Þjóðviljinn - 25.05.1974, Page 5

Laugardagur 25. mai 1974. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 5
Áœtlun eða
leiguflug
Nú eru talsvert miklar deilur
um farþegaflutninga með flug-
vclum, og deila þar flugfélögin
sem halda uppi áætlunarflugi og
leiguflugsaðilar. Flugfélag
islands hefur sent frá sér eftir-
farandi greinargerð i málinu:
Nú er auðvelt að ferðast milli
íslands og annarra Norðurlanda
og að sama skapi ódýrt. íslensku
flugfélögin, Flugfélag tslands og
Loftlciðir, bjóða hópferðafargjöld
i áætlunarflugi og nemur
fargjaldið frá Keflavík til
Kaupmannahafnar fram og til
baka kr. 11.165,- eða sem svarar
80% af fargjaldi annarrar leiðar.
(40% af normalfargjaldi). Þá er
miðað við að ekki færri en 70
manns ferðist saman i hópferð.
Auk þess sem þetta fargjald er
svipað og algengt er að taka fyrir
hvcrn farþega i leiguflugi hefði
það þann kost umfram leigu-
flugið, að ekki þarf að halda
hópinn, þegar farþegar ferðast
aftur til tslands, og geta þeir þvi
valið um ferðir með þotum Loft-
leiða og Flugfélagsins eftir þvi
sem hverjum og einum hentar.
Þessi lágu hópferðafargjöld
gilda ekki einungis milli tslands
og Danmerkur, heldur til allra
Norðurlanda.
Sams konar hópferðafargjöld
eru einnig I gildi frá Norður-
löndum til islands, og eru þau
10% hærri en frá íslandi.-
A sumri komandi mun mikill
fjöldi islendinga, sem og fólks frá
hinum Norðurlöndunum, notfæra
sér þessi lágu hópferðafargjöld
mcð áætlunarflugi og þykir það
heppilegra en að treysta á stopult
leiguflug. islensku flugfélögin
fljúga í hverri viku 12
áætlunarferðir til
Kaupmannahafnar, fjórar ferðir
til Osló og þrjár til Stokkhólms.
Það er þvi auðvelt fyrir
viðskiptavini Flugfélagsins og
Loftleiða að komast leiðar sinnar,
hvort heldur þeir ferðast i hóp-
ferðum eða sem einstaklingar.
Af framangreindu má Ijóst
vera að ekki munu hótelherbergi i
Reykjavík standa auð i sumar
þótt timabuijdið leiguflug inn-
lendra og eriendra aðila yfir
hásumarið, sem að sjálfsögðu
grefur undan þvi að hægt sé að
halda uppi áætlunarflugi yfir hina
mörgu vetrarmánuði, verði i
minna lagi.
Lág og hagkvæm hópferðafar-
gjöld I áætlunarflugi, svo og
mikill fjöldi sérfargjalda,hefur á
siðari árum gert leiguflugferðir
milli þeirra staða,sem áætlunar-
flug er fyrir hendi, ónauðsynlegt
og hefur auk þess reynst skaðlegt
fyrir góðar og greiðar samgöngur
utan háannatimans.
Hér sést eitt atriði þeirrar
herstjórnarlistar sem borgar-
yfirvöld nota i striði sinu gegn
ibúum Múlakamps: að leyfa
byggingu upp undir hús
þeirra .• i þessu tilviki byggði
eigandi hússins til hægri ofan i
Jakob Arnason býr aö
Suðurlandsbraut 112. Honum,
ásamt þremur öðrum húseig-
endum i hverfinu,hafði tekist
að knýja fram loforð borgar-
yfirvalda fyrir þvi, að ef til
þess kæmi að þeir létu hús sin
af hendi fengju þeir fjórar
samliggjandi lóðir i staðinn.
Var þá rætt um lóðir við
Tunguveg og Rauðagerði en
þar á borgin lóðir sem hún
kveðst ætla að láta fólk fá sem
orðið hefur i vegi hinna
almáttku skipulagsvalda
borgarinnar.
Yfirvöld kváðu þó eftir að
skipuleggja þetta svæði og
yrðu þeir fjórmenningarnir að
biða i eitt ár meðan það var
gert. Loks er þvi verki lokið og
þá gerist það að yfirvöld
semja við Jakob um bætur
fyrir hús hans og er þar inni-
falin ein af lóðunum fjórum.
Þetta gerðist þann 6. febrúar
1973.
kartöflugarði eiganda timbur-
hússins. Bak við pallana er
loftræstirúða sem blæs
miklum fnyk frá áliminga-
verkstæði sem er i húsinu og
er sjaldnast hægt að opna
glugga fyrir þvi.
Það ætlar seint að linna
pislargöngu ibúa Múlahverfis
milli Heródesa og Pilatusa
borgarkerfisins. Eins og áður
hefur verið greint frá i fjöl-
miðlum hefur borgin neytt
allra bragða til að hrekja
þetta fólk úr húsum sinum án
þess að bæta þeim tjón sitt
eins og henni þó ber sam-
kvæmt lögum.
Ýmislegt hefur á daga þessa
fólks drifið þau 25 ár sem það
hefur orðið að berjast fyrir
sinum málum. Eitt sinn voru
þeir komnir með stórvirkar
vinnuvélar og sprengingar
upp að húsum fólksins og
þurfti það að kalla á lög-
regluna til að stöðva þá —
klukkan tvö um nótt.
Það nýjasta sem gerst hefur
— eða réttara sagt ekki gerst
— erað borgaryfirvöld ætla að
svikja þrjá húseigendur i
hverfinu um lóðir sem þau
voru búin að lofa þeim
Þess má svo
geta að steinhúsið var byrjað
að byggja þremur árum áður
en skipulag svæðisins var
staðfest. Svona mikið liggur
borgaryfirvöldum á að hygla
gæðingum sinum.
Siðan hefur ekkert gerst i
máli hinna þriggja.
Nema hvað nú nýlega hafa
þeir haftspurnir af þvi að búið
sé að úthluta þessum lóðum
eða amk. einhverjum þeirra.
Eflaust hefur einhverja
gæðinga borgarstjornar
vanhagað um lóðir.
Pislarsaga þessa fólks er
orðin æði löng, of löng til þess
að hægt sé að gera henni itar-
leg skil hér og nú.
Hins vegar má draga
lærdóm af þvi framferði sem
borgin hefur sýnt af sér i þessu
máli. Fyrst úthlutar Gunnar
Thoroddsen þessum lóðum i
lok fimmta áratugsins. Voru
þær þá á óskipulögöu svæði
eins og fleiri lóðir sem þessi
pólitiski ævintýra maður
úthlutaði.
Árið 1963 er svæðið svo
skipulagt og hefði mátt ætla að
borgin yndi þá bráðan bug að
þvi að semja við ibúa
hverfisins um eignaupptöku
og bætur fyrir hana. En nei.
Þess i stað er öllum brögðum
beitt til þess að hrekja fólkið i
burtu og sölsa undir sig lóðir
þess fyrir sem minnst fé.
Þá má geta þess að i júli i
fyrra fengu þeir
fjórmenningar Neytenda-
samtökin til þess að semja
fyrir sig bréf til félagsmála-
ráðuneytisins þar sem þeir
spurðust fyrir um réttarstöðu
sina gagnvart borginni og
skipulagsyfirvöldum. Ekkert
svar hefur borist.
—ÞII
Múlakampur:
Svikin loforð
og ofríki
er það sem borgin sýnir hinum
almenna borgara
Herðvim
róðurinn!
Fundinum i I.augardalshöll
bárust baráttukveðjur frá Al-
þýðubandalaginu á Siglufirði og
kjördæmisráði Alþýðubandalags-
ins i Norðurlandi vestra.
Þá bárust baráttukveðjur frá
Ragnari Arnalds, formanni Al-
þýðubandalagsins:
„Alþýðubandalagsmenn á
kosningafundi i Laugardalshöll!
Norðlendingar senda ykkur
brennheitar baráttukveðjur!
Herðum róðurinn! Þvi nú er
sannarlega lag!
Ragnar Arnalds”
Kærðir
inn á
kjörskrá
Kosningastjórn Alþýðubanda-
lagsins hefur að undanförnu verið
að kæra og fá dæmda inn á kjör-
skrá um 30 islenska námsmenn á
Norðurlöndum. Þetta hljómar
undarlega i okkar eyrum sem
ekki vitum annað en að islenskir
rikisborgarar hvar sem þeir eru
staddir á jarðarkringlunni hafi
ótviræðan kosningarétt.
Blaðið hafði tal af Arnmundi
Bachmann sem hefur staðið i
þessu fyrir kosningastjórnina.
Hann sagöi að meginregla lög-
heimilislaganna væri sú að náms-
menn,fólk sem lcitar lækninga er-
lendis og þeir sem eru i skamm-
timaheimsóknum hjá ættingjum
erlendis halda kosningarétti sin-
um á Isiandi.
Eftir að gert var samnorrænt
samkomulag um gagnkvæm rétt-
indi fólks innan Norðurlandanna
hafa íslendingar, einkum náms-
menn, haft tök á þvi að komast
inn i tryggingakerfi hinna Norð-
urlandanna með þvi að láta skrá
sig þar.
Þetta hefur orðið til þess að þeir
hafa dottið út af spjaldskrá Hag-
stofunnar en þýðir þó engan veg-
inn að þeir hafi skipt um lögheim-
ili. Þetta eru mistök enda alls
ekki i anda laganna að menn
missi réttindi við að fá aukin rétt-
indi annars staðar.
Þess vegna höfum við orðið að
standa i þvi að kæra menn inn á
kjörskrá meðan sá frestur var
ekki runninn út en siðan að fá þá
dæmda inn. Við kærðum inn 12-15
manns og höfum fengiö 6 dæmda
inn en ætlum svo á siðasta dóm-
þingi fyrir kosningar sem var i
gær (föstudag) að fá 12-15 til við-
bótar dæmda inn á kjörskrá.
—ÞH
Jón Múli Arnason:
Orðsending vegna
yfirlýsingar um
pólitíska óhlut-
drægni
Jón Múli Arnason bað Þjóð-
viljanna að koma meðfylgj-
andi yfirlýsingu á framfæri,
sem rituö er að gefnu tilefni.
Var yfirlýsingin send ritstjóra
Morgunblaðsins I gær.
Rvik. 24. mai ’74.
Orðsending vegna yfir-
lýsingar um pólitiska óhlut-
drægni.
Hr. ritstjóri.
Vegna þess að ég er nefndur i
formála blaðs yðar að yfir-
lýsingu fréttamanna og frétta-
þula sjónvarpsins fimmtud.
23. þ.m., bið ég yður vinsam-
legast að birta eftirfarandi
orðsendingu til þeirra i blaði
yðar þegar yður hentar best.
Virðulegi herra Eiður Guðna-
son.
Þar sem þú ert efsti maður á
undirskriftalista ykkar starfs-
systkinanna, og tvimælalaust
þeirra þroskaðastur, ávarpa
ég þig persónulega. Þar að
auki ertu göfugmenni, —það
duldist engum sem sá hve þú
varðst hryggur og sár i sjón-
varpsþættinum þinum i hitti-
fýrra, þegar upp komst um
nokkur niðingsverk Banda-
rikjahers i Vietnam. Þó fannst
mér dálitið skritið hvað þér
kom þessi vitneskja á óvart,
þar sem allir fréttamenn á
Vesturlöndum voru búnir að
tönnlast á hryðjuverkum vina
okkar i heilan áratug, — það
er að segja þeir starfsbræðra
þinna sem ekki eru bullUr eða
fifl, nema hvorttveggja sé. En
undrun þin i þættinum er
skiljanleg þegar höfð er i huga
reglan i yfirlýsingu þinni 23.
þ.m. um störf fréttamanna og
fréttaþula við rikisfjölmiðil,
sem lögum samkvæmt skal
gæta fyllstu óhlutdrægni
gagnvart mönnum og mál-
efnum. Þessi regla var lika i
gildi þegar ég byrjaði að vinna
við Rikisútvarpið 1946, nokkru
áður en sjónvarp hófst. Þá
voru menn ekki komnir langt
á þroskabrautinni, — margir
haldnir þeirri firru að hafa
persónulegar skoðanir á
mönnum og málefnum, iðu-
lega pólitiskar i þokkabót, og
töldu það sjálfsögð mannrétt-
indi að mega koma fram fyrir
hönd pólitiskra samtaka i
kosningabaráttu og þar fyrir
utan, — óg einstaka voru jafn-
vel svo óþroskaðir að þeir
hefðu staðið við skoðanir sinar
hvar og hvernær sem var, —
og hvað sem hver sagði, —
meira að segja yfirmenn á
vinnustað i Rikisútvarpinu.
En þeim datt þá aldrei i hug,
fremur en nú, að setja sjálfum
sér né starfsmönnum sinum
neinar reglur um pólitiskar
skoðanir.
Þú og starfssystkini þin hafa
nú sem betur fer náð meiri
þroska, og setjið ykkur þessar
reglur sjálf. Sjálf hafið þið
eflaust lika sett ykkur
reglurnar um að koma hvergi
nærri sjónvarpsauglýsingum,
og skil ég mætavel að slik
vinna er fyrir neðan virðingu
ykkar. Oðru máli gegnir um
mig, — ég er hvenær sem er
reiðubúinn að vinna við sjón-
varpsauglýsingar, — fyrir
aukaþóknun, — og hef nú haft
að aðalstarfi að lesa útvarps-
auglýsingar i rúm 28 ár, —
margar hverjar um magabelti
og brjóstahöld, en einnig
ýmislegt annað, t.d.
r a f m a g n s g i t a r a og
trommukjuða i Hljóðfæra-
versluninni Rin. Þó hefur mér
aldrei dottið i hug að versla
með rafmagnsorgel né önnur
hljóðfæri, og sýnir það best
hvað ég er vanþroska miðað
við frú Svölu Thorlacius.
Kannski hefur hún ekki ennþá
sett sér neinar reglur um
ihlaupastörf utan hins opin-
bera vinnutima, eins og þú
sem lætur þér nægja að vera
fréttamaður bresku ihalds-
pressunnar i algjörum hjá-
verkum, af áhuga á starfinu
einu saman, liklega án þess að
taka nokkra þóknun fyrir. Frú
Svala á liklega enn eftir að
læra sitt af hverju um það sem
samrýmist störfum frétta-
manna og fréttaþula, áður en
hún nær jafn langt á þroska-
brautinni og þú.
En ég held að það sé alveg
vonlaust með mig, — héðan af
tekst mér áreiðanlega ekki
að læra að hafa i heiðri jafn
göfgandi reglur og þið i sjón-
varpinu. En ef að þvi kynni að
koma að ég teldi mig geta lært
eitthvað fallegt og gott af
ykkur fréttafólki og skemmti-
kröftum á yfirlýsingar-list-
anum fyrrnefnda, skal ég láta
ykkur vita i tima. Þangað til
getur þú virðulegi herra Eiður
Guðnason haldið áfram að
byrja hvern starfsdag á
þessum orðum: Guð ég þakka
þér að ég er ekki eins og aðrir
menn, — ef þú kannt ekki
framhaldið geturöu fengið
upplýsingar um það hjá yfir-
manni þinum, einhverntfma
þegar hann kemur úr auka-
vinnunni i kirkjunni sinni.
Virðingarfyllst
Jón Múli Arnasnn