Þjóðviljinn - 05.03.1980, Síða 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 5. mars 1980
DIOÐVIUINN
Málgagn sósialisma, verkalýös-
hreyfingar og þjóðfrelsis
C'tgefandi: Otgáfufélag Þjóftviljans
Framkvæmdastjóri: EiBur Bergmann
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Fréttastjóri: Vilborg HarBardóttir
UmsjónarmaBur SunnudagsblaBs: Ingólfur Margeirsson.
Rekstrarstjóri: Olfar ÞormóBsson
AfgreiBsiustjóri: Valþór HlöBversson
Blaöamenn: AlfheiBur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, GuBjón FriBriks-
son, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnils H. Glslason, Sigurdór Sigurdórsson.
Þingfréttir: Þorsteinn Magnússon.
IþróttafréttamaBur: Ingólfur Hannesson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Gunnar Elfsson
Ctlit og hönnun: GuBjón Sveinbjörnsson, Sævar GuBbjörnsson
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elfas Mar.
SafnvörBur: Eyjólfur Arnason
Auglýslngar: SigrlBur Hanna Sigurbjörnsdóttir, Þorgeir Olafsson.
Skrifstofa: GuBrún GuBvarBardóttir.
AfgreiBsla: Kristfn Pétursdóttir, Bára Halldórsdóttir, Bára SigurBar-
dóttir.
Símavarsla: ólöf Halldórsdóttir, SigrlBur Kristjánsdóttir.
Bllstjóri: Sigrún BárBardóttir
HúsmóBir: Jóna Siguröardóttir
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Ctkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn GuBmundsson.
Ritstjórn, afgrelBsla og auglýslngar: Sifiumúla 6, Reykjavfk.slmi 8 13 33.
Prentun: BlaBaprent hf.
Morgunblaðið reynir
að yfirtaka
stjóm Háskólans
• Ýmsar aðferðir tíðkast hjá þeim sem ætla að klekkja
á andstæðingum sínum, reyna að undiroka og lítilsvirða
einstaklinga eða hópa, sem þeir telja sér andsnúna. Ein
hin alræmdasta hefur í vitund manna mjög fest við
Nixon fyrrum Bandaríkjaforseta vegna bolabragða
hans og samstarfsmanna hans — en formúluna fyrir
henni gaf reyndar annar Bandaríkjaforseti, Lyndon B.
Johnson. Það var hann sem sagði: „Letthe bloodydevils
deny it" eða „Látum helvítin hafa eitthvað til að bera af
sér". Þarna stóðu að verki menn sem létu sig engu skipta
hvort ásakanir hefðu við rök að styðjast. Mestu skipti að
ata andstæðinginn auri, bera hann öllum vömmum og
skömmum og láta allt þetta enduróma í fyrirsögnum og
fastadálkum blaða og reyndar viðar.
• Ritstjórar Morgunblaðsins hafa gefið landsfólkinu
nýttdæmi um það, hve innvirðulega þeir hafa tileinkað
sér einmitt slíka aðferð. Þeir hafa að tilefni ásakanir
framhaldsskólakennara eins í garð kennara í
dönsku við Háskólann um að þeir hafi uppi pólitíska
innrætingu — birtist grein kennarans um þetta efni i
Morgunblaðinu sl. laugardag. Raunar kemur það skýrt
fram í þessari grein, að enginn þeirra sem þurfa að
f jalla um þessa undarlegu ákæru fæst til að viðurkenna
réttmæti hennar. Deildarráð heimspekideildar telur að
„engin vitneskja hafi fram komið sem sýni að kæra
Sigrúnar Gísladóttur hafi við nokkur rök að styðjast".
Þar er og greint frá ályktunartillögu háskólarektors um
málið, þar sem meðal annars er á það minnt að „hver
einstakur kennari nýtur akademísks frelsis í rannsókn-
um sínum og kennslu".Hvorki þessir aðilar né aðrir inn-
an Háskólans fást til að viðurkenna réttmæti ásakana
fyrrnefnds kennara, ekki heldur námsnefnd í dönsku
þar sem nemendur sjálfir eiga helming fulltrúa.
9 En allt þetta skiptir ritstjóra Morgunblaðsins ekki
minnsta máli. Þeir tel ja sig þurf a tækif æri til að ráðast á
kennarastéttina í heild og segja „verður það þó æ
algengara hér á landi, að nemendur kveðji sér hljóðs
opinberlega og sýni f ram á trúnaðarbrot kennara í þessu
efni. Bregst það ekki að nemendum er misboðið vegna
þess að kennarar halda að þeim marxískum sjónarmið-
um.". Séu dæmin ekki til er einfaldlega fullyrt að þau séu
aigeng. Og séu dæmin ekki annað en órökstuddar full-
yrðingar, sem allir hlutaðeigandi aðilar hafa hafnað,
skulu þær engu að síður notaðar sem dæmi um að eitt-
hvað ískyggilegt hafi gerst.
• Undarlegast er það þó, að Morgunblaðsmenn láta
ekki hér við sitja. Þeir heimta, að menntamálaráðherra
og, að honum frágengnum, Alþingi, taki nú til hendinni
og afnerni það akademíska frelsi sem hefur verið aðals-
merki og metnaðarmarkmið háskóla um allan heim allt
f rá því slíkar stof nanir urðu til. Blaðið er í raun farið að
bera fram kröfu um að menntamálaráðherra ákveði
inntak námsskeiða og kennsluskipun í Háskóla fslands
og ef hann fæst ekki til þess þá grípi Alþingi í taumana.
Svo langt er þessum æsingum komið, að akademískt
frelsi heitir nú orðið alræði á síðum Morgunblaðsins.
Umræddum leiðara lýkur með svofelldum orðum:
„Bregðist ráðherra, verður Alþing að grípa til sinna
ráða, því að sem betur fer er alræðið ekki orðið algjört á
Islandi ennþá".
• Morgunblaðiðer hér að gera kröf u um það, að sams-
'konar skipan verði tekin upp á stjórn Háskóla (slands og
tíðkast í einræðisríkj um — með öðrum orðum — að æðstu
menntastofnanir skuli settar undir beina stjórn ríkis-
valdsins eins og allar aðrar stofnanir þjóðfélagsins. Er
þetta þaðsem menn kalla nýju f rjálshyggjuna eða hvað?
átv
Hlippt
Kjqftfor grein
„Þótt meöfylgjandi grein sé
kjaftfor — þaö viöurkennist
vafningalaust aö hiin er — tel ég
ekki óeölilegt eöa ósanngjarnt,
aö eitthvaö hressilegt komi á
móti öllum þeim hamagangi, er
átt hefur sér staö I blaöinu gegn
Gunnari Thoroddsen aö undan-
förnu”.
Þannig hljóöar upphaf grein-
ar sem Þórir Haukur Einarsson
frá Drangsnesi, einn af forystu-
mönnum Sjálfstæöisflokksins á
Vestfjöröum, ritar i Morgun-
blaöiö 1 gær og kallar „forystu-
mistök’j Eitt meginþemaö I
grein Þóris er aö I langan tíma
hafi staöiö yfir átök tveggja
fylkinga í Siálfstæöisflokknum,
GeirS' Hallgrlmsson
Geirsmenn
ofinátu styrk sirnt
Þórir fer ekki dult meö þá
skoöun sína, aö uppgjör milli
Geirs og Gunnars hljóti aö leiöa
vikinn staö, stofna sér nýjan
flokk og koma sér upp fána meö
hrægammi eöa hýenu”.
Vœngjaburður
Gunnars
Lýsingar Þóris á mannkost-
um Gunnars Thoroddsen veröa
óneitanlega nokkuö broslegar á
köflum eins og þegar hann fer
aö líkja Gunnari viö fálkann I
skjaldamerki Sjálfstæðisflokks-
ins:
„Þau atgerviseinkenni í fari
fálkans, er hrifiö hafa sjálf-
stæöismenn og komiö þeim til
aö gera fuglinn aö Imynd stefnu
sinnar og hugsjóna, eru ötul-
leikinn, sjálfstæöisþráin, þrek-
iö, þoriö og tígulleikinn.
Drengskaparmaöurinn
Gunnar Thoroddsen hefur allt
til aö bera, sem til þess þarf aö
fullnægja aö þessari Imynd
sjálfstæöishugsjónarinnar.
1
| ?Þórir Haukur Einarsson, Drangsnesi:
Forystumistö
i.
lialaklippuhlaup krata ut úr
stjornarherbúðum V-3 eítir þrettán
mánaða pólitiska sirkushátið af
la-gstu gráðu var upphafið. Síðdeg-
spressan sá svo um afeanginn Með
lhaldssamari armur flokksins
undir forvstu Geirs Hallgrimsson-
ar. og frjálslyndari armunnn undir
forystu Gunnars Thoroddsens
Það heíur longum verið litið svo
til, að Geirsarmurinn væri megin-
hluti flokksin* en Gunnarsarmur-
inn p'-
einfaldlega að horfast alvarlega i
augu við eigin orð og gerðir minn-
ugur þeirra sanninda. að sa veldur
miklu, sem upphafinu veldur
3.
lægjandi oti ug poti. streitu og
stimpingum varöandi roðun á
framboðslista I oðru lagi verkar
það sem frjódogt: á vaxtarbrodd
flokksins l'nga fólkið fa>r ta'kifæri
til að hafa áhrif á skipan og rOðun
framboðslistans. Það vekur
ann og síðar ha'-’'*
háskalega urskeiðis var|
boðsmál uti i hinum >
dæmum
Auðvitað er ">♦>
nema marklaus ln
ef ekki má til b
átök milli stuöningsmanna
Gunnars Thoroddsen og Geirs
Hallgrlmssonar. Þórir vill meö
grein sinni sýna fram á ófyrir-
leitna framkomu Geirsklíkunn-
ar gagnvart ljúfmenninu Gunn-
ari Thoroddsen og veröur grein-
in þvl varnarræöa fyrir Gunnar.
Höfundur sparar ekki oröin þeg-
ar hann fellur dóm sinn um
Geirskllkuna og er vissulega
kjaftfor eins og eftirfarandi
kafli sýnir:
Flokkrœðis-
prinsamir
„Flokksræöisprinsarnir,
klikuvaröliöarnir, og reglu-
farisearnir I Sjálfstæöisflokkn-
um, sem hrækt hafa ósleitilega I
áttina til Gunnars Thoroddsens
aö undanförnu og látiö skína I
tennurnar, átta sig væntanlega
á því fyrr eöa slöar, aö sending-
ar þeirra ná ekki hálfa leiö aö
marki, heldur berast fyrir
stormi almenningsálitsins og
réttlætisins til baka I þeirra eig-
in andlit”.
Þórir leggur á þaö áherslu aö
átökin milli Geirs og Gunnars
séu átök milli hins Ihaldssamari
arms undir forystu Geirs
Hallgrlmssonar og hins frjáls-
lyndari arms undir forystu
Gunnars Thoroddsen. Þórir
segir aö Geirsklíkan hafi „meö
svo óendanlega heimskulegum
og heiftúöugum hætti kastaö
skltugum hanska I andlit frjáls-
lyndari hluta flokksins meö
svlviröingarherferö sinni á
hendur Gunnari Thoroddsen og
ú t skúfunarópum, aö
óhjákvæmilegt er meö öllu aö
fram fari endanlegt og af-
gerandi uppgjör þessara mála
innan flokksins”. Segir Þórir,
aö „vegna hógværöar, friö-
semdar og sáttfýsi Gunnars hef-
ur enn ekki veriö látiö til skarar
skríöa”.
R.
til sigurs hins frjálslyndari
arms flokksins, þrátt fyrir aö
flokksvélin standi meö Geir.
Byggir hann þá skoöun slna á
þvl, aö I reynd hafi báöar fylk-
ingar misreiknaö raunveruleg-
an styrk sinn, Geirsmenn of-
metiö sinn, Gunnarsmenn van-
metiö sinn. I uppgjörinu muni
koma i ljós aö hinir frjálslynd-
ari hafi meiri styrk meöal
fylgismanna Sjálfstæöisflokks-
ins. Svo öruggur er Þórir meö
stööu stuöningsmanna Gunnars
aö hann gefur Geirsklíkunni,
„dragbltnum á vöxt og viögang
flokksins”, þaö heilræöi, aö
„koma sér burt á einhvern af-
Statjskynning Visis
Vfsir skýrir frá þvl I gær, aö
öryggisgæsla I Þjóöleikhúsinu
vegna þings Noröurlandaráös
sé I gööu lagi og til aö undir-
strika orö sln birtir blaöiö meö-
fylgjandi mynd af fjórum óein-
kennisklæddum lögreglumönn-
um sem blaöiö segir aö annist
«3
Þrek hans og kjarkur og æröu-
leysi á örlagastundum, látlaust
viömót hans, höföinglegt og
alþýölegt I senn, vlösýni fjöl-
menntun og góöar gæafur. Allt
vekur þetta aödáun og traust
langt út fyrir flokksraöirnar.
Vængjaburöurinn leynir sér
ekki og enn eru styrkurinn og
stinnar fjaörir til staöar.
Þvl skal enn á ný lyft sér yfir
storö og flogiö veglega. Meö
honum fljúga fjórir haukar I
fallegu mynstri aö morgni dags.
Þaö er vor og vængjaþytur I lofti
og hópurinn ber tlgulega viö
himinbláma sjálfstæöis, frelsis
og framtaks.”
gæslu á staönum. Þessi
myndarbirting VIsis er ef til vill
hugsuö til leiöbeiningar fyrir þá
sem telja einhverja ástæöu aö
varast þessa fjóra heiöurs-
menn. Varla veröur slíkt taliö
stuöla aö auknu öryggi á svæö-
inu.
-þm
skorrið
Vlsir birtir þessa mynd I gær og segir hana af fjórum reffilegum
löggum sem sjá munitil þess aö allt fari sómasamiega fram á þingi
Noröurlandaráös.