Þjóðviljinn - 03.03.1981, Page 2

2 SÉÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 3. mars 1981.
KÆRLEIKSHEIMILIÐ
Þetta er flott, mamma, en afhverju eru allir fuglarnir á hvolfi?
- ^ K [ ^ ^__________ W&t j*
-Hvað á petta aöþyöa? Hvaöer hinn parturinn aö starfa? Vitið þið
Okkar eina
vörn?
foktaom
RFSU-kondomer.
■K'át'.*** íi-x.pc'tr-tf*,
r- tftti
!?x.
Smokkurinn er okkar eina
örugga vörn, segir landlæknir i
áhyggjum sinum yfir sivaxandi
tiöni kvnsiúkdóma einsog lek-
anda og fleiri hér á landi. Má þá
kannski búast við áróðursher-
ferð svipaðri þeirri og verið
hefur i Sviþjóð i nokkur ár fyrir
notkun þessarar tegundar getn-
aðarvarna, en til að auka að-
dráttaraflið hafa smokkarnir
verið seldir alla vega litir, hruf-
óttirogdoppóttirosfrv. Dreifing
er á vegum heilbrigðisyfirvalda
og sölustaðir ma. bensinstöðvar
og aðrir aðgengilegir. Aö ofan:
Auglýsingaplakat um smokka i
Sviþjóð.
Málshátturinn:
Róm var ekki byggö
á hverjum degi
Það er ekki að spyrja að þessu
karlmannaþjóöfélagi. Þegar
það er búið með alla fiskistofna,
þá fer þaö að flytja út forsetann
okkar....
Sagnfræði
Sagnfræðingurinn er spá-
maður sem litur til baka.
Schlegel
011 sagnfræði er lygi!
Robert Walpole
vidtalið
Rætt við
Kristján Júlíusson
íslenskunema,
fyrrum skipstjóra
og stýrimann
Af
Halanum
í Háskóla
Að ljiíka stúdentsprófi, drifa
'sig síðan i Stýrimannaskólann
og ljúka þar fullu fiskimanns-
prófi a' einum vetri, starfa sem
yfirmaður á skuttogara og á
rækjubát á þriðja ár, áður en
sest er á skólabekk I Háskóla Is-
lands, er óvenjulegt lifshlaup
ungs manns. Hann er þó til og
heitir Kristján Júliusson fæddur
og uppalinn á Dalvik, en stund-
ar nú nám í islenskum fræðum
við Háskólann.
Við náðum tali af honum eitt
hádegisbil fyrir skömmu þar
sem hann sat að snæðingi i Nor-
ræna húsinu með nokkrum
skólafélögum.
Af hverju af Halanum i Há-
skólann?
— Ég hef alltaf haft áhuga á
bókmenntum og langaði að læra
eitthvaö frekar um þær. Eftir að
hafa stundað sjóinn á þriðja ár
þá höguðu atvikin þvi þannig aö
ég gat vel hugsað mér að hætta
þaríbili og dreif mig þvi suöur i
islenskudeildina.
Hvað fannst skipsfélögum
þinum um þetta?
— Þeim hefur sjálfsagt fund-
ist eg stórskrýtinn og hafa ef-
laust ekki veriö einir um það.
Við vitum að oft er sagt um
námsfólk að það sé iðjuleysingj-
ar sem nenni ekki aö vinna og
þar með óþurftargemlingar
sem leggi ekkert af mörkum til
þjóöarbúsins. Ég hef viða orðið
var viö þvilikan hugsunarhátt.
ekkert frekar hjá sjómönnum
en öðrum, og tel hann eiga við i
einstaka tilfelli en langt frá þvi
aö vera algildur sannleikur.
Menn gera sér oft ekki grein
fyrir þvi hvernig þjóðfélagið á
seinna meir eftir að njóta góðs
af þessum „letingjum” þegar
þeir hafa lokið sínu námi.
Aftur aö sjómennskunni.
Hvaöa veiöar stundaðir þú?
— Eftir Stýrimannaskólann
réðst ég sem annar stýrimaður
á skuttogarann Björgúlf frá
Dalvik og var á honum þar til i
fyrrasumar að ég réö mig sem
1. stýrimann og siðar sem skip-
stjóra á Fagranesið, 50 tonna
rækjubát frá Þórshöfn. Við vor-
um á djúprækjuveiðum fyrir
noröurlandi og lögöum upp á
Dalvík. Veiðin var sæmileg
framan af sumri en léleg seinni
partinn. Ég var að fram i miöj-
an september, en fór þá suður i
skólann.
Hvernig lfkar svo skólinn?
— Þokkalega. Það má viða
finna, ef leitað er vel, eitthvað
sem betur mætti fara. Hins veg-
ar er oft litið framhjá þvi sem
vel er gert. Þaö er ágætur andi
meðal nemenda islensku-
deildarinnar en litil sem engin
tengsl við nemendur annarra
deilda og það er ekki nógu gott.
ilendist þú i borginni eða á að
snúa heim að námi loknu?
— Ég hef nú ekki hugsað svo
langt ennþá, en æskilegt hlýtur
aö vera að fólk snúi heim að
loknu námi og nýti sina mennt-
un þar ef þess er nokkur kostur.
Þó verður að segja eins og er að
fáir heimamenn sem hafa farið
suður i'langskólanám hafa skil-
að sér aftur heim.
Hvernig likar i Reykjavik?
— Það getur verið djöfullegt
að búa hér. Ekki bara stressið
og hraðinn, heldur veðráttan,
hún er engu lik hérna á malbik-
inu. 1 raun þyrfti maður að Ut-
bUa sig á hverjum degi með allt
frá einni sundskýlu upp i heim-
skautabUnað. Hins vegar er hér
lika margt gott að finna. Menn-
ingunni er stýrt frá Reykjavik,
það kom t.d. berlega i ljós nú á
nýliðinni kvikmyndahátið. Þá
er munur að eiga heima i
Reykjavik þvi fólk úti á landi
átti þess engan kost að sjá
myndirnar.
Að lokum, hvernig gengur
með harðmælið hér syðra?
— Já, þU segir nokkuö. Um
daginn brá ég mér niður i mið-
bæ á bilnum minum sem að
sjálfsögöu er með A-númeri.
Þegar ég er að setja aur i
stöðumælinn kemur litill gutti
aðvifandi, litur fyrst á bilinn,
siöan á mig og segir svo
„SEGÐU MJÓLK”.
-lg-
Hvað verður
um skógana:
11 kg. af
auglýsinga-
blöðum á
f j ölskyldu
Það er stundum verið að
kvarta yfir illri meðferð á skóg-
um heimsins. Þeir eru höggnir
niður — meðal annars til þess aö
hægt sé að gefa út firnastór
blöð, sem að verulegum hluta
eru auglýsingar.
Og svo koma þar fyrir utan öll
auglýsingablöðin og auglýs-
ingabæklingarnir.
Maðurinn á myndinni heitir
Sven Hanson og er náttúrlega
Svii. Hann lagöi það á sig að
halda saman öllum auglýs-
ingapésum og blöðum, sem
hann fékk inn um póstlúguna
hjá sér i fyrra.
Hann hefur fengið alls 355
auglýsingablöð, stærri og
smærri. Þau vega samtals tæp
ellefu kiló.
Það er liklegt, að hver
fjölskylda i Sviþjóð fái svipað
magn.
Flest auglýsingablöð eru um
mat og hagkvæm kaup á mat-
vælum eða 94 stykki.
58 auglýsa bækur, timarit og
ýmsa hluti sem menn safna,
40 auglýsa húsbúnað,
viöhaldsvörur, málningu og
þessháttar.
36 auglýsa iþróttir og
fristundaiðkun ýmislega.
Það kemur á daginn, að i
flestum tilvikum getur enginn
sloppiö viðþetta auglýsingaflóö,
jafnvel þótt hann vildi. Flest
fyrirtæki borga fyrir dreifingu
„i hvert hús” á tilteknu svæði,
tiltölulega fá blöð eru beinlinis
stiluö á viðkomandi heimilis-
fang.
— áb.
<
Q
h-i
O
Ph
ftiíw
>3
iíeb '