Þjóðviljinn - 14.09.1976, Síða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 14. september 1976.
Skrifið
eða
hringið.
Sími: 17500
Bergsteinn Jónsson:
Forpokun
Þriðjudaginn 7. sept. gerir
dagblaðið Timinn, i forystu-
grein, að umtalsefni það, sem
oft er kallað „opin umræða” i
fjölmiðlum, þ.e.a.s. i útvarpi o{
sjónvarpi. J.H. heldur þarna um
penna fyrir blaðsins hönd. Fer
hann sæmilega af stað og er
hægt að vera mörgu sammála,
t.d. ummælum hans um skatta-
málaumræðuna i sjónvarpinu,
sem fræg er orðin aðendemum,
þvi miður.
Þar höfðu aðalviðmælendur
fréttamanna litið að segja utan
þennan venjulega vaðal i kring-
um kjarna málsins og loforð um
„skoðun” á ranglæti, sem þeir
viðurkenndu að væri „uppi”.
Ekki bætti úr, að flestir voru
þeir illa mæltir á sitt móðurmál,
en það er vitaskuld til hliðar við
málefnið.
Svona þætti lýsir J.H. orðrétt
þannig:
„Þeir, sem hlusta og horfa um
landið, standa uppi jafnnær um
málefnin, sem áttu að vera til
umræðu. Þau eru runnin út i
sandinn og mergurinn er eftir
sem áður i leggnum óbrotnum”.
Næsta ásteitingarefni leiðara
höfundar eru þættir Páls Héið-
ars á sunnudögum og þar skilur
með okkur.
Það er mál margra, að litið
hafi verið að græða á hinni
„opnu umræðu” mörg undan-
farin ár og farið heldur versn-
andi. Er og auðheyrt á tilvitn-
unum hér að framan að
J.H. er i þeim hópi. Það eru sem
sagt búin að vera mörg rosa-
sumur hvað snertir tjáninga-
frelsi fólks á þjóðmálum i
áhrifamestu fjölmiðlum lands-
ins.
Einmitti þáttum Páls Heiðars
hefur nokkuð verið brotið i blað
hvað þetta snertir. Svolitill
sólargeisii hefur smogið gegn-
um rosahimin þessa islenska
járntjalds, sem undanfarið hef-
ur gjörsamlega vantað hina
„opnu umræðu”.
Til marks um það hverju
þessi steingelding orðsins hefur
fengið áorkað er m.a. viðbrögð
J.H., þar sem hann opinberar
sjúkdóm sinn með þvi að finna
ekki að aðrir eru heilbrigðir.
Þegar bent er á, að við séum
ekki innan járntjalds og að
aðalsmerki hins frjálsa félags
sé að hver geti látið skoð-
anir sinar i ljós, verður það J.H.
tiiefni til fúkyrða svo sem:
„pólitiskir fordómar, undir-
furðulegt atkvæðadorg, per-
sónulegt grobb og hömlulaust
ofstæki samfléttað árásar-
hneigð”.
Þetta er sú einkunn, sem dag-
blaðið Timinn gefur þeim , sem
vilja hafa hið frjálsa orð i heiðri
og viðurkenna ekki yfirráðarétt
valdhafanna yfir þenkimáta
einstaklingsins.
Ýmsir hafa i þáttum Páls
Heiðars tekið hreinskilnislega
til orða en leiðarhöf. Timans
nafngreinir einn: Þorvarð
Helgason, e.t.v. vegna þess, að
hann sagði berum orðum að
skerðing málfrelsis væri ekki
sæmandi i lýðræðisþjóðfélagi.
Sagði han ósatt?
J.H. talar um tegund veiki,
sem menn taki fyrir framan
myndavélar og hljóðnema og
lætur þá ósk i ljósi að „vonandi
bráir fljótt af þessu fólki þegar
hljóðneminn hefur verið fjar-
lægður og slökkt á myndavélun-
um”. Hann spyr: „Hafa menn
t.d. haft spurnir af heilsufari
Þorvarðar Helgasonar siðan á
sunnudaginn er hann var
manna verst haldinn við hljóð-
nemann?”
Ekki fer milli mála, að skoð-
anir J.H. eiga ekki samleið með
frjálsu fólki, þar sem almenn-
ingur fagnar af alhug málfrelsi
og „opinni umræðu”. „Margur
heldur mig sig”. Sá grunur
vaknar, að sjúkleika einkenni
geri vart við sig þegar ritstjór-
inn nálgast pennaskaftið.
„Vonandi bráir fljótt” af
þessum manni. „Hafa menn t.d.
haft spurnir af heilsufari” J.H.
siðan hann reit þriðjudagsleið-
arann?
Rvik, 8. sept., 1976
Bergsteinn Jónsson.
Heyskaparhorfur eru ógn-
vekjandi. Að vlsu eru til
bændur, sem er borgið, en þeir
eru undantekning. Það eru þeir,
sem byrjuðu fyrst og hefur lán-
ast best að nýta þessar sárafáu
skammvinnu þerristundir, sem
komu áður en túnin urðu ófær
yfirferðar vélum, eins og þau
eru nú löngu orðin. Fari þessu
fram tii enda, blasir við að
fækka á fóðrum að miklum
mun.
Nú hefur alþjóðarathygli
Stéttarsamband bænda
Tillögur um
önnur mál99
99
Hér á siðunni hafa að undan-
förnu verið birtar þær tillögur,
sem samþykktar voru á siðasta
aðalfundi Stéttarsambands
bænda. Að endingu koma þær
tillögur sem samþykktar voru
um „önnur mál”.
1) Aðalfundurinn „...skorar á
alþingi og rikisstjórn að lögfesta
á næsta alþingi að allar konur
landsins njóti þriggja mánaða
fæðingarorlofs”.
2) Aðalfundurinn ... skorar
á landbúnaðarráðh. að hlutast
til um, að aðflutningsgjöld af
jeppabifreiðum til bænda verði
lækkuð til samræmis við aðrar
atvinnubifreiðir”.
3) Aðalfundurinn ,,... telur
með öllu óhæft, að matvæli séu
eyðilögð, þegar verkföll eiga sér
stað, eins og gerðist á s.l. vetri,
er mjólk var gerð ónýt og hellt
niður i miklum mæli. Telur
fundurinn að i frv. Jóns Ár-
manns Héðinssonar, er lagt var
fram á siðasta alþingi og vísað
var til rikisstjórnarinnar, hafi
komið fram góður skilningur á
þvi að koma verði I veg fyrir að
slikt geti endurtekið sig. Skorar
fundurinn á aðila vinnumarkað-
arins og alþingi að ná samstöðu
um reglur eða lög, er tryggi, að
mjólk verði ekki eyðilögð, enda
er svo ekki gert með matvæli,
sem tekið hefur verið á móti i
frystihúsum og verksmiðjum.
Verði engir samningar gerðir
eða lög sett um þetta efni, veitir
aðalfundur Stéttarsamb. bænda
stjórn þess fulla heimild til að
binda undanþágur um sölu
mjólkur I verkföllum þvi skil-
yrði, að ekki verði hindruð
vinnsla i mjólkurbúunum á allri
annari mjólk”.
4) Aöalfundurinn ..... sam-
þykkir að feia stjórn Stéttar-
sartibandsins að beita sér fyrir
þvi við landbúnaðarráðherra,
að hann láti undirbúa og setja
löggjöf um forfallaþjónustu og
afleysingar vegna orlofs bænda
og húsfreyja”.
w
Ólafur Jóhann Sigurðsson
Óskar Halldórsson
Athygli vakin
á útvarpssögu
Arnþrúður Karlsdóttir
hringdi og bað blaðið að vekja
athygli á þvi, að nú væri nýbyrj-
aður i útvarpinu lestur á sög-
unni Grænn varstu dalur, eftir
welska skáldið Richard
Llewellyn.
Sagan kom út hérlendis fyrir
tæplega þremur áratugum i
þýðingu Ólafs Jóhanns Sig-
urðssonar, rithöfundar. Hún
fjallar um einn hinna grænu
dala i Wales, sem námugröftur
var að eyðileggja og breyta i
svartar rústir og gapandi sár,
og líf og örlög ibúanna þar.
Kannski á slik saga sérstakt er-
indi við okkur islendinga, ein-
mitt nú á tlmum vaxandi stór-
iðjuumsvifa.
Einn af okkar fremstu upples-
urum, Óskar Halldórsson,
lektor, flytur söguna 1 útvarpið
á venjulegum miðdegissögu-
tima, kl. 14,30.
—mhg
Ur Reykhólasveit
beinst að Þörungavinnslunni.
Svo er að sjá, að of langt hafi
verið á milli vinnuliðsins og
yfirmannanna. Hefði ekki
minna dugað til, svo þessir að-
ilar næðu hvor til annars,
heldur en verkfall, nokkuð fljót-
ráðið? Fyrir bragðið urðu tafir
á útskipun mikils hluta sumar-
aflans. Ekki vex greiðslugetan
við það. Vonandi læra báðir að-
ilar á þeim árekstri sem varð og
gerði allan þennan óþarfahvell.
Fyrir skömmu meiddist óvan-
ingur á þangskurðarpramma.
Vinnuaðstaða á prömmunum er
sögð óhæg og auk þess hvergi
nærri hættulaus. Afköst fara
mjög eftir verklagni. Notagildi '
þessara þangskurðarvéla eru
þröng takmörk sett. Þola hvorki
vind eða straum að ráði. Og
þangið ódrýgist.
Finnist ekki notadrýgri tæki
er trúlegt að leggja verði meira
upp úr handskurði, sérstaklega
um stórstrauma.
Heita vatnið er of lítið. Þvi
bagalegra er hvað illa hitinn
nýtist, því vatniö rennur býsna
heitt frá verksmiðjunni. Þar er
um sóun að ræða.
Enginn vafi er á að hægt er að
komast yfir byrjunarörðugleik-
ana hvern af öðrum og þaö von-
andi heldur fyrr en seinna.
Aldrei fór það svo, að ekki
dytti rikisstjórninni ráð i hug til
að sjá hag rikisins borgið, — og
var tími ti! kominn. Nú er farið
að leggja sjúkratryggingar-
gjald á öryrkja og ellilifeyris-
þega. Ef dæma má svo eftir
fögnuði Morgunblaðsins i for-
ystugrein, verður þessi tekju-
‘-^(8

*

Þangprammi.
stofn ekki forsmáður fram-
vegis.
Meðan einstaklingar greiddu
iðgjöld til almannatrygging-
anna hér áður, — áður en vinstri
stjórnin felldi þann nefskatt
niður, — greiddi Tryggingar-
stofnun rikisins iðgjöldin fyrir
öryrkja og gamalmenni. Þannig
var einn blindur maður hér i
sveit gjaldfrir fyrir eitthvað 14-
18 árum. Nú er hann steinblind-
ur og 77 ára gamall. Það var
ekki vert að draga öllu lengur að
ná einhverju af honum i sjúkra-
tryggingargjald.
Annar gjaldþegn er búinn að
vera algjör öryrki vegna löm-
unar i 18 ár og sleppa alveg við
að borga sjúkrasamlagsgjöld
janflengi. Morgunbiaðinu og dá-
endum þess til hugarhægðar er
rétt að gera uppskátt, að nú er
búið að kippa þessu i lag og nú
sleppur kauði ekki lengur við að
borga sjúkratryggingargjald.
Niðurjöfnun útsvara er ný-
lokið i Reykhólasveit. Þrir
hæstu útsvarsgjaldendurnir
eru: Bragi Björnsson, öflunar-
stjóri á Reykhólum, Ingi-
mundur Magnússon
hreppstjóri I Hábæ og Sigurður
Pálsson, vigslubiskup á Reyk-
hólum.
Játvarður.