Þjóðviljinn - 26.02.1981, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 26. febrúar 1981
MOWIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýds-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Otgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Kramkvæmdastjóri: Eiður Bergmann.
Ritstiórar: Árni Bergmann. Einar Karl Haraldsson, Kjartan
Ólafsson.
Auglvsingastjóri: Þorgeir Ólafsson.
L'msjónarmaöur sunnudagsblaös: Guöjón Friðriksson.
Afgreiöslustjóri: Valþór Hlööversson
Blaðamenn: Alfheiöur Ingadóttir. Einar Orn Stefánsson. Ingi
björg Haraldsdóttir, Kristin Astgeirsdóttir. Magnús H. Gislason.
Sigurdór Sigurdórsson
iþróttafréttamaöur: Ingólfur Hannesson.
útlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson, Sævar Guöbjcirnsson.
l.jósmvndir: Einar Karlsson, Gunnar Elisson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elias Mar.
Auglýsingar: Svanhildur Bjarnadóttir.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir, Jóhannes Haröarson
Afgreiösla: Kristin Pétursdóttir, Bára Siguröardóttir.
Simavarsla: ölöf Halldórsdóttir, Sigriöur Kristjánsdóttir.
Bílstjóri: Sigrún Bárðardóttir.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir,
Karen Jónsdóttir.
Útkeyrsla, afgreiösla og auglýsingar: Siöumúla 6,
Reykjavik, simi 8 13 33.
Prentun: Blaöaprent hf.
Skattalækkun
• í umræðum á Alþingi í fyrradag lýsti Ragnar
Arnalds/ f jármálaráðherra því yfir, að ríkisstjórnin haf i
nú tékið ákvörðun um að fella niður 1,5% sjúkratrygg-
ingargjald af öllum tekjum síðasta árs innan við
6.750.000.- gamlar krónur. Hins vegar verður eftir sem
áður greitt2% sjúkratryggingag jald af þeim hluta tekna
siðasta árs, sem umfram er viðmiðunarmarkið, þessar
6.750.000.- gamlar krónur.
• Þá hefur fjármálaráðherra einnig boðað nokkra
hækkun persónuafsláttar og breytingar á skattstigum,
sem koma munu til góða fólki með miðlungstekjur og
lægri.
• Þær skattalækkanir, sem nú hafa verið boðaðar,
samsvara a.m.k. 1,5% launahækkun hjá þeim
þjóðfélagsþegnum sem skattalækkananna njóta, en það
eru allir sem á síðasta ári höfðu innan við 10 miljónir
g.kr. í árstekjur. Fyrir liggur að þeir fulltrúar Alþýðu-
sambands Islands, sem viðræður áttu við ríkisstjórnina
um þessi mál, telja að með þeim ákvörðunum, sem nú
liggja fyrir eða hafa verið boðaðar, þá haf i ríkisstjórnin
að fullu staðið við gefin fyrirheit hvað skattamálin
varðar.
• Vert er hins vegar að minna á að sú 10 miljarða
skattalækkun (í gömlum krónum) sem nú má heita frá-
gengin, er aðeins einn þáttur af f leirum, sem samkvæmt
áramótaboðskap rikisstjórnarinnar eiga að bæta fólki
með miðlungstekjur eða lægri að f ullu, þá 7% skerðingu
verðbóta á laun, sem kemur til framkvæmda þann 1.
mars.
• Hér skal nú aðeins minnt á tvo aðra liði. Frá 1. júní
n.k. og til 1. mars 1982 verða verðbætur á laun greiddar
að fullu samkvæmt hækkun f ramfærsluvísitölu. Er það
hagstæðara verðbótakerf i fyrir launafólk en hér hefur
nokkru sinni verið við liði, svo lengi sem elstu menn
muna. Til samanburðar er vert að hafa í huga, að undan-
farin tvö ár hafa þau skerðingarákvæði sem nú hafa
verið afnumin yfirleitt valdið 1—2% sjálfvirkri
skerðingu verðbóta á laun á þriggja mánaða fresti.
• Þá má ekki gleymast, að dugi ef nahagsaðgerðir þær
sem ákveðnar voru um áramót til þess að koma verð-
bólgunni niður fyrir 50%, svo sem allar vonir standa til á
þessu ári, — í stað þess að án aðgerða hefði verðbólgan
orðið 70—80%, — þá þýðir það eitt út af f yrir sig 2% hærri
kaupmátt launa yf ir árið, heldur en ella hefði orðið. — k.
Og hækkun lágmarkstekna
• Ákveðin hefur verið sérstök 8% hækkun frá 1. mars
n.k. á greiðslu tekjutryggingar og heimilisuppbótar til
elli- og örorkulífeyrisþega. Kemur þessi sérstaka 8%
hækkun til viðbótar almennri 5,95% hækkun á öllum bót-
um almannatrygginga frá sama tíma.
• Með þessari sérstöku 8% hækkun nú, þá hef ur fekju-
trygging aldraðra og öryrkja hækkað um 13,4% alls um-
fram verðbótahækkanir á laun á þeim tæplega 13 mán-
uðum, sem núverandi ríkisstjórn hefur setið að völdum.
• Nú munu hjón með fulla tekjutryggingu fá greiddar
mánaðarlega 4.509.- nýkr. frá almannatryggingunum,
en til samanburðar skal þess getið að frá 1. mars verða
dagvinnulaun samkvæmf 7. taxta Verkamannasam-
bandsins 3.906,- nýkr. á mánuði.
• Enginn vafi er á því að lágmarkstekjur elli- og
örorkulífeyrisþega verða nú stærri hluti af t.d. verka-
mannakaupi heldur en nokkru sinni fyrr.
Vissulega finnst okkur mörgum, að þær lágmarks-
tekjur sem samfélagið tryggir öldruðum og öryrkjum
megi ekki minni vera, og auðvitað þarf áfram að vinna
að hækkun þeirra. — En þeim mun athyglisverðari er sú
staðreynd, að á þeim tæpa áratug sem liðinn er síðan
„viðreisnarstjórnin" hrökklaðist frá völdum, þá hefur
kaupmáttur þessara lágmarkstekna meira en tvö-
faldast. Þar hefur munað mest um forgöngu Magnúsar
Kjartanssonar í tryggingaráðuneytinu 1971—1974 og svo
forgöngu Svavars Gestssonar í sama ráðuneyti nú.
• Ef enn ætti að borga öldruðum og öryrkjum lífeyri
samkvæmt skömmtunarseðlinum sem Alþýðuf lokkurinn
skildi eftir þegar hann hrökklaðist úr tryggingaráðu-
neytinu fyrir 10 árum eftir 15 ára samfellda ráðs-
mennsku þar, — þá væru tryggðar lágmarkstekjur ein-
staklinga nú ekki 3.052,- nýkr. á mánuði heldur aðeins um
40% af þeirri upphæðeða um 1200,- nýkrónur! — k.
1
- _ . . yy Jósafat Hinriksson og Guöjón Jónsson formaöur Félags járniðnaö-
„Llsku-vinir armanna áttu hörö oröaskipti saman er Þjóöviljinn fór ásamt þeim |
siöarnefnda i heimsókn á Véla verkstæöi J. Hinriksen fyrir skömmu.
1 sjónvarpi i fyrrakvöld upp-
lýsti Guðrún Helgadóttir að á
Alþingi væru það „elsku-vina-
félögin” sem réðu þýðingar-
mestu málum til lykta yfir
flokkamörkin. Ekki ómerkari
„els ku-v in a-f éla g” virðist
komið upp hér i bær og til þess
stofnað að hrekja frásagnir
Þjóðviljans um aðbúnað á Véla-
verkstæði J. Hinriksen. Þangaö
fór blaðamaöur Þjóðviljans i
fylgd með Guðjóni Jónssyni for-
manni Félags járniðnaðar-
manna sem unnið hefur mikiö
starf að þvi á vegum sins félags
að bæta aðbúnaö og hollustu-
hætti i smiðjum og á öörum
vinnustöðum járniönaðar-
manna i borginni.
Myndavélinni mætti ófögur
sjón á Vélaverkstæði J. Hinrik-
sen eins og Þjóðviljalesendur
fengu að sjá. Ljóst var að vinnu-
staðurinn var ekki mönnum
bjóðandi sökum hirðuleysis,
skorts á reglulegum þrifum og
endanlegum frágangi. Ekki
sparaði heldur atvinnurekand-
inn kjaftháttinn og taldi ástand
vinnustaðarins vera starfs-
mönnum sinum að kenna, enda
væru þetta mestu sóðar. Honum
var hinsvegar gert ljóst að
Félag járniðnaðarmanna myndi
loka sjoppunni ef ekki yrðu
gerðar úrbætur hið snarasta
Jósafat skrúbbar
Og svo fór Jósafat að skúra og
skrúbba, þangað til allt var
hvitþvegið og tilbúiö aö taka á
móti Lúðvík og blaðamanni
Morgunblaösins. En „elsku-vin-
irnir” hefðu mátt staldra við i
dásemd „hins hvita storm-
sveips” og spyrja sjálfa sig að
þvi hversvegna J. Hinriksen
hefur haldist svo illa á mann-
skap. Þar hefur varla tollað
maður til langframa. Ef til vill
lærist Jósafat einnig að koma
almennilega fram viö starfsfólk
sitt þegar frá liður úr þvi hann
er kominn upp á lag með að
skrúbba, þannig aö hann haldi
mannskap. Klippari hefur fyrir
satt aö þegar svo verður komið
ætli Félag járniðnaðarmanna
að bjóða Lúövik aftur á staðinn
og láta hann blessa herlegheitin
að nýju. Við látum svo fylgja
þessum linum auk mynda eina
af fjölmörgum auglýsingum J.
Hinriksen um laus störf, þessi
birtist i Dagblaðinu i gær, og
sýnishorn af áhuga Morgun-
blaðsins á aðbúnaöarmálum
verkafólks. —ekh
Þjóðviljmn
tekurstórt
npp í sig
Fyrr i þeasum mánuði
birti Þjóöviljinn sjö
•dálka ramroaírásöKn.
aea var maxnþmnjfin
árás á fyrirt*ki bér t
borginni. J. HinHksuon.
vtíaverk»t*eW. Súöavugi
4. Málaö var i sterkum
Utum bve vinnuaöetafta
vacrf hábölvuó þar, «Ö
dómi biaðidnB. -aóð«-
Kkapur yftr*cngil««ur“,
cnda beföu kvartanir
yfir þesmun vinauHtaö
kbortó til Félags járniön-
raöarmanna í Rcykjavjk.
Viku »War birtir bjóö-
vfljinn hakíitöttfrótt um
meintar bdLndarráöetaf-
anir jxssa vinnuveit-
anda á heudur etarfa-
manns (neitun á burgan
kaupe). en þe«d etaria-
aaöur haföi kvartaö
kundan vinnttaöctflöu og
I aagt upp starfi.
* Þmaar atóráráafr
Þjóöviflana A véiaverk-
sUeöÍ 4. Blnrikasonar
þéttu tíðindum wcta.
. bahöi rinimttriði skrlí*
Lanna cn ekid eföor hitt.
Kve mikla ~alöð“ biaöið
FiagÖÍ t að búa þeamia
{ráaögnum siouœ þ&nn
^búuing aö ritir yrtú tek-
Jþetta er fínasta hús“ ii
isúóvík Jo*- H
heitnmkn á
véiaverhUn^ii
J. Itinrikfh
son
Lúóvík gefur Þjóðviljanum iexíu! j
* ÞjóövHjir.n goröi tyrir nokkru haröa hríö aö nafngreindu j
vófaverkstoaöi hér í borginni, sem laflt var „fróttaatgairum“ af mikilli *
ordgnótt og áhuga. Nú tkyfdí „*rðr»njngi“ að volU lagöur, gat v&riö aá f
tttgangur sem hétgaðt meðaHð, »1 mið er tekíó af marxitkum fneöum. Á
* Lúðvík Jðaepason heimaótti aíðan uma vinnustað og segir aHt I
hvftt sem Þjóöviljinn málaöi svsrt. Eínhverra hkita vegna, máske é ]
reynstu byggðum, trúði hann \mp4 „málgögnmu“, enda er „sjón sögu j
rik&ri*. Eftír sfendur Þ}óóviljinn emni fréttafjöðrinni fátðokari — or J
jafnvel enn síður trúverðugur sam fréttamiðifl en áöur. Æ
ráðhcrr*. gcrtr siöan
beitRMÓkn Hina á þcnnan
rinnu»taÖ. 23. febrúar
sL. tll að kauna muux
lctkí«riWi MtUdrAn*gn-
*r Hóövilj&ng, að þvf er
haon Hagðt Kftir aö hafa
gcnirfð um vinnuntaðinn
Jfósafat hciur rutt nÝ>
ar brautfr í þeasuœ cfn*
um.“ sagði Lúövik.
fiiotið viðurkcnningu
okkar bcztu fískbikip-
Btjóra. og cnnfrcraur
hcfur hann fhitt út
ír&mHðsla sina mcð
Maða. Þefr vcrða *ö gcta
treyat þvi að frótta
streyndö ué trúvcrðugt
Að sjéU»ð«ðo cr þ«ðJ
manniegt aö akjátiast otc
öflttm gctur orðið á 1
mcfcftuntd. ckki fázt
ihttö nftrtm-ntm
Þannig leit „bráöabirgöa”- hreinlætisaöstaöan út áöur en Jósafat
fór aö skrúbba.
I
•g skorfð