Þjóðviljinn - 17.12.1969, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 17.12.1969, Blaðsíða 10
m ÞáöEWEUrN-N — Miövafcudagur 17. desamiber 1069. INGA HAMMARSTRÖM STJORNU HRAP 22 •weizl'unni í lovöld? — Nei- — Ætíá við veröurri ekfci að baíMa okkur vid þann hóp. — En það er óhugsandi. Það eru eintómir Svíar. — Þér sögðuð sjálf að Haiufer hafi talað sænsiku eins og inn- fæddur. Haidið þér að hánn hefðd ekíki getað útvegað sér falsað sænsikt vegabréf og strok- ið yfir til Svíiþjóðar, þegar jörð- in tók að hitna undir honiuim. Það eru fjölmörg fölsuð særnsk vegabréf 4 umferð meðal sitríðs- glaepamanna, bœði í Evrópu og Suður-Amerilku. Ég sat þögul og ígrundaöi þetta. — Hvað var Haufer gaimiall þegar þér sóuð hann síðast? — Svona sautjén, átján ára, helld ég. — Hainn ætti þá núnia að vera svo sem háilfifimmtuguir. , — Já, eitthvað þar um bil. Það var sumarið 1938 sem hann hvárf héðan fyrir fiullt og allt. — Blidiberg reynir að sýnast yngri, en óg er viss um aðhann er kominn yfir fiertugt, sagði hann hugsi. — Lundmark gæti hinsvegar verið rúmlega fimm- tugur, en í stjrrjöld eildast marg- ir hnaðar. Dahlbeck er líika ein- hvers staðar milld fertugs og fíimflnitugs. — Þá hygg ég að Aike Dahl- beok og Janos séu h'klegastir, sagdí ég. — HSnir eru alEtof stórir vexti. Detlef var lítilH og granniir. _____ — Sautján ára piltur er ekíki fullvaxinn.. Hann hefur kanns.lci aykið allin við hæð sína næstu árin. Hvað er nú þeitta? sagði' hann og benti á pappírsihaiuig á skrifborðinu mínu. — Eruð bér að fást við svona laigað? Ég gekk nær og ledt á blöð- m fEFNI SMAVÖRUR TÍZKUHNAPPflR HÁRGREIÐSLAN Hárgreiðslustofa Kópavogs Hrauntungu 31. Slmi 42240. Hárgreiðsla. Snyrtingar. Snyrtivörur. Fegrunarsérfræðingur é staðnum. Hárgreiðsln- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugav. 18. III. hæð flyfta) Sími 24-6-16. Perma Hárgreiðslu- og snyrtistoía Garðsenda 21 SÍMI 33-9-68 in og fór að brosa. — Ned, það er ein aif telpunum í húsinu sem var að teikna hendur einn daig- inn. Hann kvaddi og ég stóð með bamateikningiarnair í hendinniog sá hann hverfa út í næturkulið- Dóttir Elenu virtist hafa erft eiginileika móður sdnnar til að sjá hið skoplega, buigsaði ég þegar óg virti fyrir mér handa- verk hennar. Hún hafði verið að teikna hendur umhverfisdns. Ein höndin var lítil og mjó og hélt á risastórri spraiutu og það var ekki erfitt að geta sér þess til að hún tilheyrð'i Janosi. önn- ur höndin hélt á risastóru priiki, hin þriðja hélt á leikfangabíl, hin fjóirða var með skyrtuhnappa smeð greinairmerkjum. Ég safnaði blöðunu msaman og lót þau falla niður í brófakörf- una. Andartaiki síðar lé ég imilii rekkjuvoðanna, örmaigna af þreytu. Rétt áður en svefninn yfirbugaði mdig, fannsit mér allt í einu sem Jausndna væri að finna í einni af teikningunum, þótt ég solflniaði frá hugsuninni, þreytt og lurfcum lamdn. 14 Jaffios hafðd ráðlagit mér að liggja í rúfninu daginn eftir. Reyndar fannst mér ég vena út- jflvíld og vildi helzt fara á fæt- ur en bæði Elena og Britt-Ing- er voru að stjana krimgium m.ig og ég :lét meðhöndla mig edns og sjúkling. Ég gerðd það’ ekkí sízt Elenu yegna. Þegar hún hafði eitthvað að siýsla við, eiititíhvað sem kraí'ðist athygti honnar, var eins og hún gleymdi gersamttega daiglegri þörf sinnii fyrir afrétt- ara. Ég fékk margar heimsóknir- Þó var heimsókn Bergifettdts árla morguins ekki beinlínds sjúkra- vitjun, heldur öllu héldur yfir- heyrstta. Hann var í tvídfötum, reykti óluklku pípuna sína og hann var svo nauðailíkur leynilögregiu- manni í kvikmynd að það hlaut aö vena óivairt. — Ég hef verið aö vélta því fyrir mér sem þér sögðuð x giær, sagðd hann. — Ég hef haift axótt- ina til þess og ég held þaðhil jóti að finnast leið til að komast að raun um hver a£ þessum kunn- ingjum yðar getur verið Haufer. — Þór eruð þá sannfærðurum að hann sé til og það hafi verið hamn sem greiddi mér höggið í gæirkvöldi- — Já, það kemur varla ann- ar til greina. Hann httýtur að hafa séð yður opna þetta bréf, þekfct mymdina a£ sdáMuim sér og gert sér ljóist að hann yrði fyrir hvem mun að koma í veg fyrir að þér læsuð það betur. Jafnvel þótt útlitið sé gerbreytt, þá hljóta að fyrirfinnast einihver sérkenni- Hann tók mikila á- hættu í gær — það bendir til þess að hann telji sttg í bráðri hættu. — Þér haldið að hann reyni aftur? — Einu manneskjumar hér á landi sem hugsanlegt væri aó gætu þekkt hann aftur, voruð þið tvær, fyrrverandi fóstursyst- ur hans. Trúlega hefur hann orðið systur yðar að bana — hainn hefur sennálega eilt hana sruðiuir í mttð-Svtíihjóð, farið inn í húsið og sikotið hana meöanhún var að leita að mynd af hanium í attibúminu. Síðan héfiur hann sjálfur fflett aliþúmunum og tekdð burt ■ állar mymdir ’ áf sjálf um sér og ekdð um nóttina riorður á bógimn afbur. Hann hlýtur að hatfa verið örþreyttur í vinnunni næsta morgun. — Bréfið mitt sem hviairf í gær — hafdð þér getað haft upp á því? — Eins og þér munið, 'logaði eldur á aimtt í setustofu Dahl- beoklhjónamma. Þad hefði verið hægðairieiíkur fyrir Haufer að losa sig við þréfiið- Ég fann til skyndiileigrar þreytu og höfuðveinkurinn gerðd nú vart við sig á nýjan ledk — mér fiannst hanm byrja í hinésibótun- xim. „ — Nú emð þér eina von mín, unigfrú Malmström, hélt Berg- feldt áfram og blés frásérreykj- armekiki, svo að hrollur fór um miiig. — Hvemiig þá? — Með því að rifja upp -allt sem þér getið munaö . um. þenn- an Detttef Haufer. Að vísu vor- uö þér ung að ámm þegar þér sáuð hann sáðast, en eitthvað hljótið þér að rnuna. Hafði hann nokkrar undarlegar venjur? Var hann örvhentur? Hvoruim. meg- in sttdpti hann hárinu? Hvaða imatur þótti honum góður? Reykti hann? — Hann var etklki örvhentur- Ég mian ekki effliir nednum und- arlegum venjum hjá honum, nema hvað hann var illgjarn. Hann átti auðvélt með að henma eftir fódiki, en gerðd það aldred í gamni. Það var alltaf ednhver ill'kvittni í eftixlhermum hans. Matur? Tja, ég vedt ekki . . Jú, eitt man óg, hvort sem það hefur nókkra þýð'ingu eða ekiki — hann hafði ofnæmd fyrir skeldýmm. Hann fékk skelfileg útbrot þegar vdð átum kraibba, bóttignaði í framan og var af- myndaður dögiuim sarnan á eftir. En hann lét það eklki aftra sér, vegna þess að hann va-r sólginn í kraibba. Sama var að segja um krækling og rækjur og það var næstum alldired hafit á borðum þegar Detlef var í heimsókn, því að hann gat næstum aldrei stillt sig um að borða það, þótt hann vissx að það faari svona illlameð hann efitirá- — Ágætt, sagði Bergfeldt. — Einffndtt svona uppiýsdnigar geta komið að góðu gagni, Það væri hæigt að bréytast í útliti á tutt- ugu og fimm ámm en svona sérkenni og sdðir hverifa nasst- am aMrei. Muniðþérefitár nokikm ffleira? — Nei, saigði ég bi — Elf þór emð að velta ein- hverju fyrir yður, einlhverju sem yður fiiimst ómerkilegt, þá hik- ið ekíki við að segja það- Komdð með állar upplýsdngar sem þér getáð og við floíklkum þær á eftir. — Jú, það er eiitt sem oítókur var sagt' þegar lögreglan var.að leita að honum rétt eftir stríðið. Þá vorum við tiltöttuleiga ungar og skildum ekki vél hivað ixm var að vera. Áldtið var að Det- lef værd kynvilltur. Það varþess vegna sem hann hafði dkikd ver- ið tekiinn í herinn í stríðsbyrj- un- Hann var gerður vöröur í kvennadeiild í fangaibúðunum. Það tíðkaðist víst stundum —' þvi að þá var engin hætta á að fengaverðirn i r féllu í freisitni. — Álítið þér að einhverjir af karlimönnunuim sem vom í boð- iflmx hjá Daihlbecklhjónunum geti veirið kýnvxilltir? — Tæpiega, sagði óg. Annars er erfitt að segja um sdíkt. Blid- berg er talsivert daðurgefinn- Lundmark átti sér meira að seigja ásitkonu utan hjónbandsins og Dahlbeck . . . tja, ég veit ékiki. Hann virðist annars hafa ófeðlillegan áhuga á. kynferðis- málum. Hann er alltaf aðspyrja mdg tvíræðra spurninga um dvól mdna í útlöndum — virðdsthalda að engin sænsik kona geti haft aðsetur í ítattíu og Fralkkiandi nema kasta sér út í kynsvali. Þessar skoðanir rekst mað-ur stundum á erlendis , hjá einföld- um og bældum karlmönnum’, sem vildu gjarnan sjálfar taka hlid- arhopp en þora það ekki. Þeim s.ean eru mjög stuttkiipptir, vegna þess að þeir fara svo oifit tií rak- arans til að komast í sorpblöð- in. — Og Haraild Landíberg? BIBLIAN tlJÖLABÖKIN IIH) ÍSL.BIRI.ÍUFÉLAG -H“'kiu ^mfchvan&ðölcfu SkólavörðuhaeB Rvílc Sími 178Q5 RAZNOIMPORT, MOSKVA RUSSNESKI HJOLBAROINN ENDIST Hafa enzt 70.000 km akstui* samkvamt vottorai atvmnubllstjðra • Fæst hjá flestum hjölbaröasölum á landinu Hvepgi laegpa vepO ^ I fiítiÆsíf SfMI 1-7373 TRADINC CO. £1 GOLDILOCKS pan-cleaner pottasvampur sem getur ekki ryðgað Trésmiðaþjónustan veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við- haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra, ásamt þreytingum og annarri smíðavinnu úti sem inni. — SÍMI 41055. Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið! „ATERMO" — tvöfalt einangrunargler úr hinu heims- þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu- ábyrgð. — Leitið tilboða. A T E R M A Sími 16619 kl. 10 -12 daglega. SÓLÓ-eldavélar Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum staerðum og gerðum. — Einku’m hagkvæmar fyrir sveitabæi, sumarbústaði og báta. Varahlutaþjónusta. Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði. ELDAVÉLAVERKSTÆÐI JÓHANNS FR. KRISTJÁNSSONAR h.f. Kleppsvegi 62 - Skni 33069. lliiiiIliiliil!lilllí!íiiil!lll!lliillil!liilil)il!í!iliii!Ili!inilii!)!jií!!!l!l!!linillliIl)iili»lj!liHlliii!UlliSH!l!liil!llillSlllll 1 ...N HEFUR TEPPIN SEM HENTA YÐUR TEPPAHUSIÐ SUÐURIANDS- BRAUT 10 *■ SÍMI 83570 tiiii!mH!mmtmifflffmim!imiirm!!ifmiim!!!li!!!i!mmimmíiiHm!!iimii!i!tflimHÍ!IÍHiiifiiitiiiiiiifiiiiif Svefnbekkir — svefnsófar fjölbreytt úrval. □ Beztu bekkimir — bezta verðið. □ Endumýið gömlu svefnhúsgögnin. SVEFNBEKKJAIÐJAN Laufásvegi 4. — Sími 13492. Zetu gardínubrautir. Ódýrasta og vinsælasta gardínu- uppsetningin á markaönum. meö og án kappa fjölbreytt litaúrval Skúlagötu 61 Sími 25440 /

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.