Þjóðviljinn - 22.12.1973, Side 13

Laugardagur 22. desember 1973. ÞJÓÐVILJINNSIÐA 13
gert það? Rósamunda reyndi að
rifja upp hvað Geoffrey hafði sagt.
— Haföihann sagt berum orðum
að móðir hans hefði svarað i sim-
ann en ekki Jessie? En Jessie
hefði lika þekkt rödd hennar. Eða
var Jessie flækt i þessa dularfullu
ráðagerð án þess að vita það
sjálf? Það voru nú til að mynda
allir þessir ættingjar sem hún átti
i Ástraliu. Ekkert virtist óhugs-
andi þegar ástralskir ættingjar
voru annars vegar. þeir voru nú
einu sinni dálitið sér á parti. Ef
Lindy ætti nú einhvern forrikan
frænda, af þvi taginu sem alltaf
eru að deyja i Ástraliu og arfleiða
bláókunnuga ættingja að öllum
miljónunum? Og ef nú vondi
frændinn, sem hefði annars átt að
erfa alla súpuna, væri giftur ein-
hverri af frænkum Jessiar og þau
hefðu lagt upp i ferðalag til Eng-
lands til að reyna að fá Jessie til
að halda þvi fram að Rósamunda
hefði hringt til hennar, að öðrum
kosti væri húsmóðir hennar i
skelfilegri lifshættu...
En nú var jafnvel höfundur sög-
unnar búinn að gera sér ljóst, að
hún var einum of fáránleg. Ef til
vill væri skynsamlegast að hætta
öllum vangaveltum og reyna ein-
faldlega að fjarlægja þessi hvim-
leiðu sönnunargögn eða hvað það
nú var. Þau komu hvort eð var
engum að gagni, útskýrðu ekki
neitt. Með festu og röggsemi stik-
aði Rósamunda uppstigann, flýtti
sér inn i svefnherbergið og að
skápnum.
Kápan var þar sem hún hafði
látið hana og skórnir sömuleiðis,
en taskan var horfin.
Hún fálmaði i ofboði um skáp-
gólfið, rótaði i skóm og alls konar
dóti. Hún hlaut að vera þarna,
sagði hún við sjálfa sig og vissi
fyrirfram að hún var þar ekki.
Hún hlaut að hafa orðið undir ein-
hverju — yst bakvið eitthvað....
Það liðu fimm minútur áður en
hún gafst upp, fimm minútur sem
fóru fyrst og fremst i að sannfæra
hana sjálfa um að Geoffrey hefði
ekki orðið fyrri til að finna hana.
Að hann hefði ekki fundið hana
og farið burt með hana án þess að
segja orð um það.
18
En þannig myndi Geoffrey
aldrei hegða sér! Aður en Rósa-
munda var búin að átta sig á
þessum ósköpum, var hún i óða
önn að vinna gegn öllu saman
með þvi að rifja upp allt þaö sem
hún vissi um eiginmann sinn og
skapgerð hans. Geoffrey var ekki
fyrir að pukrast, hann var mjög
opinskár. Ef hann hefði rekist á
töskuna i fataskápnum, hefði
hann undir eins haft orð á þvi við
Rósamundu. — Hvað i ósköpun-
um er nú þetta? hefði hann sagt,
og hernig stendur á henni þarna?
Og vissi hún eitthvað um það?
Hann hefði samstundis gefið
henni hlutdeild i ringlun sinni.
Honum hefði aldrei komið til hug-
ar að laumast burt með töskuna
án þess að minnast á það við
hana, án þess að gefa henni tæki-
færi til að koma meö skýringu.
En ef hann væri nú hræddur um
CELIA FREMLIN
KÖLD
ERU
KVENNA-
RÁÐ
að hún gæti ekki útskýrt neitt?
Jafnhræddur og hann hafði verið
i morgun vegna simhringingar-
innar til móður hans? Hefði hann
getað orðið svo skelk., að hann
hefði ekki þorað að spyrja hana
og upphugsað sjáifur einhverja
skýringu i skyndi, — og losað sig
siðan við töskuna i einhverju flýt-
isofboði, rétt eins og hún hafði
ætlað að gera.
Nei. Jafnvel þótt Geoffrey væri
hræddur hennar vegna, þá væri
það ólikt honum að haga sér
þannig, að minnsta kosti þeim
Geoffrey sem hún þekkti. Það
hlaut þvi einhver annar að hafa
tekið hana. Einhver... hver sem
var... og um leið varð þetta allt
svo ruglingslegt og fráleitt að það
var tilgangslaust að velta vöng-
um yfir þvi. Rósamunda var búin
að missa alla von um að finna
skýringu. Taskan var horfin, það
var mergurinn málsins, og nú
vonaði hún að hún væri horfin fyr-
ir fullt og állt. Hún vildi ekki
hugsa meira um hana, aldrei
nokkurn tima. Og ekki um hitt
aeldur. Hún tók skóna og kápuna,
hélt á þvi niður i garðinn og tók til
við að bursta burt leirinn. Leirinn
var þurr og laus i sér og auðvelt
að losa hann.Hann féll niður á
jörðina i þéttum, hörðum flögum
og fljótlega yrði hann með öllu
horfinn, sameinaður annars kon-
ar aur i venjulegum húsagarði i
London. Smáregnskúr — já, bara
vetrarnótt með raka og sudda og
engin verksummerki yrðu sjá-
anleg framar. Hún setti vel burst-
uðu skóna afsiðis, hengdi hreina,
þurra kápuna á vanalega herða-
tréð, og henni fannst sem hún
hefði afrekað eitthvað stórmerki-
legt, rétt eins og það kæmi nú á
daginn, að Lindy hefði aldrei
horfið.
Svo sterk var þessi tilfinning,
að þegar siminn hringdi, var hún
sannfærð um að nú myndi hún
heyra rödd Lindýar, og þegar svo
var ekki, leið góð stund áður en
hún áttaði sig á hvaða rödd þetta
var og að röddin var alls ekki að
tala um vandamálið sem hugur
hennar snerist um, heldur eigin
vanda — eins og altitt er um radd-
ir.
— Má ég kannski skreppa til þin
um fimmleytið? Bljúg rödd Nóru
var sárbænandi og ósköp fjarlæg,
en Rósamunda reyndi eftir megni
að koma skipulagi á hugsanir sin-
ar og fá þær til að beinast að
vandamálum Nöru — Ég hef svo
hræðilegar áhyggjur út af þessu
öllu, hélt röddin álram. — Og ég
verðað tala við þig áður en Will-
iam kemur heim.
— Auðvitað. Já, komdu endi-
lega. Já, komdu eins snemma og
þú vilt... Nei... ég er ekkert vant
viö látin.
Meðan Rósamunda reyndi að
róa Nóru, reyndi hún lika að átta
sig á þvi hvað var eiginlega um að
vera. Nóra var bersýnilega ekki
að tala um málefni Lindýar.
„Þetta allt” hlaut að standa i ein-
hverju sambandi við Ned — en
hafði drengurinn gert eitthvað af
sér nýlega? Eitthvað sem hún
hefði átt að vita um?
Hún hefði vist átt að vita það.
Þegar Nóra birtist siðdegis, varð
hún agndofa og jafnvel örlitið
móðguð yfir þvi, að Rósamunda
skyldi ekki hafa heyrt siðasta
kaflann i sögu Neds. En móðgun-
in hvarf fljótlega fyrir þeirri gleði
og ánægju sem hún hafði af þvi að
segja söguna enn einu sinni, og
hún laut áfram i stólnum, hélt
báðum höndum um tebollann,
taugaóstyrk og eins og á nálum.
Ned var bersýnilega strokinn
að heiman — i sjötta skipti að þvi
er Rósamundu minnti — án þess
að ráðfæra sig við foreldra sina
og siðan höfðu þau ekkert heyrt
frá honum.
— En hann hefur gert það áður,
er það ekki? sagði Rósamunda og
reyndi að sefa hana. — Það hefur
aldrei neitt orðið að honum. Og i
sambandi við bréfaskriftir, þá
skrifa strákar aldrei nokkurn
tima, þeir eru reglulegir vand-
ræðagripir hvaö það snertir. Þú
mátt ómögulega taka þetta svona
nærri þér, Nóra. Láttu þetta bara
lönd og leið.
Gagnslaust ráð. Rétt eins og
Nóra gæti með nokkru móti
hindrað Ned i að gera það sem
honum sýndist og fara leiðar
sinnar. En samt var eins og uppá-
stungan róaði hana ögn, þvi að
hún slakaði á krampakenndu tak-
inu á tebollanum og dreypti á
honum.
— Já, þetta er rétt hjá þér,
Rósamunda, þetta er alveg rétt,
og ég er lika að reyna að lita
þannig á málið, það er alveg satt,
en i þetta skipti er ekki nóg með
að hann sé farinn. Ég veit varla
hvernig ég á að koma orðum að
þvi. Hún leit flóttalega i kringum
sig i stofunni, eins og hún óttaðist
leynda hljóðnema, svo lækkaði
hún röddina. — Það hræðilegasta
er, að þegar hann stakk af i þetta
skipti, uppgötvaði ég að hann
hafði tekið átta pund úr töskunni
minni! Og ég veit ekki hvað Willi-
am gerir, ef hann kemst að þvi.
— Æ, Nora, þetta er hræðilegt
fyrir þig. Rósamunda reyndi eftir
megni að leita að viðeigandi
huggunaroröum. — En ertu alveg
viss um að hann hafi tekið þau?
Getur ekki verið að þú hafir týnt
þeim?
Nóra hristi höfuðið.
— Nei, þvi að ég vissi af pen-
ingunum þarna fyrir hádegismat-
inn, og klukkutima seinna voru
þeir horfnir og hann lika! Ég upp-
götvaði nefnilega strax að þeir
voru horfnir og þú skalt ekki
Brúðkaup
Laugardaginn 6. okt. voru gefin
saman I Bústaðakirkju af séra
Gunnari Gislasyni, föður brúð-
guma, Asdis Rafnsdóttir og Ölaf-
ur Gunnarsson. Heimili þeirra
verður að Laugarnesvegi 100
Rvik. Ljósmyndastofa Þóris
Laugavegi 178. Simi 85602.
Laugardaginn 6. okt. voru gefin
saman i Háteigskirkju af séra
Jóni Þorvarðarsyni Bryndis
Dagný Björgvinsdóttir og Guð-
brandur Þór Þorvaldsson. Heim-
ili þeirra verður að Gaukshólum 2
Rvik. Ljósmyndastofa Þóris
Laugavegi 178. Simi 85602.
Laugardagur
7.00 Morgunútvarp.
Veöurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Morgunleikfimi kl.
7.20 Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
* Morgunstund barnanna kl.
8.45: Svala Valdimarsdóttir
heldur áfram að lesa söguna
„Malenu og litla bróður”
eftir Maritu Lundquist (3).
Morgunleikfimikl. 9.20. Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli atriða. Morgunkaffið
kl. 10.25: Páll Heiðar
Jónsson og gestir hans ræða
um útvarpsdagskrána. Auk
þess sagt frá veðri og
vegum.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkvnningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
14.15 óskalög sjúklinga. Krist-
ín Sveinbjörnsdóttir kynnir.
15.20 Útvarpsleikrit barna og
unglinga: „lliki betlarinn”
eftir Indriða Úlfsson.Annar
þáttur: Villidýrið á isnum.
Félagar i Leikfélagi Akur-
eyrar flytja. Leikstjóri:
Þórhildur Þorleifsdóttir.
Persónur og leikendur:
Broddi/ Aðalsteinn Berg-
dal, Solveig/ Saga Jóns-
dóttir, Smiðju-Valdi/ Þrá-
inn Karlsson, Móðirin/ Þór-
halla Þorsteinsdóttir,
Faðirinn/ Jón Kristinsson,
Geiri/ Friðrik Stein-
grimsson, Raddir/ Gestur
Einar Jónsson og
Guðmundur Ólafsson, sögu-
maður/ Arnar Jónsson.
15.45 Lestur úr nýjum barna-
bókum.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
Tilkynningar.
16.25 Tíu á toppnum. Örn
Petersen sér um dægur-
lagaþátt.
17.25 Tónleikar. Tilkynningar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veður-
fregnir. 18.55 Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Tilkynningar.
19.10 Fréttaspcgill.
19.25 Úr ÞjóðsagnabókinniJDr.
Sigurður Nordal prófessor
les.
19.45 Hljómplöturabb.
Þorsteinn Hannesson
bregður plötum á fóninn.
20.30 A bóka m a rkaðinum.
Andrés Björnsson útvarps-
stjóri sér um kynningu á
nyjum bókum.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
22.30 Danslög. (23.55 Fréttir i
stuttu máli).
01.00 Dagskrárlok.
17.00 íþróttir. Meðal efnis i
þættinum verður mynd frá
leik Vals og Fram i
fyrstudeildarkeppninni i
handknattleik kvenna og
enska knattspyrnan, sem
hefst um klukkan 17.30.
Umsjónarmaður ómar
Ragnarsson.
19.15 Þingvikan. Þáttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn Björn Teitsson og
Björn Þorsteinsson.
19.45 lilé.
20.00 Fréttir.
20.20 Veður og auglýsingar.
20.25 Söngelska fjölskyldan.
Bandariskur söngva- og
gamanmyndaflokkur. Þýð-
andi Guðrún Jörundsdóttir.
20.50 Maðurinn. Fræðslu-
myndaflokkur um manninn
og hátterni hans. Þrettándi
og siðasti þáttur. Allt fyrir
ánægjuna.Þýðandi og þulur
Óskar Ingimarsson.
21.20 Erfðaféndur Páfans. 1
afskekktu fjallahéraði i
itölsku ölpunum búa
Valdesarnir og halda fast
við trúarbrögð feðra sinna,
kristindóminn, eins og þeir
telja að hann hafi verið i
upphafi. Danska sjónvarpið
hefur gert kvikmynd um
þessa elstu mótmælendur
kristninnar, sem fram til
þessa hafa varist öllum
tilræðum kaþólsku
kirkjunnar með bibliuna i
annarri hendi og byssuna i
hinni. Þýðandi og þulur
Ellert Sigurbjörnsson.
(Nordvision — Danska
sjónvarpið)
21.55 Makalaus móðir (The
Bachlor Motherí.Bandarisk
gamanmynd frá árinu 1939.
Aðalhlutverk Ginger
Rogers, David Niven og
Charles Coburn. Leikstjóri
Garson Kanin. Þýðandi
Dóra Hafsteinsdóttir. Ung
verksmiðjustúlka er á
heimleið úr vinnunni og
kemur þar að, sem móðir
hefur skilið nýfætt barn sitt
eftir við dyr munaðar-
leysingjahælis. Barnið græt-
ur sáran og stúlkan tekur til
við að hugga það, en
hjálpsemi hennar dregur
dilk á eftir sér.
23.15 Dagskrárlok.
UNDRALAND
Ný leikfangaverslun i Glæsibæ.
Allt sem rúllar, snýst, skoppar, tistir og
brunar- Fjölbreytt úrval.
Komiö, sjáiö, undrist í UNDRALANDI