Þjóðviljinn - 03.08.1973, Blaðsíða 13

Föstudagur 3. ágúst 1973. ÞJÓÐVtLJlNN — SIÐA 13
JON CLEARY:
Sendi-
fulltrúinn
— öjansmorð'í Quentin virtist
ekki einu sinni heykslaður yfir
hugmyndinni. Hann hristi
höfuðið. — Nei. Ég hef beðið þessi
tuttugu og þrjú ár að gjalda þessa
skuld. Ég hleyp ekki burt frá
henni aftur.
IV
Lisa sagði: — Ég fékk elda-
buskuna til að færa þeim eitthvað
á bakka. Hvað er á seyði, Scobie?
Er eitthvað i ólagi á milli þeirra?
— Ég held þetta sé persónu-
legt. Þau hafa fengið slæmar
fréttir. Honum afbauð hve létt
honum lét að ljúga: lygar voru
daglegt brauð hjá honum nú
orðið. En hann hafði enn á ný
ofurselt sig Quentinhjónunum:
Hverjar svo sem tilfinningar hans
voru i Lisu garð, þá var hann ekki
ofurseldur henni. — Hann
minntist eitthvað á að þau ætluðu
aftur til Ástraliu á laugardaginn.
Þau voru að borða ein i stóru
borðstofunni, sátu saman við
annan endann á langa borðinu.
Llsa hafði sagt I gamni að Malone
ætti að sitja i húsbóndasætinu.
Hann hafði ekki andmælt, en
hann fann vel,að þetta var ekki
gamanið eintómt: nú var hann
húsbóndinn.
Lisa leit upp frá matnum,
gaffallinn stöðvaðist á lofti. —
Aftur til Astraliu? A iaugardag?'
— Ekki útvarpa þvi. Hann bað
mig að hafa ekki hátt um það.
Hann segir þér frá þvi seinna.
Allir yrðu að fá að vita þetta með
timanum: hann velti fyrir sér,
hvernig hún myndi bregðast við
sannleikanum, þegar hún heyrði
hann.
— En ég verð að ná i farmiða
handa þeim — ætla þau bæði?
Hann kinkaði kolli. — Hann er
meö farmiðana. Þú þarft engar
áhyggjur að hafa af þeim.
Avisunin frá Quentin var I vasa
hans. Umslagið hafði legið á
rúminu hans, þegar hann hafði
farið upp til að þvo sér um hendur
fyrir matinn. Hann ætlaði ekki að
pexa meira út af þessum
peningum. Þeir skiptu hann engu
máli þessa stundina og enn minna
máli skiptu þeir Quentin nú og
framvegis. — Þau fara með hálf-
sexvélinni á laugardag.
Hún leit hvasst á hann. — Og þú
lika? Hann kinkaði kolli. Hún
lagði frá sér gaffalinn, reyndi að
sitja á óþolinmæði sinni. —
Scobie, hvað er um að vera? Þú
veizt meira en þú segir mér.
Hann svaraði ekki undir eins,
hafði matinn að yfirskini. Hann
var svangur en fann ekki bragð af
neinu. Lisa hafði sagt honum að
hann væri að borða Osso Bucco,
en það hefði eins getað verið
hundamatur. Loks sagði hann: —
Ég get ekkert sagt þér, Lisa. Ekki
enn að minnsta kosti.
— Ég veit þú ert I öryggisþjón-
ustunni, sagði hún óþolinmóö-
lega, — en hvað kemur örygg-
isþjónustan einkamálum þeirra
viö? Þeir ætla þó ekki að reka
hann, eða hvað? Tilhugsunin virt-
ist vekja skelfingu hennar. Hug-
myndir hennar um svik voru þær
að rfkisstjórn brygðist einstakl-
ingi.
— Ekki held ég það. Quentin
myndi segja af sér áður en þeir
rækju hann. Hann breytti um um-
ræðuefni.- Ef hann fer til baka —
fyrir fullt og allt, á ég við, ætlarðu
þá að vera hér áfram?
Hún tók aftur upp gaffalinn, fór
að borða með litlum áhuga. Hún
haföi unnið nógu lengi hjá þvi op-
inbera til aö skilja fyrr en skall I
tönnunum; Malone myndi ekki
segja henni neitt. — Vera i Astral-
iuhúsinu eöa áfram i London? Ég
held ég myndi ekki kæra mig um
að vinna hjá öðrum sendifulltrúa
en honum. Ég færi ef til vill i
heimsókn til Astraliu, að heim-
sækja foreldra mina. Af hverju
spyrðu?
— Eru þau ekki i Melbourn?
Myndirðu koma til Sydney?
49
— Af hverju til Sydney ? Ég hélt
þú ynnir I Canberra.
Hann var að verða kærulaus. —
Við höfum útibú I Sydney. Ég er
oftast þar.
— Ég á erfitt með að hugsa
mér þig sem njósnara.
— Ég er ekki njósnari. Ég er i
öryggisþjónustunni. Hann var
aftur orðinn hraðmælskur.
— Það er eitt og hið sama. Það
þarf fals til að ná árangri i þvi
starfi. Og mér finnst þú ekki vera
falskur.
— Bara i vinnunni, sagði hann
og vonaði að hann væri að segja
satt.
— Ég lét blekkjast einu sinni,
sagði hún og mundi eftir eðlis-
fræðikennaranum. Ég vildi ó-
gjarnan láta það koma fyrir aft-
ur.
Hann vonaði að hún myndi
skilja það, þegar hann útskýrði
fyrir henni, hvers vegna hann
heföi blekkt hana. Hann gæti
þurft að kalia á Quentin sem vitni
sér til varnar.
— Það verður móttaka annað
kvöld I Lancaster House, sagði
hún. — Getum við fylgzt að þang-
að? Ef þú ferð á laugardaginn —
— Ég ætlaði einmitt að biðja
þig um það.
— Ég varð fyrri til. Hún brosti.
— Hvernig bragðast Osso Bucco?
— Agætlega. Bragðskynið
haföi allt I einu lifnað aftur. Hann
brosti til hennar, tók upp beinið
og fór að naga það. — Ég sá þá
gera þetta I einhverri italskri
kvikmynd. Þetta er skynsamlegt.
— Til fjandans með finheitin.
Hún hló og tók beinið af diski sin-
um. Þau voru að japla á kjötinu,
slubra i sig sósu, brosa hvort til
annars, eigingjörn i tillitsleysi við
allt og alla nema sjálf sig, þegar
þau heyrðu útidyrnar opnast.
Lisa lagði frá sér beinið, þurrkaði
sér um hökuna og leit um öxl að
dyrunum sem lagu fram i and-
dyriö. — Ert það þú, Jósef?
Dökkklæddur brytinn kom i
dyrnar með harðkúluhattinn i
hendinni. ósjálfrátt leit hann fag-
mannsaugum á borðið, hann
kipraði varirnar þegar hann sá að
enginn pentudúkur var vafinn um
vinflöskuna. Hann yrði að tala við
eldabuskuna á morgun. — Vilduð
þér eitthvað, ungfrú?
Lisa hristi höfuðið. — Nei þetta
er allt i lagi, Jósef. Áttirðu góðan
dag?
— Já, þökk fyrir. Þetta hafði
verið versti dagurinn sem hann
hafði lifað, verri en nokkuð sem
gerzt hafði i Búdapest. — Góða
nótt, ungfrú. Góða nótt, herra
minn.
Jósef hvarf og þau heyrðu hann
ganga niður stigann sem lá að
herbergi hans á jarðhæðinni. Lisa
tók aftur upp beinið, en Malone
sagði. — Hvað skyldi hafa gengið
að honum?
— Hvað áttu við?
— Hann sýndist veikur. Eða
vansæll að minnsta kosti.
— Ungverjar sýnast alltaf ó-
hamingjusamir undir niðri. Ég
hef aldrei trúað sögunum um það
að þeir séu glaðlyndir og fjörugir.
Þeir eru ekki allir Zsa Zsa Gabor.
Hún leit á hann með alvörusvip
yfir sósuklint beinið. — Kannski á
hann sér persónuleg vandamál.
Ætli brytar geti ekki átt þau lika?
Tiundi kafli.
Jósef stóð stundarkorn efst i
stiganum sem lá upp úr kjallar-
anum. Fyrir neðan heyrði hann
eldabuskuna kvarta við ræsting-
arkonuna yfir þvi að laga morg-
unverð handa fólki sem bragðaði
ekki á honum, hún glamraði i
pottum og pönnum i mótmæla-
skyni. I anddyrinu stóð Quentin
með hattinn i annarri hendi,
skjalatösku I hinni og var að
kveðja Sheilu. Bæði virtust
þreytuleg og áhyggjufull; Quent-
in hallaöi sér áfram og kyssti
konu sina sefandi á vangann.
Sheila lyfti báðum höndum og
virtist gripa um hann gegnum
jakkann, hún sagði eitthvað og
Quentin hristi höfuðið dapur i
bragði. Jósef virti þau fyrir sér og
i fyrsta sinn siðan hann kom i
húsið fór hann að finna til kennda
i þeirra garð. Það hafði verið lið-
ur i þjálfun hans að tengjast aldr-
ei fólki og til þessa hafði hann
forðazt allar gildrur. Hann hafði
jafnvel forðazt hjónaband, þótt
hann hefði verið hætt kominn einu
sinni eða tvisvar. Hann var ekki
ófær um að elska. Hann fann ekki
til kærleika til fólksins sem stóð i
anddyrinu, en hann fann til sam-
úðar. Og það var upphaf að
tengslum.
Þá hringdi dyrabjallan og hann
gekk framhjá Quentinhjónunum
og opnaði dyrnar. Larter stóð
þar; Rollsinn beið fyrir neðan. —
Er að koma.sagði Quentin og leit
til Malones sem var á leið niður
stigann. — Þú ættir að skipta
þessari ávisun i dag. Það er ekki
vist að timi verði til þess á morg-
un.
Malone kinkaði kolli með sem-
ingi. — Þessi móttaka i kvöld,
hvernig á ég að vera klæddur?
— Ég er búinn að biðja Jósef að
leggja fram aukakjólfötin min
handa þér. Ég er hræddur um að
það sé samkvæmisklæðnaður enn
á ný. Orður, ef þú átt þær til.
Malone brosti.en það var erfitt
FÖSTUDAGUR 3. ágúst
7.00 Morgunútvarp.
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30., 8.15
(og forustugr. dagbl), 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimi kl.
7.50. Morgunstund barn-
annakl. 8.45: Heiðdis Norð-
fjörð heldur áfram lestri
sögunnar um „Hönnu
Mariu og villingana” eftir
Magneu frá Kleifum (13).
Tilkynningar kl. 9.30 Létt
lög á milli liða. Spjallað við
bændur kl. 10.10. Morgun-
popp kl. 10.25: Richie
Havens syngur. Carpenters
syngja. Fréttir kl. 11.00.
Tónlist eftir Igor Stra-
vinsky: Michel Béroff
pianóleikari og hljómsveitin
Orchestra de Paris leika
„Capriccio fyrir pianó og
hljómsveit” og „Þætti fyrir
pianó og hljómsveit” /
Filharmóniusveitin i Los
Angeles flutur „Petrúsku”
balletttónlist. Shibley Boyes
leikur á pianó. Zubin Mehta
stjórnar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfrengir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Með sinu lagi. Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum.
14.30 Siðdegissagan: „Eigi
má sköpum renna” eftir
Harry Ferguson. Þýðandinn,
Axel Thorsteinson les sögu-
lok (24).
15.00 Miðdegistónleikar.
Frægar hljómsveitir leika
klassíska dansa frá ýmsum
timum Leontyne Price
syngur ariur úr óperum eft-
ir Verdi.
16.00 Fréttir Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
16.20 Popphornið.
17.05 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00. Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttasepgill.
19.35 Spurt og svarað. Guðrún
Guðlaugsdóttir leitar svara
við spurningum hlustenda.
20.00 Sinfónískir tónleikar.
Sinfónia Nr. 1 i D-dúr eftir
Gustav Mahler. Konunglega
Filharmóniusveitin i
Lundúnum leikur, Erich
Leinsdorf stjórnar. Kynnir:
Guðmundur Gilsson.
21.00 Sumardagur i Rostock
Baldur Óskarsson segir frá.
21.15 Segðu mér af sumri.
Jónas Jónasson talar við
Sigrúnu Guðjónsdóttur.
21.30 Ctvarpssagan:
„Verndarenglarnir” eftir
Jóhannes úr Kötlum.
Guðrún Guðlaugsdóttir les
(6)
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Eyjapistill.
22.35 Draumvisur. Tónlistar-
þáttur i umsjá Sveins Arna-
sonar og Sveins Magnússon-
ar.
23.40 Fréttir i stuttu rnáli.
Dagskrárlok.
o a
Föstudagur 3. ágúst 1973
20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Karlar I krapinu. Fyrir-
sát. Þýðandi Kristmann
Eiðsson.
21.25 Að utan. Umræðuþáttur
um erlend málefni. Umræð-
um stýrir Jón Hákon
Magnússon.
22.05 „Fjögra laufa smárinn”.
Trompetleikarinn Clark
Terry leikur ásamt sin-
fóniuhljómsveit sænska út-
varpsins og tveimur popp-
hljómsveitum.
22.45 Dagskrárlok
FÍLAG ÍSLENZKRA HLJÖMLISTAHAiA,
#útvegar ybur hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar tækifæn
Vinsamlogast hringið í 202S5 milli kl. 14-17
Auglýsingasíminn er 17500
Hagsýn húsmóðir
notar Jurta
nntt v/orTS /
gott verö/
gott bragö
•] smjörlíki hf.