö!l
gleðin og sársaukinn og kærfleik-
urinn og ógnin eru þarna líka
í bílnum hjá okkur.
Arkansas, Arkansas er óska-
hrafn
>ar á ég mér heiímkyrmi og
bú — -
Ég sat á þröskuldinum x sól-
skininu, hólt utanuim hnén á mér
og söng. Ég var að bíöa þess að
paibbi og Jaimes kasmu út úr
bleikrauðu skólahúsinu hinum
megirí við götuna. Ég togaði
blúndubuxnaskóilmiarnar . niður
fyrir hnén til að halda á mér
hita og horfdi á mömmu raka
burt visnu laufin frá bllómunum
sem hún hafdi breitt þau yfir
haustið áður. Hún gætti þess
vaindilega að brjóta ekki litl-u,
grænu stönglana sem teygðu sig
upp á máMi laufanna og hún
vildi ekfci leyfa mér að hjálpa
sér.
— Arkansas, Arkansas er óska-
hrafn — Ég söng þetta aftur.
Ég kunni ekki nema fyrstu
tvær iiínurnar.
Mamma leit upp frá blómabeð-
inu.
— Er óstkært nafn, sagði hún.
— í hamingju bænum, Thorpe,
ef þú ætlar að syngja þetta í
strikllotu, þá farðu rétt með það.
Maimima stóð á fætur og það
vair mold á kjólnum hennar. Hún
kom yl'ir tifl mín og settist á þrep-
ið við hliðina á mér. — Hlust-
aðu nú á. Ég þoli ekki að heyra
meira um þennan óskahrafn.
Hún hallaði höfðinu á mér upp
að öxl sinni, strauk andlitinu við
hárið á mér til að sýna að hún
væri ekki reið og sivo söng hún
lagið fyrir miflg.
— Arkansas, Arkansas er ást-
kært nafn, þar á ég mér heim-
kynni og bú.
— >ú klínir mold á handlegg-
inn á. mér, sagði óg þegar hún
hafði flokið sön.gnuim.
Mamima stóð á fætur. — Jæja
hættu að toga buxnaskálmamar
svona niður fýrir hné, saigði hún.
— Farðu inn og sæktu þér peysu
ef þér er kalt. Og mundu: Ást-
kært nafn. Hún gekik aftur yfir
að blómabeðinu.
Auðvitað vissi ég að það var
nafn. Jaimes hafði saigt mér það
þegar hann kenndi mér þetta
kvöldið áður. >að var nafnið ó
fylkinu sem við áttum heima í og
það þurftí að syngja þetta í skól-
anum á,hverjum morgni. Ég fór
inn í húsið að sækja peysu.
>egar ég kom aifitur út. vaf
..maimmia að raka laufinu í hrúgur,
sem pabbi átti að fjarlægja. Hún
setti hrífuna upp við grindverkið
og gek'k af stað upp tröppuraar.
>egar hún gekk framihjá mér,
laut hún niður og lagaði kragann
minn og strauk hárið á mér aft-
ur fyrir eyrun.
— Við skulum 'koma inn og
búa til skorpusteik, sagði hún.
Ég hugsaði móiið. >að var
gaman að skræla epli og fletja ut
deig. En það var meira gaman að
láta lyfta sér upp á öxlina á
pabba, þegair hann kæmi að hlið-
inu, og bera sig inn í húsið.
— Verð ég? Ég leit upp t:l
mömmu. — Má ég vera kyrr úti
og bíða eftir pabba?
Mammia beið andartak og gekk
Síðan inn í húsið.
Ég heyrði til hennar í eldhús-
inu. Hún var að syngja niðurlag-
’ið ó kvæðinu um Arkansas.
— >ar ríkir sæla og sólskiin —
>egar hún kom að línunhx þar
sem sagt er „Ég hyllli þig“ þá
heilsaði ég eins og James hafði
kennt mér kvöldið áður. En ég
var ek'ki • aþieg viss um hvox'a
höndina átti aö nota, svo að ég
heilsaði líka með hinni hendinni.
Eftir á fanst mér dálítið kjána-
legt að hafa verið aö heilsa með
báðum höndum þar sem ég sat
ein útá ó paflli. Ég leiit í kringum
mig til að ganga úr stouggja um
að enginn sœd mdg.
Jaimes var að koma útum
skóladyrnar, Hann hljóp yfir göt-
una og gegnum Ihliðið.
— Hæ, saigðd hann og settist í
neðsta þrepið. — Ertu með höf-
uðverk? Af hverju héilztu báðum
höndunum uipp fyrir- augu?
Sjáðu hvað ég fékk.
Hann var með kassa sem
mamimia hafði hjálpað honum að
klæða með rauðum kreppappír,
og þegar hann opnaði hann vora
í honum þúsund valen tí n usai-kor t.
Hann hvolifdi þeim á tröppurnar.
— Sjáðu, sagði hann aftur.
— Við skuluim lesa á þau.
Ég ótti eitt vadentínusarkort.
Eitt. >að stóð upp við útvarpið
í dagstofunni og það var frá
sunnudaigaslkóiakennaranum mín-
um. Ungfrú Miildi'ed hafði gefið
öllum í bekknum kort. Og nú
kom James með fudian kassa af
því að hann var tíu ára og í
fimimta bekk og alllir sem hann
þek'kfci höfðu sent honum kort.
Við-skoðuðum þau.
— Vá. James hólt upp stóra
rauðu og hvítu blámaikorti með
blúndu. — Líttu á þetta frá
Soggum gamla Thompson!
Ég var að horfa á annað.
— Gafstu Sogguna ekki kort?
— Jú, auðvitað, en — James
var skrýtinn á svipinn. — Ég gaf
honum ekki kort sem á stlóð „Til
uppáhalds frænda míns“.
— Líttu á þetfca. Ég rétti James
það. — >ama stendur: „Til kenn-
ara miíns.
— Vá, sagði James aftur.- —
Sumir lesa ekki einu sinni hvað
stendur á kortunum áður en þeir
s'krifa nöfnin á þau.
— Kannski voru þeir komnir
í kortahraik, sagði ég. — Og nafn-
ið þitt var neðst á listanum.
Kannski —
James leit á miig og geifflaöi
sig- — >ú kannt svei mér að
gleöja féllk, sagði hann. — Hvað
þú getur tougsað undarflega. Já,
vitlaus ertu. Ekki' botna ég í bví
hvernig pabbi gat kennt þér að
lesa eða hvers vegna hann gerði
það. >ú —
— Hæ, James. Stráíkaihópur
var hjá hliðinu og hrópaði:
— Hæ, James. Komum í fótbolta-
James fleygði afganginum af
kortunum í kjöltu míha og stóð
upþ. — >ú mátt eiga þau, sagði
hann. — öll sömun. >ú getur
víst ekkert gert að því þótt þú
sért vitlaus. Hann gekik í óttina
að hliðinu.
— Kassann ldka? Mig langaöi
txl aö fara í boltalei'k með þeim
en ég gat það ék'ki. Síðast þegar
ég hafði fengið að vera með,
hafði einn af strákunuim spankað
of harkaieg'a í sköfiunginn á mér.
Jaimes haifði sparkað í hann á
móti og þegar mamma var bú-
in að gera að gilóðai'auga James,
hafði hún harðbannað að ég færi
oftar í fótboita.
— >ú mátt eiga kassann lxka.
James sneri við og kom til baika
og hjálpaði mér að tíná kortin
upp af þrepunuim kringum mig.
— Næsta ár, þegar tiú byrjair í
.skóhinum, þá færðu kannski
sjálf kassa undir vailentínusar-
kort. Kannski. Togaðu blúndu-
buxurnar upp unh þig og farðu
ir.n í húsið að skoða þau. >að or
að verða kallt úti.
— Mundu eftir endingunum!
SKOTTA
A
EWUM
STAB
FáiS þér íslenzk gólfteppl frói
TEPPIíí
Zlltínux

M
TEPPAHUSIfl
Ennfremur ódýr EVLAN teppi.
Sparið tíma og fyrirhöfn, og verditi á einum stað.
ISUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
ROBIIVSOIV'S ohavm: squash
iii;i blanda 7 sinmmi með vatni
— Ætti ég ekki heldur að fá þennan íimmhundruðka'll lániaðaH
hjá pabba? >að kosfcair allavega minna pappírsstríð.
HÚSEIGENDUR
Tek að mér að skafa upp og olíubera úti-
hurðir og hverskonar utanhúss viðar-
klæðningu. — Upplýsingar í síma: 20738.
Trésmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra,
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMl 41055.
Buxur - Skyrtur - Peysur-
Ulpur - o.m.fk
Ö.L. Laugavegi 71 — Sími 20141
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvœmar fyrir sveitabœi,
sumarbústaði og báta.
\
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVELAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA
UTI-INNI
Hreingerningar lagfærum ýmis-
legt s.s. qólfdúka. flísalögn mós-
aik, brotnar rúður og fleira.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð. ef óskað er.
SÍMAR: 40258 og 83327
i