Þjóðviljinn - 30.11.1979, Blaðsíða 8

8 SIÐA — ÞJ6ÐVILJINN Föstudagur 30. nóvember 1979
„Manngeröir eins og þeir mega ekki ráöa förinni hér istjórnmálum næstu
£11 111
Mynd: Jón.
afleidingarnar ’ ’
til þess aö tryggja ákveönum aö-
ilum i þjóöfélaginu „sérafkomu”.
Siöan fáum viö hin, sem utan viö
sitjum, —ogerraunar allur þorri
þjóöarinnar, — aö skipta afgang-
inum. Geir er i raun og veru fyrir-
fram búinn aö múta sjálfum sér.
Jú, hann segist ætla aö endur-
greiöa „fólkinu” 20 miljaröa.
Hver verður hlutur hans sjálfs og
hans „fólks” i þeirri fúlgu?
Allra stétta
flokkur
Sjálfstæðisflokkurinn flaggar
með þvi slagorði, aö hann sé
„flokkur allrastétta”. Enhvað er
þaöeiginlega? Égminnist þess aö
áriö 1971 voru saman komnir á
Laugarvatni nokkrir menn frá
Danmörku. Þá langaöi til aö
kynnast stefnumiöum islenskra
stjórnmálaflokka og úr varð, aö
fulltrúar frá flokkunum komu til
Laugarvatns I þessu skyni. Svo
fór, aö ég tók aö mér aö kynna
stefnu Samtakanna og þvi var ég
á þessu þingi. Ellert Schram
mætti fyrir hönd Sjálfstæöis-
flokksins. Er Ellert haföi komiö
þar ræðu sinni, aö hann var farinn
aðtala um „flokk allra stétta” þá
gripu tveir Danir nær samtimis
fram i fyrir honum, — annar frá
Kaupmannahöfn en hinn frá
Arósum, — og spurðu:
„Hverniggeta verkamenn fylgt
veröur aö leggja niöur landbúnaö
á Islandi? Flytja inn landbún-
aðarvörur frá Kina, RUsslandi,
Bandarikjunum eöa — tunglinu?
Og þótt þær væru fáanlegar, hver
segir aö viö gætum nálgast þær?
Annars finnst mér stundum aö
þaö taki þvi varla aö ræöa viö
svona kjána á þessu sviði.
„Fjaðurmagn ”
i framleiðslunni
En svo viö höldum, áfram aö
tala um landbúnaöinn, — hann er
mér nú alltaf ofarlega f huga, —
þá er ég þeirrar skoöunar, aö þaö
þurfi aö skapa einskonar „fjaöur-
magn” i framleiöslu búvara, meö
þvi aö auka túnrækt upp i 40-50 ha
aö meöaltali á byii. Landið sjálft
leggur alltaf til ákveöinn hluta
sprettunnar. 1 flestum árum er
hagkvæmast aö bera litiö á og
miða viö aö jarðvegurinn sjálfur
leggi til helming uppskerunnar.
Meö þessu móti er hægt ab lækka
útgjöld búsins i meöal ári. Og
þegar um offramleiöslu er aö
ræöa er eðlilegt aö draga mjög úr
fóöurbætiskaupum, sem leiðir
aftur af sér minnkandi fram-
leiöslu. Þetta þýddi auövitaö
minna rekstrarfé, en hinsvegar
losnuöu bændur þá lika aö veru-
legu leyti viö kaup á fyrirferöar-
mestu rekstrarvörunum, sem eru
fóðurbætir og áburöur.
Alltof margt
fer úrskeiðis
Viö tölum oft um þaö, hvaö
Island sé harðbylt land, jafnvel á
mörkum hins byggilega heims.
Veöurfarslega fær þaö aö sumu
leyti staðisl,en ekki aö ööru leyti.
Viö skulum bara bera saman
Island og Danmörku. Danmörk
hefuryfir aö ráöa mjög takmörk-
uðum jarðvegi og mjög litlum
fiskimibum. Við eigum rikulegar
náttúruauölindir bæöi til lands og
sjávar, langt umfram Dani. Þó
búa Danir a.m.k. 40% betur en viö
Islendingar. Af hverju stafar
það? Af ýmsu aö sjálfsögðu, en
kannski ekki hvað sist þvi, aö þar
ermálum betur stjórnaö. A sumu
hér er góö stjórn en alltof margt,
kannski flest, erlátiö reka áreáð-
anum.
Svo kemur þaö og einnig til, aö
tslendingar skjóta undan fjár-
munum og fela erlendis i miklu
meira mæli en Danir gera. Og
þessir fjármunir, sem áreiðan-
lega eru ekkert smáræöi, notast
ekki þjóöinni.
Ekki ætla ég að mæla bót dýr-
tiðinnúen þö heldég, að viö þurf-
um aö hafa hér eilitið meiri verö-
bólgu en viöskiptaþjóðir okkar, —
aðeins svona örvandi, —af þvi vib
erum aö byggja upp okkar þjóð-
félag og raunar aö ýmsu
skammt á veg komnir meö þaö,
mibab viö aörar menningarþjóö-
ir.
Varhugaverður
maður
Jája, þaö er nú um ýmislegt
hægt aö spjalla og maöur veöur
núsvona úr einu i annaö. Égskal
segja þér, aö ég hef orðiö þess
var, aö frásögn Njaröar Njarðvik
af viöureign sinni viö bandariska
sendiráöið hefur vakið mikla at-
hygli. Upplýsingar hans komu
mér þó engan veginn I opna
skjöldu. Engir láta að visu hærra
um lýöræði og hverskonar mann-
réttindi en Bandarikjamenn. Þó
er þaö vitaö, aö þeir stunda per-
sónunjósnir um Pétur og Pál út
um allan heim.
Ég þekki persónulega ungan
mann, sem var anarkisti i
menntaskóla, var svo skráður,
fyrir mistök, sem hann leiörétti
sjálfur, inn i Fylkinguna. Það
kostaði hann 200 þús. kr. I ferða-
lög, simhringingar og skeyta-
sendingar áöur en honum veittist
sú náð, aö mega stunda fram-
haldsnám i Bandarikjunum. Og
ætli ég hafi ekki sjálfur veriö
skráöur sem varhugaveröur
maöur 1953, þegar ég gekk i Þjóö-
varnarflokkinn? Ekki kæmi mér
þaö á óvart.
Sósialísk úrræði
Timinn liður. Eftir fáeinar
minútur á Siguröur von á nem-
anda til si'n. Þar meö er þessu
rabbi sjálfhætt aö sinni. En...
— þú talaðir um þaö I byr jun aö
þér stæöi stuggur af þvi ef þau
stjórnmálaöfl, sem þeir Geir
Hallgrimsson og Benedikt
Gröndal fara fyrir, naéöu meiri
hluta viö kosningarnar. „Og hvaö
má þá til varnar veröa vorum
sóma?”
— Ég tel, aö fólk eins og ég, sem
óttast þetta, geti aðeins gert eitt
við þessar kosningar, og þaö er að
efla Alþýöubandalagiö. Og vilji
einhverjir, af einhverjum ástæö-
um, ekki kjósa þaö, þá Framsókn
heldur en hina flokkana.
Mér varö sannarlega um og ó
við sigur Alþýöuflokksins i sið-
ustu kosningum. útkoma kosn-
inganna miðað viö málstaö og
málflutning, var þjóöinni til van-
sæmdar. Afleiöingin er m.a. sú,
aö nú er landið stjórnlaust 1 sum-
um ráöherrastólunum sitja nú
vindbelgir flokks, sem telur sig
málsvara alþýöunnar en tekur
hvert óheillaskrefið á fætur ööru
tilhægri. Þessirmenn eruá örum
flótta undan raunveruleikanum
og I vandræöum sinum veifa þeir
látlaust kommúnistagrýlunni
en virðast hafa gleymt þvi, aö
einhver mestu velferðarriki
heimsins nú, svo sem Svlþjóö og
Danmörk, treystu sinar efna-
hagslegu og menningarlegu
undirstööur meö aöstoö
sósialskra hugsjóna og fram-
kvæmda.
Sannleikurinn er einfaldlega
sá, aö ef viö ætlum aö fleyta þjóö-
arskútunni óbrotinni út úr þeim
efnahagslega ólgusjó, sem viö er-
um stödd i, þá verður þaö ekki
gert nema beitt sé félagslegum
úrræöum, enslik úrræöi eru ekk-
ert annab en sósialismi. 1 þvi ligg-
ur gildi þeirra og gagn.
•mhg
— Ég verð aö segja þaö alveg
eins og er, aö ég óttast mjög af-
leiðingar þess ef þeir Benedikt
Gröndal og Geir Hallgrimsson og
þeirra flokkar næöu þingmeiri-
hluta viö þær alþingiskosningar,
sem nú eru á næsta leiti. Og af
hverju ég óttast þær afleiöingar?
Jií, ástæöan er sú, aö mér finnst
þessir tveir fiokksforingjar nokk-
uö góöur samnefnari fyrir undir-
lægjuhátt og mútuþægni (sbr.
frammistööu Benedikts á al-
þjóöavettvangi og eltingaleik
Geirs viö leynifélög út um hvipp-
inn og hvappinn). Manngeröir
eins og þeir mega ekki ráöa för-
inni hér i stjórnmálum á næstu
árum. Ég tel, aö þá væri fjár-
hagsiegu, menningarlegu og þá
um leiö stjórnarfarslegu sjálf-
stæöi okkar stór hætta búin.
Sá, sem þessi orö mælir viö
undirritaðan er Siguröur Elias-
son, fyrrum tilraunastjóri á
Reykhólum, en nú kennari i
Reykjavik.
Og Siguröur heldur áfram:
Ef litiö er á stefnuskrá þessara
flokka nú fyrir kosningarnar þá
sé ég ekki betur en þar sé á ferö-
inni fullkomlega óábyrg viöleitni
flokki atvinnurekenda?”
Þaö þótti Dönum torráöin gáta
og ég held aö þeim hafi ekki fund-
ist „rök” Schrams ýkja sannfær-
andi.
Stöndum á
eigin fótum
Sjálfstæðisflokkurinn, — og
raunar fleiri, — hampar nú mjög
allskonar stóriöjuáformum i
samvinnu viö útlendinga. Þar i
liggur höfuöhætta fyrir smáþjóö.
Við eigum þvert á móti aö treysta
fjárhagsafkomu okkar meöþvi ab
byggja upp og efla fslenskt at-
vinnulif og þá ekki sist iðnað. Og
um þaö erum viö fullfær sjálf. En
hitter annaö mál, aö iðnað okkar
og landbúnað vantar alltaf
rekstrarfé. Og rekstrarfé veröur
aldrei tryggt I óöaveröbólgu. Aö
þvi leyti hafa Sjálfstæöismenn og
kratar rétt fyrir sér, en sé stefna
þeirra skoöuö i heild fer heldur aö
halla undan fæti.
Viö getum tekið sem dæmi af-
stööú Alþýðufl. til landbúnaðar-
ins. Hvaö ætla þessir menn að
gera i næstu heimsstyr jöld ef búiö
„Ég óttast
„Geir er I raun og veru fyrirfram
búinn aö múta sjálfum sér.
Mynd: Jón.
„Viö þurf.um aö skapa einskonar
„fjaöurmagn” I framleiöslu bú-
vara...”
mhg rœöir viö
„Ætli ég hefi ekki sjálfur veriö
skráöur sem varhugaveröur
maöur 1953...”
— Mynd: Jón.
— Mynd: Jón.