Þjóðviljinn - 18.01.1976, Side 15

Sunnudagur 18. janúar 1976 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Systurnar Helga og Brynja Maughan meö ömmu sinni, Guörúnu Jónsdóttur, og móöur sinni, Guöbjörgu
Margréti Gissurardóttur
,,Hann sá mig ekki einu
sinni. Hvernig var það
hægt? Ég ætti að sjást
hérna uppi."
Hann sleit upp lauf og
horfði á það kastast til,
eins og skip í stórsjó, á
leiðinni niður. Þá heyrði
hann gelt. Grafhundur
með augu eins og perlur
trítlaði fram hjá, hann
togaði í ólina og dró
óþolinmóður húsbónda
sinn á eftir sér. Gamla
manninum lá ekkert á.
Hann þrammaði bara
þyngslalega og lét sér á
sama standa. Hann raul-
aði letilega fyrir munni
sér. Kris kallaði ,,Halló."
Gamli maðurinn heyrði
ekki, hann var í sínum
eigin heimi. Maðurinn og
hundurinn hurfu úr aug-
lýn. ,,Enginn tekur eftir
mér," stundi Kris. ,,Ég
kallaði hátt, hann virti
mig bara ekki viðlits."
Hann dinglaði fótunum
fram af pallbrúninni.
Trosnaðar reimarnar
löfðu niður úr slitnum
strigaskónum. Langt,
langt fyrir neðan baksaði
dálítill maur innan um
holur og sprungur í
ójafnri mölinni á stígn-
um. Hann var kominn að
stóru spreki, sem lá
þarna undið og kvistrótt
Hann stansaði. Gengt svo
litlu kvikindi var spýtan
mikill farartálmi. Maur-
inn tók sér hvíld, hann
horfði upp í bylgjandi
grænkuna. Hann sá andlit
þarna uppi. Dreng sem
starði dreymandi á
h i m i n i n n . ,,Ó! "
andvarpaði maurinn, ,,ég
vildi óska að hann tæki
eftir mér. Ég býst við að
hann viti ekki einu sinni
að ég er til. Enginn virðir
mig viðlits."
Vilborg Dagbjartsdóttir
þýddi.
CJJÍVl
<\ Mo4.
Im-tou-Wt •öVroii toll,
He oa a bVwp to &rtoua 'ov tksi ýjll,
m-biíVv on m nncajrv W,
ho hs, -te Vjvs oabov ro dxtok a pvto of W.
Jh kvtáh sKctoó ad \or
MoAt len-ten bA om ^,
&ocn b r\í<kKcA -tW cjrourosiA <WJ1fús,
hÁ Vwv-ted'tei stopped Vk- a fox-
YFIRSÝN
Helga Maughan, 12 ára, og Brynja Maughan, 13 ára.
Eftir HELGU MAUGHAM ( 12 ára)
„Orustan við
Thermopylae var háð
um....." Kris hætti í
miðri setningu. Hann
fleygði pennanum frá sér
ergilegur. Penninn datt
niður á milli greinanna og
hafnaði í illgresis-
flækjunni undir trénu.
Hann ætlaði að gera
heimaverkefnið í sögu
seinna.
Kris hallaði sér upp að
sverum stofni pílviðar-
ins. Hátt uppi í mosa-
vöxnum greinunum hafði
hann gert sér pall úr
spýtnarusli. Hann var
umlukinn svölu, grænu
laufi sem fossaði niður
eins og táralækir. Ljósið
þrengdi sér gegnum
skjálfandi laufþykknið og
dansandi sólargeislarnir
mynduðu síkvik mynstur
á tr jástof ninn. Hann
gægist gegnum limið á
stiginn beint fyrir neðan.
Beggja vegna við mjóan
gangstig inn var
trégirðing, nýmáluð
svört. Það var kreósót-
lykt í golunni.
Allt í einu kom
spegilgjáandi reiðhjól í
Ijós á beygjunni. Það
hefur tekið marga tima
að bóna á það glansinn.
Hjólin snérust silfur-
glampandi. Hjólreiðar-
maðurinn beygði sig
fram yfir stýrið og knúði
krómskrýmslið áfram.
Hraði, hraði, virtust augu
hans segja. Kris veifaði,
en hjólið var horfið fyrir
hornið með lágum hvin.
,,úff!" andvarpaði Kris.
lai-toa-ted nxunacl -tKto- bucsy baótLac^ btrwfs,
lcctoAnuj jtT a dmte und bomdoui^ rvwi, tc euf,
He (xiddivt jW vöitu! úWte) or W on, toa'bt.
ftuJt ordcj teaowlKuiuW bccnxto) utiitoiv )re WtouA tlto
mx. v>t •"
Helga er fædd 29. mars 1963. Hún gengur í gagn-
fræðaskóla í heimabæ sínum, Eastleigh, og er í 2.
bekk. Hún segist eiga þá ósk heitasta að heimsækja ís-
land að vetrarlagi og sjá reglulega djúpan snjó.
Kompan fékk senda eftir beiðni eina af stílabókum
Helgu. Hérna er síða úr henni. Þau börn sem eru búin
að læra ensku í skólanum geta skilið kvæðið, hin verða
að láta sér nægja að dást að frábærum frágangi text-
ans. Þessi stílabók er ekki útbíuð af villum og hvergi
sést klessa,líklega er þetta lakast skrifaða síðan í allri
bókinni. Það er vegna ballöðunnar sem hún varð fyrir
valinu, kvæðið er frumsamið. í þessari móðurmáls-
bók má f inna dæmi um ýmsa bragarhættif rá limrum
til órimaðra Ijóða og margvísleg stílti 1 brigði lausa-
máls.
Núeru það tilmæli Kompunnar til jafnaldra Helgu,
sem margir hverjir hafa lært ensku í þrjá eða f jóra
vetur, að þeir spreyti sig á að þýða kvæðið og sendi
Kompunni. Ekki væri úr vegi að teikning fylgdi með
af Ten-ton-ted, dæmigerðum tjalla að drekka bjórinn
sinn.