Þjóðviljinn - 12.04.1978, Side 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 12. aprfl 1978
Málgagn sósíalisma
verkalýöshreyfingar
og þjóðfrelsis
Útgefandi: Ctgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón með sunnudagsblaði:
Arni Bérgmann. .
Auglýsingastjóri: Gunnar Steinn
Pálsson
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar
Siðumúla 6, Simi 81333
Prentun: Blaðaprent hf.
Minnir á þrjá
bræður norður
í landi
Snemma i febrúar var Kröfluvirkjun
sett i gang. Mönnum til undrunar og
ánægju reyndist virkjunin þegar i stað
. framleiða nokkra raforku, eða 5—7 mega-
vött. Nú hefur virkjunin hins vegar verið
stöðvuð. Astæðan er sú að sú borholan sem
mestum ávinningi skilaði er ónýt i bili
meðan efra vatnskerfið er ekki fóðrað af,
og siðustu dagana hefur þessi umdeilda
virkjun framleitt innan við 2 megavött.
Hvað er þá til ráða? Ráð stjórnarvalda
felast i þvi að stöðva virkjunina og siðan
tekur óvissan við. Ekkert fé hefur verið
ákveðið til þess að verja til borunar á
svæðinu. Sitji við þá ákvörðun stjórnar-
valda er fullljóst að virkjun þessi verður
ekki tekin i notkun að neinu marki fyrr en
ef til vill seint á árinu 1979. Þar með stæði
10—12 miljarða króna fjárfesting ónotuð,
almenningur greiðir lánin, afborganir og
vexti með hærra raforkuverði um land
allt. Þjóðarbúið verður að borga brúsann
— en stjórnarvöld hafa skömmina.
Annar angi orkumálanna hefur verið
mjög til umræðu að undanförnu en það eru
fjármál Rafmagnsveitna rikisins. Fyrir-
tækið skuldar hátt á annan tug miljarða,
vaxtagreiðslur nema meiru eh miljarði,
vanskil um miljarði o.s.frv. Efnið i
Austurlinu sem hefur legið á Reyðarfirði
siðan um áramót hefur ekki fengist leyst
út og þvi ekki unnt að flytja það upp á
Hérað. Vafamál er að flutningur á efninu
takist fyrir sumar. Það hefði i för með sér
raforkuskömmtun á Austurlandi næsta
vetur. Þrátt fyrir fjársvelti RARIK og
vanskilaskuldir um land allt ákveður iðn-
aðarráðherra að fela fyrirtækinu enn
meiri framkvæmdir sem kosta hundruð
miljöna. Þegar hann er inntur eftir þvi
hvernig eigi að greiða kostnaðinn koma
spyrlar að tómum kofunum: orkustefna
Gunnars Thoroddsens er að þessu leyti
eins og nýju fötin keisarans: Hann lofar og
lofar aftur, en sér ekki fyrir neinu fjár-
magni til framkvæmdanna.
Það er sama hvert litið er; orkumála-
stefna núverandi stjórnarvalda hefur leitt
þau mál öll i öngþveiti og einstigi. Við lok
stjórnartimabils rikisstjórnar Geirs
Hallgrimssonar 1978 er ámóta um að litast
og var við endalok viðreisnarstjórnar-
innar 1971. Viðreisnarstjórn Alþýðu-
flokksins og Sjálfstæðisflokksins sinnti
engu öðru en stórvirkjunum fyrir útlend-
inga, og hún skildi eftir sig Laxárdeiluna
frægu. Þegar vinstristjórnin tók við beitti
Magnús Kjartansson sér fyrir nýrri stefnu
i orkumálum, samtengingu rafkerfisins i
landinu, nýjum virkjunum og eflingu
dreifikerfisins. Fyrsta verk Gunnars
Thoroddsens var að fresta byggðalinunni,
en þau embættisafglöp hafa orðið ákaf-
lega örlagarik fyrir landsmenn alla eins
og kunnugt er. Má þvi til staðfestingar
minna á að i þessu fyrsta ári byggðalin-
unnar, 1978, sparast mörg hundruð milj-
óna króna á rekstri linunnar. Jafnframt
réðist Gunnar Thoroddsen i Kröflu-
virkjun, varið er i hana 10-12 miljörðum
króna, enþegar loksins er fullljóst að unnt
er að reka þarna stóra virkjun þá eru fjár-
framlög til framkvæmda stöðvuð og
mannvirkin standa ónotuð.
Þá hefur núverandi rikisstjórn tafið
fyrir endurskipulagningu orkumálanna en
i þeim efnum hóf vinstristjórnin undir-
búningsstarf og markaði skýra stefnu. í
stað þess að fylgja þeirri stefnu
hefur Gunnar Thoroddsen hrokkið undan
hvarvetna og útkoman er stefnuleysi,
sundrung, glundroði og vitleysa.
Orkumálastefna núverandi rikis-
stjórnar minnir um margt á orkubúskap
þriggja bræðra norður i landi, Bakka-
bræðra, sem enn eru þekktir af sögum.
Þeir kusu að bera sólarljósið i bæinn i
skjólum við litinn orðstir. Gunnar Thor-
oddsen notar að visu ekki skjólur i orku-
búskap sinum: Hann fjárfestir miljarða i
orkuskorti, neitar um fjármagn til orku-
framleiðslu og skipar undirsátum sinum
að glæða ljós og yl úr engu. — s.
Var hanastélið
einum of sterkt
•fyrirOrkubúið?
— Rafmagnstækin á
Patró liggja undir
skemmdum vegna
lélegs ástands í
rafmagnsmálum
„Síðan Orkubú Vestfjarða hélt hana-
|stélsboð fyrir rúmri viku í tilefni af því |
að það tók til starfa hefur aldrei verið
ijafn lélegt ástand í rafmagnsmálum á
Patreksfirði,” sagði Elín Oddsdóttir
ifréttaritari DB.
,Það eru sífelldar rafmagnstruflanir
rog spennufall. Þetta er að eyðileggja öll
heimilistæki á staðnum,” sagði Elín.
! tilefni þessarar Dagbla&s-
fréttar mætti benda Þorvaldi
Garðari alþingismanni á að
blanda veikara i næsta kokkteil
Orkubúsins. Annars læðist að
klippara þessa þáttar sá grunur
að með þvi að blanda sterkt hafi
verið ætlunin að ylja mönnum
svo um hjartaræturnar, að þeir
treystu sér til þess að senda
heitar kveðjur til Gunnars
Thoroddsens orkuráðherra Ur
Vestf jarðakuldanum. Þegar
menn hafa ekki hitann annars
staðar úr getur verið gott að fá
hann úr flöskunni.
Stöðustríð
í gœslunni
Úr þvi að yfirmenn Land-
helgisgæslunnar hafa ekki ann-
að að striða i bili telja Sjávar-
fret'tir að næsta strið þeirra sé
að hef jast og standi það um for-
stjórastöðuna:
„Bollaleggingar eru nú
manna í milii hver muni taka
við starfi Péturs Sigurðssonar,
forstjóra Landhelgisgæzlunnar,
sem senn mun láta af þvi starfi
vegna aldurs. í veikindaforföll-
um Péturs aö undanförnu hefur
Þröstur Sigtryggsson, skip-
herra gegnt forstjórastörfum,
og er hann ofarlega á lista
þeúra sem talað er um sem lik-
lega eftirmenn Péturs. Þá hefur
Guðmundur Kjærnested einnig
verið nefndur og telja flestir
starfsmenn Gæzlunnar að hon-
um beri starfið, verði forstjór-
inn valinn úr þeirra hópi, eöa þá
Ilelga Ilallvarðssyni sem einnig
á að baki langan starfsferil hjá
stofnuninni. Fylgir það einnig
sögunni að Guömundur muni
hafa litinn áhuga á forstjóra-
stöðunni. Margir menn utan
stof nunarinna r hafa einnig
heyrst tilnefndir sem hugsan-
legir eftirmenn Péturs og er
Ilannes Þ. Ilafstein, fram-
kvæmdastjóri Slysavarnafélags
íslands i þeirra hópi. Að margra
mati er þó liklegt að dómsmála-
ráðherra muni velja þann kost-
inn að veita einhverjum lög-
fræðingi eða viöskiptafræöingi
stöðuna þegar þar að kemur,
og þá auövitað samflokksmanni
sinum. Verður aö teljast liklegt
að svo verði gert, a ,m.k. ef Ólaf-
ur Jðhannesson veröur dóms-
málarþöhcrra, þegar staöan
verður veitt”.
Hver man hinn
gleymda „Þjóð-
félagshóp,f?
Ritstjóri Alþýðublaðsins
hefur af þvi áhyggjur i gær i for-
Þingmenn, embættis-
menn og ýmsir adrir
alþyóu- Olgvlandl: Alþý&uflokli Rrkólur: Rrykjaprrnl h «on. Ahrrlur rlolJOrnor . KHtlJOrl og tf byrg&ornioánr: Arnl Guontrilon. KrfllollJOrl: Elotr Slgurít- rlhlftumulo II. ilml II110 Kt&Mllmi frtllotokUr: lllll. Auglyilngodrlld. i l» — ilml IIOM Alkrlfur-ogktorlonoilml: IIM&. Prrnlun: Blo&oprrnl h f.
AtkrlflttrrA ISOOkrðnur 1 mftnu&l og ftll krOnur 1 louial&lu.
bankast|óra. þlngmenn.
hala launuð slörf ul-
an þings. nelndakónga og
lleirl sllka. Alhyglln hel-
aðallega bein/l að
þingmönnum og héllsell
um opinberum embællls
mönnum.
Hlunnlndl bankastjóra
og ráðherra eru al þvl
tagl. að þau ber að legg|a
þegar I slað. Má i
þvl sambandi benda á
lollaafslátt og lán vegna
bllakaupa. Það er hrelnt
slðlaust að þesslr tek|u-
‘ ' menn fál Ivllnanlr.
jafngllda árslaunum
verkamanns og jafnvel
meira.
Einnlg þarf að hafa
strangt eftirllt með risnu
hóps opinberra embcttls-
ta. og koma I veg
fyrlr. að þelr gegnl svo
mörgum slörfum að þelr
engu elnu þeirra
slnnf 1 sómasamlega.
Þlngmenn varóa að hafa
• ■>■•'•«»01 nð bvl, að all-
hlunnlnda. Þelr fá dag setu fyrlrbæri og kanna að hverjum þelr belna
væntanlega tekjuskatta
samkv»mt þvl.
Af margvlslegum
ástæðtmhefðl Alþýðublaó
inu þótt eölllegt, að
Alþyðubandalagið belndi
spjótum slnum að þelm
. þ|oðfélagshópl. sem er
1 mjög fjölmennur. hef ur
hærri laun en þlngmenn
og embattlsmenn. en
um leið aðstöðu til að
skammta sér laun. risnu
og skatta. Þessi hópur er
margfalt stærrl en hðpur
embættlsmanna og þing-
manna, sem nýtur hlunn-
Indaog hefur flelrl en eltt
starf.
Vegna gloppóttra
skattalaga. slðlausrar
f yrlrgrelðslu og margvls
legrar aðstöðu hefur
þessl hópur rakað að sér
veröbólgugróða. án þess
að greiða af honum veru
legan skatt. Aöstaöa hans
I þ|0ðfélaginu er svlpuð
aðalsmanna fyrr á öld-
um. Lelgullóarnlr eru
þeir. sem grelða skatta af
lágum og mlólungstekl-
um. Það vatrl verðugra
verkefnl fyrlr Alþýðu-
bandalaglð að berjast
gegn friðlndum þessa
hóps I stað þess að halda
uppl málþófi um kosn-
Ingabrellur. þar sem hln-
Ir lllu andar eru komlsar-
ar Framkvæmdastofnun-
Þá er nauósynlegt að
hafa hugfast I umraeðum
um laun þingmanna. að
þau eru I langflestum tll-
fellum ekkl nema brot af
launum f|ölmenns hóps I
þjóðfélaglnu. Þingmenn
ystugrein aö Alþýðubandalags-
menn hafi sýnt launum þing-
manna og kommisara við
Framkvæmdastofnun of mikinn
áhuga uppá sfökastið. Verður að
virða honum það til vorkunnar
þar sem hann er sjálfur i fram-
boði og vill sjálfsagt ekki sitja
við sultarlaun á Alþingi slamp-
ist hann þangað inn á komandi
árum.
Það er hinsvegar alveg óþarfi
af ritstjóra Alþýðublaðsins að
gera þvi skóna að Alþýðubanda-
lagsmenn hafi ekki haft áhyggj-
ur stórar af þeim „þjóðfélags-
hópi, scm er mjög fjölmennur”
og rakað hefur að sér verð-
bólgugróða i skjóli „gloppóttra
skattalaga, siölausrar fyrir-
greiðslu og margvislegrar að-
stöðu”. Arna Gunnarssyni til
glöggvunar voru menn i þessum
hópi kallaðir kapitalistar til
skamms tima i Alþýöuflokknum
og Alþýðublaðinu. Nú heita þeir
„þjóðfclagshópur” þar á bæ.
t allri vinsemd má benda
Alþýðublaðinu á þaðaðAlþýðu-
bándalagsmenn hafa á Alþingi
hvað eftir annað flutt frumvörp
um skattlagningu á fyrirtæki og
tillögur sem miða að þvi að þeir
sem atvinnurekstur stunda og
hafa arð af annarra vinnu (áður
fyrr uefnt arðrán i Alþýöublað-
inu) sleppi ekki undan þvi að
reikna sjálfum sér tekjur og
greiða skatt af þeim, enda þótt
viökomandi geti sýnt fram á
bókhaldslegt tap á fyrirtæki
sinu. Þá hafa Alþýöubandalags-
menn á þingi flutt tillögur um
hámarkslaun, þar sem gert er
ráð fyrir að engin laun i þjóð-
félaginu verði hærri en tvöföld
taxtalaun verkamanna.
Þessi dæmi ættu að nægja til
þess að sýna fram á að Alþýðu-
bandalagið hefur ekki alveg
gleymt þeim „þjóöfélagshópi,
sem er mjög fjölmennur”, og
ritstjóri Alþýðublaðsins þorir
ekki að nefna réttu nafni.
—ekh.