Þjóðviljinn - 06.10.1974, Síða 15
Sunnudagur 6. október 1974. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
ísland,
þér
ætlar
aö
hnigna,
Matthías
„Island, þér ætlar að
hnigna/eru þar merki til”,
kvað Hallgrimur Pétursson og
hafði illan grun um hvað verða
mundi.
Það gekk eftir i Morgun-
blaðinu um daginn þegar sagt
var frá útför Sigurðar Nor-
dals. Tilvitnun: „Sigurður
Nordal hafði sjálfur óskað
eftir þvi að yrði sunginn sálm-
ur, skyldi sunginn til enda
sálmurinn eftir sr. Hallgrim
Pétursson um dauðans óvissa
tima þar sem m.a. segir: Einn
vegur öllum greiðir /inngang i
heimsins rann /margbreyttar
list mér leiðir /liggi þó út það-
an”. (Ath.semd ÞJV: þetta er
úr 6. versi sálmsins).
Tilvitnun i Mbl.: „Honum
lýkur á orðunum: Hvenær
sem kallið kemur /kaupir sig
enginn fri /þar læt ég nótt sem
nemur /neitt skal ei kviða
þvi”. (Rangt! Þetta er úr 9.
versi en þau eru alls 13).
Tilvitnun i Mbl.: „Ef aðrir
sálmar yrðu sungniir, hafði
Sigurður óskað eftir að þeir
yröu einnig eftir Hallgrim .
Pétursson. Voru sungnir
sálmarnir: Ég veit minn ljúf-
ur lifir og Allt eins og
blómstrið eina”. (Ath.semd
ÞJV: Ég veit minn ljúfur.... er
upphafið á 10. versi þessa
sama sálms, en Allt eins og
blómstrið . er upphafið á
sjálfum sálminum, 1. versið).
Sigurður Nordal var um-
burðarlyndur maður og góð-
viljaður og það má vel vera að
hann hefði kimt við og orðið
þetta að spaugsyrðum við
Matthias ritstjóra og sálma-
skáld, ef hann hefði mátt lita
mistökin.
En ætli Hallgrimur hefði
ekki rekar hafið á loft svipu
vandlætingarinnar eins og
hann gerir ótæpilega i Aldar-
hætti sinum: „Mannkosta
lægðir /en lastanna nægðir /i
landinu spretta”. Og: „Svo
þverra listir /þvi mjög eru
misstir /þeir menntirnar
auki”. Eða: „Vits kulnar sæði
/á vinds hyrjar svæðli /þvi
veldur geð þrárra /að lesa góð
fræði /og læra siðgæði /er
lunderni fárra”.
H.
SALON GAHLInI
Konan min er mjög eyðslu-
söm. Hún viðurkennir
reyndar, að tveir og tveir eru
fjórir, en hún heldur þvi jafn-
framt fram að það sé of litið.
Onedin-skipafélagið heitir breskur framhaldsmyndaflokkur sem sjónvarpiö hefur sýningar á á mánu-
daginn. Mynd þessi gerist kringum 1860, en BBC lét gcra myndaflokkinn sumariö 1971.
HAMSKIPTI
ÚTVARPSINS
Svolítið líf er að fær-
ast í sjónvarpið núna
með lækkandi sól.
Fréttaskýringarþætt-
irnir frá í fyrra eru að
fara í ganga. Heims-
hornið heldur sér
óbreytt, en Landshorni
var kastað og tekið upp
heitið Kastljós.
Og það fór sem líkur
bentu til, að fIjótlega
tæki sjónvarpið að sér
að koma á framfæri
þeirri merku hugmynd
hægrimanna hér á landi,
að koma útvarpsráði
vinstrimanna fyrir katt-
arnef.
Þegar þessar linur eru
skrifaðar, hefur hinu nýja
Kastljósi enn ekki verið varp-
að á landslýð, þannig að at-
hugasemdir þar um verða að
biða nokkuð.
Eftirleiðis verður reynt að
gera nokkra bragarbót á þess-
ari næstöftustu siðu Þjóðvilj-
ans, og reynt að halda úti
skrifum um sjónvarps- og út-
varpsdagskrá eftir þvi sem
tilefni gefst.
Rikisútvarpið er eins og
rjúpan. A haustin fer það i sér-
stakan vetrarham, og er fátt
eitt um það að segja, en þvi
miður er væntanlegur sjón-
varps- og útvarpshlustandi
Þjóðviljans enn i sumarskapi
og ekki farinn aö stilla á vetr-
ardagskrána. Vonandi næst
hann þó niður á jörðina innan
tiðar.
Dagskrá sjónvarpsins næstu
viku er um sumt fýsileg. Þeir
leiðinlegu bretar, Hammond-
bræður, koma i siðasta sinn á
skjáinn i kvöld, en reyndar
hefur heyrst að þeirra muni
von siðar. 1 stað bræðranna
hefur hafst upp á öðrum
breskum framhaldsmynda-
flokki, og heitir sá Onedin-
skipafélagið. Skipafélag tekur
við af vörubilastöð og segir
þessi nýja framhaldssaga frá
fólki i Liverpool i Englandi á
árunum um og eftir 1860.
Af öðrum dagskrárliðum
vikunnar má nefna heimildar-
mynd frá BBC og fjallar sú
mynd um spænska skáldið
Garcia Lorca. Islenskir Spán-
arfarar hljóta að hafa brenn-
andi áhuga á spánskri menn-
ingu eins og rommi, og vænt-
anlega munu þvi margir sitja
við kassann á mánudags-
kvöldið, en sýning myndarinn-
ar hefst klukkan 22.
A laugardagskvöldið næsta
verður sýnd finnsk mynd sem
heitir Sveinn dúfa. Áður en
sýning myndarinnar hefst, les
Gisli Halldórsson leikari sam-
nefnt kvæði eftir Runeberg i
þýðingu Matthiasar Jochums-
sonar, en handrit myndarinn-
ar er einmitt byggt á þessu
kvæði.
Sveinn dúfa, aðalpersónan,
er ungur piltur sem gengur i
herinn og ákveður að þjóna
föðurlandinu á þann hátt.
—GG
0..0
íslendingurinn hjá Disney
Stundin okkar byrjar
vetrarskeið sitt í dag. I
vetur verða umsjónar-
mennirnir þeir sömu og í
fyrra, þ.e. Hermann R.
Stefánsson, danskenn-
ari og Sigríður Margrét
Guðmundsdóttir.
1 þættinum i dag verður
m.a. sýnd teiknimynd um
indiánadreginn Kikó. Það var
Disney-fyrirtækið ameriska
sem framleiddi Kikó og mynd-
ir um hann, en það fylgir og
sögunni, að það var islending-
ur sem skapaði þennan Kikó.
Höfundur indiánadrengsins
var Karl Gústaf Thorsson,
sonur hjónanna Stefáns Þórð-
arsonar og Sigriðar Þórarins-
dóttur. Þau fluttu til Kanada,
og þar ólst Karl Gústaf upp.
Hann fór ungur að teikna,
réðst siðar til Disney-fyrir-
tækisins og hann skapaði m.a.
vinsælar figúrur eins og Bugs
Bunny, filinn Elmer, indiána-
drenginn Hiawatha og fleiri.
Karl Thorsson dó 1967.
SÍÐAN
Umsjón:
GG
Þeir skrifa...
Matarlyst
Bettyar...
Þegar Nixon varð forseti
Bandarikjanna, sællar minn-
ingar, birti Morgunblaðið heil-
siðugrein, þar sem gerð var
hinrækilegastagrein fyrir þvi,
hvað væri eftirlætismatur
nýju forsetafrúarinnar þeirra
fyrir vestan. Auðvitað var
stórmenntandi fyrir kven-
fólkið á Bergstaðastrætinu og
Birkimelnum hérna að vita,
hvaða sósur voru i uppáhaldi
hjá svona eðalfrú i útlandinu,
og ekki að tvila að bragö-
laukarnir voru háþroskaðir i
konu á borð við Pat Nixon.
En öllu hrakar, jafnvel
Morgunblaðinu. Nú er sinnu-
leysiðkomið á það stig, að það
hefur enga viðleitni haft til
þess að veita skylduga fræðslu
um, á hvað Bettý Ford er
lystugust, fremur en hún legði
sér bara til munns saltket og
baunir með gulrófum að
austan.
—JH
...og matar-
lyst Ólajó
--Dóru finnst gaman að hús-
verkum, meira aðsegjaað þvi
að vaska upp. „Nei”, hús-
bóndinn segist litið taka þátt i
heimilisstörfum yfirleitt. „En
hann gerði það hér áður fyrr,
þegar meira var að gera hjá
mér,” segir Dóra.
Einn af uppáhaldsréttum
Ólafs er saltfiskur meö mör-
floti út á að vestfirskum sið.
„Ég er hálf vestfirsk og leyfi
mér það að elda skötu einu
sinni á ári á Þorláksmessu, þó
að ég sé ein um að þykja hún
góð,” segir Dóra. Ólafur flýr
þó ekki húsið heldur smakkar
á matnum. „Annars læt ég
hann alltaf ráða. Það er gott
að eiga skynsaman mann,”
heldui hún áfram. En ólafur
vill ekki viðurkenna þessi yfir-
ráð sin, enda augijöst að þá
væri engin skata matreidd.
—EVI
Hestur á
Ml 1 • /
rolti í
plastfötu
Fyrirsögn úr Mogga
Hestur á
rölti í
plastfötu
Eddi, ég held viö veröum á-
nægö meö nýju vinnukonuna.