Þjóðviljinn - 23.11.1975, Qupperneq 14

14 SÍÐA — ÞJÓDVILJINN Sunnudagur 23. nóvember 1975.
Leiöbeiningar
Stafirnir mynda islensk
orö eða mjög kunnugleg
erlend heiti, hvort sem
lesið er lárétt eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt
númer og galdurinn við'
lausn gátunnar er sá að
finna staflykilinn. Eitt
» orð er gefið og á það að
vera næg hjálp, þvi að
með þvi eru gefnir stafir i
allmörgum öðrum orð-
um. Það eru þvi eðlileg-
ustu vinnubrögðin að
setja þessa stafi hvern i
sinn reit eftir þvi sem töl-
urnar segja til um. Einnig
er rétt að taka fram, að i
þessari krossgátu er
gerður skýr greinarmun-
ur á grönnum séíhljóða
og breiðum, t.d. getur a
aldrei komið i stað á og
öfugt.
! ¥ /¥ 17- 3 ¥ 5’ 10 9 21 22 (o ¥ V (s> 2S ?
2 8 18 // 5 0? b ? 3 10 V 12 18 b lb ¥ /¥
3 10 5 H Q? ¥ 18 b 12 18 3 26 23 8 8 /9 3 07
¥ 3 3 21 8 8 0? H 9 ¥ W i¥ ¥ /9 12 QQ 28
5~ V 7/ /3 22 8 e IP IH 9 2? 9 3 18 9 $
0? II !°i 3 0? ¥ 5 QQ 18 2S 2S QQ (s> 16 3 30 8
b iZ 7? 3 QQ 3 ¥ /¥ 9 ? V 28 ¥ /9 4 0?
? IZ 3 2! /3 Q? 20 12 É T~ 0? ib 3 ¥ /9 25
S V ib ¥ 3 8 T~ 3 0? Q? isr 18 /¥ /¥ 0? 12 3 31
9 ii H 0? 11 (p 12 QQ 21 10 & cý ¥ b ¥ 07 8
¥ 13 8 8° é> ¥ Q? w~ 2H 3 o? H■ 8 3 20 5- |/0 2
HALLDÓR
KILJAH
LAXNESS
Setjið rétta bókstafi i reitina
neðan við krossgátuna. Þeir
mynda nafn á heimsþekktum
rithöfundi. Sendið þetta nafn
sem lausn á krossgátunni til af-
13 ¥ /9 8 16 1¥ 2J 3

greiðslu Þjóðviljans, Skóla-
vörðustig 19, merkt „Verð-
launakrossgáta 9”. Skilafrestur
er þrjár vikur.
Úr réttum lausnum verður
dregið og hlýtur sá, sem útdreg-
ið nafn ber, Alþýðubókina að
launum.
Vart þarf að taka fram, að Al-
þýðubókin er skrifuð af Halldóri
Laxness, sem þá hét auk þess
Kiljan, en þessi útgáfa bókar-
innar var gefin út vegna nóbels-
verðlaunanna, sem árið 1955
féllu Halldóri i skaut. í bókinni
eru 16 þættir eða ritgerðir. Bók-
ina prýða myndir frá afhend-
ingu nóbelsverðlaunanna til
handa höfundi.
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 6
Dregið hefur verið úr lausnum verðlaunakrossgátu
nr. 6, sem birtist 26. okt. og kom upp naf n Birnu Odds-
dóttur, Kleppsvegi 26, Reykjavík. Verðlaunin eru bók-
in Byr undir vængi eftir Kristin E. Andrésson. Birna
er beðin að vitja bókarinnar til ritstjórnar Þjóðviljans.
Austurþýskir baráttumenn
fyrir sósíalísku lýðræði
Fyrirhugað hafði verið að
austurþýska Ijóðskáldið og
söngvarinn Wolf Biermann
kæmi fram á mótmæla-
fundi gegn Franco-stjórn-
inni í Offenbach í Vestur-
Þýskalandi. Þeir aöilar,
sem buðu þangað þessum
umdeilda uppreisnar-
manni, voru aöalritstjóri
málgagns sambands vest-
urþýskra málmiðnaðar-
manna, Jokob Moneta, og
nefnd til stuðnings spænsk-
um andfasistum.
Menningarmálaráðuneyti DDR
hafði þegar veitt Wolf Biermann
ferðaleyfi, en allt i einu skiptu
starfsmenn flokksins um skoðun,
og skáldið fékk ekki að fara.
Margt bendir til þess að ástæðan
til þessarar kúvendingar hafi
verið sú, að þeir Biermann og
vinur hans, heimspekingurinn
Robert Havemann, höfðu
skömmu áður viðtal við vestur-
þýska vikublaðið Stern.
Sósialisminn dreginn
niður f svaðið
Viðtalið fór fram á landssetri
Havemanns í Grönheide fyrir ut-
an Austur-Berlin. Austurþýska
öryggisþjónustan kann að hafa
komist yfir efni viðtalsins með
elektrónískum hlerunartækjum. í
viðtalinu gagnrýna þeir félagar
stjórn DDR harðar en nokkru
sinni fyrr. Þeir taka afstöðu gegn
DDR, þar sem þeir segja að
sósialisminn sé dreginn niður i
svaðið og setja fram óskir um
Wolf Biermann.
lýðræðislegt og sameinað Þýska-
land.
Báðir upplýsa þeir i viðtalinu
að menn séu fangelsaðir i Austur-
Þýskalandi af pólitiskum ástæð-
um. Sjálfirsegjast þeir þvi aðeins
ganga lausir, að leiðtogi ríkis og
flokks, Erich Honecker, óttist að
handtaka þeirra myndi vekja
mikla athygli.
— En svokallaðar hversdags-
manneskjur eru settar inn fyrir
aðeins brot af þvi, sem við
segjum og gerum daglega, segir
Robert Havemann, og Wolf Bier-
mann bætir við: — Ég er hrædd-
ur.
Nú skyldi enginn ætla að þeir
félagar séu kapitaiistar eða
haldnir borgaralegum hugmynd-
um, siður en svo. Þeir eru ein-
dregnir sósialistar, og gagnrýni
þeirra gegn yfirvöldum Austur-
Þýskalands byggist fyrst og
fremst á því, aö yfirvöldin hafi
brotið af sér gegn meginhugsjón-
um sósialismans.
Vestur-Þýskaland
„förðuð hóra með
sýfilis"
„Fari svo að hugmyndir okkar
um lýðræðislegan sósialisma hafi
veruleg áhrif á almenning I DDR,
getur verið að valdhafarnir telji
borga sig að fangelsa okkur,” á-
litur Wolf Biermann, og Robert
Hávemann bætir við:
„Þegar flokkurinn tekur af-
stöðu gegn okkur, þá hjálpar
hann okkur um leið til að útbreiða
hugmyndir okkar. Margir flokks-
félagar lesa vegna starfs sins
það, sem birt er eftir okkur fyrir
vestan. Þeir eru ekki fylgjandi
flokknum i hjarta sinu, þótt þeir
hafi iifibrauð sitt af að vinna fyrir
flokkinn.”
Blaðamennirnir frá Stern héldu
þvi fram, að þrátt fyrir allt væri
Vestur-Þýskaland frjálslyndara
riki en Austur-Þýskaland, og þá
segir Wolf Biermann:
— Einmitt það er sérstaklega
ranglátt sögulega séð og pólitisk-
ur öfuguggaháttur, að hið borg-
aralega samfélag Vestur-Þýska-
land, þessi farðaða hóra með
sýfilis, skuli geta hrifið okkur svo
mjög sem hún gerir. Og við stönd-
um hjá og skömmumst okkar,
þegar við höfum i huga djarfar
fyrirætlanir okkar og raunhæfa
möguleika.
Bæði þýsku ríkin
þróast neikvætt
Wolf Biermann bendir á að 1968
hafi Tékkóslóvakia sannað, hve
fljótt formlegur sósialismi geti
þróast i það að verða sósialiskt
lýðræði. „Vorið i Prag” var brot-
ið á bak aftur með vopnavaldi, og
þvi viðvikjandi tilfærir Biermann
tilvitnun frá Brecht þess efnis, að
ósigur sé aðeins vitnisburður um
það, að maður sé of fáliðaður.
Havemann leggur ekki siður á-
herslu á, hversu breitt bil sé á
milli DDR og hans eigin hug-
mynda um sósialismann. Hann
bætir við:
„Sambandslýðveidið og DDR
eiga það sammerkt að hjá báðum
er þróunin i neikvæða átt. Eina
takmark stjórnarstefnunnar hér i
DDR er að llkjast vestrinu. DDR
er I raun ekki sósialiskt riki, held-
ur rikiseinokunarkerfi, og mjög
öflugt sem slikt.”
Þeir félagar voru spurðir, hvort
Austur-Þýskaland myndi ekki
tæmast af fólki, ef Berlinarmúr-
inn yrði rifinn niður þegar i stað.
Robert Havemann svarar: „Ef
ekki verða gerðar breytingar,
myndi fólkið stinga af unnvörp-
um.”
Robert Havemann litur svo á,
að tjáningarfrelsi sé enn minna i
austri en vestri, og hann gefur á
þvi eftirfarandi skýringu:
„Hér er um að ræða milliliða-
lausa kúgun með lögregluvaldi.
Þess vegna er allt svo vesælt hér.
Það er ástæðan til þess, að flestir
rithöfundar og skáld tala eins og
þrælar.”
Ástamál Biermanns
Wolf Biermann hefur nýlega
fengið gefna út eftir sig hljóm-
plötu i Vestur-Þýskalandi undir
titlinum „Liebeslieder” (ástar-
ljóð) Þar syngur hann um unn-
ustu sina, Tine. Honum finnst
með afbrigðum fáránlegt, að
platan skuli koma út i Vestur- en
ekki Austur-Þýskalandi. Hinar
ógeðslegu pólitisku kringumstæð-
ur i hinu tviskipta Þýskalandi
Robert Havemann
hafa auk annars snert óþægilega
ástir hans og Tine, en faðir hen-
ar stjórnar byggingu svokallaðr-
ar lýðveldishallar við Marx-
Engels Platz.
Wolf Biermann skýrir svo frá,
að Tine hafi verið hótað brott-
rekstri úr háskóla, ef hún yfirgæfi
hann ekki, og um skeið iét hún
undan hótuninni og fór frá hon-
um.
Það er þessi ástarsaga, sem
komið hefur honum til að setja
saman söngvana á plötunni. Þeir
eru um stjórnmál og fólk. Wolf
Biermann segir: „Þessi .plata
mun vekja ævareiði, hrifningu,
hneykslun, hatur og samúð.”
Nú er Tine komin aftur til Wolfs
og býr hjá honum, föður sinum til
mikillar gremju. Hvað einkalífið
snertir, er Wolf Biermann þvi
hamingjusamur i bráðina. En
viðtalið við Stern hefur hleypt
köldum hrolli i yfirvöld Flokks-
ins, svo að mikið má vera ef það á
ekki eftir að hafa einhverjar
slæmar afleiðingar fyrir þá Bier-
mann og Havemann.
(Byggtá Information.)