Þjóðviljinn - 28.09.1969, Blaðsíða 10

10 SfÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Sunnudaguir 28. september 1969.
n
SKÁLDSAGA
EFTIR
MARY
DUTTON
— Þú ert of mikll gunga til
að. koma uppúr vatninu og segja
þetta upp í opið geðið á mér!
Og James fór aftur uppúr.
Og þá var það sem Thompsons-
kT.akkarnir snerust öU á hæli
og hlupu. Soggum líka.
James horfði á eftir þeim
þar til þau voru horfin. Þá greip
hann i stóra, gamla víðitág sem
hékk út yfir bakkann og rak
upp gól.
— Ég er Tarzan æpti hann
©g stökk og sveiflaði sér út yfir
vatnið og kom niður í miðjum
Heljarhyl.
Á leiðinni heim stönzuðum
við aftur hjá húsinu hennar
Donie. Meðan James var að tala
við Lewis í garðinum, fór ég
inn og Donie gaf mér heita kex-
köku.
Donie hafði sett ný bloð á
vegginn í stofunni sinni og á
leiðinni út stanzaði pg til að
lesia þau. Trudy hélt til haga
hiasarblöðunum úr matsölunni
hjá ungfrú Mildred og kom með
þau handa Donie til að lima á
veggina og ásamt marglita pá-
fuglinum á rúmteppinu gerði
þetta stofuna skemmtilega. Og í
vikunni sem leið þegar ég hafði
límt myndaseríur i lit.uip á vegg-
ina í stofunni okkar heima,
hafði ég haft ósköpin ölil fyrir
að ná þeim af aftur. Mamma
hafði verið bálireið í marga
diaga.
James var að kalla í mig. Ég
þokaði mér út og las eins lengi
og ég gat en fékk þó ekki að
vita hvað Mutt og Jeff hefðu
gert við veika hundinn.
• — Viltu bita? Ég rak kex-
kökuna upp að nefinu á James
en hann þatokaði ekki einu
áimíi fyrir sig. Kexkakan vax
heit og stökk og ilmurinn af
henrii minnti á áfir og svína-
feiti. Við beygðum stiginn upp
að húsinu hans Martins til að
fá lánaðar bækur.
Frá skógarstignum sem lá að
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Simi 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingux 6
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgredðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SÍMl 33-9-68
húsi Martins, heyrðum við riff-
ilinn hennar systur Mearl smella
þegar hún var að skjóta á flösk-
urnar sínar. Bróðir Mearl hafði
útbúið handa henni skotsvæði
með tómum flöskum og sand-
pokum bákvið þær, en James
sagði að hún hefði ekkert við
sandpokana að gera. Hann sagði
22
að systir Mearl hitti alltaf það
sem hún miðaði á.
Og hún hafði því ekki lagt
frá sér bysuna. Ekki fyrir fullt
og allt. Ég hafði einu sinni séð
skotsvæðið hennar, þegar við
James höfðum rölt yfirum einn
daiginn, og systir Mearl hafði
saigt að þegar ég yrði eldri
skyldj hún kenna mér að skjóta.
Hún sagði að þannig væri hægt
að fá útrás fyrir eitt og annað.
En svo bafði hún orðið hræðslu-
leg á svipinn ög sagt að það
væri bezt að ég segði bróður
Mearl ekki frá því að hún hefði
sagt þetta, þvi að bann væri
guðsmaður og gaeti ekki skilið
það. Ég hatfði engum saigt þaft.
Mór féll vel við systur Mearl.
Ég var ekkert fegin því að
fyrsta systir Mearl skyldi baf a
déið, en fyrst hún mátti til, þá
var ég svo sanniarlega fegin þvi,
að bróðir Mearl skyldi hafa val-
ið svona viðkunnanlega systur
Mearl í staðinn, þegar hann var
að fretsa fólk í New Orleans...
Mairtin var úti hjá trjánurp
sem uxu alveg niður að garðin-
um hanS að 'gefa íkornunum
mat. Hann hafði einu sinni sagt
að honum væri illa við áð
freista skógardýranna með öll-
um matnum sem óx inni í garð-
inum hans, og þess vegna, fór
hann með mat út fyrir girðing-
una handa þeim.
— Veiztu ekki að þetta er
tímasóun? sagði James við Mar-
tin þegar við- vorum komin til
hans út að trjánum. — Veiztu
ekki að helmingurinn af þessum
dýrum sem þú fóðrar og hænir
að þér lendir í gildrunum hans
Biily Bob Jacksons og bann
stendiur álengdar hálfan daginn
og horfir á þau deyja.
Martin stóð þama með skál-
ina tóma. — Við megum ekki
gefiast upp. Og hvernig líður
skólastelpunni í daig?
' Þetta var fallega sagt. Ég
yrði í rauninni ekki skólastelpa
fynr en á mánudag, en svona var
Martin. Hann vissi aJltaf hvað
hann átti að segja, vegna þess
að bann vissi svo mangt án þess
að það þyrfti . að segja honum
það, eins og til að mynda að
fólk væri veikt í sálinni vegna
þess að enginn mætti vera að
þvi að doka við nógu lengi til
að hlusta á það. Manni leið allt-
af j betur þegar maður bafði
heimsótt Martin, veigna þess að
hann vissi hve mikilvægt það
var að hlusta vel og reyna að
skilja. M-artin var góður eins og
pabbi en hann hafði betri tima.
Við fórum inn í húsið bans
Mairtins og hann gaf okkur epli
úr skál, sem stóð alltaf á borð-
inu. Við töluðum góða stund.
Mig langaði til að spyrja Mar-
tin atf hverju Thompsons-kraklk-
amir vildu ekki fara út í læk-
inn með Thee og Josie en svo
ákvað ég að bíða með það,
þanigað til ég væri búin að átta
mig betur á hlutunum.
Þegar við vorum tilbúin að
fara heim hjálpaði Martin okk-
ur að velja bækur og James
tók Robinsonfjölskylduna. sem
var eftirlætisbökin hans. Mig
lamgaði i einhverja af stóru.bók-
unum með beinagrindunum í —
James hafði sagt að það væru
læknabækur. vegna þess að
Martin hafði einu sinni ætlað
að verða læknir — en Martin
hristi höfuðið og brosti, svo að
ég tók Oliver Twist.
Sólin var að síga bakvið trén
þegar við fóirum frá Martin,
og trén voru grafkýrr. Ekkert
lauf bærðist. Ekkert hreyfðist
nemia stóru skýin sem dreifðu
sér um himininn og reyndu að
hylja bann.
— Hlaupið þið nú beint heim.
sagði Martin um leið og við
fórum, — Áður en dimmir
meira. Venie fær áhyggjur aif
ykkur.
Þetta var rétt hjá honum.
Manrnia varð áhyggjufull, ef við
vomm of lengi uti. Mamm-a
h-afði áhyggjuir af mörgu.
Himinninn varð alskýjaður
eftir að við lögðum af stað heim
og öðru hverju skall þungur
vafnsdropi á laufunum yfir okk-
ur. Skógurinn var kyrr og mað-
ur fann lyktina af moldinni und-
ir laufunum. Við gengum hratt.
Samt skaiM ég í hitanum.
Þegar við komurn fram tmd-
an banrtrj ánum bakivið húsið
okkar, fór oktour að líða betur.
Allt sem etftir var af sólinni
sem hafði verið svo ofsahedt
allan da'ginn, var rauður bjiarmi
fyrir ofan trén hdnum megin
við húsið oktoar. Gamla húsdð
sýndist silfurgrátt. Aftur fór um
miig skjáitfiti. Af hamingju í
þetta sinn.
Þetta hafði verið góður dag-
ur. Söngurinn, vinir okkar, hús-
ið okk'ar, lífshættir okikar — allt
saman. James hélt áfram á und-
an mér og ég velti fyrir mér
hvort mamma hefði nokkum
tíma séð gamla húsið svona
silfurgrátt og fyllzt hamingju
jrfir því þegar hún var lítil
stelpa.
— James!
Hann stanzaði við hliðið og
beið og mdg langaði til að hann
dokiaði við og horfði með mér.
— James, ertu ekki feginn að
við skulum eiga heima hér og
ekki í gula húsinu í Strawne.
— Tj'a, ég veit ekki. James
opnaði hliðið. — Ég held að
mamma hafi veirið ánægðari í
Strawne. En ég mundi eftir ís-
manninum ... Mamma setti pen-
ingana handa honum alltaf upp
a ískassann. Og einu sinni hafði
Dawn Starr tekið peningana of-
anaf ískassanum og við höfðum
farið niður að ávaxtasölunni á
horninu og keypt banana fyrir
þá. Dawn Starr hafði orðið veik
í maganum af því að hún át þá
alla, og þegar ég hugsaði um
hað, varð ég fegin. Fegin yfir
þvi að hún skyldi fá magapínu,
ekki fegin af því að hún skyldi
hafa tekið peningana hennar
mömmu.
Dawn Starr var frænka mín.
en hún var ekki vinkona miín,
jafnvel þótt hún gæfi mér fötin
sem hún óx upp úr.
Regndropi féll í andlitið á
mér og það var góð lykt úr
blauta rykinu í kringum mig, en
eftir að ég hafði hugsað um
Dawn Starr langaði mig ekki
lengur til að standa þarna úti.
Næsta morgun var eins og
trén meðfram moldargötunni út
að þjóðveginum hefðu verið
skrubbuð og sett í ný skólaföt
eins og við. Laufin höfðu sperrt
sig upp til að ná í regnið um
nóttina og rauðu og gulu blöð-
in glóðu.
Það voru pollar í götunni og
smálækir meðfram henni. Og
þess vegna gat Billy Bob Jack-
son skvett á okkur þennan
morgun án þess að þurfa að
sveiigja nokkuð af leið. Þarna
SKOTTA
HUSMÆÐUR!
Hvað er betra í dýrtíðinni en lágt vöru-
verð? Matvörumarkaðurinn opinn til kl.
10 á kvöldiri. — Gjörið svo vel að líta inn.
Munið hið lága vöruverð.
Vöruskemman
Grettisgötu 2.
FditS þér Isienzk gólfteppi frói
W&jmiSw
ZUttnta
"IPÍf
Wmí s
mm
TEPPAHEJOIÐ
Ennfremur ócíýr EVLAN teppt
Sparið tíma og fyrirfiöfn, og verrfið ó einum stað.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
ROBINSOYS ORANGE SQIJASB
má bianda 7 sinniom með vatni
— Þú þarft nú ekki aö láita eins og þú sért glataöur þótt skrjóður-
inn fari ektoi í gang.. •
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stœrðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar jyrir sveitabœi,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smœrri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f
MÁLNINGAEVINNA
ÚTI-INNI
Hreingemingar. lagfærum ýmis-
legt s.s. gólfdúka, flísalögn mós-
aik, brotnar rúður og fleira.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð, ef óskað er.
SÍMAR: 40258 og 83327
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500